Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 990/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział C.:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2015 r. w G. sprawy z powództwa Banku (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. przeciwko D. H.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  kosztami procesu obciąża powódkę, uznając je za poniesione.

Sygn. akt I C 990/15

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Sąd w oparciu o zgromadzony materiał nie był w stanie dokonać ustaleń w kwestii treści stosunku prawnego łączącego strony, tj. treści umowy, w tym wielkości zobowiązania, wysokości odsetek kapitałowych (z tytułu należności przeterminowanych itp.), sposobu spłaty, kryteriów wypowiedzenia.

Ocena dowodów

W niniejszej sprawie powód nie przedstawił treści umowy łączącej go z pozwaną, choć miał taki obowiązek wynikający z treści art. 6 k.c.

Wyciąg z ksiąg bankowych – wobec braku udowodnienia treści stosunku prawnego – nie ma żadnej wartości dowodowej na potrzeby niniejszej sprawy. Wyciąg stanowi tylko pewnego rodzaju konkluzję (efekt zastosowania określonych działań arytmetycznych), która musi wynikać z określonego źródła (umowa), którego Sądowi nie udostępniono. W tym kontekście dane zawarte w wyciągu są niejako „zawieszone” w próżni dowodowej.

Co więcej, w niniejszej sprawie przedstawiono nie jeden, ale dwa wyciągi z ksiąg bankowych, różniące się treścią. Powód nie wytłumaczył dlaczego tak się stało. W tej sytuacji dodatkowo dochodzi do pewnego zagmatwania obrazu sprawy, skoro Bank (...) S.A. nie jest w stanie przesądzić, który wyciąg ma być podstawą roszczenia.

Marginalnie należy dodać, że w realiach sprawy wyciągi z ksiąg bankowych nie miały też specjalnej mocy dowodowej ( art. 95 ust. 1a Prawa bankowego ).

Nie udowodniono również skutecznego wypowiedzenia umowy. Po pierwsze – nie sposób stwierdzić, czy zaszły przesłanki do wypowiedzenia umowy (brak umowy), po drugie – wypowiedzenie zostało przedstawione w formie nieuwierzytelnionej kserokopii (k. 8), to samo dotyczy doręczenia wypowiedzenia (k. 9). Kserokopia – jako odwzorowanie oryginału – może być uznana za odpis, jednakże pod warunkiem poświadczenia jego zgodności z oryginałem ( vide Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16.06.2000 r., IV CKN 59/00, LEX Nr 533122 oraz postanowieniu z dnia 27.02.1997 r., III CKU 7/97, LEX Nr 50764; zob. też wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 lutego 2007 r., II CSK 401/06, LEX nr 453727).

Reasumując, strona powodowa nie udowodniła istnienia źródła i treści zobowiązania, wobec powyższego nie można w ogóle stwierdzić, czy dana wierzytelność istniała, a jeżeli tak, to w jakiej wysokości, czy jest obecnie wymagalna, jaka dokładnie była treść rzekomego zobowiązania pozwanej, odsetek umownych itd.

Sam fakt, że pozwana płaciła określone kwoty bankowi (k. 4-6) nie daje podstaw do uwzględnienia powództwa, gdyż owe spłaty dowodzą co najwyżej tego, w jakiej części jej dług wygasł, a nie tego, a jakiej nie wygasł. Nie można uwzględnić powództwa również w oparciu o ogólną deklarację pozwanej, że umowę z powodowym bankiem zawarła, skoro do właściwego rozstrzygnięcia sprawy nie jest wystarczający sam fakt potwierdzenia zawarcia bliżej nieokreślonej umowy, lecz jej treść. A spór w niniejszej sprawie dotyczył detali (tj. wysokość zobowiązania), których bez znajomości umowy Sąd nie mógł ustalić.

Kwalifikacja prawna

Wobec całkowitego braku udowodnienia powództwa choćby w części powództwo podlegało oddaleniu w całości na mocy art. 6 k.c. w zw. z art. art. 69 ust. 1 Prawa bankowego a contrario (punkt I. sentencji).

Koszty

O kosztach procesu orzeczono w punkcie II. sentencji na mocy art. 98 § 1 k.p.c., obciążając kosztami powoda jako stronę przegrywającą proces.