Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2015r.

Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Magdalena Kurczewska - Śmiech (spr.)

Sędziowie SO Włodzimierz Śpiewla

SA w SO Tamara Pawlak

Protokolant p. o. protokolanta Wojciech Czajkowski

przy udziale Prokuratora Mirosławy Banach

po rozpoznaniu dnia 28 lipca 2015r. w L.

sprawy K. D. urodzonej (...) w J. P. c. W.
i G. z d. P.

oskarżonej o czyn z art. 177 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej

z dnia 27 lutego 2015r. sygn. akt. II K 336/14

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę K. D. przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Białej Podlaskiej.

XI Ka 391/15

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

apelacja prokuratora jest zasadna a ranga podniesionych uchybień musi skutkować uchyleniem wyroku do ponownego rozpoznania.

Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej uniewinniając K. D. od dokonania zarzuconego jej czynu, oparł się na uzupełniającej opinii biegłych w zakresu ruchu drogowego wskazując, że przyczynienie się K. D. do wypadku drogowego może mieć miejsce tylko przy pozytywnym ustaleniu, że nie włączyła ona, zmieniając pas ruchu, kierunkowskazu. To zaś ustalenie nie wynika z materiału dowodowego, wobec czego należało zastosować regułę art. 5 par. 2 kpk.

Ta konkluzja Sądu Rejonowego ( k. 5 uzasadnienia), została poprzedzona oddaleniem wniosku prokuratora o wezwanie biegłych sporządzających opinie w sprawie, pomimo tego, że końcowe wnioski opinii uzupełniającej były sprzeczne z tymi, które biegli zawarli w opinii zasadniczej ( k. 166 protokół rozprawy).

Rację ma skarżący, że zaniechanie wezwania biegłych do wyjaśnienia sprzeczności w opiniach, stanowiło naruszenie przepisów proceduralnych, które przywołuje, co mogło mieć wpływ na treść wyroku. Właściwe Sąd Rejonowy odrzucił opinię biegłego D. O. sporządzoną w postępowaniu przygotowawczym gdyż została ona wydana w oparciu o zeznania K. D. (k. 2 uzasadnienia w zakresie dowodów, na których oparto ustalenia faktyczne, k. 71-87). Wskazana przez prokuratora sprzeczność dotyczy zaś opinii właściwej i uzupełniającej sporządzonej przez zespół biegłych Instytutu (...) i (...) w W., czego nie dostrzega skarżący, podnosząc sprzeczność pomiędzy opiniami wywołanymi w postępowaniu przygotowawczym i w czasie postępowania przed sądem.

Właściwie jednak wskazuje prokurator, że pomiędzy wnioskami opinii (k. 140 i k. 164) zachodzi sprzeczność i to rangi zasadniczej, odnoszącej się bowiem do zachowania uczestnika ruchu drogowego, w zakresie jego powinności, która musi być rozpatrywana nie tylko w oparciu o opinie biegłych, ale także z uwzględnieniem przede wszystkich przepisów ruchu drogowego, co należy do domeny sądu orzekającego. Biegli prawidłowo wskazali w opinii na k. 140 v, że K. D. mogła skręcić w lewo tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności. Zdaniem Sądu Okręgowego i to niezależnie od tego czy włączyła kierunkowskaz czy nie. Ta konkluzja biegłych i wskazana bezwzględna powinność oskarżonej, znajduje oparcie w art. 22 pkt. 1 prawa o ruchu drogowym, który stanowi, że kierujący może zmienić kierunek jazdy lub zajmowany pas tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności, definiowanej w jako ostrożność polegająca na zwiększeniu uwagi i dostosowaniu zachowania uczestnika ruchu drogowego do warunków i sytuacji zmieniających się na drodze, w stopniu umożliwiającym szybkie reagowanie. Co więcej pkt. 4 art. 22 stanowi o tym, że kierujący pojazdem zmieniając zajmowany pas ruchu jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pojazdowi jadącemu po pasie ruchu, na który zamierza wjechać (…). Oczywistym jest, że nakaz ten nie jest warunkowany tym, że osoba poruszająca się tym pasem zachowuje się prawidłowo; dotyczy on każdego uczestnika ruchu drogowego, który przed dokonywanym manewrem zmiany pasa, już się na nim znajduje.

Uwzględnienie dowodu w postaci wyjaśnień oskarżonej na k. 100, kiedy podała ona „ faktycznie mogłam nie spojrzeć w lewo (…), jakbym dokładnie spojrzała to może bym tego motorowerzystę zobaczyła (….), motorowerzysta w większym stopniu przyczynił się do zaistnienia tego wypadku (….) przesądza o braku prawidłowej analizy zachowania K. D. przez Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej, co zasadnie podnosi prokurator.

W świetle powyższego może budzić zastrzeżenia stanowisko biegłych warunkujące odpowiedzialność oskarżonej wyłącznie, w zależności od tego, czy zmieniając pas ruchu włączyła ona kierunkowskaz czy nie ( konkluzja opinii k. 157v). Wydaje się ono oderwane od wniosków opinii poprzedniej ale także materiału dowodowego zebranego w sprawie, szczególnie wyjaśnień oskarżonej oraz zeznań T. P., w świetle reguł prawa ruchu drogowego. Kwestia ta winna być wyjaśniona przez Sąd Rejonowy poprzez uwzględnienie wniosku prokuratora i przesłuchanie biegłych na rozprawie. Dopiero wyjaśnienie tej sprzeczności w sposób satysfakcjonujący dla sądu , stanowiło o możliwości analizy zachowania oskarżonej i jej zawinienia ( stopnia przyczynienia się) w odniesieniu do zarzutu aktu oskarżenia. Tym samy zasadne są wszystkie argumenty skarżącego dotyczące naruszenia art. 7, 201 i 366 kpk .

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej przeprowadzi postępowanie dowodowe w całości od początku. Odbierze wyjaśnienia od oskarżonej – o ile zechce je złożyć. Przesłucha świadków. Wezwie na rozprawę biegłych W. K. i W. B. z Instytutu (...) (...) w W. oraz wyjaśni niespójność pomiędzy opinią zasadniczą a opinią uzupełniającą, przy uwzględnieniu przepisów art. 22 ust. 1 i 4 prawa o ruchu drogowym. Dokona oceny zachowania się oskarżonej w odniesieniu do wskazanych norm i wyda wyrok w sprawie. W razie konieczności uzasadni go zgodnie z art. 424 kpk.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Tamara Pawlak Magdalena Kurczewska – Śmiech Włodzimierz Śpiewla