Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 1316/15

POSTANOWIENIE

Dnia 29 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Piotr Rajczakowski

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015r. w Świdnicy na posiedzeniu niejawnym zażalenia powódki N. F. na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 20 listopada 2015r., sygn. akt I C 1352/13, w sprawie przeciwko O. T.

o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną

p o s t a n a w i a:

zmienić zaskarżone postanowienie, w ten sposób że zwrócić powódce ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 512 zł., tytułem nienależnie uiszczonej opłaty od zażalenia.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 20 listopada 2015 r. Sąd Rejonowy oddalił wniosek powódki N. F. o zwrot opłaty od pozwu w kwocie 512 zł., wskazując, że zgodnie z art. 79 ust. 1 pkt 1a ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014r., poz. 1025 ze zm.), Sąd z urzędu zwraca stronie całą uiszczoną opłatę od pisma zwróconego wskutek braków formalnych. W niniejszej sprawie opłata od pozwu nie została jednak uiszczona, dlatego też wniosek o jej zwrot nie mógł podlegać uwzględnieniu. W przedmiocie wniosku o zwrot opłaty w kwocie 512 zł. od zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z 10 lipca 2014r. orzeczono natomiast prawomocnie rozstrzygnięciem tego Sądu z 23 czerwca 2015r.

W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka, wnosząc o jego uchylenie oraz zwrot uiszczonej kwoty 512 zł., podniosła, że na podstawie prawomocnego zarządzenia z 19 listopada 2011r. pozew, który także został przez nią cofnięty w dniu 5 lipca 2015r., został jej zwrócony. Nadto skarżąca wskazała, że postanowieniem z 10 lipca 2014r. Sąd Rejonowy oddalił jej wniosek o przedłużenie terminu do usunięcia braków formalnych i odrzucił jej zażalenia, a Sąd Okręgowy odrzucił zażalenie na pkt I postanowienia, czyli w przedmiocie wniosku o przedłużenie terminu oraz oddalił zażalenie powódki „wobec nie uzupełnienia braków formalnych o które była wzywana”. Zarówno wcześniejsze jak i późniejsze zażalenia powódki zostały odrzucone. Skoro nie uzupełniono braków, jak podniosła skarżąca, pismo zostało zwrócone. Powódka zaś wniosła o zwrot kwoty 512 zł., a nie opłaty od pozwu.

Sąd Okręgowy zważył. Zażalenie podlegało uwzględnieniu, aczkolwiek przede wszystkim z innych przyczyn niż w nim wskazane. Z nie do końca zrozumiałych, gdyż chaotycznych i niespójnych wywodów skarżącej, wynika jednak, że jej intencją było żądanie zwrotu nie opłaty od pozwu, jak przyjął Sąd Rejonowy, a zwrotu opłaty od zażalenia w kwocie 512 zł. Takie też żądanie powódki wynikało z jej wniosku rozpoznanego zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 października 2015r. (k. 132 – 132 odwr.), w którym wnosiła ona o zwrot kwoty 512 zł. uiszczonej w dniu 26 lutego 2015r. Taka również kwota w powyższej dacie została przez skarżącą faktycznie uiszczona, co wynika z dowodu wpłaty (k. 107 odwr. i dowodu polecenia przelewu – okładka akt) i była ona jedyną opłatą wniesioną w toku sprawy przez skarżącą. Rozważeniu należało zatem poddać jedynie kwestię, czy uiszczona przez powódkę tytułem opłaty od zażalenia kwota 512 zł., powinna w niniejszej sprawie podlegać zwrotowi. Przede wszystkim należy zauważyć, że nie stało na przeszkodzie dokonaniu przez Sąd zwrotu nienależnie uiszczonej opłaty uprzednie rozstrzygnięcie wniosku powódki w tej kwestii postanowieniem Sądu Rejonowego z 23 czerwca 2015r., skoro zgodnie z przepisem art. 80 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014r., poz. 1025 ze zm.), sąd z urzędu zwraca stronie różnicę między opłatą pobraną od strony, a opłatą należną. Wpłacona zaś opłata od zażalenia w kwocie 512 zł., została pobrana od powódki jako opłata nienależna. Uszło bowiem uwagi Sądu Rejonowego i przy wydaniu zaskarżonego postanowienia, a przede wszystkim postanowienia z 23 czerwca 2015r., że uiszczona opłata została wniesiona od zażalenia na rozstrzygnięcie o odrzuceniu zażalenia postanowieniem z 10 lipca 2014r. (na co wskazał Sąd Rejonowy w uzasadnieniu postanowienia z 23 czerwca 2015r. – k. 123 odwr.), na postanowienie z 19 marca 2014r. odrzucające zażalenie, jako spóźnione, na zarządzenie Przewodniczącego z 3 stycznia 2014r., dotyczące wymiaru opłaty od zażalenia na zarządzenie o zwrocie pozwu z 19 listopada 2013r. Zgodnie zaś z art. 95 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, nie pobiera się opłat m.in. od zażalenia na postanowienie sądu dotyczące wysokości opłaty. Nie budzi zaś wątpliwości, że pobrana opłata odnosiła się w rezultacie do zażalenia dotyczącego wysokości opłaty. Z tej też przyczyny wniesiona przez skarżącą opłata, jako uiszczona nienależnie, na podstawie tego przepisu, jak i powołanego wcześniej przepisu art. 80 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, podlegała zwrotowi.

Z powyższych przyczyn Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 w związku z art. 397 § 2 k.p.c., orzekł jak w postanowieniu.