Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 29 grudnia 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Lucyna Ramlo

Sędziowie: SSA Daria Stanek

SSO del. Maria Ołtarzewska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Gdańsku

sprawy J. M., Z. N. i J. Z. wspólników (...) s.c. w B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

z udziałem zainteresowanego Z. L.

o wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne

na skutek zażalenia J. M., Z. N. i J. Z. wspólników (...) s.c. w B. na postanowienie Sądu Okręgowego w Bydgoszczy VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 16 października 2015 r. w sprawie VI U 1893/15

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Okręgowemu w Bydgoszczy VI Wydziałowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.

SSA Lucyna Ramlo SSA Daria Stanek SSO del. Maria Ołtarzewska

Sygn. akt III AUz 570/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 lipca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. ustalił podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, tj. emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe oraz ubezpieczenie zdrowotne Z. L. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na rzecz płatnika J. M., Z. N., J. Z., prowadzących działalność gospodarczą pod firmą (...) s.c. w B. w kwotach i za okresy wskazane w tej decyzji (akta ZUS).

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli: J. M., Z. N., J. Z., prowadzących działalność gospodarczą pod firmą (...) s.c. w B. domagając się jej uchylenia w całości i wskazując, że w niniejszej sprawie toczy się postępowanie przed Sądem Okręgowym w Bydgoszczy VI Wydziałem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie VI U 1301/13, która dotyczy tego samego przedmiotu i tych samych stron i do chwili obecnej nie została zakończona (k. 2-5 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od odwołującego na rzecz tego organu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko zaprezentowane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (k. 9-10v. akt sprawy).

Postanowieniem z dnia 16 października 2015 r. w sprawie VI U 1893/15 Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych odrzucił odwołanie (k. 16 akt sprawy).

W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd ten powołał treść art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. oraz wskazał, że wcześniej w dniu 06 marca 2013 r. organ rentowy wydał decyzję identycznej treści, od której odwołująca spółka złożyła odwołanie, które zostało zarejestrowane pod sygn. akt VI U 1301/14.

Sąd I instancji wskazał, że zarówno w sprawie VI U 1301/14, jak i w niniejszej, przedmiotem sporu jest wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, tj. emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe oraz ubezpieczenie zdrowotne Z. L. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na rzecz J. M., Z. N., (...) s.c. w B. w miesiącach: luty 2009 r. kwiecień 2009 r., marzec 2010 r., październik 2010 r., kwiecień 2011 r., lipiec 2011 r., luty 2012 r., czerwiec 2012 r. i wrzesień 2012 r., stronami są: J. M., Z. N. i J. Z. – wspólnicy spółki cywilnej (...) w B. i Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., a sprawa VI U 1301/14 jest w toku, albowiem wyrok w tej sprawie nie został jeszcze wydany.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c., Sąd ten orzekł jak w postanowieniu.

Na powyższe postanowienie zażalenie wnieśli: J. M., Z. N. i J. Z., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) s.c. w B. zarzucając naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na wydane rozstrzygnięcie, a w szczególności art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c.

W uzasadnieniu tego zażalenia skarżący dokonali streszczenia postępowania sądowego pierwszo-instancyjnego w niniejszej sprawie oraz kwestionowali przyjęcie przez Sąd Okręgowy, że zachodzą wynikające z treści art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. prawno-procesowe przesłanki do odrzucenia ich odwołania od decyzji z dnia 10 lipca 2015 r. Wskazali mianowicie, że sprawa VI U 1301/14 dotyczy odwołania od decyzji ZUS z dnia 06 marca 2013 r., która została wydana w stosunku do (...) s.c. w B., a nie w stosunku do wspólników tej spółki, tj. J. M., Z. N. i J. Z..

Stwierdzili, że w sprawie III AUa 2231/14, a także w sprawach wcześniejszych, w których stan faktyczny, tj. określenie spółki jako strony decyzji było identyczne, na skutek apelacji skarżących, Sąd Apelacyjny w Gdańsku uchylił zaskarżone orzeczenie Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z uwagi na nieważność postępowania, ponieważ spółka cywilna nie ma zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych.

Skarżący podkreślili, że w sprawie VI U 1301/14 Sąd ten umorzył postępowanie z uwagi na unieważnienie przez organ rentowy decyzji, będącej przedmiotem zaskarżenia w tej sprawie. Orzeczenie to jest nieprawomocne.

W konkluzji zażalenia skarżący wnieśli: o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz na podstawie art. 395 § 2 k.p.c. uznanie wniesionego zażalenia jako oczywiście uzasadnionego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie J. M., Z. N. i J. Z., prowadzących działalność gospodarczą pod firmą (...) s.c. w B., zasługuje na uwzględnienie w sposób skutkujący uchyleniem zaskarżonego postanowienia i przekazaniem sprawy Sądowi Okręgowemu w Bydgoszczy VI Wydziałowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych do ponownego rozpoznania z pozostawieniem temu Sądowi rozstrzygnięcia o kosztach instancji odwoławczej.

Spór w przedmiotowej sprawie koncentruje się na kwestii, czy zachodzą prawno-procesowe przesłanki z art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. do odrzucenia odwołania skarżących od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 10 lipca 2015 r.

Ponieważ odwołanie wniesione do sądu ubezpieczeń społecznych od decyzji organu rentowego pełni rolę pozwu, wszczynając postępowanie sądowe, wobec tego w sytuacji, gdy o to samo roszczenie, między tymi samymi stronami sprawa jest już w toku, sąd winien odwołanie odrzucić na podstawie art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. (por. postanowienie S.N. z dnia 19 czerwca 1998 r., II UKN 105/1998, LEX nr 37045).

Odwołanie od decyzji organu rentowego podlega zatem odrzuceniu na podstawie art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. wtedy, gdy w innej sprawie będącej już w toku występuje tożsama podstawa faktyczna i prawna oraz tożsame strony.

Według informacji udzielonej przez organ rentowy w piśmie procesowym z dnia 29 września 2015 r. (k. 15 akt sprawy) w sprawie zainteresowanego Z. L. toczyły się postępowania sądowe przed Sądem Okręgowym w Bydgoszczy VI Wydziałem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych o następujących sygn. VI U 1301/14, VI U 1787/13 i VI U 1785/13.

Stwierdzić należy, że Sąd I instancji nie przeprowadził w niniejszej sprawie żadnego postępowania dowodowego, a w szczególności nie przeprowadził dowodu z dokumentów znajdujących się: w aktach ZUS i w aktach sprawy VI U 1301/14, wszczętej z odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 06 marca 2013 r.

Powyższe podważa przyjęcie przez ten Sąd, że w przedmiotowej sprawie występuje tożsama podstawa faktyczna i prawna oraz te same strony co w sprawie VI U 1301/14, toczącej się z odwołania od decyzji z dnia 06 marca 2013 r.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy celem ustalenia, czy zachodzi wskazana wyżej tożsamość przedmiotowa i podmiotowa niniejszej sprawy ze sprawą VI U 1301/14, Sąd Okręgowy dopuści dowody z dokumentów znajdujących się w aktach ZUS i w aktach sprawy VI U 1301/14, ze szczególnym uwzględnieniem zaskarżonej decyzji z dnia 06 marca 2013 r.

Dopiero po uzupełnieniu w ten sposób postępowania dowodowego Sąd ten będzie mógł miarodajnie ocenić, czy zachodzą wszystkie przesłanki z art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c.

Uznając, że zażalenie J. M., Z. N. i J. Z., prowadzących działalność gospodarczą pod firmą (...) s.c. w B. zasługuje na uwzględnienie, na mocy art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oraz art. 108 § 2 k.p.c., Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.

SSA Lucyna Ramlo SSA Daria Stanek SSO del. Maria Ołtarzewska