Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 866/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 maja 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2015r. w S.

odwołania M. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 20 czerwca 2014 r. Nr (...)

w sprawie M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala M. M. prawo do emerytury od 25 maja 2014r.

Sygn. akt IV U 866/14

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 20.06.2014r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu M. M. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem dowodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres 15 lat. Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony M. M. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat wykonywał prace w szczególnych warunkach.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony M. M. urodzony dnia (...) złożył w dniu 27.05.2014r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy M. M. w rozmiarze 27 lat, 4 miesięcy i 18 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 9 lat, 7 miesięcy i 24 dni pracy w szczególnych warunkach. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że ubezpieczony w okresie od 07.07.1979r. do 08.11.1989r. był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S.. Od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia 08.11.1989r. pracował na stanowisku montażysty wielkiej płyty. Pracował na budowach. Praca ubezpieczonego była wykonywana przez cały czas na wysokości – nawet do 11 piętra, polegała na ustawianiu płyt żelbetonowych podawanych przez dźwig w odpowiednim miejscu budowy, a następnie na łączeniu ich z innymi płytami za pomocą zaprawy lub spawania. Prace te wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.14), zeznań świadków: K. P. (k.13v) i W. Z. (k. 13v-14), akt osobowych, akt ZUS.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego M. M. spełnił powyższe warunki. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 07.07.1979r. do 08.11.1989r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace montażysty konstrukcji żelbetonowych (wielkiej płyty) na wysokości. Zeznania powoda znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków, którzy razem z nim pracowali oraz w aktach osobowych. Zeznania świadków zasługują na wiarę, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Z akt osobowych wynika, że ubezpieczony w kolejnych angażach poczynając od dnia 07.07.1979r. wpisywane miał stanowisko montażysta wielkiej płyty. Prace, które wykonywał ubezpieczony wymienione są w załączniku A dział V poz. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) oraz w dziale V poz. 5 pkt. 2 zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 01.08.1983r. (Dz.Urz. MBiPMB nr 3, poz. 6-8). Okresy pracy w szczególnych warunkach uznane przez ZUS nie budzą wątpliwości. W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach udowodnione w trakcie procesu i w postępowaniu przed organem rentowym wynoszą ponad 15 lat. Ubezpieczony nabył więc prawo do emerytury od daty ukończenia 65-roku zycia.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14par.2 kpc orzekł jak w wyroku.