Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Tczewie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Gorgolewski

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Gelińska

Przy udziale prokuratora: ---

po rozpoznaniu w dniu 09 listopada 2015 r.

sprawy z oskarżenia Prokuratury Rejonowej w Tczewie

przeciwko: M. G., synowi H. i S. z domu C., urodzonemu w dniu (...) w J.

oskarżonemu o to, że: w dniu 14 sierpnia 2015 roku w T. na ulicy (...) w ruchu lądowym prowadził motorower Y. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości -1,00 mg/l oraz 1,985 promila alkoholu we krwi będąc uprzednio skazanym prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Tczewie sygn. akt VK813/08 z dnia 10.02.2009 roku za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, Sądu Rejonowego w Kwidzynie sygn. akt VII K 383/08 z dnia 06.01.2009 roku za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości;

tj. o czyn z art. 178a § 1 i 4 k.k.

I. Oskarżonego M. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, stanowiącego występek z art. 178a § 1 i 4 k.k. i za to, przy zastosowaniu art. 37b k.k., na mocy art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 34 § 1, 1a pkt 4 i § 2 k.k. oraz art. 35 § 2 k.k. skazuje go na karę 3 /trzech/ miesięcy pozbawienia wolności oraz karę roku ograniczenia wolności, polegającą na potrącaniu 20 % /dwudziestu procent/ w stosunku miesięcznym wynagrodzenia za pracę na rzecz Fundacji Na Rzecz Osób (...) z siedzibą w G.;

II. Na mocy art. 42 § 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych;

III. Na mocy art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 /dziesięciu tysięcy/ złotych;

IV. Na mocy art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. oraz art. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t. j. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 143,62 zł /sto czterdzieści trzy złote sześćdziesiąt dwa grosze/ tytułem wydatków oraz 240 /dwieście czterdzieści/ złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt II K 736/15

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 424 § 3 k.p.k. uzasadnienie ograniczono do wyjaśnienia podstawy prawnej rozstrzygnięć:

Sąd Rejonowy w Tczewie uznał M. G. za winnego tego, że: w dniu 14 sierpnia 2015 r. w T. na ulicy (...) w ruchu lądowym prowadził motorower Y. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości – 1,00 mg/l oraz 1,985 promila alkoholu we krwi, będąc uprzednio skazanym prawomocnymi wyrokami: Sądu Rejonowego w Tczewie sygn. akt V K 813/08 z dnia 10 lutego 2009 r. za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i Sądu Rejonowego w Kwidzynie sygn. akt VII K 383/08 z dnia 6 stycznia 2009 r. za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości.

Z uwagi na fakt, iż wyrok wydany został w trybie konsensualnym (tj. na podstawie porozumienia oskarżonego z prokuratorem), prawidłowość powyższych ustaleń faktycznych nie może być kwestionowana, zgodnie z dyspozycją art. 447 § 5 k.p.k.

Występek z art. 178a § 4 k.k. popełnia ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu zabronionego w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo.

Zachowanie M. G., opisane powyżej, zrealizowało znamiona prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości przez sprawcę wcześniej prawomocnie skazanego za takie samo przestępstwo – co pozwala na przypisanie mu sprawstwa omawianego czynu zabronionego.

Przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. sankcjonowane jest karą pozbawienia wolności w wymiarze od 3 /trzech/ miesięcy do 5 /pięciu/ lat.

Przy zastosowaniu art. 37b k.k. Sąd mógł również orzec kumulatywnie karę pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym 3 /trzech/ miesięcy oraz karę ograniczenia wolności do lat 2 /dwóch/.

Zgodnie z dyspozycją art. 34 § 1a i §1b k.k. kara ograniczenia wolności polega na:

1) obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne,

2) obowiązku pozostawania w miejscu stałego pobytu lub w innym wyznaczonym miejscu, z zastosowaniem systemu dozoru elektronicznego,

3) obowiązku:

wykonywania pracy zarobkowej, do nauki lub przygotowania się do zawodu,

powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających,

poddania się terapii uzależnień,

poddania się terapii, w szczególności psychoterapii lub psychoedukacji,

uczestnictwa w oddziaływaniach korekcyjno-edukacyjnych,

powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach,

powstrzymania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym lub innymi osobami w określony sposób lub zbliżania się do pokrzywdzonego lub innych osób,

4) potrąceniu od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd,

przy czym w/w obowiązki i potrącenie Sąd mógł orzec łącznie lub osobno.

Zgodnie z dyspozycją art. 42 § 3 k.k., wobec sprawców omawianego przestępstwa Sąd orzeka dodatkowo zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, od czego można odstąpić jedynie wtedy, gdy zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami.

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd był zobligowany do orzeczenia środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej - w kwocie od 10.000 /dziesięciu tysięcy/ do 60.000 /sześćdziesięciu tysięcy/ złotych.

Z uwagi na skazanie M. G. – na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. oraz art. 1 Ustawy o opłatach w sprawach karnych – powinien on ponieść koszty postępowania karnego, w tym opłatę.

Na poczet zasądzonych wydatków w kwocie 143, 62 zł /stu czterdziestu trzech złotych i sześćdziesięciu dwóch groszy/ złożyły się: koszty dochodzenia (113, 62 zł) oraz zryczałtowana opłata za doręczenia w postępowaniu sądowym (20 zł).

Kwota 240 /dwieście czterdzieści/ złotych opłaty wynika zaś z wysokości orzeczonej kar: za karę pozbawienia wolności 60 /sześćdziesiąt/ zł (art. 2 ust. 1 pkt 1 Ustawy o opłatach w sprawach karnych), a za karę ograniczenia wolności 180 /sto osiemdziesiąt/ zł (art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy o opłatach w sprawach karnych).