Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 462/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lipca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:

SSO Agnieszka Połyniak

Protokolant:

Ewa Ślemp

po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2015 r.

sprawy H. K.

syna E. i A. z domu O.

urodzonego (...) w L.

obwinionego z art. 92a k.w. w zw. z art. 20 ust. 1 Ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym Dz. U. z 2012r. poz. 1137

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 24 lutego 2015 r. sygnatura akt II W 856/14

I.  uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art. 5 § 1 pkt 9 k.p.w. umarza postępowanie karne przeciwko H. K. o wykroczenie z art. 92a k.w. w zw. z art. 20 ust. 1 Ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym Dz. U. z 2012r. poz. 1137, a opisane w części wstępnej;

II.  kosztami postępowania w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 462/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem zaocznym z dnia 24 lutego 2015r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu, w sprawie o sygn. akt II W 856/14, uznał H. K. za winnego popełnienia wykroczenia z art. 91a kw w zw. z art. 20 ust. 1 Ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym (t.j Dz.U. Nr 1137 z 2012r.) polegającego na tym, że w dniu (...). w W., o godzinie 11.24 kierując samochodem marki F. o numerze rejestracyjnym (...) w terenie zabudowanym na ulicy (...) przekroczył dozwoloną prędkość wynoszącą 50 km/h, poruszając się z prędkością 75 km/h, tj. o 25 km/h oraz obciążył obwinionego kosztami sądowymi w łącznej kwocie 130 złotych.

Z rozstrzygnięciem tym nie pogodził się obwiniony, który w osobistej apelacji zaskarżył wyrok w całości na swoją korzyść zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia, polegający na przyjęciu, że strona pozywająca dopełniła wszelkich czynności aby pomiar prędkości wykonywany był zgodnie z prawem.

Formułując ten zarzut, skarżący wniósł zmianę wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu i umorzenie postępowania ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Abstrahując w tym momencie od oceny trafności zarzutu apelacji, Sąd odwoławczy zobligowany był uchylić zaskarżony wyrok i postępowanie umorzyć, a to wobec stwierdzenia wystąpienia negatywnej przesłanki procesowej określonej w art.,. 5§1 pkt 9 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia w związku z art. 7 i art. 10b Ustawy z dnia 09.05.1996r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U z 2011r. Nr 7, poz. 29).

Jak wynika m.in. z pism obwinionego, zweryfikowanych przez Sąd Okręgowy, jest on posłem Sejmu RP, uzyskał bowiem mandat poselski w wyborach parlamentarnych 2011r. Od tego momentu, tj. dnia ogłoszenia wyników wyborów, do dnia wygaśnięcia mandatu - jako poseł - nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej bez zgody Sejmu (art. 7 ust. 1 w/wym. ustawy), a rozciąga ten obowiązek na odpowiedzialność za wykroczenia (art. 10b).

Z akt sprawy II W 856/14 wynika, że takiej zgody na pociągnięcie H. K. do odpowiedzialności karnej za zarzucane wykroczenie Sejm RP nie wyraził, ani też nikt o taką zgodę nie występował. Także sam poseł oświadczenie o zrzeczeniu się immunitetu w tej sprawie nie złożył, a skoro tak, to prowadzenie postępowania nie było możliwe.

Z tego też względu, zaskarżony wyrok podlegał uchyleniu, a samo postępowanie karne umorzeniu. Oskarżyciel winien zatem – zgodnie z regulacjami Ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora – wystąpić najpierw o stosowaną zgodę, by móc skutecznie wnieść wniosek o ukaranie, skutkujący dopuszczalnością wydania wyroku.

O kosztach sądowych, związanych z postępowaniem w sprawie orzeczono zgodnie z brzmieniem art. 118§2 kpw w zw. z art. 634 k.p.k. w zw. z art. 119 kpw.