Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 października 2014 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł. odmówił R. K. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, gdyż orzeczeniem Komisji Lekarskiej KRUS z dnia 27 października 2014 r. orzeczono, że wnioskodawca nie jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

/decyzja – k. 59 akt KRUS/

Od powyższej decyzji R. K. złożył w dniu 25 listopada 2014 r. odwołanie do Sądu Okręgowego w Łodzi wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do spornego świadczenia. Wnioskodawca podniósł, iż obecny stan zdrowia uniemożliwia mu pracę w gospodarstwie rolnym, gdyż cierpi na zespół paranoidalny i jest upośledzony umysłowo w stopniu lekkim.

/odwołanie – k. 2/

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł. wniósł o oddalenie odwołania.

/odpowiedź na odwołanie – k. 3/

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi

ustalił następujący stan faktyczny:

R. K. urodził się w dniu (...) Ukończył zasadniczą szkołę zawodową. Z zawodu jest stolarzem, nie pracował w zawodzie. Pomagał rodzicom na roli.

/okoliczność bezsporna/

Wnioskodawca w okresie od 28 grudnia 2012 r. do 1 marca 2013 r. pobierał zasiłek chorobowy, a następnie pobierał rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym do 31 lipca 2014 r.

/okoliczność bezsporna/

W dniu 1 lipca 2014 r. ubezpieczony ponownie złożył wniosek o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy.

/wniosek – k. 27 akt KRUS/

W dniu 12 sierpnia 2014 r. wnioskodawca został zbadany w ramach konsultacji przez lekarza psychiatrę rzeczoznawcę KRUS i rozpoznał organiczne zaburzenia osobowości i nastroju osoby z lekkim upośledzeniem umysłowym, przebyty zespół paranoidalny. Wskazał, że ubezpieczony jest niepełnosprawny z przyczyn intelektualnych, jest nieco spowolniały psychoruchowo, ma gorszą pamięć i koncentrację. Zdaniem konsultanta powyższe objawy nie powodują długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

/opinia psychiatryczna – k. 35 – 37 akt KRUS/

W dniu 14 sierpnia 2014 r. R. K. został zbadany przez Lekarza Rzeczoznawcę KRUS, który rozpoznał u wnioskodawcy organiczne zaburzenia osobowości i nastroju, lekkie upośledzenie umysłowe, przebyty zespół paranoidalny. Orzekł, iż wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

/orzeczenie Lekarza Rzeczoznawcy KRUS – k. 44 – 46 akt KRUS/

Decyzją z dnia 9 września 2014 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł. odmówił R. K. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, gdyż orzeczeniem Lekarza Rzeczoznawcy KRUS z dnia 14 sierpnia 2014 r. orzeczono, że wnioskodawca nie jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

/decyzja – k. 47 akt KRUS/

W dniu 23 września 2014 r. wnioskodawca złożył odwołanie od powyższego orzeczenia.

/odwołanie – k. 48 akt KRUS/

W dniu 27 października 2014 r. ubezpieczony został zbadany przez Komisję Lekarską KRUS, która rozpoznała u wnioskodawcy organiczne zaburzenia osobowości i nastroju. Wskazała, że jest osobą z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim i orzekła, że stwierdzone u badanego zmiany chorobowe nie powodują całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Ubezpieczony jest zdolny do samodzielnej egzystencji.

/orzeczenie Komisji Lekarskiej KRUS – k. 53 – 58 akt KRUS/

W oparciu o powyższe orzeczenie Komisji Lekarskiej KRUS organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy zaskarżoną decyzją z dnia 29 października 2014 r.

/decyzja – k. 59 akt KRUS/

U wnioskodawcy rozpoznano schizofrenię paranoidalną oraz upośledzenie umysłowe lekkie. Schizofrenia przebiega z przewagą objawów negatywnych, które powodują brak współpracy chorego, sztywność emocjonalną, zagłębianie się w świecie własnych przeżyć. Jest to źle rokująca postać schizofrenii innymi słowy poważne zaburzenie psychiczne. Leczenie w dłuższym czasie może przynieść efekt. W momencie rozpoznania schizofrenii włączane są leki i choroba za stanu ostrego może przejść w stan przewlekły i pacjent może nie najgorzej funkcjonować. Około pół roku czeka się w ogóle by leki zadziałały i po około 2 latach można mówić o efektach leczenia. Jeśli wnioskodawca jest obecnie całkowicie niezdolny do pracy to niezdolność istniała także między lipcem i październikiem 2015 r.. Z psychiatrycznego punktu widzenia R. K. jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. Niezdolność ma charakter okresowy i trwa od 25 marca 2013 r.

/opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty w zakresie psychiatrii dr n. med. K. K. – k. 33 – 35, pisemna opinia uzupełniająca – k. 43, ustna opinia uzupełniająca z dnia 9 grudnia 2015 r. – 00:02:13 – 00:06:55 – płyta CD – k. 52/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie w szczególności załączone do akt sprawy akta rentowe ubezpieczonego oraz wydaną w sprawie opinię biegłego psychiatry, którego specjalizacja odpowiada rodzajowi schorzeń występujących u wnioskodawcy. Wydana w sprawie opinia jest logiczna, spójna i rzetelnie opisuje stan zdrowia ubezpieczonego, stanowiąc tym samym wiarygodne źródło dowodowe. Opinia ta została wydana w oparciu o pełną dokumentację medyczną wnioskodawcy oraz po uprzednim zbadaniu R. K., a zatem brak jest podstaw do zasadnego jej kwestionowania.

Biegły uznał, iż wnioskodawca jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym. W ocenie Sądu brak jest podstaw do kwestionowania opinii wyżej wskazanego biegłego. Biegły dokonał rozpoznania jednostek chorobowych występujących u wnioskodawcy i ocenił je w kontekście zdolności wnioskodawcy do pracy w gospodarstwie rolnym.

Nadto na skutek uwag organu rentowego do opinii psychiatry biegły wydał pisemną opinię uzupełniającą oraz ustną opinię uzupełniającą, w których podtrzymał dotychczas wydaną opinię pisemną w sprawie wraz z wnioskami końcowymi oraz udzielił odpowiedzi na wszystkie pytania.

Dlatego też Sąd uznał niniejszą opinię za całkowicie wiarygodną.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

zważył, co następuje:

W świetle materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych odwołanie nie jest zasadne i jako takie podlega oddaleniu.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013 r., poz. 1403 z późniejszymi zmianami) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)  podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust.2,

2)  jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym,

3) całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym (art. 21 ust. 5).

Ustalenia dokonane w toku przedmiotowej sprawy uzasadniają zmianę zaskarżonej decyzji. Przeprowadzone postępowanie wykazało bowiem, że wnioskodawca jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 21 ust. 5, wskazanej powyżej ustawy. Wynika to w sposób jednoznaczny z wydanych w toku postępowania sądowego opinii biegłego psychiatry. Opinia ta – o czym mowa była już wcześniej - stanowi pełnowartościowy materiał dowodowy. W oparciu o przedmiotową opinię stwierdzić należy, że odwołujący nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

Biegły rozpoznał u badanego schizofrenię paranoidalną oraz upośledzenie umysłowe lekkie.

Z punktu widzenia psychiatry wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. Podkreślić należy, że przy ocenie biegłych lekarzy Sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że sposób motywowania oraz stopień stanowczości wniosków wyrażonych w opinii biegłych jest jednym z podstawowych kryteriów oceny dokonywanej przez Sąd, niezależnie od kryteriów zgodności z zasadami wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego oraz podstaw teoretycznych opinii (tak postanowienie SN z 27 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001 nr 4 poz. 84).

Reasumując Sąd Okręgowy przyznał rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym od 1 sierpnia 2014 r. do 30 września 2015 r. Data początkowa jest związana z datą kończącą pobieranie przez ubezpieczonego świadczenia rentowego z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a data końcowa wynika z opinii biegłego psychiatry.

Mając powyższe na uwadze, wobec zaistnienia podstaw do uwzględnienia odwołania Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu.