Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Klesyk (spr.)

Protokolant: protokolant sądowy Iwona Cierpikowska

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2013 r. w Kielcach na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp.z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko I. B.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Starachowicach

z dnia 1 marca 2013 r., sygn. I C 740/12

oddala apelację.

Sygn II Ca 509)13

UZASADNIENIE

Apelacja powoda jest niezasadna .

Powód nie udowodnił, że pozwany był studentem, a tylko osoba spełniająca ten przymiot jest, zgodnie z umową łączącą poprzednika powoda oraz pozwanego, zobowiązana do uiszczania opłat za naukę w postaci czesnego. Dopiero osoba spełniająca ustawową definicję „studenta” nabywa prawa np. do stypendium oraz jest zobowiązana do wykonywania ciążących na niej obowiązków np. uiszczania czesnego (porównaj wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 30 czerwca 2011r sygn IIISA/lu 49/11 LEX 1087579 oraz Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 27 października 2008r sygn VI ACa654/08 LEX 1164711). Stosunek prawny pomiędzy studentem, a szkołą wyższą ma charakter złożony, powstają w ramach niego zarówno relacje o charakterze zewnętrznym, poddane kognicji sądu administracyjnego, jak i relacje wewnętrzne, gdzie kognicja sądu jest ograniczona do pewnych tylko zagadnień (np. kwestie indywidualnych rozstrzygnięć w sprawach stypendiów) lub całkowicie wyłączona (np. oceny z egzaminów). Ów złożony stosunek prawny powstaje w trybie kilku zdarzeń i aktów prawnych, które łącznie tworzą przesłanki ukształtowania stosunku prawnego pomiędzy studentem i szkołą wyższą w jej pełnym wymiarze. Na wspomniane przesłanki składają się: pozytywne przejście procedury rekrutacyjnej, decyzja o przyjęciu na studia, w zależności od rodzajów studiów umowa oraz immatrykulacja i złożenie ślubowania. Te elementy są konieczne, aby doszło do ukształtowania pełnej relacji prawnej pomiędzy studentem, a uczelnią, obejmującą zarówno wspomniane wyżej relacje zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Należy podkreślić, iż z chwilą doręczenia studentowi decyzji o przyjęciu na studia tworzy się już stosunek prawny pomiędzy studentem a szkołą wyższą, co nie oznacza jeszcze, że student może korzystać z pełni praw i że obowiązują w stosunku do niego wszystkie obowiązki. Prawa i obowiązki studenta są uregulowane w ustawie , statucie, regulaminie. Oznacza to konieczność dokonania jeszcze jednego aktu, który skonkretyzuje stosunek prawny pomiędzy studentem a szkołą wyższą, aktu prowadzącego do akceptacji przez doktoranta praw i obowiązków wynikających z wewnętrznych regulacji prawnych uczelni. Takim aktem jest odbycie immatrykulacji i złożenie ślubowania. Ponieważ już w momencie doręczenia osobie ubiegającej się o przyjęcie na studia tworzy się stosunek prawny pomiędzy tą osobą a uczelnią do zerwania go definitywnie dochodzi dopiero decyzją o skreśleniu z listy doktorantów . Osoba, której doręczono decyzję o przyjęciu na studia ma zatem już status prawny studenta, co nie oznacza jednak możliwości korzystania z pełni uprawnień i obowiązków, gdyż to obwarowane jest jeszcze kolejnymi przesłankami, tj. immatrykulacja i złożenie ślubowania.

Dodać należy,że powód do sprawy złożył statut poprzednika obowiązujący od 2004r , choć pozwany zawarł umowę w 2002r, co uniemożliwia dokonanie rozważań prawnych na gruncie tego aktu.

Pozwany zawarł umowę o studiowanie pod rządami ustawy z 12 września 1990r o szkolnictwie wyższym (DZU 1990, nr 65, poz 385 ze zmianami), który w art 142 stanowił, że przyjęcie w poczet studentów następuje z chwila immatrykulacji i złożenia ślubowania, którego treść określa statut. Jego obecnym odpowiednikiem jest art 170 ustawy z 27 lipca 2005r ( DZU 2012. 572) który tożsamo określa , że osoba przyjęta na studia nabywa prawa studenta z chwilą immatrykulacji i złożenia ślubowania. Pozwany I. B. zawarł umowę o studiowanie zaocznie na kierunku politologi z poprzednikiem powoda w dniu 28 czerwca 2002r i uiścił pierwszą wpłatę. Powód jeśli chce skutecznie dochodzić od pozwanego zapłaty czesnego za miesiąc październik i listopad 2002r winien wykazać, że pozwany złożył ślubowanie i dokonany został aktu immatrykulacji i że w ogóle pozwany podjął studia . Powód powołuje się na złożone ślubowanie i immatrykulację w spisie dowodów w pozwie elektronicznym, ale ten fakt pomija już w pozwie właściwym. Także powoływanie się na te okoliczności w apelacji jest gołosłowne.

Dodać należy, że powód do sprawy złożył statut poprzednika obowiązujący od 2004r , choć pozwany zawarł umowę w 2002r, co uniemożliwia dokonanie rozważań prawnych na gruncie tego aktu także pod kątem art 750kc. Jest to też zbędne wobec braku takiego zarzutu apelacyjnego, a także dlatego , że nie jest konieczne do rozstrzygnięcia apelacji.

Racje ma Sąd Rejonowy , że roszczenie jest przedawnione, gdyż ustalone w umowie czesne ma charakter świadczeń okresowych. Świadczenie okresowe polega na stałym świadczeniu w czasie trwania stosunku prawnego w określonych regularnych odstępach czasu pewnej ilości pieniędzy, które jednak nie składają się na z góry określoną co do wielkości całość. Brak jest podstaw do przyjęcia , że pozwany zobowiązany był do zapłaty z góry określonej kwoty za cały okres studiów, a tylko rozłożona została ona na miesięczne raty. W świetle umowy łączącej pozwanego i poprzednika powoda oraz w świetle zarządzeń Kanclerza w sprawie ustalania odpłatności za studia za sporny okres, brak jest podstaw do takiego stwierdzenia. Winna być w umowie wskazana łączna kwota zapłaty za cały okres studiów trzyletnich, a tymczasem umowa przewidywała, że wysokość czesnego ustalana będzie odrębnie dla każdego roku studiów. Przyszła łączna opłata za cały okres studiów nie była więc znana .Nadto w żadnym zarządzeniu Kanclerza co do studiów niestacjonarnych licencjackich nie określono nawet łącznej opłaty za rok studiów a ustalono wysokość czesnego w skali miesięcznej. Gdyby umowa zawarta była tylko na odbycie miesiąca studiów ( zresztą sprzecznie z ustawą) wówczas można by dopiero uznać , że mamy do czynienia ze świadczeniem jednorazowym, a nie okresowym. Za traktowaniem tego świadczenia jako okresowego, związanego z czasem trwania umowy, przemawia także par.VIII ust 2 umowy o studiowanie, który stanowi , że data złożenia przez studenta oświadczenia o rezygnacji jest terminem wiążącym uczelnię do zaprzestania zaliczania opłat i odsetek za świadczenie usług edukacyjnych.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd Okręgowy6 oddalił apelację na podstawie art 385kpc.

Zarządzenie/ odpis doręczyć pełn. powoda.