Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wyrokiem zaocznym z dnia 24 lutego 2015 roku w sprawie z powództwa (...) sp. z o.o. spółka komandytowo-akcyjna w W.

przeciwko S. A. o zapłatę Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi oddalił powództwo uznając, że powód nie udowodnił swojego roszczenia.

Apelacje od tego rozstrzygnięcia złożył powód skarżąc wyrok w całości i zarzucając naruszenie prawa procesowego mające wpływ na wynik sprawy, a to:

art. 233 § 1 kpc poprzez dokonanie oceny wiarygodności źródeł dowodowych w sposób dowolny, z przekroczeniem zasady swobodnej oceny dowodów, a polegające w szczególności na bezpodstawnym uznaniu, że powód nie przedstawił dowodów potwierdzających wiarygodność roszczenia,

art. 505 ³² § 1 kpc poprzez uznanie, że powód nie zgłosił w pozwie dowodów na poparcie swoich twierdzeń, podczas gdy dowody te były zgłoszone w pozwie złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym,

art. 224 § 1 kpc poprzez zamknięcie rozprawy mimo niedostatecznego wyjaśnienia sprawy.

Nadto skarżące zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art. 60 kc poprzez jego niezastosowanie, podczas gdy z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że strona pozwana ujawniła skutecznie w postaci elektronicznej swoją wolę zawarcia umowy pożyczki, zgodnie z przepisami dotyczącymi zawierania umów na odległość.

W związku z tym skarżący na podstawie art. 368 § 1 pkt 4 kpc powołał dowody w postaci dokumentów zawarcia umowy pożyczki oraz przelewu wierzytelności.

W związku z tym skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej roszczenia zgodnie z żądaniem pozwu wraz z kosztami postępowania za II instancję, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji pozostawiając temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania za I i II instancję.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja powoda nie jest zasadna.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że niniejsza sprawa podlega rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym i z tego względu zgodnie z przepisem art. 505 ¹³ § 2 k.p.c., jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku tego sądu powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Wbrew zapatrywaniom apelującego, zaskarżone orzeczenie należało uznać za prawidłowe, stanowiące wynik właściwej oceny materiału dowodowego przedstawionego przez stronę powodową.

W pierwszej kolejności należy podnieść, że fakt, iż strona powodowa powołał się na określone dowody składając pozew w postępowaniu elektronicznym nie ma znaczenia dla rozpoznania sprawy, bowiem Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty tym postępowaniu i na podstawie art. 505 ³³ § 1 kpc przekazał sprawę do rozpoznania sądowi właściwości ogólnej. Zgodnie z treścią art. 505 ³ § 1 kpc przewodniczący wzywa powoda do usunięcia braków formalnych pozwu, a po ich usunięciu Sąd rozpoznaje sprawę. Niniejsza sprawa podlegała rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym , co oznacza, że wnioski dowodowe nie zgłoszone w pozwie, odpowiedzi na pozew, na pierwszym posiedzeniu przeznaczonym na rozprawę lub w sprzeciwie od wyroku zaocznego mogą być rozpoznawane tylko wtedy, gdy strona wykaże, że nie mogła ich powołać wcześniej, albo gdy potrzeba ich powołania wynikła później. /art. 505 ze zn. 5 kpc / Powód nie załączył do pozwu żadnego dowodu dotyczącego zawarcie spornej umowy jak również przelewu wierzytelności wynikającej z tej umowy. Nie stawił się również na terminie rozprawy i nie poparł twierdzeń zawartych w pozwie dowodami. Słusznie zatem Sąd Rejonowy zamknął rozprawę i orzekł merytorycznie o żądaniu pozwu uznając, że nie zostało ono udowodnione.

Reasumując, Sąd Okręgowy za niezasadne uznał zarzuty zawarte w apelacji, zwłaszcza zarzut naruszenia przepisu art. 233 § 1 kpc tj. przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów, bowiem powód nie zaoferował w sprawie żadnych dowodów poza twierdzeniami pozwu. Również zarzut naruszenia art. 224 § 1 kpc poprzez zamknięcie rozprawy mimo niedostatecznego wyjaśnienia sprawy jest niezasadny wobec bezczynności strony powodowej w zakresie dowodzenia zasadności swoich roszczeń. Obowiązująca zasada kontradyktoryjności nie pozwala na zastępowanie inicjatywy dowodowej strony aktywnością sądu w poszukiwaniu dowodów w sprawie.

W związku z tym bezprzedmiotowe jest odnoszenie się do zarzutu naruszenia przepisów prawa materialnego w postaci art. 60 kc poprzez jego niezastosowanie, podczas gdy z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że strona pozwana ujawniła skutecznie w postaci elektronicznej swoją wolę zawarcia umowy pożyczki, zgodnie z przepisami dotyczącymi zawierania umów na odległość, skoro strona powodowa nie udowodniła, że pożyczka taka została zawarta.

Sąd Okręgowy nie dostrzegł również okoliczności usprawiedliwiających przeprowadzenie dowodów zgłoszonych w apelacji, bowiem strona powodowa nie wykazała okoliczności wskazanych w art. 381 kpc.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc, oddalił apelacje jako bezzasadną.