Pełny tekst orzeczenia

I C 430/15

UZASADNIENIE

(...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. (dalej (...)), reprezentowany przez radce prawnego K. P., wniósł pozew przeciwko J. K. (1), domagając się zasądzenia od niego kwoty 68 773,45 zł z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 31 625,01 od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i z odsetkami ustawowymi od kwoty 37 148,44 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty a także kosztów procesu według spisu kosztów, a w tym kwoty 3 600 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika procesowego. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że (...) nabył wierzytelność przeciwko pozwanemu w drodze umowy cesji wierzytelności z dnia 25 czerwca 2014r. od (...) Bank S.A., tj. od następcy prawnego (...) Banku S.A., z którym pozwanego łączyła umowa kredytu detalicznego z 8 lipca 2008r. Ponieważ pozwany z umowy tej się nie wywiązywał została ona przez kredytodawcę wypowiedziana, a na pozwanym ciąży obowiązek zwrotu pobranych środków pieniężnych. Powód sprecyzował, że na należność dochodzoną pozwem składają się: kwota 31 625,01 zł tytułem niespłaconego kapitału, kwota 29 746,16 zł tytułem odsetek karnych naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 31 maja 2014r., kwota 244,79 zł tytułem kosztów poniesionych przez poprzedniego wierzyciela, kwota 2 310,63 zł tytułem odsetek umownych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela oraz kwota 4 846,86 zł tytułem odsetek karnych (w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP) naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału od dnia 1 czerwca 2014r. od dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu w niniejszej sprawie. W odpowiedzi na, podniesiony przez pozwanego, zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego pozwem strona powodowa podała, że poprzedni wierzyciel, w celu dochodzenia przedmiotowej wierzytelności złożył do sadu wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu i postanowieniem z dnia 10 marca 2010r. klauzulę taką uzyskał, a następnie, na podstawie tak powstałego tytułu wykonawczego, prowadził przeciwko pozwanemu postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 2700/12, które zostało umorzone postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2013r. W ocenie powoda, oba wymienione zdarzenia przerywały bieg przedawnienia ze skutkami, o których mowa w przepisie art. 124 §1 kc (k. 2, 3, 60).

J. K. (2), domagał się oddalenia powództwa w całości, zarzucając, że dochodzone przez powoda roszczenie uległo przedawnieniu w świetle przepisów art. 118 kc i 731 kc (k. 54, 55).

Sąd ustalił, co następuje.

W dniu 8 lipca 2008r. J. K. (2) zawarł z (...) Bankiem S.A. w K., którego następcą prawnym jest (...) Bank S.A. w W., umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...). Zgodnie z tą umową pozwany otrzymał kredyt w wysokości 35 049,22 zł ze spłatą do dnia 15 marca 2013r. Spłata kredytu wraz z odsetkami miała następować w równych miesięcznych ratach w wysokości 1 066,26 zł, płatnych do 15 dnia każdego kolejnego miesiąca, z zastrzeżeniem że pierwsza rata tzw. może mieć inna wysokośc, nie większą jednak niż 1 169,15 zł. W §4 umowy przewidziano, że kredyt jest procentowany według zmiennej stopy procentowej, która w dniu zawarcia umowy wynosiła 23,90% w stosunku rocznym (przy rzeczywistej rocznej stopie procentowania wynoszącej na dzień zawarcia umowy 36,97%). Całkowity koszt kredytu w rozumieniu przepisów ustawy o kredycie konsumenckim miał wynieść 30 546,17 zł. Przewidziana w §5 umowy możliwość zmiany wysokości oprocentowania kredytu przez kredytodawcę została zapisem §5 pkt. 6 i 7 ograniczona do wysokości odsetek maksymalnych – określonych przepisem art. 359 §2 1 kc. W §7 umowy strony pos5tanowiły, że w przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu rat kredytu zgodnie z postanowieniami §3 bank będzie pobierał od niespłaconego w terminie kredytu podwyższone odsetki naliczane według stopy procentowej w wysokości średniego oprocentowania WIBOR dla 3 –miesięcznych lokat na rynku międzybankowym z 10 ostatnich dni roboczych ostatniego poprzedniego kwartału, powiększonej o 25 punktów procentowych, przy czym również te odsetki nie mogły przekroczyć wysokości odsetek maksymalnych z art. 359 §2 1 kc. W §8 umowy strony określiły rodzaje i wysokośc dodatkowych kosztów jakie ewentualnie ponosić będzie kredytobiorca, a w §11 pkt. 3 i 4 postanowiły, że w razie stwierdzenia, iż warunki udzielenia kredytu nie zostały dotrzymane lub w przypadku gdy kredytobiorca nie zapłacił w śremianach określonych umową pełnych rat kredytu za co najmniej dwa okresy płatności i nie uregulował nalezności mimo upływu 7 dniowego terminu wyznaczonego w wezwaniu do zapłaty, skierowanym do niego listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru bank może wypowiedzieć umowe kredytu a okres wypowiedzenia będzie wynosił 30 dni. Zgodnie postanowieniem zawartym w §11 pkt. 5 umowy po upływie okresu wypowiedzenia umowy kredytobiorca był zobowiązany do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami należnymi bankowi za okres korzystania z kredytu (bezsporne, nadto dowód: umowa k. 41, 42, kopia odpisu a KRS k. 21-27 i 28-37).

Ze względu na brak terminowych spłat kredytu bank wypowiedział umowę zawartą z pozwanym i w dniu 12 lutego 2010r. wystawił przeciwko niemu bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), w którym wskazano, że przysługuje mu od pozwanego wierzytelność, na którą składają się: kwota 31 625,01 zł z tytułu niespłaconego kapitału kredytu, kwota 2 310,63 zł z tytułu odsetek umownych od kapitału za okres korzystania z kredytu tj. od 8 lipca 2008r. do dnia 24 listopada 2009r., kwota 1 447,92 zł tytułem odsetek za opóźnienie od dnia 15.06.2009r. do dnia 12.02.2010r. oraz kwota 7 zł tytułem poniesionych przez bank kosztów i dalsze odsetki umowne od kwoty kapitału oraz odsetki ustawowe od kwoty odsetek umownych (bezsporne, nadto dowód: kopia b.t.e. k. 43).

Postanowieniem z dnia 18 marca 2010r. wydanym w sprawie I Co 291/10 Sąd rejonowy w Kamieniu Pomorskim nadał opisanemu wyżej bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzulę wykonalności (bezsporne, nadto dowód: kopia postanowienia k. 44).

W oparciu o wymieniony b.t.e. zaopatrzony w klauzulę wykonalności na wniosek (...) Banku Komornik sądowy przy Sadzie rejonowym w Kamieniu Pomorskim (w okresie od 01.01.2013r. do 30.06.2015r. przy Sądzie Rejonowym w Świnoujsciu) prowadził przeciwko pozwanemu postępowanie egzekucyjne oznaczone sygn. akt Km 2700/12, które zostało umorzone postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2013r. na podstawie przepisu art. 824 §1 pkt. 3 kpc (bezsporne, nadto dowód: kopia postanowienia k. 61).

W dniu 25 czerwca 2014r. (...) nobel bank zawarł z (...) umowe przelewu wierzytelności, na podstawie której powód nabył m.in. także wierzytelność przysługująca zbywcy względem pozwanego (dowód: umowa przelewu k. 13-16 wraz z załącznikiem poz. 2462).

Sąd zważył co następuje.

Powództwo wniesione przez (...) okazało się we całości uzasadnione.

Ustalony powyżej stan faktyczny nie był sporny, gdyż pozwany nie negował twierdzeń faktycznych strony powodowej. Niezależnie jednak od tego stwierdzić należy, że przedłożone przez powoda dokumenty w postaci: umowy przelewu i załącznika do niej obrazującego, że jej przedmiotem była m.in. wierzytelność z umowy kredytu z 8 lipca 2008r. zawartej przez pozwanego z (...) Bankiem, umowy kredytowej z 08.07.2008r., kopii bankowego tytułu egzekucyjnego, kopii postanowienia sądu o nadaniu b.t.e. klauzuli wykonalności oraz kopii postanowienia komornika o umorzeni u postępowania egzekucyjnego Km 2700/12, nie były przez pozwanego w żaden sposób kwestionowane i w całości dowodzą one prawdziwości twierdzeń strony powodowej. Wynika z nich, że pozwany zawarł z (...) Bankiem umowę kredytu z 08.07.2008r. na warunkach w niej opisanej, że już w roku 2009r. bank umowę tę wypowiedział z powodu braku terminowych spłat kredytu, że w roku 2010 wystawił przeciwko pozwanemu bankowy tytuł egzekucyjny, który postanowieniem SR w Kamieniu Pomorskim z 18 marca 2010r. został zaopatrzony w klauzulę wykonalności oraz, że, na podstawie tak powstałego tytułu wykonawczego, w okresie od 31 grudnia do 17 kwietnia 2013r. (...) Bank prowadził przeciwko pozwanemu postępowanie egzekucyjne, które zostało umorzone z powody jego bezskuteczności a w dniu 25 czerwca 2014r. objęta tytułem wierzytelność przelał na rzecz powoda.

W tej sytuacji, uwzględniając, że pozwany nie kwestionował wysokości dochodzonego roszczenia, Sąd dokonał oceny podniesionego przez niego zarzutu przedawnienia, podzielając w tej kwestii stanowisko strony powodowej. Zgodnie z przepisem art. 118 kc roszczenia o świadczenia okresowe oraz roszczenia związane z działalnością gospodarczą, a takimi niewątpliwie są roszczenia banków z tytułu umów kredytowych, przedawniają się z upływem 3 lat, przy czym termin przedawnienia , stosownie do przepisu art. 120 §1 zdanie pierwsze kc rozpoczyna bieg od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Zważywszy, że już przed 18 marca 2010r. pierwotny wierzyciel złożył wniosek o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, obejmującemu wierzytelność z tytułu zawartej z pozwanym umowy kredytowej z 08.07.2008r., co w świetle przepisu art. 123 §1 pkt. 1 kc stanowi czynność przed sądem przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia roszczenia i przerywa bieg przedawnienia, stwierdzić należy, że do czasu wydania przez sąd postanowienia z 18 marca 2010r. nie mogły przedawnić sierpnia żadne nalezności z wymienionej umowy, gdyż pomiędzy data jej zawarcia (08.07.2008r.) a data wydania przez sąd orzeczenia (18.03.2010r.) nie upłynął, wspomniany wyżej, trzyletni okres przedawnienia. Następnie wierzyciel, najpóźniej w dniu 31 grudnia 20102r. (na co wskazuje sygnatura akt postępowania egzekucyjnego) złożył do komornika wniosek o wszczęcie egzekucji przeciwko pozwanemu. Jako, że po przewie okres przedawnienia biegnie na nowo, jak o tym stanowi przepis art. 124 §1 kc, stwierdzić należy, że roszczenie dochodzone pozwem w niniejszej sprawie nie uległo również przedawnieniu w okresie pomiędzy 18 marca 2010r. a dniem złożenia wniosku egzekucyjnego, gdyż również w tym czasie nie upłyną okres trzech lat. Wszczęcie postępowania egzekucyjnego także odpowiada dyspozycji przepisu art. 123 §1 pkt. 1 kc i ponownie spowodowało przerwę biegu przedawnienia, które, zgodnie z przepisem art. 124 §2, kc nie mogło ponownie zacząć biec wcześniej, aniżeli po uprawomocnieniu się postanowienia z 17 kwietnia 2013r. a więc nie wcześniej aniżeli 25 kwietnia 2013r. mając na uwadze, że pozew w niniejszej sprawie wniesiono 27 sierpnia 2015r., Sąd przyjął, że okres przedawnienia nie upłynął przed dniem wniesienia powództwa, co podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia czyni bezzasadnym.

Zgodnie z przepisem art. 509 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania a wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Skoro powód udowodnił nabycie wierzytelności przeciwko pozwanemu z tytułu umowy kredytowej z 08.07.2008r. może od pozwanego dochodzić wszelkich roszczeń wynikających z tej umowy.

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych przepisów orzeczono jak w wyroku z 7 grudnia 2014r. uwzględniając powództwo w całości.

Zgodnie z wynikająca z przepisu art. 98 §1 kpc zasada odpowiedzialności za wynik postępowania, od pozwanego, jako strony przegrywającej, zasądzono na rzecz powoda poniesione przez niego koszty procesu, na które złożyły się: kwota 3 439 zł tytułem opłaty od pozwu, kwota 3 600 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika procesowego oraz kwota 17 tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.