Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 1139/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 marca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił P. J. prawa do renty rodzinnej po T. S. ( zmarłej 20 stycznia 2014 r.), ponieważ zgodnie z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z 28 lutego 2014 r. ustalono ,że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

/decyzja k.12 plik I akt ZUS/

W dniu 20 marca 2014 roku do organu rentowego wpłynęło odwołanie P. J. od w/w decyzji , w którym wniósł o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty rodzinnej od dnia złożenia wniosku tj. 28 stycznia 2014 r. Odwołujący wskazał ,że Zakład Ubezpieczeń Społecznych błędnie ustalił stan faktyczny poprzez przyjęcie ,że stopień naruszenia sprawności jego organizmu nie implikuje orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy. P. J. wskazał ,że schorzenia na które cierpi występują u niego od wczesnych lat dziecięcych , a w chwili obecnej leczy się w (...) w P.. Wnioskodawca podkreślił ,że z uwagi na schorzenia nie jest on w stanie podjąć żadnego zatrudnienia.

/odwołanie k.2-3/

W odpowiedzi na odwołanie, która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 28 marca 2014 r. organ rentowy wniósł o jego oddalenie, przytaczając argumentację jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie k. 4-4 odwrót/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca P. J. urodził się (...)

/bezsporne/

P. J. legitymuje się umiarkowanym stopniem niepełnosprawności ( okresowo do dnia 31 grudnia 2015 r.).

/bezsporne/

W dniu 28 stycznia 2014 r. P. J. złożył wniosek o rentę rodzinną po zmarłej w dniu 20 stycznia 2014 r. T. S. (matce).

/wniosek k.1 plik I akt ZUS/

Orzeczeniem z dnia 17 lutego 2014 r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził ,że P. J. nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

/orzeczenie k.8 plik I akt ZUS/

Od powyższego orzeczenia P. J. złożył sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS.

/bezsporne/

Mocą orzeczenia komisji lekarskiej ZUS P. J. nie został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy.

/ orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 28 lutego 2014 r. k.11 plik I akt ZUS/

Powyższe orzeczenie było podstawą do wydania zaskarżonej decyzji.

/decyzja k.12 plik I akt ZUS/

Badaniem psychologicznym rozpoznano u wnioskodawcy: sprawność intelektualną niższą niż przeciętna – w granicach lekkiego upośledzenia umysłowego ;niskie wyniki spowodowane w dużym stopniu postawą w trakcie badania , gdyż w życiu codziennym jest bardziej samodzielny ; cechy osobowości nieprawidłowej , chwiejnej emocjonalnie z tendencjami do zachowań impulsywnych ; osłabienie sprawności procesów poznawczych na skutek zmian organicznych w o.u.n. aktualnie bez objawów mogących świadczyć o postępującym procesie organicznym. U badanego stwierdza się objawy lękowe w stopniu nieznacznie utrudniającym codzienne funkcjonowanie.

/opinia k.15-15, opinia uzupełniająca k.78 ,opinia uzupełniająca k.102 biegłego sądowego specjalisty neuropsychologa L. S. k.15-15/

W badaniu psychiatrycznym rozpoznano u wnioskodawcy upośledzenie umysłowe lekkie z osobowościami nieprawidłowej , chwiejnej emocjonalnie z okresowymi reakcjami lękowymi. Wnioskodawca okresowo nadużywa narkotyki oraz dopalacze. Z punktu widzenia psychiatry wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy i brak jest podstaw do uznania go za całkowicie niezdolnego do pracy.

/opinia biegłego sądowego specjalisty psychiatry H. K. k.21-23/

Wnioskodawca jest osobą częściowo niezdolną do pracy , natomiast brak jest podstaw do stwierdzenia u niego całkowitej niezdolności do pracy. Zdaniem biegłego częściowa niezdolność do pracy wnioskodawcy powstała u niego przed 16-tym rokiem życia.

/opinia uzupełniająca biegłego sądowego H. K. k.48-49/

Wnioskodawca doznaje zaburzeń zachowań z uwagi na zażywanie substancji psychoaktywnych – jest uzależniony ,czego skutkiem jest jego niesamodzielność. P. J. nie jest zdolny do podjęcia pracy zarobkowej i wymaga opieki ze strony rodziny ( ciotka G. R. dostarcza mu żywność , pomaga mu sprzątać). U wnioskodawcy występują zaburzenia nastroju oraz adaptacyjne. Środki finansowe jakie pozyskuje wnioskodawca przeznacza na zakup dopalaczy.

/zeznania świadków : B. B. min.00:11:10 , A. F. min.00:22:10 , G. R. min.00:34:07 , I. M. min.00:49:16 protokołu rozprawy z dnia 9 kwietnia 2015 r./

Wnioskodawca uczęszczał do specjalnej szkoły podstawowej oraz szkoły zawodowej ( uczył się zawodu dziewiarza, ale szkoły nie ukończył). P. J. próbował pracować ,ale nigdzie nie zatrzymywano go na dłużej z uwagi na niewykonywanie przez niego poleceń. Wnioskodawca leczy się u lekarza psychiatry oraz korzysta z pomocy opieki społecznej ( ma opiekunkę, otrzymuje obiady).. Choroba wnioskodawcy nie ustępuje ,a wręcz się pogłębia. P. J. ma problem z czynnościami życia codziennego.

/zeznania świadka B. J. min.00:05:47 protokołu rozprawy z dnia 24 kwietnia 2015 r./

Zdaniem biegłego częściowa niezdolność do pracy wnioskodawcy powstała u niego przed 16-tym rokiem życia. P. J. od dzieciństwa wskazywał słabszą sprawność umysłową , ale ukończył powszechną szkołę podstawową , a następnie uczęszczał do szkoły zawodowej specjalnej o profilu dziewiarstwo. W ocenie biegłego ewentualne uzależnienie od substancji psychoaktywnych , a szczególnie dopalaczy nie powstało przed 16-tym rokiem życia czy w trakcie nauki szkolnej.

/opinie uzupełniające biegłego sądowego psychiatry H. K. k.79-80 oraz k.103-104/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentów znajdujących się w załączonych aktach organu rentowego, w oparciu o dokumentację medyczną znajdującą się w aktach sprawy oraz w oparciu o opinię biegłych neuropsychologa i lekarza psychiatry. Oceniając dowód z powyższych opinii, Sąd uznał je za wiarygodne, gdyż zostały sporządzone przez biegłych o specjalnościach właściwych z punktu widzenia schorzeń wnioskodawcy, w oparciu analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej i bezpośrednie badanie. W odniesieniu zaś do zeznających w niniejszej sprawie świadków wskazać należy ,że co prawda wskazywali oni ,że wnioskodawca jest osobą nieporadną życiowo , ale decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawie miała kwestia ustalenia czy wnioskodawca jest osobą całkowicie niezdolną do pracy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie P. J. jest nieuzasadnione.

Stosownie do art. 65 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 748 z późn. zm.) renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy.

Zgodnie z art. 67 ust 1 cytowanej ustawy do renty rodzinnej uprawnieni są następujący członkowie rodziny spełniający warunki określone w art. 68-71: 1) dzieci własne.

Stosownie do dyspozycji art. 68 ust 1 ustawy dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej: 1) do ukończenia 16 lat; 2) do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo 3) bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w pkt 1 lub 2. Zgodnie z ust 2 jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów.

W myśl art. 12 w/w ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne /art. 13 ust. 1/.

Stosownie do art. 14 ust. 1 i 2a w/w ustawy oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia m. in. daty powstania niezdolności do pracy, trwałości niezdolności do pracy, związku przyczynowego niezdolności do pracy z określonymi okolicznościami dokonuje lekarz orzecznik ZUS, od którego orzeczenia osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy a w szczególności dowód z opinii
biegłych: neuropsychologa i lekarza psychiatry, które Sąd w pełni podziela, nie daje podstaw do wskazania, że P. J. jest osobą całkowicie niezdolną do pracy z powodu naruszenia sprawności. Nie ulega wątpliwości ,że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy , ale brak jest jednocześnie podstaw do stwierdzenia jego całkowitej niezdolności do pracy. Tym samym nie jest możliwe przyznanie zarówno renty rodzinnej (niezdolność musiałaby powstać przed 16 rokiem życia)

Z tych względów, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c., Sąd Okręgowy orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

Sąd przyznał ze Skarbu Państwa –Kasy Sądu Okręgowego w Łodzi dla adwokat M. O. kwotę 147,60 ( sto czterdzieści siedem złotych, sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku o adwokaturze (tj. Dz.U. z 2014 roku poz. 635 ze zm.) koszty pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ponosi Skarb Państwa. W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 28 września 2002 roku Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( t.j. Dz. U. z 2013 r., poz.461) zasądzając opłatę za czynności adwokackie z tytułu zastępstwa prawnego, Sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Stosownie do § 12 ust. 2 w/w rozporządzenia stawki minimalne w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego i zaopatrzenia emerytalnego wynoszą 60 zł. Zgodnie z § 2 ust.3 w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1 § 2, Sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Z tych względów Sąd zwiększył należną kwotę o kwotę podatku VAT tj. o kwotę 27,60 zł.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.