Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2015 roku.

Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Lucyna Stąsik Żmudziak

Protokolant st. sekr. sąd. Małgorzata Sobczuk

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2015 roku w Lublinie

sprawy P. M. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o prawo do renty socjalnej na dalszy okres

na skutek odwołania P. M. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 27 listopada 2014 roku znak(...)

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala P. M. (1) prawo do okresowej renty socjalnej z tytułu całkowitej niezdolności od dnia 1 sierpnia 2014 roku do 11 sierpnia 2017 roku.

Sygn. akt VII U 159/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 listopada 2014 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., na podstawie ustawy z dnia 27 czerwca 2003 roku o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135, poz. 1268 ze zm.) odmówił P. M. (1) od 01.08.2014r. prawa do renty socjalnej z uwagi na to, że Komisja Lekarska ZUS nie uznała wnioskodawcy za osobę całkowicie niezdolną do pracy (decyzja – k. 212 akt rentowych).

W odwołaniu P. M. (1) wnosił o przyznanie prawa do renty socjalnej kwestionując orzeczenie Komisji Lekarskiej. (odwołanie – k. 2 akt sądowych).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie podnosząc argumenty, które legły u podstawy wydania zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie – k. 3 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

P. M. (1), urodzony (...), w dniu 11 sierpnia 2014 roku złożył wniosek o ustalenie prawa do renty socjalnej. Uprzednio był uprawniony do renty socjalnej w okresie od dnia 1 października 2003 roku do dnia 31 lipca 2014r roku. Legitymuje się wykształceniem podstawowym, nigdy nie pracował.

Rozpoznając wniosek ubezpieczonego w orzeczeniu z dnia 10 września 2014 roku lekarz orzecznik ZUS uznał, że wnioskodawca jest nadal osobą całkowicie niezdolną do pracy do września 2016r. Orzeczenie zostało wydane po przeprowadzeniu bezpośredniego badania wnioskodawcy, który przedstawił aktualne zaświadczenie o stanie zdrowia oraz wyniki badań lekarskich. (orzeczenie lekarza orzecznika – k.15 akt orzeczniczych, k. 201ae)

Do powyższego orzeczenia Główny Lekarz Orzecznik wniósł zarzut wadliwości i przekazał sprawę do rozpatrzenia Komisji Lekarskiej. (k. 202 ae)

Rozpoznająca ponownie sprawę Komisja Lekarska ZUS nie zgodziła się z ustaleniami dokonanymi przez lekarza orzecznika, uznając w orzeczeniu z dnia 05 listopada 2014 roku, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy. W oparciu o orzeczenie Komisji Lekarskiej organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję (okoliczności bezsporne).

Sąd ustalił, że u wnioskodawcy występuje ciężka postać astmy oskrzelowej, sterydozależnej, niekontrolowanej. (opinia – k. 14 a.s.).

Ubezpieczony według biegłej pulmonolog leczy się z powodu astmy oskrzelowej od dzieciństwa, od 6 roku życia. Początkowo w POZ, znajduje się też pod kontrolą Poradni (...) w L. i C.. Przedstawił biegłej dodatkowo dokumentację z leczenia w poradni lekarza rodzinnego. Był wielokrotnie hospitalizowany z powodu nasilenia dolegliwości. Ostatnia hospitalizacja 2 lata temu. Wielokrotnie były interwencje pogotowia ratunkowego. Ostatnie było 2 miesiące przed datą badania przez biegłego. Otrzymał wówczas D., C.. Również w warunkach ambulatoryjnych przyjmuje sterydy w iniekcji w przypadku zaostrzeń, ostatnio w marcu 2015r. Zgłasza skargi na duszność powysiłkową, codziennie na duszność nocną, suchy kaszel. Dolegliwości nasilają się przy kontakcie z czynnikami alergizującymi, przy iniekcjach. Stwierdzona u badanego astma oskrzelowa ma postać ciężką niekontrolowaną. Pomimo systematycznego leczenia dolegliwości związane z kontaktem z czynnikami alergizującymi występują stale. Badany stosuje przewlekle sterydy systemowe doustne oraz z w postaci iniekcji. Występują zaburzenia rezerw wentylacyjnych typu obturacji.

Zdaniem biegłej wnioskodawca jest nadal całkowicie niezdolny do pracy. Niezdolność do pracy powstała w związku z naruszeniem sprawności organizmu powstałym przed ukończeniem 18 roku życia i przewidywany okres jej trwania to data 11.08.2017r. (opinia – k. 14a.s.).

Do opinii zastrzeżenia zgłosił organ rentowy, domagając się dopuszczenia dowodu z opinii uzupełniającej. (k.22as)

Sąd dopuścił dowód z uzupełniającej opinii biegłego pulmonologa w celu zapoznania się z zastrzeżeniami ZUS i wypowiedzenia co do ich treści. (k.27as)

Biegły w opinii uzupełniającej z dnia 21.06.2015r. po ponownym zapoznaniu się ze zgromadzoną dokumentacją medyczną wskazał, że uznaje badanego za osobę całkowicie niezdolną do pracy. Powód obciążony jest od dzieciństwa wywiadem chorobowym alergicznej astmy oskrzelowej, która ma obecnie przebieg średnio-ciężki, wymagający stałego systematycznego przyjmowania leków w tym sterydów wziewnych, rozszerzających oskrzela B2 mimetyków, T. jak również sterydów systemowych ( E. 10 mg). Pomimo stosowanej terapii stwierdza się objawy astmy niestabilnej o niekontrolowanym lub częściowo kontrolowanym przebiegu.

Podnoszony przez organ rentowy fakt braku znacznego upośledzenia rezerw wentylacyjnych w badaniu spirometrycznym jak też prawidłowa pulsoksymetria w dniu badania przez lekarza Orzecznika ZUS nie jest czynnikiem wykluczającym istnienie astmy niekontrolowanej. U wnioskodawcy nie musi istnieć na stałe upośledzenie rezerw wentylacyjnych płuc. W swoim naturalnym przebiegu astma oskrzelowa może być okresowo wikłana zaostrzeniami duszności, które powodują zmniejszenie rezerw wentylacyjnych płuc. Trwałe upośledzenie rezerw wentylacyjnych najczęściej ma miejsce w astmie ze współistniejącym POCHP (zespół nakładania).

Zastrzeżenie organu Rentowego budził również fakt nie korzystania przez badanego z porad udzielanych przez pulmonologa. Należy jednak zauważyć że pozwany mieszka w niewielkiej miejscowości w którym brak jest takiego specjalisty. Reasumując biegły podtrzymał w całości swoją poprzednią opinię z dnia 16.03.2015r. i zaproponował, biorąc pod uwagę wykształcenie pozwanego za uznanie go za całkowicie niezdolnego do pracy na okres 3 lat - od 11 sierpnia 2014 do 11 sierpnia 2015r. (opinia k. 31as)

Do opinii uzupełniającej nadal zastrzeżenia wnosił organ rentowy. W piśmie z dnia 10.11.2015r. ZUS domagał się dopuszczenia dowodu z opinii specjalisty medycyny pracy oraz nowej opinii biegłego pulmonologa. Wniosek ten poparł pełnomocnik ZUS na rozprawie w dniu 16.11.2015r.

Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z nowej opinii biegłego pulmonologa i biegłego medycyny pracy. Zdaniem Sądu stan zdrowia wnioskodawcy został dostatecznie wyjaśniony wywołaną i uzupełnioną opinią pulmonologa. Jednakże ze względu na fakt, że biegły pulmonolog w opinii uzupełniającej datę końcową ustalonej całkowitej niezdolności do pracy wskazał na 11.08.2015 roku, Sąd zobowiązał biegłego do ostatecznego ustalenia tej daty i wyjaśnienia z jakich przyczyn wskazano krótszą datę.

W opinii uzupełniającej biegła wskazała, że wnioskuje o uznanie opiniowanego za całkowicie niezdolnego do pracy w okresie od 11.08.2014r. do 11.082017r. tak jak to określiła w opinii z 16.03.2015r. Podanie daty końcowej jako dzień 11.08.2015r. nastąpiło w wyniku oczywistej omyłki pisarskiej. (k k.57as)

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o przytoczone dowody z opinii biegłego lekarza sądowego pulmonologa, dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz organu rentowego, które obdarzono wiarą w całości. Zostały one sporządzone w przepisanej formie, w oparciu o obowiązujące w dacie ich wydania przepisy prawne, przez kompetentne osoby w ramach przysługujących im uprawnień.

Rozstrzygając w sprawie Sąd oparł się na wnioskach zawartych w opinii biegłych pulmonologa z dnia 16.03.2015 roku, uzupełnioną w dniu 21.06.2015r. i sprostowaną w dniu 27.11.2015r.

Biegła przeprowadziła bezpośrednie badanie wnioskodawcy, wnikliwie przeanalizowała jego dokumentację medyczną i omówiła wpływ zdiagnozowanego u niego schorzenia na zdolność do pracy – przy uwzględnieniu dotychczasowego doświadczenia zawodowego i posiadanych kwalifikacji. Biegła stwierdziła u wnioskodawcy istniejącą nadal okresową całkowitą niezdolność do pracy, pozostającą w związku ze schorzeniami ubezpieczonego, istniejącymi przed ukończeniem przez nią 18 roku życia. Wnioski zawarte w powołanej opinii są wystarczająco uzasadnione i z tych względów opinię Sąd uznał za wiarygodną, miarodajną i wyczerpującą, a przez to przedstawiającą wystarczające wiadomości specjalne, niezbędne do merytorycznego rozstrzygnięcia zarzutów zawartych w odwołaniu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 września 1999 roku, sygn. II UKN 96/99). Dodać należy, że opinia ta co do stopnia ustalonej niezdolności do pracy jest tożsama z wnioskami lekarza orzecznika. Zarzuty organu rentowego, że wnioskodawca rzadko korzysta z opieki specjalistycznej poradni pulmonologicznej nie mogą się ostać. Jest rzeczą powszechnie znaną, że nie jest łatwo uzyskać wizytę u specjalisty. Tymczasem wnioskodawca z powodu swojego schorzenia pozostaje pod stałą opieką poradni rodzinnej, która w systemie podstawowej opieki ordynuje mu leki. Przedłożona przez wnioskodawcę dokumentacja wskazuje też na wielokrotne korzystanie z interwencji pogotowia ratunkowego w okresach zaostrzenia choroby. Wnioskodawca z uwagi na ciężki przebieg astmy oskrzelowej jest długotrwale całkowicie niezdolny do pracy mimo, że jak słusznie zauważa ZUS jest osobą młodą. Jednakże ciężkość schorzenia w danym wypadku nie pozwala na podjęcie zatrudnienia również młodej osobie, zwłaszcza, że wnioskodawca nie posiada specjalnych kwalifikacji zawodowych. Ma jedynie wykształcenie podstawowe, nie zdobył żadnego zawodu więc mógłby wykonywać jedynie pracę fizyczną. Tymczasem ciężka astma i towarzyszące jej dolegliwości związane z atakami duszności uniemożliwiają taką pracę.

Kierując się powyższymi wskazaniami Sąd Okręgowy w całości podzielił wnioski biegłej w zakresie ustalenia stopnia niezdolności do pracy ubezpieczonego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie P. M. (2) jako zasadne podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 roku o rencie socjalnej (Dz. U. z 2013 r., poz. 982, ze zm.) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem 18. roku życia, w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25. roku życia, bądź też w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej. Osobie, która spełnia te warunki, przysługuje renta socjalna stała – jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała albo renta socjalna okresowa – jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa.

Zgodnie art. 5 powołanej ustawy ustalenia całkowitej niezdolności do pracy dokonuje lekarz orzecznik Zakładu, zwany dalej "lekarzem orzecznikiem", na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Stosownie do art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 1440 z zm.) całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu.

Z opinii biegłego lekarzy pulmonologa wynika, że P. M. (1) ze względu na nasilenie dolegliwości związanych z astmą oskrzelową o ciężkim przebiegu jest nadal całkowicie niezdolny do pracy w okresie od dnia 11 sierpnia 2014 roku do dnia 11 sierpnia 2017 roku. Biegła datę ustalenia niezdolności przyjęła jako datę złożonego wniosku o rentę. Jednakże oczywiste jest, że wnioskodawca pomiędzy 01.08.2014r. a 11.08.2014r. nie odzyskał zdolności do pracy tylko ustalona całkowita niezdolność do pracy istniała nieprzerwanie.

Kierując się wynikami postępowania dowodowego przeprowadzonego w sprawie oraz treścią cytowanych przepisów Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił P. M. (1) prawo do okresowej renty socjalnej na okres od dnia 01 sierpnia 2014 roku do dnia 11 sierpnia 2017 roku, tj. na okres wskazany przez biegłą.

Z tych względów Sąd Okręgowy na podstawie powołanych przepisów oraz artykułu 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.