Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 września 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2013 r. w Krakowie

sprawy z wniosku H. Ł. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K.

przy udziale zainteresowanych: A. B., J. C. (1), M. B. (1), B. B., M. B. (2), H. B., (...) Spółki z o.o. w S., J. C. (2), B. C., M. D. (1), A. C. (1), G. C., B. D. (1), M. D. (2), A. D., M. G., S. J., R. K., B. K., J. H., Z. H., T. H., M. K., A. K. (1), E. K., D. K., R. S., B. Ł., M. N. (1), J. P. (1), A. P., K. L., D. Ł., M. N. (2), D. N., M. O., I. P., S. P., D. S., M. S. (1), J. T., R. W., M. W., A. R., M. S. (2), K. Ś., S. T., K. W. (1), D. W., A. C. (2), K. M., T. M., B. D. (2), A. K. (2), E. Ż., M. C., D. G., K. W. (2)

o przeniesienie odpowiedzialności za zobowiązania (...) Spółki z o.o. z siedzibą w S. na wnioskodawczynię H. Ł. (1)

na skutek apelacji wnioskodawczyni H. Ł. (1)

od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie Wydziału VII Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 23 listopada 2011 r. sygn. akt VII U 268/10

I.  zmienia zaskarżony wyrok oraz poprzedzającą go decyzję organu rentowego i stwierdza, że H. Ł. (1) nie jest odpowiedzialna za zobowiązania (...) spółki z o. o z siedzibą w S. z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od stycznia 2004 r. do czerwca 2004 r.

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. na rzecz H. Ł. (1) kwotę(...) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

1

Sygn. akt III AUa 537/12

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 23 listopada 2011 r. Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział VII Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie H. Ł. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. z dnia 22 grudnia 2009r., którą przeniesiono na nią odpowiedzialność za zobowiązania (...) Spółki z o.o. z siedzibą w S. z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, za okres od 1 stycznia 2004r. do 30 czerwca 2004r. łącznie w kwocie 16.830,40 zł., oraz zasądził od H. Ł. (1) na rzecz organu rentowego kwotę (...) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy ustalił, iż Spółka (...) Spółka z o.o. z siedzibą w S. funkcjonowała w obrocie gospodarczym od dnia 18 listopada 2002r., a powstała w wyniku przekształcenia Spółki (...) J. P., H. Ł., A. K., T. M.Spółki jawnej na mocy uchwały wspólników z dnia 7 listopada 2002r. Wspólnikami w Spółce byli A. K. (2) pełniący równocześnie funkcję prezesa zarządu, T. M. pełniący równocześnie funkcję wiceprezesa zarządu oraz H. Ł. (1) - jako członek zarządu.

W 2004r. Spółka z uwagi na trudną sytuację majątkową i gospodarczą stała się niewypłacalna i zaprzestała regulować swoje zobowiązania, w tym również z tytułu składek za zatrudnionych pracowników. Stan aktywów na dzień 30 czerwca 2004r. wynosił 1.866,008,15 zł., a zobowiązania zamykały się kwotą 2.701.850,11 zł. Wobec powyższego Prezes Zarządu Spółki A. K. (2) w dniu 14 czerwca 2004r. złożył wniosek o ogłoszenie upadłości obejmującą likwidację majątku (...) Spółki z o.o. z siedzibą w S.. Wniosek został przyjęty do rozpoznania dopiero po jego uzupełnieniu w miesiącu lipcu 2004r. Postanowieniem z dnia 22 października 2004r. Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie , Wydział VIII Gospodarczy ogłosił upadłość (...) Spółki z o.o. z siedzibą w S..

2

Wierzytelności organu rentowego wobec upadłego z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne wynosiły łącznie 84,387,88 zł., przy czym, wysokość zobowiązań zaliczonych do kategorii I wynosiła - 51,637,09zł., zaliczonych do kategorii II - 23.610,61 zł., zaliczonych do kategorii III - 8.988,48 zł., a do kategorii IV - 151,70 zł. Ostatecznie postanowieniem z dnia 24 stycznia 2006r. w liście wierzytelności uwzględniono wierzytelności organu rentowego w następujących wysokościach: w kwocie 35.595,43zł. - w kategorii I, 20.093,34zł. - w kategorii II., 9.179,99 zł . Postępowanie upadłościowe prowadzone wobec (...)Spółki z o.o. w S. zakończyło się ostatecznie w dniu 4 czerwca 2009r. W toku toczącego się postępowania upadłościowego zostały zaspokojone wierzytelności organu rentowego w całości w zakresie zobowiązań zaliczonych do kategorii I i częściowo w zakresie zobowiązań zaliczonych do kategorii II. Nie zostały natomiast zaspokojone zobowiązania organu rentowego z tytułu należności składkowych za okres od 1 stycznia 2004r. do 30 czerwca 2004r. zaliczone częściowo do kategorii II i pozostałych kategorii III i IV - łącznie w kwocie 16 830,04 zł.

Wobec powyższego organ rentowy wszczął postępowanie zmierzające do ustalenia osób odpowiedzialnych za powstanie zadłużenia Spółki (...) w S. wobec organu rentowego, w przedziale czasowym od 1 stycznia 2004r. do 30 czerwca 2004r. W powyższym okresie funkcję członka zarządu pełniła H. Ł. (1), a funkcję prezesa Zarządu A. K. (2). Stosowne zawiadomienia o" wszczęciu postępowania zostały doręczone wnioskodawczym i A. K. (2) w dniu 25 listopada 2009r. Ani wnioskodawczym ani też A. K. (2) nie przedłożyli w toku toczącego się postępowania jakichkolwiek dokumentów czy dowodów pozwalających na zwolnienie ich z obowiązku ponoszenia odpowiedzialności za zobowiązania składkowe Spółki w podanym powyżej okresie.

Zdaniem Sądu Okręgowego odwołanie nie ma uzasadnionych podstaw, albowiem zostały wyczerpane przesłanki określone w art. 116 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. „Ordynacja podatkowa” ( tekst jednolity Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami ) w związku z art. 31 i 32 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( tekst jednolity Dz.U.z 2007r. Nr 11 poz. 74 ze zm.) dające podstawę do przeniesienia na wnioskodawczynię odpowiedzialności za zobowiązania spółki z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne.

3

Do powstania zaległości doszło bowiem w czasie pełnienia przez wnioskodawczynię obowiązków członka zarządu oraz została wykazana bezskuteczność egzekucji przeciwko Spółce. Sąd I instancji wywiódł, że w stosunku do Spółki (...) toczyło się postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację majątku Spółki , które uległo zakończeniu na mocy postanowienia Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie z dnia 4 czerwca 2009r. W wyniku toczącego się postępowania majątek Spółki uległ całkowitej likwidacji, a pomimo tego nie zostały zaspokojone wierzytelności składkowe organu rentowego w kwocie 16.830,04zł. Organ rentowy wykazał zatem w sposób jednoznaczny i nie budzący żadnych wątpliwości, iż Spółka po zakończeniu postępowania upadłościowego nie posiadała żadnego majątku, z którego mogłaby być skutecznie prowadzona egzekucja.

Skarżąca nie wskazała natomiast żadnych okoliczności czy konkretnych dowodów pozwalających na odmienną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego i uwolnienia jej od odpowiedzialności za zobowiązania składkowe Spółki. W szczególności nie wskazała mienia Spółki, z którego organ rentowy mógłby zaspokoić swoje wierzytelności jak również nie wykazała aby faktycznie wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki został złożony we właściwym czasie. Nie kwestionowała również decyzji w zakresie wysokości kwoty dochodzonej przez organ rentowy jak i istnienia po jej stronie zobowiązania za zaległości składkowe Spółki.

Sąd I instancji podkreślił, iż w niniejszej sprawie nie doszło do przedawnienia zobowiązania na mocy art. 24 ust. 5d ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, gdyż jak wynika z treści art. 24 ust. 5d powołanej powyżej ustawy przedawnienie należności z tytułu składek wynikających z decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej lub następcy prawnego następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym decyzja została wydana. Skoro decyzja została wydana 22 grudnia 2009r. termin przedawnienia upływa dopiero w grudniu 2014r. W ocenie Sądu, nie doszło również do przedawnienia w rozumieniu przepisów art. 118 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. „Ordynacja podatkowa”, zgodnie z którym nie można wydać decyzji o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym powstała zaległość podatkowa, upłynęło pięć lat. Zaległości z tytułu składek powstały w czasie od 1

4

stycznia 2004r. do 30 czerwca 2004r., zatem zgodnie z powołanym powyżej art. 118 § 1 ustawy „Ordynacja podatkowa” pięcioletni termin przedawnienia do wydania decyzji o odpowiedzialności skarżącej za zobowiązania składkowe Spółki powstałe w pierwszej połowie 2004r. upływał w dniu 31 grudnia 2009r., zaś decyzja zapadła w dniu 22 grudnia 2009r. a więc przed upływem przewidzianego przepisami prawa terminu przedawnienia.

W ocenie Sądu, okoliczność, iż w rozpatrywanej sprawie została wydana decyzja wyłącznie wobec jednego członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością chociaż w okresie, w którym powstały zobowiązania składkowe funkcję członków zarządu pełniły również inne osoby pozostaje bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Postępowanie wyjaśniające było prowadzone również wobec drugiego wspólnika - Prezesa Zarządu A. K. (2).

Okoliczność, iż pozostali członkowie zarządu nie zostali objęci decyzją organu rentowego o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania składkowe Spółki przy prawidłowym ich zawiadomieniu o toczącym się postępowaniu nie ma wpływu na ocenę legalności decyzji wydanej w tym przedmiocie przez organ rentowy.

W tym stanie rzeczy Sąd I instancji oddalił odwołanie wnioskodawczyni zasądzając na rzecz ZUS koszty postępowania .

Apelację od powyższego wyroku wywiodła wnioskodawczyni, zaskarżając go w całości. Zarzuciła naruszenie przepisów postępowania tj. art. 477 (14) § 1 k.p.c. i art. 477 (14) § 2 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie, art. 477 (11) § 1 k.p.c. oraz art. 131 poprzez jego niezastosowanie polegające na uznaniu udziału w sprawie A. K. (2) jako zainteresowanego w sprawie, w sytuacji gdy w aktach organu widniała informacja o braku miejsca jego zameldowania na terenie Polski, naruszenie przepisów prawa materialnego art. 116 w zw. z art. 107 § 1 i 2 oraz art. 108 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2005, nr 8 poz. 60 ze zm.) w zw. z art. 31 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. 2007, nr 11, poz. 74 ze zm.) poprzez ich błędną wykładnię, a w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie, a wszystko to w związku z naruszeniem przepisu art. 477 § 2 (14) k.p.c. poprzez jego niezastosowanie, polegające na oddaleniu odwołania od decyzji w sytuacji gdy w

5

postępowaniu administracyjnym zakończonym jej wydaniem wszczęto i prowadzono odrębne postępowanie wobec jednego członka zarządu spółki(...) tj. H. Ł. (1) i wydano decyzję o jej odpowiedzialności, jako osoby trzeciej, za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, podczas gdy o odpowiedzialności za zobowiązania spółki organ powinien orzekać w postępowaniu prowadzonym wobec wszystkich członków zarządu tej spółki, uwzględniając aspekt solidarnej odpowiedzialności członków zarządu.

Apelująca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez orzeczenie co do istoty sprawy tj. zmianę zaskarżonej decyzji w całości i ustalenie iż nie odpowiada za zobowiązania spółki (...) sp. z o.o. z tytułu składek oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania przed Sądem II instancji, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości oraz przekazanie sprawy do ponownego rozstrzygnięcia Sądowi I instancji oraz pozostawienie Sądowi I instancji do rozstrzygnięcia o kosztach postępowania.

W uzasadnieniu apelująca podkreśliła, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalił, iż odpowiedzialność z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne ponosi dwóch członków zarządu tj. H. Ł. (1) oraz A. K. (2). Pomimo to w wydanej decyzji przypisał odpowiedzialność za zaległe składki jedynie jej bez orzeczenia, zarówno w sentencji jak i uzasadnieniu decyzji, o jej solidarnej odpowiedzialności z drugim członkiem zarządu. Jak wynika z art. 116 w zw. z art. 107 Ordynacji podatkowej odpowiedzialność członka zarządu za zaległe składki spółki powstaje na mocy decyzji dopiero z chwilą jej doręczenia i jest to odpowiedzialność solidarna zarówno względem spółki jak i pozostałych członków zarządu., zatem organy podatkowe powinny prowadzić postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności składkowej (podatkowej) osób trzecich przeciwko wszystkim osobom, które taką odpowiedzialność mogą ponosić i dopiero na etapie postępowania egzekucyjnego Zakład Ubezpieczeń Społecznych zyskuje możliwość wyboru jednego z dłużników, wobec którego będzie dochodził zaspokojenia wierzytelności. Na poparcie słuszności tego stanowiska apelująca powołała m.inn. uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 15 października 2009 r., sygn. akt I UZP 3/09. Powołała się również na obowiązek poszanowania słusznego interesu dłużnika w zakresie przysługujących mu roszczeń regresowych i naruszenie zasady prawdy obiektywnej poprzez przeprowadzenie postępowania w sposób

6

wyłączający możliwość całościowego stanu faktycznego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje;

Apelacja jest uzasadniona.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest odpowiedzialność H. Ł. (1) za zobowiązania (...) Spółki z o.o. z siedzibą w S. z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, za okres od 1 stycznia 2004r. do 30 czerwca 2004r. na podstawie art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) w zw. z art. 31 i 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm.). W zaskarżonej decyzji z dnia 22 grudnia 2009 r. wskazano tylko H. Ł. (1) jako osobę odpowiadającą całym swoim majątkiem za zobowiązania (...) Spółki z o.o. z siedzibą w S., powstałe na skutek nieopłacenia składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych tej spółki za okres od stycznia 2004r. do czerwca 2004 r. Decyzja nie zawiera stwierdzenia, że odpowiedzialność wnioskodawczyni jest solidarna, i w jakim zakresie z pozostałymi członkami zarządu, tj. A. K. (2). Co prawda wydanie decyzji poprzedzało postępowanie administracyjne dotyczące A. K. (2), ale ograniczyło się jedynie do prób doręczenia zawiadomienia o wszczęciu postępowania. W konsekwencji postępowanie administracyjne, decyzja przenosząca odpowiedzialność jak i postępowanie sądowe dotyczyło wyłącznie jednego członka zarządu H. Ł. (1).

Tymczasem zgodnie z treścią art. 116 § 1 wyżej cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa za zaległości podatkowe (składkowe) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna, a członek zarządu: 1) nie wykazał, że: a) we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie

7

zapobiegające ogłoszeniu upadłości (postępowanie układowe) albo b) niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości (postępowania układowego) nastąpiło bez jego winy; 2) nie wskazuje mienia spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części.

W rozpoznawanej sprawie za w pełni trafne należy uznać zatem zarzuty apelującej, że decyzja organu rentowego z dnia 22 grudnia 2009 r. przenosząca odpowiedzialność za zobowiązania składkowe (...) Spółki z o.o. z siedzibą w S.” tylko na nią, została wydana w sposób wadliwy z tej przyczyny, że nie obejmuje ona wszystkich członków zarządu i nie wskazuje na ich wspólną odpowiedzialność solidarną i nie wskazuje zakresu ich odpowiedzialności solidarnej w okresie od stycznia do czerwca 2004 r.

Wyrzeczenie w decyzji o solidarności dłużników było konieczne, gdyż dopiero z chwilą jej wydania w stosunku do każdego z nich z zaznaczeniem, że jest to odpowiedzialność solidarna i w których okresach ma ona taki charakter, można dokonać wyboru dłużnika (członka zarządu), od którego Zakład Ubezpieczeń Społecznych będzie dochodził zaspokojenia wierzytelności, wykorzystując reżim odpowiedzialności solidarnej. Kwestię tę przesądza orzecznictwo Sądu Najwyższego, które jest w pełni akceptowane przez tut. Sąd Apelacyjny w Krakowie. W wyroku z dnia 16 lipca 2008 r. (I UK 9/08, OSNP 2009/23-24/324) Sąd Najwyższy stwierdził, że członkowie zarządu osoby prawnej, których odpowiedzialność za zaległości należności publicznoprawnych ustalił w decyzji właściwy organ Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, mogą odwołać się od tej decyzji także w części dotyczącej nieobjęcia odpowiedzialnością pozostałych członków zarządu i podkreślił, że taka decyzja powinna dotyczyć wszystkich członków zarządu oraz wskazywać, że ich odpowiedzialność jest solidarna z innymi członkami zarządu. Decyzja ta ma charakter prawo kształtujący i wierzyciel (organ rentowy) może dokonać wyboru dłużnika dopiero po powstaniu solidarnego zobowiązania. Stanowisko to zaakceptował Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 15 października 2009 r. (I UZP 3/09, OSNP 2011 /1-2/13), przeciwstawiając się jedynie tezie, że decyzja musi obejmować także spółkę (por. wyroki Sądu Najwyższego z

8

dnia 8 października 2010 r., I UK 112/10, z dnia 3 marca 2011 r., II UK 307/10, Monitor Prawniczy 2011 nr 4, s. 170, wyrok z dnia 9 czerwca 2010 r., II UK 37/10, OSNP 2011 nr 23-24, poz. 302, uchwałę NSA z 9 marca 2009 r. I FPS 4/08, ONSAiWSA 2009 nr 3, poz. 47). Takie stanowisko zostało też zawarte w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 października 2011 r. sygn. akt I UK 113/11 ( niepublikowanym, ale dot. wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 12 października 2010 r., sygn. akt III AUa 646/10) oraz w wyroku z dnia 6 marca 2012 r. sygn. akt I UK 318/11 ( Lex nr 1165286, też dot. wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie), gdzie Sąd Najwyższy uchylając te wyroki do ponownego rozpoznania wskazał min. w ostatnim z nich, że istnieje bezwzględny wymóg wskazania w decyzji przenoszącej odpowiedzialność składkową za zobowiązania spółki o solidarnej odpowiedzialności dłużników, wszystkich członków zarządu z tego okresu. Dopiero z chwilą wydania decyzji w stosunku do każdego z nich z zaznaczeniem, że jest to odpowiedzialność solidarna i w których okresach ma ona taki charakter, można dokonać wyboru dłużnika (członka zarządu), od którego Zakład Ubezpieczeń Społecznych będzie dochodził zaspokojenia wierzytelności, wykorzystując reżim odpowiedzialności solidarnej.

Ponadto jak słusznie podniosła w apelacji wnioskodawczyni tylko w przypadku przeprowadzenia postępowania przeciwko wszystkim członkom zarządu spółki, osoba która faktycznie wykonała zobowiązania za podatnika, zyskuje realną gwarancję realizacji swego prawa podmiotowego do regresu, stanowiącego istotny aspekt reżimu odpowiedzialności solidarnej.

W przedmiotowej sprawie nie doszło do wskazania w zaskarżonej przez H. Ł. (1) decyzji, że jej odpowiedzialność jest solidarna i w których okresach ma ona taki charakter oraz z którymi pozostałymi członkami zarządu. W konsekwencji nie doszło do skutecznego przeniesienia na wnioskodawczynię jako członka zarządu (...)spółki z o.o. odpowiedzialności za zobowiązania składkowe tej spółki. Wadliwe decyzje nie mogą bowiem stanowić podstawy żądania przez organ rentowy zapłaty zaległości składkowej, pomimo tego, że jak to prawidłowo ustalił Sąd I instancji - egzekucja wobec spółki okazała się

9

bezskuteczna, a wnioskodawczyni nie wykazała żadnej z przesłanek egzoneracyjnych zwalniającej jej z odpowiedzialności subsydiarnej.

Uwzględniając zarzuty apelującej jako uzasadnione, Sąd Apelacyjny, zmienił zaskarżony przez nią wyrok i zwolnił ją tym samym w całości od odpowiedzialności za zobowiązania składkowe (...) Spółki z o.o. z siedzibą w S. za okres wskazany w decyzji organu rentowego z dnia 22 grudnia 2009 r., a to mając na uwadze treść art. 116 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa i działając w oparciu o art. 386 § 1 k.p.c.

O kosztach orzeczono na zasadzie 98 § 1 i 3 k.p.c. i w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 11 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz.1349 ze zm.).