Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Maria Sałacińska

Protokolant: protokolant sądowy Marta Pachulska

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2015 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy A. Z.

przeciwko (...)w W.

o jednorazowe odszkodowanie

na skutek odwołania A. Z.

od decyzji (...)w W. z dnia (...)r. znak: (...)

I.  Zmienia zaskarżoną decyzję (...)w W. z dnia (...)r. znak: (...)w ten sposób że przyznaje odwołującemu A. Z. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, jakiemu uległ w dniu 5 lipca 2013 roku, w wysokości 5% stałego uszczerbku na zdrowiu.

II.  Zasądza od (...)w W. na rzecz odwołującego A. Z. kwotę 60 zł. (słownie: sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: VI U 147/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia(...)., znak: (...) (...) w W. odmówił A. Z. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, jakiem uległ w dniu 05 lipca 2013r.

W uzasadnieniu decyzji wskazał, że komisja lekarska na podstawie badania przeprowadzonego w dniu 21 stycznia 2015r. nie stwierdziła naruszenia sprawności organizmu, powodującego stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu.

(decyzja z dnia 26 stycznia 2015r. – k. 10 akt rentowych)

A. Z., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, w odwołaniu od powyższej decyzji wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie mu prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, a także zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów procesu według norm prawem przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, iż w wyniku wypadku przy pracy z 05 lipca 2013r. doznał m.in. skręcenia i naderwania w obrębie więzadła krzyżowego kolana lewego. Leczenie zostało zakończone w dniu 27 listopada 2014r., jako nierokujące dalszej poprawy. Odwołujący wskazał, iż szacunkowy uszczerbek na zdrowiu wyniósł ok. 10%.

(odwołanie od decyzji – k. 1 – 6)

(...)w W. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. W treści pisma przytoczył argumentację zawartą w powyżej wskazanej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 60)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 04 i 05 lipca 2013r. A. Z., w ramach stosunku pracy wykonywał zadania przewozowe na terenie Francji. Jeździł zestawem składającym się z naczepy i ciągnika siodłowego. W dniu 05 lipca 2013r. odwołujący powrócił do bazy, mieszczącej się w miejscowości (...) i po krótkim odpoczynku zajął się sprzątaniem pojazdu. Odwołujący po umyciu podłogi w ciągniku chciał opuścić pojazd, podczas wychodzenia z kabiny poślizgnął się i potknął na górnym stopniu, a następnie stracił równowagę i spadł. Upadł lewą nogą na podłoże asfaltowe, a następnie osunął się na lewy bok.

W wyniku wypadku przy pracy doznał urazu bezpośredniego i skrętnego lewego stawu kolanowego. Następnego dnia po wypadku zgłosił się do Poradni Urazowo – Ortopedycznej (...). Wykonano badanie RTG lewego stawu kolanowego, usunięto krwiak śródstawowy, stwierdzono wskazania do zabiegu operacyjnego artroskopowego. W dniu 31 lipca 2013r. wykonano zabieg artroskopowy z rekonstrukcją więzadła krzyżowego przedniego, częściowym usunięciem łękotki bocznej i przyśrodkowej, mikrozłamaniami kłykcia przyśrodkowego kości udowej.

Od 19 sierpnia 2013r. rozpoczął leczenie rehabilitacyjne, które trwało do 15 stycznia 2014r. W okresie od 28 listopada 2013r. do 21 grudnia 2013r. odbył leczenie w ramach prewencji rentowej ZUS.

(dowód: opinia biegłego – k. 72)

W dniu 28 października 2014r. do (...)w W. wpłynął wniosek o ustalenie procentowego uszczerbku na zdrowiu A. Z. powstałego na skutek wypadku, który miał miejsce w dniu 05 lipca 2013r. i przyznanie jednorazowego odszkodowania.

(dowód: wniosek z dnia 28 października 2014r. – k. 1 akt rentowych)

W toku postępowania, lekarz orzecznik ZUS w dniu 09 grudnia 2014r. ustalił 0% uszczerbek na zdrowiu, z uwagi na brak naruszeń sprawności organizmu. Powyższe orzeczenie zostało zaskarżone przez odwołującego. W efekcie czego, w dniu 21 stycznia 2015r. Komisja Lekarska nr (...) wydała orzeczenie, w którym potwierdzono pierwotne ustalenia i stwierdzono 0% uszczerbek na zdrowiu.

Na tej podstawie w dniu 26 stycznia 2015r. organ rentowy wydał decyzję odmawiającą A. Z. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, któremu uległ w dniu 05 lipca 2013r., uznając iż nie stwierdzono u niego naruszenia sprawności organizm, powodującego stały bądź długotrwały uszczerbek na zdrowiu.

(dowód: stanowisko głównego lekarza orzecznika z 09 grudnia 2014r. – k. 5 akt rentowych; orzeczenie komisji lekarskiej z 21 stycznia 2015r. – k. 7 akt rentowych; decyzja z 26 stycznia 2015r. – k. 10 akt rentowych)

Sąd postanowieniem z dnia 27 maja 2015r. dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego ortopedy celem ustalenia trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, spowodowanego wypadkiem przy pracy, któremu odwołujący uległ w dniu 05 lipca 2013r.

(postanowienie z dnia 27 maja 2015r. – k. 63)

Biegły sądowy ortopeda K. K., po przeprowadzeniu badania oraz zapoznaniu się z dokumentacją lekarską, stwierdził, iż obecny stan kliniczny lewego stawu kolanowego odwołującego kwalifikuje się do przyznania 5% stałego uszczerbku na zdrowiu. Taka wysokość uszczerbku na zdrowiu wynika z przewlekłej niestabilności przedniej, uszkodzonego stawu kolanowego. Uraz więzadła krzyżowego przedniego, nawet po leczeniu operacyjnym pozostawia pewien stopień przedniej niestabilności, która powoduje dolegliwości bólowe wysiłkowe, a zwłaszcza podczas chodzenie po schodach, nierównościach, czy podczas przenoszenia ciężarów. Z tego powodu biegły nie zgodził się z orzeczeniem komisji lekarskiej organu rentowego z 21 stycznia 2015r., która niezasadnie nie stwierdziła pourazowego uszczerbku na zdrowiu.

(dowód: opinia z 20 lipca 2015r. – k. 72)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz w aktach organu rentowego, a także na podstawie wydanej w sprawie opinii biegłego.

W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego jest rzetelna i konsekwentna, a także spójna i logiczna. Została sporządzona przez specjalistę z zakresu schorzenia odwołującego. Biegły przekonywująco i szczegółowo uzasadnił swoje stanowisko zawarte w opinii w zakresie uszczerbku na zdrowiu, jak również odniósł się do przedłożonej dokumentacji lekarskiej, a zatem brak jakichkolwiek podstaw, by opinii odmówić mocy dowodowej. Tym bardziej, że żadna ze stron nie kwestionowała przedmiotowej opinii.

Zgromadzone w niniejszej sprawie dowody z dokumentów Sąd ocenił jako w pełni wiarygodne. Na żadnym etapie rozpoznawania sprawy strony postępowania nie zakwestionowały jakiegokolwiek dowodu, nie podniosły jego nieautentyczności lub niezgodności ze stanem rzeczywistym. Były one zatem nie tylko spójne wewnętrznie, ale i korespondowały ze sobą, tworząc logiczną całość, dlatego też stanowiły podstawę ustalonego przez Sąd stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

Strony nie wnosiły o uzupełnienie materiału dowodowego.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Odwołanie A. Z. od decyzji (...)w W. z dnia(...). zasługiwało na uwzględnienie.

Przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy była kwestia zasadności zgłoszonego przez odwołującego żądania przyznania mu prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy. W przedmiotowej sprawie bezsporne pozostawało, iż zdarzenie z dnia 05 lipca 2013r. stanowiło wypadek przy pracy. Sporne było natomiast czy wywołało ono u odwołującego naruszenia sprawności organizm, powodujące stały bądź długotrwały uszczerbek na zdrowiu.

Ustaleniu przez Sąd podlegało zatem czy wypadek przy pracy z dnia 05 lipca 2013r. wywołał u A. Z. naruszenie sprawności organizmu, powodujące stały bądź długotrwały uszczerbek na zdrowiu. Należało zatem ustalić procentowy uszczerbek na zdrowiu, doznany w wyniku wypadku przy pracy. W tym celu Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego ortopedy. Biegły sądowy z zakresu ortopedii K. K. po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną znajdującą się w aktach sprawy oraz po wykonaniu badania lekarskiego odwołującego stwierdził, iż obecny stan kliniczny lewego stawu kolanowego odwołującego kwalifikuje się do przyznania 5% stałego uszczerbku na zdrowiu. Taka wysokość uszczerbku na zdrowiu wynika z przewlekłej niestabilności przedniej, uszkodzonego stawu kolanowego. Uraz więzadła krzyżowego przedniego, nawet po leczeniu operacyjnym pozostawia pewien stopień przedniej niestabilności, która powoduje dolegliwości bólowe wysiłkowe, a zwłaszcza podczas chodzenie po schodach, nierównościach, czy podczas przenoszenia ciężarów. Z tego powodu biegły nie zgodził się z orzeczeniem komisji lekarskiej organu rentowego z 21 stycznia 2015r., która niezasadnie nie stwierdziła pourazowego uszczerbku na zdrowiu.

Sąd miał także na uwadze stanowisko Przewodniczącego Komisji Lekarskich przy (...)w W. (k. 78) odnośnie opinii biegłego ortopedy. W stanowisku tym Przewodniczący Komisji Lekarskich wskazał, iż zgadza się z opinią biegłego, uwzględniając wykazane w opinii objawy uszkodzenia aparatu więzadłowego stawu kolanowego lewego. Do opinii nie wniesiono żadnych zastrzeżeń. Także odwołujący nie kwestionował wydanej w sprawie opinii.

Zdaniem Sądu, brak jest podstaw do negowania powyżej przedstawionego stanowiska biegłego. Tym bardziej, że wydana opinia zawiera pełne i jasne uzasadnienie, uwzględniające rozpoznane u wnioskodawcy schorzenia. Biegły sądowy, obowiązany jest orzekać zgodnie z wiedzą medyczną, posiadanymi kwalifikacjami i obowiązującymi przepisami. Dlatego zdaniem Sądu, sporządzonej przez biegłego opinii, nie można odmówić rzetelności i fachowości co do medycznej oceny stanu zdrowia odwołującego, w odniesieniu do obowiązujących przepisów. Podkreślić należy, że Sąd nie dysponuje wiadomościami specjalnymi, które posiada biegły. Zgodnie zaś z utrwalonym w tej mierze poglądem Sądu Najwyższego - opinie biegłych lekarzy mogą być oceniane przez Sąd wyłącznie przez pryzmat ich zgodności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego oraz wiedzy powszechnej, wystarczające dla uznania bądź nie uznania opinii biegłego za przekonywującą (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2005r., II CK 572/04, Lex nr 151656).

Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c. – na podstawie właściwych dla jej przymiotów kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków.

Skoro opinia biegłego sądowego w niniejszej sprawie była jasna, logiczna i nie kwestionowana przez strony, Sąd podzielił dokonane w niej ustalenia i przyjął je za podstawę swojego orzeczenia ustalając, iż wypadek przy pracy z dnia 05 lipca 2013r. spowodował u odwołującego powstanie stałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5%.

Wobec powyższego, w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję (...)w W. z dnia(...)., znak: (...), w ten sposób, że przyznał odwołującemu A. Z. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, jakiemu uległ w dniu 05 lipca 2013r. w wysokości 5% stałego uszczerbku na zdrowiu.

Z uwagi na powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., na mocy którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Odwołujący był w toku procesu reprezentowany przez adwokata, którego wynagrodzenie w związku z art. 98 § 3 k.p.c. wliczane jest do niezbędnych kosztów procesu. Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd zasądził od organu rentowego na rzecz odwołującego się kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów procesu na podstawie § 12 ust. 2 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity – Dz. U. z 2013 roku, poz. 461).