Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 996/11

POSTANOWIENIE

Dnia 21 lipca 2011 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Wiesław Rodziewicz

Protokolant: Patrycja Korż

Prokurator Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Krzyki Zachód: nie stawił się zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu zażalenia M. W. z dnia 16 czerwca 2011r. /data wpływu/

na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Krzyki Zachód z dnia 30 maja 2011r. o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie o czyn z art. 231 § 1 k.k. w sprawie 2 Ds. 535/11

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 465 § 1 i 2 k.p.k.

postanawia

zażalenia nie uwzględnić i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2011r. Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia – Krzyki Zachód wydała postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie przekroczenia uprawnień przez prokurator Justynę Dubieńską, polegającego na działaniu w grupie przestępczej mającej na celu legalizowanie procederów przestępczych
w postępowaniu 2 Ds. 475/11, usunięcie pokrzywdzonej z pracy w kontroli podatkowej w związku z wykrywaniem przez nią przestępstw podatkowych, pozbawienie jej i szeregu innych osób mieszkania nieustalonej wartości, legalizację procederów przestępczego uwłaszczenia mieszkań i udaremniania uwłaszczania mieszkań na szkodę M. W., kierowania wobec niej gróźb karalnych celem powstrzymania jej przed ujawnianiem popełnionych przez nich przestępstw wyżej wymienionych, na jej szkodę tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k. i art. 231 § 1 k.k. i art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. wobec stwierdzenia, że brak jest danych uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego – na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k.

Na powyższe postanowienie M. W. złożyła w terminie zawitym zażalenie, podnosząc, że jest ono bezpodstawne. Skarżąca podała m.in., że zostało ono wydane w wyniku przestępstwa, a sporządzająca je prokurator jest członkiem zorganizowanej grupy przestępczej. Zdaniem M. W. prokurator „zataiła” wskazane przez nią okoliczności i przytoczone na ich poparcie dowody świadczące
o procederach przestępczych i działaniach prowadzonych w interesie zorganizowanej grupy przestępczej, a wymierzonych przeciwko skarżącej, spółdzielcom i wyrządzonych ogromnych szkodach majątkowych Skarbowi Państwa i oparciu rozstrzygnięcia na działaniach w/w osób rozpoznanych w oderwaniu od opisanego ścisłego związku przyczynowo - skutkowego z opisanymi procedurami przestępczymi.

Skarżąca zarzuciła, że prokurator postąpiła analogicznie, jak inni prokuratorzy rozpoznający jej doniesienia, co świadczy o ich zmowie i blokowaniu wyjaśnienia przestępczych procedur. Zarzuciła, że prokurator nie odparła żadnych zarzutów
i twierdzeń pokrzywdzonej, lecz je zataiła.

Nadto pokrzywdzona podała, że procedery przestępcze skierowane przeciwko państwu były i są prowadzone w dalszym ciągu i polegają na wyłudzaniu od 10 lat podatków od Skarbu Państwa. Proceder przestępczego działania polegał również na udaremnianiu uwłaszczenia mieszkań dla 2.000 spółdzielców. Pokrzywdzona wskazała, iż prokurator nie tylko świadomie uchyliła się od wykrycia obu procederów przestępczych, ale wszystkimi podjętymi czynnościami świadomie nie dopuszczała do ujawnienia żadnego szczegółu o ich prowadzeniu.

Pokrzywdzona nadmieniła również, iż po zawiadomieniu przez nią Prokuratur o wyłudzeniach podatków i prowadzenia innych opisanych przez nią procedur przestępczych nasiliły się podejmowane w stosunku do niej działania zastraszające m.in. grożono jej śmiercią. Miało to miejsce w budynkach Prokuratury i Sądu, co jest dowodem na to, iż Prokuratura i Sądy prowadzą procedery przestępcze, których dotyczyło zawiadomienie pokrzywdzonej.

Wskazując na powyższe, skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i kontynuowanie śledztwa w trybie pilnym.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest oczywiście bezzasadne. Ocena zawiadomienia o przestępstwie złożonego przez M. W. zawarta w zaskarżonym postanowieniu jest trafna
i słuszna. M. W. po raz kolejny, na podstawie subiektywnych
i absurdalnych ocen, sformułowała oskarżenie funkcjonariusza publicznego, tym razem prokuratora, o udział w zorganizowanej grupie przestępczej tylko dlatego, że dokonała czynności niezgodnie z oczekiwaniami skarżącej. Podkreślić należy, że oskarżanie o przynależność do zorganizowanej grupy przestępczej, niezależnie od tego, czym ona się zajmuje, kolejnych funkcjonariuszy publicznych, którzy wydali niekorzystne dla niej decyzje jest charakterystyczne dla działań M. W..

Brak jest jakichkolwiek podstaw do uwzględnienia zażalenia, będącego powieleniem zawiadomienia o przestępstwie i nie zawierającego innych logicznych argumentów uzasadniających nietrafność zaskarżonego postanowienia.

Mając powyższe na uwadze, Sąd nie uwzględnił zażalenia i zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy.