Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 303/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gorlicach Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący – SSR Janusz Przepióra

Sędziowie --

Ławnicy --

Protokolant: st.sekr.sądowy Elżbieta Kwiatkowska

w obecności -- Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Gorlicach A. P.

po rozpoznaniu dnia 30. 11. 2015 r. na posiedzeniu

sprawy karnej oskarżonej

E. K. (1)

ur. (...) c. Z. i E. z domu S.

przebywającej w Zakładzie Karnym nr 1 w Ł. ul. (...)

oskarżonej o to, że:

w dniu 8 września 2011r. w G. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami z kasy sklepu (...) przy ul. (...) dokonała kradzieży pieniędzy w kwocie 2.238 zł na szkodę Ł. P., T. P. i W. P..

tj. o przestępstwo z art. 278 §1 kk

I.  oskarżoną E. K. (1) uznaje za winną popełnienia czynu zarzucanego jej aktem oskarżenia stanowiącego przestępstwo z art. 278 §1 kk i za to na mocy powołanego przepisu ustawy i przy zastosowaniu art. 4 §1 kk biorąc za podstawę orzeczenia przepisy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym przed 01 lipca 2015 r. wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, wykonanie której na mocy art. 69 §1 i §2, art. 70 §1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat,

II.  na mocy art. 33 §2 kk wymierza oskarżonej E. K. (1) karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych, określając wysokość 1 (jednej) stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych tj. grzywnę w kwocie 1 000 (jeden tysiąc) złotych, na poczet której na mocy art. 63 §1 kk zalicza zatrzymanie w dniach 18-20 stycznia 2012r. odpowiadające sześciu stawkom dziennym grzywny,

III.  na mocy art. 72 §2 kk zobowiązuje oskarżoną E. K. (1) do częściowego naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 559,50 (pięćset pięćdziesiąt dziewięć 50/100) złotych na rzecz pokrzywdzonych: Ł. P., T. P. i W. P. solidarnie, w terminie sześciu miesięcy od uprawomocnienia się wyroku,

IV.  na zasadzie art. 624 §1 kpk zwalnia osk. E. K. (1) w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych ,

V.  na mocy art. 29 ust. 1 ustawy prawo o adwokaturze z 26. 05. 1982 r. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. D. A. kwotę 420 złotych i 23 % VAT w wysokości 96,60 złotych tj. łącznie kwotę 516, 60 (pięćset szesnaście 60/100) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonej z urzędu.

sygn. IIK. 303/15

Uzasadnienie wyroku z dnia 30 listopada 2015r.

Sąd ustalił i uznał za udowodniony następujący stan faktyczny:

W dniu 8 września 2011r. około godz. 17.30 oskarżona E. K. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami udali się do sklepu (...) dom" znajdującego się w G. przy ul. (...) stanowiącego współwłasność T. P., Ł. P. i W. P.. Będąc wewnątrz sklepu osk. E. K. (1) otworzyła parasolkę zasłaniając przejście do lady, natomiast inna ustalona osoba otworzyła szufladę i dokonała kradzieży koperty, w której znajdowały się pieniądze z utargu w kwocie 2238 złotych. Po dokonaniu kradzieży udali się do samochodu zaparkowanego przy ul. (...) i odjechali.

/dowód: zeznania świadków: Ł. P. k. 2, T. P. k. 10 -11, K. K. k. 22 - 23, W. P. k. 24 , dokumentacja fotograficzna z zapisu monitoringu k. 14- 21, 43- 45, protokół oględzin nagrania z kamer monitoringu sklepu (...) dom" k. 41 -42, protokoły okazania k. 50- 67, wyjaśnienia osk. E. K. (1) k. 106/

Oskarżona E. K. (1) była uprzednio karana m.in. za przest. przeciwko mieniu.

/dowód informacja o karalności k. 110, odpisy wyroków k. 112- 121/

Oskarżona E. K. (1) przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i złożyła wniosek o dobrowolne poddanie się karze 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat , orzeczenie grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 10 złotych, orzeczenie częściowego naprawienia szkody w kwocie 559,50 złotych oraz zasądzenie kosztów sądowych.

Na rozprawie w dniu 30.11.2015 r. prokurator i obrońca oskarżonej z urzędu wnieśli, aby termin do naprawienia szkody ustalić na okres 6 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku.

Wyjaśnienia oskarżonej zasługują na wiarę, albowiem znajdują one pełne potwierdzenie w dowodach w postaci zeznań świadków T. P., K. K., W. P. i Ł. P., protokołów okazania oraz zapisie nagrania z kamer monitoringu.

Ustalając stan faktyczny sąd oparł się na logicznych i spójnych zeznaniach świadków T. P. i K. K., którzy opisali zachowanie oskarżonych na terenie sklepu, ich zeznania korespondują ze sobą i znajdują potwierdzenie w zapisie z kamer monitoringu.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków Ł. P. i W. P., jednak nie mają one większego znaczenia w sprawie, ponieważ w czasie kradzieży nie przebywali on w sklepie, a ich relacje opierają sie na zapisie z monitoringu.

Ustalając stan faktyczny w sprawie sąd oparł się na dowodach w postaci dokumentów: danych o karalności, odpisów wyroków, protokołów okazania, protokołu oględzin zapisu monitoringu, dokumentacji fotograficznej z zapisu monitoringu, które w całości obdarzył przymiotem wiarygodności. Dokumenty powyższe sporządzone zostały przez właściwe organy i osoby posiadające właściwe kwalifikacje, tryb ich wydania odpowiadał zaś procedurom dla tego typu czynności. Żadna ze stron nie kwestionowała autentyczności w/w dokumentów, ani zgodności z rzeczywistością stwierdzonych tam faktów.

Sąd zważył co następuje :

Zebrany w sprawie materiał dowodowy dał pełne podstawy do przyjęcia, iż oskarżona E. K. (1) dopuściła się popełnienia zarzucanego jej czynu tj. dokonania wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami w dniu 8.09.2011r., kradzieży z kasy sklepu (...) dom" w G. koperty z pieniędzmi w kwocie 2238 złotych czym wyczerpała znamiona przest. z art. 278 par.1 kk.

Oskarżona jest osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną. Przypisanego jej czynu dopuściła się z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim. Na duży stopień winy oskarżonej wpłynął charakter popełnionego czynu. Oskarżona naruszyła dobro o szczególnym znaczeniu dla porządku prawnego, jakim jest prawo własności – chronione konstytucyjnie. Czyn wymierzony został w prawo swobodnego rozporządzania rzeczą oraz w prawo ochrony stanu własnego posiadania przed osobami niepowołanymi. Jako okoliczność wpływająca na duży stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd miał na względzie, iż oskarżona działała w celu zaspokojenia swoich własnych potrzeb, zdobywając w ten nielegalny sposób środki pieniężne, zamiast poszukać źródła utrzymania w postaci pracy.

W świetle powyższych okoliczności sąd uznał, że karą adekwatną do stopnia winy oskarżonej i społecznej szkodliwości popełnionego przez nią czynu jest kara zgodnie z wnioskiem w wymiarze 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3(trzech) lat, grzywna w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych.

Sąd orzekł również zgodnie z wnioskiem na podstawie art. 72 par.2 kk , obowiązek częściowego naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych (solidarnie) w kwocie po 559,50 złotych, w terminie sześciu miesięcy od uprawomocnienia się wyroku .

Sąd przy wymiarze kary zastosował art.4§1 kk i wziął za podstawę orzeczenia przepisy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2015 r., albowiem są względniejsze dla oskarżonej.

Wymierzona oskarżonej kara - zdaniem sądu uświadomi oskarżonej naganność postępowania jak również sprawi, że w przyszłości będzie ona powstrzymywać się od popełnienia przestępstwa. Jednocześnie przy wymiarze kary, sąd uwzględnił także względy prewencji ogólnej, które pokazać mają społeczeństwu w którym żyje oskarżona i pokrzywdzeni, że takie występki spotykają się z reakcją i nie pozostają bezkarne.

Sąd zwolnił oskarżoną E. K. (1) w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych uznając, że ich uiszczenie spowodowałoby dla niezbyt dużą dolegliwość.

Sąd na mocy art. 29 ust. 1 ustawy prawo o adwokaturze z 26. 05. 1982 r. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. D. A. kwotę 420 złotych i 23 % VAT w wysokości 96,60 złotych tj. łącznie kwotę 516, 60 (pięćset szesnaście 60/100) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonej z urzędu.

SSR Janusz Przepióra

zarz.

1/odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć obrońcy oskarżonej E. K. adw. Ł. C.,

2/kal. 14 dni.

G. dnia 30.12.2015r.