Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lipca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Beata Łapińska

Protokolant stażysta Bożena Sobczyk

po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim

sprawy z wniosku B. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania B. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 21 czerwca 2012 r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 835/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 czerwca 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.odmówił B. S. (2)przyznania prawa renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy podał, że wnioskodawczyni jest zdolna do pracy zarobkowej, a zatem brak jest podstaw do przyznania świadczenia.

Od powyższej decyzji złożyła odwołanie w dniu 23 lipca 2012 roku B. S. (2).

ZUS wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

B. S. (2)urodziła się w dniu(...). Ma wykształcenie średnie. Z zawodu jest pielęgniarką. W okresie aktywności zawodowej pracowała w zawodzie wyuczonym.

(okoliczności niesporne)

W dniu 28 marca 2012 roku B. S. (2) złożyła wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(dowód: wniosek o rentę k. 1-2 w aktach organu rentowego)

Orzeczeniem z dnia 9 maja 2012 roku lekarz orzecznik ZUS stwierdził, iż wnioskodawczyni jest zdolna do pracy zarobkowej.

(dowód: orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 9 maja 2012 roku z dokumentacją medyczną k. 9, 1 w aktach organu rentowego)

B. S. (2)wniosła sprzeciw od powyższego orzeczenia, w wyniku czego sprawę skierowano na komisję lekarską ZUS, która w dniu 13 czerwca 2012 roku, wydała orzeczenie zgodne z opinią lekarza orzecznika ZUS. Po ponownym badaniu zdiagnozowano u wnioskodawczyni: zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa u osoby ze znaczną otyłością (BMI- 35) bez istotnego upośledzenia sprawności ruchowej, nadciśnienie tętnicze kontrolowane farmakologicznie w okresie wydolności krążenia, jaskrę prostą obu oczu, przewlekły nikotynowy nieżyt oskrzeli bez istotnego upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc w badaniu klinicznym, kamicę nerkową prawostronną leczoną operacyjnie w 1998 roku, przebytą cholecystektomię w 1977 roku, przebyte WZW typu B w 1978 roku oraz nikotynizm.

(dowód: orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 13 czerwca 2012 roku z dokumentacją medyczną k. 14, 1 w aktach organu rentowego)

Aktualnie u wnioskodawczyni występują następujące schorzenia:

⚫

nadwzroczność obu oczu;

⚫

jaskra obu oczu (w wywiadzie);

⚫

zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne odcinka szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa;

⚫

przewlekły objawowy zespół bólowy bez cech zespołu korzeniowego i bez objawów ubytkowych;

⚫

przewlekła obturacyjna choroba płuc bez cech niewydolności oddechowej;

⚫

astma oskrzelowa.

Stopień zaawansowania powyższych schorzeń nie czyni wnioskodawczyni niezdolną do pracy zarobkowej. Obecnie jest ona zdolna do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami.

(dowód: opinie biegłych lekarzy okulisty A. C.k. 9-10, neurologa A. P.k. 14-16, pulmonologaT. B.k. 29-30 z opinią pisemną uzupełniającą k. 57 oraz pulmonologa A. M. k. 69-71 w aktach sprawy)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Z kolei przepisy art. 12 ust. 2 i 3 stanowią, że całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz po drugie możliwości wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 ust. 1).

Stosownie do treści art. 57 ust. 1 powyższej ustawy renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt 10 lit. a), pkt 11-12, 13 lit. a), pkt 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do oczywistego wniosku, że wnioskodawczyni nie spełnia przesłanki określonej w art. 57 ust. 1 pkt 1 powołanego przepisu.

Dla ustalenia, czy B. S. (2)jest niezdolna do pracy w rozumieniu przepisów cyt. ustawy Sąd dopuścił dowód z pisemnej opinii biegłych lekarzy okulisty A. C., neurologa A. P.oraz pulmonologaT. B., biegłych z zakresu dziedziny medycyny, w ramach których mieszczą się rozpoznane u niej schorzenia. Z uwagi na kwestionowanie opinii pulmonologicznej przez wnioskodawczynię konieczne stało się dodatkowo dopuszczenie w trybie art. 286 k.p.c. dowodu z opinii kolejnego biegłego z zakresu pulmonologiiA. M.

Opinie opracowane przez wskazanych wyżej biegłych, Sąd ocenia jako jasne, pełne, logiczne i należycie uzasadnione. Biegli sporządzili opinie po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną wnioskodawczyni, jak również po przeprowadzeniu jej osobistego badania. Określili w opiniach, na jakie schorzenia cierpi obecnie wnioskodawczyni.

W zgodnej ocenie biegłych charakter i nasilenie występujących u wnioskodawczyni schorzeń nie powoduje niezdolności do pracy.

Biegła okulista A. C. wskazała w opinii, że wnioskodawczyni ma zachowaną pełną ostrość wzroku do dali i do bliży w korekcji optycznej, prawidłowy zakres pola widzenia oraz prawidłowy poziom ciśnienia wewnątrzgałkowego. Dlatego też nie było podstaw do uznania wnioskodawczyni za osobę niezdolną do pracy.

Tożsamy wniosek postawiła w swojej opinii biegła neurolog A. P.. W badaniu neurologicznym nie stwierdzono bowiem u wnioskodawczyni wyraźnych cech zespołu korzeniowego ani ubytków w korzeniach, a schorzenia neurologiczne nie upośledzają w sposób istotny jej sprawności ruchowej.

Również biegła pulmonolog T. B.uznała, że wnioskodawczyni jest zdolna do pracy. U wnioskodawczyni nie stwierdzono cech niewydolności oddechowej w badaniu klinicznym i gazometrycznym, a jedynie niewielką hipoksemię i mierne zaburzenia wentylacji w spirometrii. Do tego wnioskodawczyni dobrze reaguje na leki wziewne.

Stanowisko swe biegła podtrzymała w opinii pisemnej uzupełniającej, którą wydała po zapoznaniu się z przedstawionym przez wnioskodawczynię wynikiem badania spirometrycznego z dnia 2 marca 2013 roku. W opinii tej wskazała, że przedmiotowe badanie nie koreluje z badaniem gazometrycznym określającym wydolność oddechową wykonywanym w grudniu 2012 roku, albowiem przy zaburzeniach wentylacji wykazanych w spirometrii musiałaby występować niewydolność oddechowa w badaniu utlenowania krwi. W świetle powyższego biegła uznała, że badanie spirometryczne z dnia 2 marca 2013 roku zostało źle wykonywane technicznie i nie może jednoznacznie przesądzać o stwierdzeniu stopnia wydolności wnioskodawczyni.

Opinia biegłej T. B.znajduje pełne potwierdzenie w opinii kolejnego biegłego z zakresu pulmonologii A. M.. W opinii biegła ta wskazała, że występująca u wnioskodawczyni przewlekła obturacyjna choroba płuc oraz astma (zespół nakładania) z dobrą reakcją na stosowane leki wziewne, z cechami upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc o charakterze umiarkowanej restrykcji bez cech obturacji w badaniu spirometrycznym z dnia 27 września 2011 roku i cechami obturacji dużego stopnia w badaniu z dnia 2 marca 2013 roku, bez zaostrzeń choroby i w okresie zachowanej wydolności oddechowej nie narusza sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym długotrwałą niezdolność do pracy. Podkreślić należy, iż biegła A. M.podobnie jak biegła T. B.uznała, że badanie spirometryczne z dnia 2 marca 2013 roku zostało wykonane nieprawidłowo i jest nieadekwatne do jej obecnego stanu klinicznego.

Dowód z opinii biegłych nie został w sposób skuteczny zakwestionowany w toku postępowania. Do podważenia opinii nie mogą prowadzić zarzuty podniesione przez wnioskodawczynię na rozprawach w dniach 20 lutego 2013 roku i 16 lipca 2013 roku, które sprowadzają się w istocie do twierdzenia, iż nie zgadza się ona z opiniami biegłych, gdyż inaczej ocenia swój stan zdrowia. Takie zarzuty nie mogą prowadzić do podważenia opinii sporządzonych przez specjalistów o niekwestionowanym poziomie wiedzy, specjalistów praktyków z doświadczeniem klinicznym.

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z przepisami art. 12 i nast. powołanej na wstępie ustawy – renta przysługuje osobom, które całkowicie lub częściowo utraciły zdolność do pracy, przy czym częściowa utrata zdolności do pracy zarobkowej nie jest równoznaczna z niemożnością wykonywania dotychczasowego zatrudnienia. Występuje ona dopiero wówczas, gdy ubezpieczony utracił w znacznym stopniu zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Dopiero zatem zmiana zawodu w ramach posiadanych kwalifikacji i brak rokowań odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu dają podstawę do przyznania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (por. Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 13 października 2009 roku, II UK 106/09, LEX nr 558589, z dnia 8 maja 2008 roku, I UK 356/07, OSNP 2009/17-18/238, z dnia 11 stycznia 2007 roku, II UK 156/06, OSNP 2008/3-4/45 oraz z dnia 25 listopada 1998 roku, II UKN 326/98, OSNAP 2000/1/36).

Występujące u 57-letniej wnioskodawczyni schorzenia, na obecnym etapie zaawansowania, nie prowadzą do istotnego naruszenia sprawności organizmu będącego przesłanką orzeczenia niezdolności do pracy. Mimo ich występowania B. S. (2) ma zachowaną zdolność do wykonywania pracy zarobkowej na poziomie posiadanych kwalifikacji.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.