Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 listopada 2015 roku

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Tomasz Korzeń

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Kopala

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2015 roku

sprawy z odwołania L. S.

od decyzji z dnia 27 maja 2015 roku znak (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.

o ustalenie braku zadłużenia

I.  oddala odwołanie,

II.  zasądza od L. S. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. 60zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Tomasz Korzeń

VI U 500/15 UZASADNIENIE

L. S. złożyła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. z dnia 27 maja 2015 roku podnosząc, że wysokość zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenie w wysokości 2 712,69 zł została błędnie wyliczona. Wskazała, że składki te dotyczą okresu sprzed 10 lat co pozbawia ją możliwości udowodnienia spłaty tych należności. Nadto nie otrzymała od pozwanego żadnego wezwania do zapłaty, zaś jej zaległości w latach ubiegłych spłacane były w ramach układu ratalnego.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. Podniósł, iż wysokość zaległości wyliczona została prawidłowo. Płatnik dokonał wpłat w dniu 10 września 2007 roku, jednak do należności głównych nie doliczył kosztów ani odsetek należnych do dnia wpłaty włącznie, mimo iż został o tym obowiązku poinformowany. Układ ratalny zawarty był zaś na koncie płatnika Fabryka (...).

Sąd ustalił co następuje:

L. S. (NIP (...)) prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą w okresie od 15 września 1999 roku do 20 marca 2003 roku oraz od 1 października 2004 roku do 31 stycznia 2007 roku.

Wnioskiem z dnia 13 sierpnia 2007 roku L. S. wystąpiła do organu rentowego o rozliczenie konta celem spłaty zadłużenia. W odpowiedzi na wniosek Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. ustalił wysokość zadłużenia L. S. na dzień 31 stycznia 2007 roku, z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne: 5 060,74 zł, ubezpieczenie zdrowotne: 1 692,45 zł, Fundusz Pracy: 360,99 zł, oraz koszty i odsetki należne od dnia wpłaty włącznie, o czym zawiadomił ubezpieczoną w piśmie z dnia 28 sierpnia 2007 roku.

10 września 2007 roku L. S. spłaciła należność główną (łącznie 7 114,18 zł), bez kosztów i odsetek należnych od dnia wpłaty.

Pismem z dnia 20 kwietnia 2015 roku organ rentowy zawiadomił L. S. o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne (za okres od października 2005 roku do grudnia 2006 roku w kwocie 4 092,47 zł), zdrowotne (za okres od września 2006 roku do grudnia 2006 roku w kwocie 1 247,72 zł) i Fundusz Pracy (za okres od listopada 2006 roku do grudnia 2006 roku w kwocie 121,30 zł), a następnie pismem z dnia 11 maja 2015 roku zawiadomił o zakończeniu postępowania dowodowego.

Z L. S. nigdy nie był zawierany układ ratalny. Układ taki zawarty został wyłącznie na koncie płatnika – Fabryki (...) (NIP (...)).

Zadłużenie ubezpieczonej z tytułu składek wynosi:

- na ubezpieczenia społeczne 2 023,67 zł za okres od października 2005 roku do grudnia 2006 roku, oraz odsetki w kwocie 2 078,00 zł,

- na ubezpieczenie zdrowotne 627,72 zł za okres od września 2006 roku do grudnia 2006 roku, oraz odsetki w kwocie 623,00 zł,

- Fundusz Pracy 61,30 zł za okres od listopada 2006 roku do grudnia 2006 roku, oraz odsetki w kwocie 61,00 zł.

dowód: dokumenty w aktach organu rentowego: wniosek z 13.08.2007 r. t. VI a.e., pismo z 28.08.2007 r. t. VI a.e., zawiadomienie o wszczęciu postępowania z 20.04.2015 r. t. VII a.e., zawiadomienie o zakończeniu postępowania z 11.05.2015 r. t. VII a.e., decyzja z 27.05.2015 r. t. VII a.e.,

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt. 3 ustawy z 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 121; dalej ustawa systemowa) Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności ustalania wymiaru składek i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu składek. Zgodnie natomiast z art. 23 ust. 1 cytowanej ustawy, od nieopłaconych w terminie składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 roku poz. 749, z późn. zm.). Stosownie do treści art. 32 ustawy systemowej do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika, odpowiedzialności osób trzecich i spadkobierców oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne.

Zgromadzony w sprawie materiał dowody nie pozwala na ustalenie, iż L. S. nie posiada zaległości ustalonych sporną decyzją. Podnoszone przez nią okoliczności, iż żądane przez pozwanego należności dotyczą składek sprzed 10 lat co pozbawia ją możliwości udowodnienia ich spłaty, zdaniem Sądu nie zasługuje na uwzględnienie. Upływ czasu nie rodzi domniemania, że należne składki zostały opłacone. Podobnie zarzut, iż nie otrzymała ona wezwania do zapłaty. Brak wezwania nie wskazuje bowiem, iż zaległości nie istnieją. Układ ratalny, na który powołuje się ubezpieczona w odwołaniu, dotyczy wyłącznie płatnika - Fabryki (...) (NIP (...)).

Zgodnie z art. 232 K.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Skoro ubezpieczona w spornym okresie prowadziła działalność gospodarczą i nie odprowadzała z tego tytułu należnych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, była to przesłanka wydania decyzji o wysokości zadłużenia. Skarżąca nie zgodziła się z decyzją, lecz nie zaoferowała w tym zakresie żadnych dowodów. Zgodnie z ogólną zasadą dowodową (art. 6 K.c.) ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Reguły dowodzenia w procesie cywilnym zobowiązują strony do wskazywania dowodów, z których wywodzą one skutki prawne. Zasada ta znajduje także zastosowanie w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, których przedmiotem są odwołania od decyzji organów rentowych. Ubezpieczona nie sprostała temu obowiązkowi, nie udowodniła, iż spłaciła należne pozwanemu zaległości. Jednocześnie odwołująca nie kwestionowała matematycznej poprawności wyliczeń należnych składek.

Wobec powyższego, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 KPC, odwołanie oddalono.

Ubezpieczona posiada u pozwanego zadłużenie, nie prowadzi już działalności gospodarczej, zobowiązania dotyczą należności sprzed 8 lat. Uwzględniając sytuacje majątkową ubezpieczonej oraz nakład pracy pełnomocnika pozwanego, o kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 102 KPC w związku § 2 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2013.490), zasadzając część wynagrodzenia w kwocie 60 zł.

SSO Tomasz Korzeń