Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 maja 2015 roku w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Ł. przeciwko Z. K.
o zapłatę kwoty 10 722,00 zł Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2.074,10 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia
12 czerwca 2014 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 917 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, umarzając postępowanie w pozostałej części.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w części zasądzonej kwoty 1.401,85 złotych wraz z odsetkami. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że nie jest dłużnikiem powoda z tytułu wskazanych opłat czynszowych w wysokości zasądzonej, ponieważ kwota 1.401,85 zł została obliczona niesłusznie tytułem należności za dostarczoną energię Centralnego Ogrzewania za 2013 roku przez operatora zewnętrznego firmę (...) Sp. z o.o. i nie jest to zgodne ze stanem faktycznym zużycia. W związku z tym kwota ta nie może wchodzić obecnie w skład roszczenia powoda, ponieważ wskazania zażycia ciepła są zawyżone za 2013 jak i 2014 rok. Powód zatem nie może włączać tych kwot w opłatę czynszową, szczególnie jeśli sprawa jest w trakcie postępowania wyjaśniającego. Tym samym pozwany wniósł o oddalenie powództwa w tej kwocie i odstąpienie od obciążenia strony pozwanej kosztami postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja nie jest zasadna i podlega oddaleniu.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że niniejsza sprawa podlega rozpoznaniu
w postępowaniu uproszczonym i z tego względu zgodnie z przepisem art. 505 ¹³ § 2 k.p.c., jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku tego sądu powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zakwestionowania prawidłowości ustaleń Sądu Rejonowego i w pełni je podzielił.

Jedyny zarzut apelacji koncentruje się wokół rozstrzygnięcia Sądu I instancji w części zasądzającej na rzecz powoda kwotę 1.401,85 złotych wraz z ustawowymi odsetkami, która w ocenie apelującego nie jest zasadna. Apelujący wskazał bowiem, że kwota 1.401,85 zł stanowiąca należność tytułem dostarczonej energii CO za 2013 rok została w sposób nieprawidłowy obliczona przez operatora zewnętrznego firmę (...) Sp. z o.o. i nie jest zgodna ze stanem faktycznym zużycia. W związku z tym w ocenie skarżącego kwota ta nie może wchodzić obecnie w skład roszczenia powoda, ponieważ wskazania zażycia ciepła są zawyżone za 2013 jak i 2014 rok, zaś sprawa jest w trakcie postępowania wyjaśniającego. Powód zatem nie może włączać tych kwot w opłatę czynszową.

Z powyższym stanowiskiem apelującego nie można się zgodzić. Przede wszystkim Sąd I instancji słusznie ustalił, że pozwany uchylał się od obowiązku uiszczania opłat związanych z korzystaniem zajmowanego lokalu mieszkalnego, zaś zadłużenie pozwanego na dzień 31 maja 2014 roku wynosiło 10.721,22 zł. Podstawą ustaleń faktycznych w zakresie wysokości zgłoszonego roszczenia stanowiły przedłożone przez stronę powodową dokumenty w szczególności w postaci rozliczenia zaległości, którego wiarygodność nie budziła wątpliwości również Sądu Okręgowego, stanowiąc tym samym pełnowartościowy dowód
w sprawie. Dowód ten należało również uznać za miarodajny dla oceny wysokości zgłoszonego roszczenia. Wskazać przy tym należy, że poza kwestią sporną był fakt uregulowania przez pozwanego w toku postępowania części zadłużenia z tytułu należności czynszowych, jak i długu objętego nakazem zapłaty z dnia 30 kwietnia 2008 roku w sprawie o sygn. akt XIX Nc 1298/08, jak również fakt, iż zgodnie z przedstawionym przez powoda rozliczeniem wpłaty, dług nie został spłacony w całości, dlatego też powód ograniczył roszczenie do kwoty 2.074,10 złotych wraz z ustawowymi odsetkami, która to kwota podlegała zasądzeniu przez Sąd I instancji. Sąd Okręgowy nie dostrzegł w tym zakresie żadnych nieprawidłowości. Odnosząc się do okoliczności podnoszonych przez pozwanego
w apelacji dotyczących nieprawidłowego obliczenia przez operatora zewnętrznego firmę (...) Sp. z o.o. należności tytułem dostarczonej energii CO za 2013 roku i skierowania w związku z tym reklamacji, w ocenie Sądu Okręgowego pozostają one bez wpływu na zasadność oraz wysokość dochodzonego przez powoda roszczenia. Wskazać przy tym należy, że opłata za zużycie energii cieplnej stanowi jeden ze składników opłat związanych z eksploatacją lokalu mieszkalnego i jeżeli pozwany uznawał, że jej wysokość była nieprawidłowa, to zgodnie z art. 4 ust. 8 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych mógł kwestionować jej wysokość bezpośrednio na drodze sądowej oraz dochodzić zwrotu nadpłaconych opłat eksploatacyjnych na podstawie przepisów kodeksu cywilnego
o świadczeniu nienależnym (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 11 września 2014 roku, III CZP 58/14, OSNC 2015/6/70, LEX nr 1508859, www.sn.pl, Biul.SN 2014/9/6, (...)).

Z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy, na podstawie art. 505 ¹² § 3 k.p.c., oddalił apelację.