Pełny tekst orzeczenia

  Sygnatura akt VI K 464/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 lipca 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku, VI Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Hajduk

Protokolant: Katarzyna Pilna

przy udziale Prokuratora Anety Michoń

po rozpoznaniu dnia 14 listopada 2012 r., 16 stycznia 2013 r., 18 marca 2013 r., 24 kwietnia 2013 r., 29 kwietnia 2013 r., 31 lipca 2013 r. sprawy karnej

1.  E. P.

ur. (...) w m. B.

syna E. i i E. z domu P.

2.  P. S. (1)

ur. (...) w B.

syna R. i M. z domu P.

oskarżonych o to, że:

w grudniu 2011 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu oraz w celu uzyskania odszkodowania z tytułu umowy ubezpieczenia AC serii (...) samochodu i osiągnięcia korzyści majątkowej, upozorowali kradzież z włamaniem samochodu E. P. (1) marki R. (...) o nr rej. (...) w ten sposób, że P. S. (1) przetransportował pojazd do miejsca ukrycia w garażu w miejscowości S., czym wprowadził w błąd (...) S.A. co do faktu zaistnienia kradzieży w/w. samochodu i spełnienia warunków wypłaty odszkodowania z tytułu ubezpieczenia AC w kwocie 16.800 złotych, doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia pieniędzmi w/w. firmę ubezpieczeniową z racji dokonanej wypłaty odszkodowania, czym działali na szkodę wymienionej firmy ubezpieczeniowej;

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 298 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

3.  R. L. (1)

ur. (...) w K.

syna S. i H. z domu G.

oskarżonego o to, że:

w grudniu 2011 roku w K., woj. (...), udzielił pomocy E. P. (1) i P. S. (1) w wyłudzeniu odszkodowania w kwocie 16 800 złotych z tytułu ubezpieczenia AC samochodu R. M. o nr (...), należącego do E. P. (1) w ten sposób, że w/w. upozorowali kradzież z włamaniem przedmiotowego samochodu, zaś podejrzany przewiózł samochód na lawecie z K. do S. i przechowywał go w wynajmowanym przez siebie garażu, czym pomógł wyłudzić odszkodowanie z firmy ubezpieczeniowej (...) S.A. w kwocie 16 800 złotych, działając na szkodę wymienionej firmy ubezpieczeniowej;

tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 298 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

----///----

I.  oskarżonych E. P. (1) i P. S. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu opisanego w części wstępnej wyroku to jest przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 298 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i w zw. z art. 12 k.k. wymierza im kary po 1 roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo oskarżonym E. P. (1) i P. S. (1) zawiesza tytułem próby na okres 2 (dwóch) lat;

III.  oskarżonego R. L. (2) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku to jest przestępstwa art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 298 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i w zw. z art. 12 k.k. wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo oskarżonemu R. L. (1) zawiesza tytułem próby na okres 2 (dwóch) lat;

V.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądza solidarnie od oskarżonych: E. P. (1), P. S. (1) i R. L. (1) na rzecz pokrzywdzonego (...) Oddział (...) we W., zapłatę kwoty 15 167, 75 złotych, tytułem wyrządzonej przestępstwem szkody;

VI.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonych w całości od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, zaliczając wydatki poniesione w sprawie na rachunek tegoż Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżeni E. P. (1) i P. S. (1) byli bliskimi znajomymi. Oskarżony P. był właścicielem samochodu osobowego marki R. (...) o nr rej. (...), który usiłował sprzedać za pośrednictwem portalu internetowego, nadto auto wyposażone było w stosowną informację na szybie. Mimo to zainteresowanie było niewielkie, a oskarżony potrzebował pieniędzy , stąd porozumiał się ze swoim kolegą P. S. (1), iż w czasie jego nieobecności w domu oskarżony P. S. ma samochód zabrać a następnie ukryć i „pozbyć” się go , aby w ten sposób uzyskać odszkodowanie z towarzystwa ubezpieczeniowego. Oskarżony P. S. (1) zgodził się pomóc koledze, w tym celu skontaktował się ze swoim znajomym R. L. (2), któremu po przedstawieniu okoliczności sprawy zaproponował ukrycie pojazdu a następnie po jego zdemontowaniu sprzedaż części. Oskarżony dodał, iż zysk ze sprzedaży części samochodowych należeć będzie do niego. Z uwagi na trudną sytuację materialną oskarżony R. L. (1) zgodził na zaproponowany układ i w tym celu wynajął garaż, nadto omówił z oskarżonym S. termin zabrania samochodu, albowiem pojazd był uszkodzony i koniecznym było holowanie go lawetą.

W dniu 16 grudnia 2011r. oskarżony E. P. (1) wraz z rodziną wyjechali na weekend do W. ,zaś oskarżony P. S. (1) i R. L. (1) przystąpili do realizacji planu. Wcześniej osk.S. została przekazana karta służąca za kluczyk umożliwiająca uruchomienie samochodu. Pojazd miał uszkodzenie silnika, ale można go było uruchomić a nawet pokonać pewien odcinek drogi, włączenie go umożliwiało tez manewrowanie kierownicą. W czasie nieobecności E.P., osk.P. S. w godzinach wieczornych udał się do miejsca zamieszkania E.P., na osiedle (...) gdzie na ulicy zaparkowany był samochód, uruchomił go a następnie częściowo jadąc, częściowo spychając pojazd przemieścił go na odległość około 1,5 km na ul.(...), gdzie na podwórku posesji czekał już oskarżony R. L. (1) wraz z holownikiem, na który wepchnęli ukradziony pojazd, po czym po przekazaniu mu kluczyka do samochodu odjechał do m.S., gdzie ukrył auto w użytkowanym garażu. Po powrocie z W. w dniu 18 grudnia 2011r. o godzinie 20.00 oskarżony E. P. udał się na Komendę Policji w K. zgłaszając kradzież swojego pojazdu marki R. (...), dołączając do zgłoszenia dowód rejestracyjny pojazdu. Jako że nie posiadał wówczas jeszcze kluczyka do pojazdu podał, iż ma go w domu, toteż został zobligowany do jego dostarczenia. Po zwrocie kluczyka przez P. S. oskarżony E. P. następnego dnia o godz.13.30 zgłosił się ponownie do KPP w K. gdzie dostarczył przedmiotową kartę-kluczyk oraz dołączył dokumenty w postaci ubezpieczenia komunikacyjnego pojazdu oraz karty pojazdu.

Dowód :

Wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego R. L. (1)

Akta sprawy 2Ds.464/12 KPP K.

Zeznania świadków : M. M. k:261o, P. G. k:248o

Oględziny miejsca zdarzenia k:268-273

W sprawie kradzieży samochodu marki R. (...) nr rej.(...) wszczęto postępowanie 2DS.385/12, które zakończyło się wydaniem w dniu 21 marca 2012r. postanowienia o umorzeniu dochodzenia.

W tych okolicznościach ubezpieczyciel pojazdu Państwowy Zakład (...) wypłacił E. P. (1) odszkodowanie w wysokości 16 800 zł.

Dowód :

Akta sprawy 2Ds.385/12

Akta szkodowe (...) k:103

W dniu 19 marca 2012r. w trakcie wykonywania czynności służbowych funkcjonariusze KPP K. ujawnili na terenie zabudowań gospodarczych w m.S. pochodzący z kradzieży samochód marki R. (...) nr rej.(...). Już na miejscu funkcjonariusze policji ustalili u R. L. (1), iż sprawa ma charakter „przedsięwzięcia” w które zamieszani są R. S. i E. P. (1)

Dowód :

Notatka urzędowa k:30, protokół przeszukania k:32 - 34

Oskarżony E. P. (1) stojący pod zarzutem popełnienia przestępstwa z art.286§1 kk w zw. z art.298§1 kk w zw. z art.11§2 kk w zw. z art.12 kk nie przyznał się do winy i w swoich wyjaśnieniach podał, iż oskarżony P. S. (1) był jego znajomym, ale z uwagi na zaistniałą sytuację, dotycząca pomówienia go o udział w kradzieży samochodu zerwał z nim kontakty. Stanowczo zaprzeczył aby miał brać udział w zaplanowaniu kradzieży swojego samochodu a następnie wyłudzeniu odszkodowania, dodał iż natychmiast po stwierdzeniu kradzieży udał się na policję i do zawiadomieniu o kradzieży dołączył od razu kluczyk i dokumenty pojazdu.

Dowód :

Wyjaśnienia oskarżonego E. P. (1)

Oskarżony P. S. (1) stojący pod zarzutem popełnienia przestępstwa z art.286§1 kk w zw. z art.298§1 kk w zw. z art.11§2 kk i art.12 kk przyznał się do winy i w swoich wyjaśnieniach podał, iż jest znajomym E. P. (1) i ten zwrócił się do niego z prośbą o pomoc w uzyskaniu odszkodowania, albowiem miał trudności ze sprzedażą swojego samochodu marki R. (...) i uznał iż poprzez kradzież i umorzenie postępowania z uwagi na niewykrycie sprawcy, uzyska odszkodowanie od ubezpieczyciela. Oskarżony wyraził zgodę. Jako że wiedział od kolegi, że samochód nie jest w pełni sprawny zwrócił się do swojego znajomego R. L. (1), który prowadzi warsztat samochodowy z propozycją zabrania pojazdu , ukrycia a następnie sprzedaży części z zyskiem dla siebie. Oskarżony S. przedstawił Osk.L. okoliczności całej sprawy, celem wyłudzenia odszkodowania, stąd koniecznym było zachowanie tajemnicy w całej sprawie. Oskarżony L. wyraził zgodę , zaś po ustaleniu terminu nieobecności osk.P. w miejscu zamieszkania i przekazaniu karty – kluczyka, osk.S. zjawił się w miejscu zamieszkania osk.P., uruchomił samochód a następnie przemieścił go na ul.(...) gdzie czekał już osk.L. wraz z lawetą, na którą przepchnęli auto, zaś osk.S. przekazał mu kluczyk. Następnego dnia pojechał do osk.L. celem odebrania kluczyka i przekazania go osk.P..

Dowód :

Wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1)

Oskarżony R. L. (1) stojący pod zarzutem popełnienia występku z art.18§3 kkw zw. z art.286§1 kk i art.298§1 kk w zw. z art.11§2 kk i art.12 kk przyznał się do winy i podał iż w grudniu 2011r. skontaktował się z nim kolega P. S. (1) i zaproponował ukrycie a następnie odsprzedaż części samochodu, który miał być ukradziony celem wyłudzenia odszkodowania. Osk.S. podał mu wszystkie okoliczności sprawy, wskazał iż inicjatorem całego przedsięwzięcia miał być jego znajomy E. P. (1), nadto zysk z odsprzedaży części z auta miał zatrzymać R. L.. Oskarżony wyraził zgodę na powyższe . Wiedząc od oskarżonego S. iż pojazd jest nie w pełni sprawny zorganizował lawetę a następnie czekał w umówionym miejscu, w godzinach wieczornych przy ul.(...) w K.. Tam samochód został zainstalowny na lawetę a następnie przewieziony przez osk.L. do m.S., gdzie został ukryty w pomieszczeniach gospodarczych dzierżawionych przez niego. W momencie przekazania auta osk.L. otrzymał kluczyk pojazdu, po który następnego dnia przyjechał osk.S.. Przez okres w którym samochód pozostawał w ukryciu osk.L. wymontował z niego silnik , skrzynię biegów, chłodnicę i częściowo rozkręcił wykończenia pojazdu.

Dowód :

Wyjaśnienia osk.R. L. (1).

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył :

Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, iż wina wszystkich oskarżonych w zakresie zarzucanych im czynów nie może budzić żadnych wątpliwości.

Już na wstępie podnieść należy, iż Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego E. P. (1) uznając je za niewiarygodne i zmierzające do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Oskarżony stanowczo twierdził iż nie ma nic wspólnego z kradzieżą swojego samochodu, a fakt jego udziału w całej sprawie stanowi pomówienie ze strony P. S. (1). Oskarżony dodał, iż jest to prawdopodobnie zemsta oskarżonego S. wynikająca z faktu toczącego się przeciwko niemu postępowania z zawiadomienia konkubiny, a oskarżony P. miał wiedzę w sprawie . Nadto oskarżony dodał iż w dniu złożenia zawiadomienia przekazał policji zarówno kluczyk jak i wszystkie dokumenty pojazdu.

Jak ustalił Sąd w dniu złożenia zawiadomienia tj.18.12.2011r. oskarżony przekazał jedynie dowód rejestracyjny, zaś z notatki urzędowej wynikało, iż kluczyk od auta ma w domu. Słuchany na tę okoliczność przyjmujący zawiadomienie funkcjonariusz policji P. G. stwierdził iż nie pamięta dokładnie czy w dniu składania zawiadomienia osk.P. przyniósł kluczyk, jednak dodał, iż do sprawy została by dołączona kserokopia wszystkiego co przedstawiłby zgłaszający. Jako że w aktach sprawy znajduje się protokół przesłuchania E.P. z dnia następnego, które nie wnosi niczego nowego do sprawy, zaś na następnych stronach znajduje się kserokopia kluczyka i dokumentów pojazdu w postaci ubezpieczenia i karty pojazdu przesłuchano na te okoliczność funkcjonariusza policji M. M., który potwierdził, iż w trakcie przesłuchania w dniu 19.12.2011r. oskarżony dostarczył kluczyk i dokumenty pojazdu, które osobiście kserował.

Zaś odnośnie argumentu dotyczącego złośliwego pomówienia prez osk.S. z uwagi na toczące się przeciwko niemu postępowanie karne, Sąd ujawnił akta sprawy tut.sadu VIK 929/12 z toczącego się przeciwko osk.P. S. (1) postępowania o czyn z art.207§1 kk i art.157§1 kk w zw. z art.11§2 kk i art.190a§1 kk. Akt oskarżenia w niniejszej sprawie został wniesiony do Sądu 03.12.2012r. a więc niemal rok po zdarzeniu, zaś oskarżony E. P. ani nikt z członków jego rodziny nie występuje w charakterze świadka. W sprawie w dniu 04.02.2013r został wydany wyrok.(vide k:246-247).

Sąd za w pełni wiarygodne uznał wyjaśnienia współoskarżonych a to P. S. (1) i R. L. (1). Oskarżeni od początku konsekwentnie utrzymywali że całe przedsięwzięcie zaplanowane zostało przez E. P. (1) celem wyłudzenia odszkodowania, zaś pozostali realizowali wcześniej uzgodniony plan.

Oskarżony P. S. (1) w trakcie postępowania przygotowawczego złożył wyjaśnienia w których przedstawił całe przedsięwzięcie. W trakcie postępowania sądowego na jaw wyszły nowe okoliczności, dotyczące udziału jeszcze innych osób. Przed rozprawą oskarżony S. powziął wiadomość, iż oskarżony P. nie przyznał się do winy, a co za tym idzie całą odpowiedzialność miałaby ponieść on i jego kolega. Dlatego też przesłał do szwagra osk.P.T. P. (1) wiadomości sms w których informuje go , że jeśli osk.P. nie przyzna się w sądzie i nie weźmie na siebie współodpowiedzialności, to wtedy on ujawni udział również jego i jego żony polegający na przekazaniu mu karty- kluczyka do samochodu.(vide k:204-212)

W trakcie przewodu sądowego osk.S. przyznał fakt przesyłania wiadomości sms do T. P., potwierdzając jego udział w całej sprawie,polegający na przekazaniu mu właśnie przez szwagra osk.P. kluczyka, dodał iż wcześniej nie wspominał o jego udziale z uwagi na fakt, iż jest w szkole policyjnej i nie chciał mu robić kłopotu, jednakże wobec postawy jego szwagra osk.S. nie widział powodu aby chronić kogokolwiek. Oskarżony przyznał także, iż w momencie zabierania samochodu pomagał mu jego brat, o udziale którego z oczywistych względów również nie chciał wspominać.

Powyższe okoliczności zdaniem Sądu nie dyskredytują wyjaśnień osk.S., wręcz przeciwnie, jeszcze bardziej uwiarygadniają udział osk.P. w przestępstwie, albowiem zupełnie nieprawdopodobnym jest aby osk.S. utkał tak skomplikowaną intrygę tylko po to by, wmieszać w nią całą grupę niewinnych osób, z którymi nie był skłócony. Podnieść należy iż T. P. rozpoczął kurs w L. dopiero od 26 lipca 2012r., wcześniej pracował jako spedytor.

Fakt przekazania karty – klucza przez osobę trzecią, jest w ocenie sądu prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością, albowiem po przekazaniu klucza osk.L., dopiero następnego dnia, bądź po kilku dniach (tego dokładnie nie pamiętali oskarżeni) osk.S. osobiście odebrał go od R. L. i przekazał szwagrowi osk.P.T. P.. Jak wynika z wcześniej przedstawionych ustaleń, osk.P. po stwierdzeniu kradzieży auta natychmiast udał się na komisariat celem zgłoszenia kradzieży, natomiast klucz od pojazdu przekazał dopiero następnego dnia w godzinach południowych.

Powyższe wyjaśnienia znajdują pełne potwierdzenie w wyjaśnieniach osk.R. L. (1), który od początku , już w momencie ujawnienia skradzionego pojazdu na terenie użytkowanej przez niego posesji ,wskazywał na udział osk.S. i P. w przedsięwzięciu mającym na celu wyłudzenie odszkodowania. Okoliczności te konsekwentnie potwierdzał w czasie postępowania przygotowawczego jak i sądowego.

Mając zatem powyższe na względzie Sąd uznał za wpełni wiarygodne - konsekwentne i wzajemnie uzupełniające się wyjaśnienia współoskarżonych P. S. (1) jak i R. L. (1).

W sprawie zeznawali również funkcjonariusze policji P. G. i M. M. na okoliczność przyjmowania zgłoszenia od E. P. jak i momentu dostarczenia przez niego kluczyka. Sąd uznał powyższe zeznania za w pełni wiarygodne, albowiem świadkowie są osobami obcymi dla oskarżonych nie mającymi żadnego interesu w składaniu nieprawdziwych zeznań.

Przesłuchani zostali również T. P. (1), K. P. na okoliczność przesyłanych przez osk.S. sms-ów, jak i udziale w/w w zdarzeniu, jak też żona osk.P.D. P. na okoliczność momentu przekazania kluczyków na policji.

Sąd nie dał wiary zeznaniom w/w świadków albowiem ich zeznania pozostają w sprzeczności z pozostałym, uznanym przez Sąd za wiarygodny materiałem dowodowym, nadto są to osoby bliskie dla oskarżonego, mają też osobisty powód aby składać zeznania w sposób ekskulpujący zarówno osk.P. jak i ich samych.

Nadto dla potwierdzenia wersji przedstawionej przez oskarżonych S. i L., Sąd przeprowadził oględziny miejsca zdarzenia wraz z eksperymentem procesowym polegającym na ustaleniu miejsca z którego auto zostało skradzione i możliwości przetransportowania go nawet przy uszkodzonym silniku do miejsca oczekiwania przez osk.L.. Sąd stwierdził, iż początkowy odcinek drogi do spadku nie sprawiał żadnej trudności w przepchnięciu pojazdu, następnie jest duży spadek drogi, gdzie samochód mógł na „luzie „ pokonać odcinek potem znowu jest krótki dystans prosty do posesji na ul.(...). jako że osk.S. miał do pomocy brata, cała operacja nie nastręczała wielu kłopotów, zwłaszcza, iż do zdarzenia doszło w godzinach wieczornych, zimą gdzie prawdopodobieństwo zauważenia czegokolwiek przez mieszkańców domków jednorodzinnych było niewielkie. (vide protokół oględzin k:268-273).

Mając zatem powyższe na względzie Sąd uznał wszystkich oskarżonych za winnych popełnienia zarzucanych im czynów i wymierzył kary w wielkości stosownej do ich udziału w zaistniałym przestępstwie. I tak osk.P. S. (1) i E. P. (1) po 1 roku pozbawienia wolności, zaś osk.R. L. (1) 5 miesięcy pozbawienia wolności. Jako że osk.P. i L. nie byli do tej pory karani sądownie, zaś osk.P. S. (1) karany był za innego rodzaju przestępstwa, Sąd zawiesił warunkowo oskarżonym wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności tytułem próby na okres lat 2.

W ocenie Sądu kary wymierzone oskarżonym są adekwatne do stopnia ich zawinienia. Oskarżeni działali z niskich pobudek, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a przestępstwo im zarzucane cechuje wysoki stopień społecznego niebezpieczeństwa z uwagi na nagminność tego typu przestępstw. M. uznać iż najbardziej „pokrzywdzonym” w sprawie jest osk.S., który jak podał, nie otrzymał od osk.P. żadnej gratyfikacji gdy ten otrzymał odszkodowanie, a całą sprawę traktował jako koleżeńską przysługę. Nie ulega jednak wątpliwości iż z uwagi na treść stawianego zarzutu wszyscy oskarżeni ponoszą odpowiedzialność z tytułu wyrządzonej szkody.

Pokrzywdzony (...) Oddział (...) we W. złożył wniosek w trybie artr.46§1 kk o naprawienie szkody . jako że w aktach sprawy widnieje informacja, że zabezpieczony samochód został przekazany pokrzywdzonemu , Sąd zwrócił się z pismem celem sprecyzowania wniosku, ewentualnie jego weryfikacji bądź cofnięcia. Z pisma nadesłanego przez pokrzywdzonego (vide k:221) wynika, iż odzysk w postaci zdekompletowanego nadwozia, silnika i skrzyni biegów pojazdu marki R. migane został sprzedany w wyniku aukcji za kwotę 2.770 zł. Stąd też pokrzywdzony zweryfikował wysokość szkody do kwoty 15.167,75 zł i taką też kwotę, Sąd zgodnie z dyspozycja art.46§1 kk zobligowany był orzec jako obowiązek naprawienia szkody.

W tych też okolicznościach z uwagi na powyższe obciążenie finansowe Sąd nie orzekał już kar grzywien wnioskowanych przez oskarżyciela publicznego, uznając że zasadnicza kara i obowiązek naprawienia szkody w pełni zrealizują wymogi kary , zarówno w zakresie prewencji szczególnej jak i ogólnej.

Z powodów jak wyżej Sąd zwolnił też oskarżonych od obowiązku ponoszenia kosztów w sprawie.