Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Tomasz Tatarczyk

Protokolant Aleksandra Sado-Stach

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2015 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko E. W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Jastrzębiu-Zdroju

z dnia 28 kwietnia 2015 r., sygn. akt I C 1708/14

1.  oddala apelację;

2.  przyznaje adwokatowi A. K. ze środków Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Jastrzębiu-Zdroju) kwotę 369 (trzysta sześćdziesiąt dziewięć) złotych, w tym 69 (sześćdziesiąt dziewięć) złotych podatku od towarów i usług, z tytułu wynagrodzenia za czynności kuratora w postępowaniu odwoławczym;

3.  nakazuje pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Jastrzębiu-Zdroju) kwotę 369 (trzysta sześćdziesiąt dziewięć) złotych z tytułu kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym.

SSO Tomasz Tatarczyk

Sygn. akt III Ca 1045/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 28 kwietnia 2015 r. Sąd Rejonowy oddalił powództwo, którym powód dochodził zapłaty przez pozwanego kwoty 2487,11 zł i odsetek w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 1033,72 zł od dnia 4 lutego 2014 r. z tytułu umowy kredytu. Przyczyną oddalenia powództwa było niewykazanie przez powoda istnienia wierzytelności, a niezależnie od tego przedawnienie roszczenia, którego wymagalność powód określił na dzień 6 kwietnia 2009 r.

W apelacji powód zarzucił uniemożliwienie dochodzenia roszczenia, domagał się uchylenia wyroku, zasądzenia roszczenia zgodnie z żądaniem pozwu, zasądzenia kosztów postępowania.

Zastępujący pozwanego kurator wniósł o oddalenie apelacji i przyznanie wynagrodzenia za czynności kuratora w postępowaniu odwoławczym.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

W instancji odwoławczej postępowanie dowodowe uzupełniono przez przeprowadzenie dowodu z załączonej do apelacji umowy kredytu.

Po przekazaniu sprawy z elektronicznego postępowania do sądu właściwości ogólnej powód złożył pismo ( pozew na urzędowym formularzu ), w którym jako dowód istnienia wierzytelności wskazał umowę nr (...) z 6 sierpnia 2007 r. Umowę tę wymienił pośród załączników pisma. Zamiast powołanej umowy przedłożył wraz z pismem kserokopię umowy kredytu z 10 sierpnia 2009 r. zawartej z inną osobą.

Niezłożenie załącznika, który w piśmie został wymieniony stanowiło brak formalny pisma podlegający uzupełnieniu.

Do uzupełnienia pisma przewodniczący w Sądzie Rejonowym powoda nie wezwał.

Na dowód z umowy kredytu powód mógł zatem skutecznie powołać się w apelacji, umowę tę w oryginale do apelacji załączył.

Z umowy wynika, że bank udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 1033,72 zł na okres od 6 sierpnia 2007 r. do 6 kwietnia 2009 r. Świadczy ta umowa o powstaniu wierzytelności. Pozwany zastępowany przez kuratora nie wykazał iżby spełnił zobowiązanie wynikające z umowy. Nie zaprzeczył twierdzeniom apelacji, że powód zrealizował dyspozycje umowy co do udzielenia kredytu, natomiast pozwany kredytu nie zwrócił.

Apelacja nie spowodowała zmiany wyroku Sądu Rejonowego, ponieważ nie podważyła ustalenia tego Sądu, że roszczenie objęte pozwem uległo przedawnieniu.

W motywach wyroku Sąd Rejonowy wskazał, że niezależnie od udowodnienia istnienia wierzytelności do oddalenia powództwa prowadziło uwzględnienie zarzutu przedawnienia.

Datę wymagalności całego zadłużenia oznaczył powód w piśmie ( pozwie złożonym na urzędowym formularzu ) na 6 kwietnia 2009 r. Powtórzył to twierdzenie w apelacji wywodząc, że roszczenie stało się w całości wymagalne z dniem zapadalności ostatniej raty, tj. 6 kwietnia 2009 r.

Stosownie do art. 120 § 1 k.c., bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Według art. 118 k.c., dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej termin przedawnienia wynosi trzy lata.

Dochodzone przez powoda roszczenie związane było z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Trzyletni termin przedawnienia, którego bieg rozpoczął się 6 kwietnia 2009 r. upłynął w dniu 6 kwietnia 2012 r.

Powództwo wytoczył powód dnia 23 lipca 2014 r., zatem po upływie terminu przedawnienia.

Nie wykazał powód aby doszło do przerwy biegu przedawnienia.

Zgodnie z art. 117 § 2 k.c., po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie może uchylić się od jego zaspokojenia.

Pozwany zastępowany przez kuratora podniósł zarzut przedawnienia.

Z uwagi na przedawnienie roszczenia, powództwo podlegało oddaleniu.

Zaskarżony wyrok ostatecznie odpowiada zatem prawu.

Dlatego apelację powoda Sąd odwoławczy oddalił działając z mocy art. 385 k.p.c

Kuratorowi ustanowionemu dla pozwanego przyznać należało wynagrodzenie za czynności w postępowaniu apelacyjnym na podstawie § 1 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej w związku z § 6 pkt 3 i § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

W myśl art. 113 ust. 1 w związku z art. 98 § 1 k.p.c., powoda jako stronę przegrywającą obciążono kosztami sądowymi – wydatkiem na wynagrodzenie kuratora.

SSO Tomasz Tatarczyk