Sygn. akt III Kow.1472/15pr
Dnia 5.11.2015r.
Sąd Okręgowy w S. Wydział III Penitencjarny w składzie:
Przewodniczący Sędzia SO w S. Jan Filipczyk
Protokolant sekr. sądowy Wojciech Kazaniecki
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w S.del. do Prokuratury Okręgowej w S.Anny Janas oraz Zastępcy Kierownika Działu Penitencjarnego Aresztu Śledczego w S. P. G.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. Oddział Zewnętrzny w U. wniosku skazanego o udzielenie mu dalszej przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności oraz po wysłuchaniu Prokuratora, który wnosił o uwzględnienie wniosku
na podstawie art. 153§2kkw w zw. z art. 151§4kkw i art.153§5kkw
p o s t a n o w i ł:
1. udzielić skazanemu Ł. P. s. C. na okres 3 (trzy) miesięcy dalszej przerwy w odbywaniu kary 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w S. G.z dnia 04.08.2005r., sygn. akt IIK 584/05;
2. zobowiązać skazanego do zgłaszania się raz na trzy tygodnie do najbliższej jednostki policji, kontynuowania pracy zarobkowej oraz zapewnienia pomocy materialnej rodzinie;
3. zwolnić skazanego od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa;
Skazany Ł. P. złożył do Sądu wniosek o udzielenie dalszej przerwy w odbywaniu kary, wskazując na wciąż trudną sytuację rodzinną oraz potrzebę dalszego zapewnienia osobistej pomocy konkubinie w opiece nad małoletnią córką.
Wniosek jest zasadny.
Z załączonego do akt niniejszej sprawy wywiadu środowiskowego z dnia 21.09.2015r. wynika, że sytuacja rodzinna skazanego jest w dalszym ciągu trudna.
Konkubina skazanego wraz z dzieckiem nadal mieszka L.. Nie posiada żadnych kwalifikacji i pozostaje bez pracy. Jedynym źródłem jej utrzymania jest zasiłek rodzinny wypłacany przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w L. doraźnie przyznawane zasiłki celowe oraz wynagrodzenie otrzymywane przez skazanego.
Niewątpliwie, suma jaką dysponuje konkubina skazanego jest zbyt skromna, by wystarczała na zaspokajanie bieżących potrzeb materialno-bytowych jej i dziecka. Ponadto matka skazanego jest osobą chorą, ma przyznaną I grupę inwalidztwa i pobiera świadczenie pielęgnacyjne w wysokości w kwocie około 153 złotych, a więc nie jest w stanie pomagać rodzinie skazanego.
W ocenie Sądu Penitencjarnego, sytuacja materialna rodziny skazanego jest wciąż trudna. Niezbędna jest w tej sytuacji, dalsza osobista pomoc ze strony skazanego, który cały czas pracuje dorywczo przy wykonywaniu prac ogólnobudowlanych. Ponadto, jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy, a przy tym samodzielnie stara się o uzyskanie stałej pracy.
Zdaniem Sądu, sytuacja rodzinna skazanego i związana z tym konieczność zapewnienia najbliższym pomocy w codziennych sprawach, przemawiają za udzieleniem skazanemu dalszej przerwy w odbywaniu kary. Skazany, na wolności będzie miał możliwość kontynuować zatrudnienie, z którego środki finansowe przeznaczy na utrzymanie rodziny oraz pomocy konkubinie w opiece nad dzieckiem.
W świetle ustaleń wynikających z wywiadu środowiskowego należy uznać, że w niniejszej sprawie nadal zachodzi przesłanka wskazująca na ważne względy rodzinne, wynikająca z treści art.153§2 kkw, uzasadniająca udzielenie skazanemu dalszej przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności.
Wskazać trzeba, że skazany okres dotychczasowej udzielonej mu przerwy w karze wykorzystał należycie tj. wykonuje prace dorywcze, a zarobione pieniądze przeznacza na utrzymanie rodziny, samodzielnie też stara się o uzyskanie stałego zatrudnienia. Z wywiadu kuratora nie wynika również, aby skazany w tym okresie zachowywał się nagannie a szczególności naruszał elementarne zasady porządku prawnego.
Dlatego też, uznając wniosek skazanego za zasadny, należało postanowić jak wyżej.
O kosztach postępowania przed Sądem orzeczono na podstawie przepisu art.626§1 kpk w zw. z art. 624§1 kpk w zw. z art. 1§2kkw.
Sędzia – Przewodniczący