Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, Wydział III Cywilny,

w składzie: Przewodniczący – SSR Magdalena Głogowska,

Protokolant: Patrycja Frątczak,

po rozpoznaniu w dniu 08 stycznia 2016r. w Szczecinie,

na rozprawie,

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego (...) z siedzibą w W.

przeciwko A. K.

o zapłatę,

I.  zasądza od pozwanego A. K. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego (...) z siedzibą w W. kwotę 13.247,05zł (trzynastu tysięcy dwustu czterdziestu siedmiu złotych i pięciu groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 25 czerwca 2014r. do dnia 31 grudnia 2015r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego A. K. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego (...) z siedzibą w W. kwotę 3.067,15zł (trzech tysięcy sześćdziesięciu siedmiu złotych i piętnastu groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt III C 911/15

UZASADNIENIE

wyroku w postępowaniu zwykłym

Pozwem z dnia 24 czerwca 2014r. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (...) z siedzibą w W. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym, którym żądał zasądzenia od pozwanego A. K. na rzecz powoda kwoty 13.247,05 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 25 czerwca 2014r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu i dalszych pism powoda, w tym pisma z dnia 07 września 2015r. precyzującego żądanie odsetek (k. 166) wskazano, że pozwany nie wywiązał się
z zawartej z nim w dniu 16 listopada 2006r. przez poprzednika prawnego powoda umowy kredytu na miarę i z tego tytułu powstało zadłużenie w dochodzonej pozwem kwocie. Na kwotę tę składają się należności z następujących tytułów:

a)  należność główna w kwocie 7.166,05 zł z tytułu niespłaconego kredytu (kapitału),

b)  odsetki umowne wynoszące łącznie 5.616,48 zł (579,57zł + 5.036,91zł), oprocentowane wg stopy 17.50 % rocznie, liczone od kwoty niespłaconego kredytu (7.166,05 zł), należne za okres od dnia 22 listopada 2007 roku do dnia 19 grudnia 2013r., to jest do dnia ustalenia wartości wierzytelności będących przedmiotem umowy przelewu wierzytelności z dnia 23 grudnia 2013 r.,

c)  odsetki ustawowe od niespłaconego kapitału wynoszące 464,52 zł naliczone przez powoda od dnia następującego po dniu przelewu wierzytelności, to jest od dnia 24 grudnia 2013r. do dnia wytoczenia powództwa (24 czerwca 2014 r.).

Postanowieniem z dnia 02 lipca 2014 roku, wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty z uwagi na treść art. 505 ^29a kpc, a mianowicie z uwagi na fakt, że w postępowaniu elektronicznym mogą być dochodzone roszczenia, które stały się wymagalne w okresie trzech lat przed dniem wniesienia pozwu, Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gryficach.

W odpowiedzi na pozew pozwany A. K. zgłosił zarzut przedawnienia roszczenia oraz zarzut niewłaściwości miejscowej. Wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu. Wskazał na trzyletni termin przedawnienia roszczeń banku związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sprawę przekazano następnie do tutejszego sądu.

Strona powodowa zakwestionowała trafność podniesionego zarzutu przedawnienia roszczenia, z uwagi na jego przerwanie przez nadanie w dniu 03 kwietnia 2009r. klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, a następnie przez prowadzenie postepowania egzekucyjnego, umorzonego postanowieniem z dnia 21 czerwca 2012r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 listopada 2006r. pomiędzy pozwanym A. K. a (...) S.A. Spółką Akcyjną Oddział w Polsce została zawarta Umowa o Kredyt na Miarę, na podstawie której wymieniony Bank zobowiązał się oddać do dyspozycji Klienta (pozwanego), na jego bieżące potrzeby, kwotę 10.000zł (kwota kredytu brutto), a Klient (pozwany) zobowiązał się zwrócić tę kwotę w 36 ratach miesięcznych w kwocie po 350,16 złotych każda, płatnych do dnia 10. każdego miesiąca, począwszy od dnia 10 grudnia 2006 r. do dnia 10 listopada 2009 r. Oprocentowanie nominalne kredytu na dzień zawarcia umowy wynosiło 15,90% w stosunku rocznym, rzeczywista roczna stopa oprocentowania wynosiła 19,5933%, łączną kwotę opłat i prowizji wyliczono na 290 zł, a całkowity koszt kredytu określono kwotą 2.895,52 zł. W § 8 umowy w zakresie roszczeń Banku z niej wynikających pozwany poddał się egzekucji w trybie art. 97 Ustawy Prawo bankowe oraz wyraził zgodę na wystawienie przez Bank bankowego tytułu egzekucyjnego do kwoty 15.000zł, którym mogły zostać objęte obok wierzytelności kapitałowych także odsetki i koszty związane z realizacją umowy oraz windykacyjne łącznie z kosztami zastępstwa prawnego, przy czym Bank mógł wystąpić o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności w terminie 5 lat od daty rozwiązania umowy. W § 9 umowy pozwany wyraził zgodę na dokonanie przez Bank przelewu wierzytelności z tytułu przedmiotowej umowy na osoby trzecie, w tym na fundusz sekurytyzacyjny. W § 11 przewidziano uprawnienia Banku do obciążenia pozwanego kosztami związanymi z sądowym dochodzeniem roszczeń, a w § 12 prawo Banku do pobierania opłat, prowizji i odsetek wg obowiązujących tabel, prawo stosowania zmiennego oprocentowania, jak również prawo zmiany wysokości opłat, prowizji i stopy procentowej w sytuacjach określonych w regulaminie stanowiącym integralną część umowy i doręczonym pozwanemu w dniu jej zawarcia.

Dowód: umowa o kredyt na miarę k. 35-36.

Pozwany nie wywiązał się z zobowiązania wynikającego z Umowy o Kredyt na Miarę nie spłacając rat w wyznaczonych terminach, wskutek czego umowa została mu wypowiedziana w dniu 14 kwietnia 2008r. i wierzyciel (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce wezwał dłużnika (pozwanego) do spłaty zadłużenia we wskazanym w piśmie terminie. Z uwagi na brak spłaty, z dniem 05 czerwca 2008r. Umowa o Kredyt na Miarę uległa rozwiązaniu.

Następnie w dniu 24 lutego 2009r. wierzyciel (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), w którym na podstawie ksiąg banku stwierdzono, że A. K. z tytułu umowy o Kredyt na Miarę zawartej w dniu 16 listopada 2006r. w S. ma zapłacić na rzecz banku kwotę 7.166,05 zł z tytułu niespłaconego kredytu wraz z odsetkami umownymi ustalonymi zgodnie z Regulaminem Kredytu na Miarę w wysokości 17.50% rocznie od kwoty 7.166,05 zł liczonymi dziennie od dnia 22 listopada 2007r. do dnia faktycznej spłaty. W bankowym tytule wskazano, że roszczenia nim objęte są wymagalne i wynikają z czynności bankowych.

W dniu 11 maja 2009r. na mocy postanowienia z dnia 03 kwietnia 2009r. Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w sprawie o sygn. akt IX Co 2324/09 nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 24 lutego 2009r. na rzecz wierzyciela (...) S.A. Spółki Akcyjnej Oddział w Polsce przeciwko dłużnikowi A. K., z ograniczeniem możliwości prowadzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie tego tytułu do kwoty 15.000 zł.

Dowód: bankowy tytuł egzekucyjny wraz z klauzulą wykonalności k. 125-126 i 179-181, wniosek o nadanie klauzuli k. 127-128, postanowienie z dnia 03 kwietnia 2009r. k. 129, zaświadczenie banku o dacie rozwiązania umowy kredytu k. 130 i 172.

(...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce przekształcił się w (...) S.A. z siedzibą w W.. Następnie, w wyniku połączenia spółek cały majątek (...) S.A. (spółki przejmowanej) został przeniesiony na (...) Bank (...) S.A. (spółkę przejmującą). (...) S.A. stały się wierzytelnościami (...) Bank (...) S.A.

Bezsporne, a nadto dowód: komunikat k. 133 i 176 i ogłoszenia w MSiG k. 134-137, 169, 173-175, odpis z KRS k. 72-98.

Postanowieniem z dnia 21 czerwca 2012r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 kpc, wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji, umorzył postępowanie egzekucyjne sygn. akt KM (...) z wniosku wierzyciela (...) S.A. (poprzednio (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce) przeciwko A. K., prowadzone w oparciu o tytuł wykonawczy - postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 03 kwietnia 2009r. sygn. akt IX Co 2324/09 o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 24 lutego 2009r.

Dowód: zajęcie wierzytelności k. 170-171, postanowienie o umorzeniu egzekucji k. 131-132 i 177-178.

W dniu 23 grudnia 2013r. (...) Bank (...) S.A. zbył wierzytelność przysługującą mu wobec A. K. z tytułu ww. umowy kredytu na miarę na rzecz powoda – (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego (...) z siedzibą w W.. Na podstawie umowy cesji powód nabył wierzytelność względem pozwanego w wysokości 12.782,53zł, w tym z tytułu niespłaconego kapitału kredytu wynoszącego 7.166,05zł i odsetek w kwocie 5.616,48 zł - wg stanu na dzień 19 grudnia 2013r. W umowie przelewu wskazano, że wobec wszystkich wierzytelności będących przedmiotem przelewu zbywca prowadził postępowanie egzekucyjne, umorzone na podstawie art. 824§1 pkt 3kpc, wszystkie wierzytelności istnieją i nie mają wad prawnych.

Dowód: umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 23.12.2013r. wraz z wyciągiem z załącznika nr 3 oraz załącznika 4a k. 37-54 i 56-57, oświadczenie o przeniesieniu wierzytelności k. 55 i 58, aneks nr 1 z dnia 11.06.2014r. do umowy przelewu wraz z wyciągiem z załączników k. 59-71, zawiadomienie pozwanego przez nabywcę o przelewie wierzytelności k. 29-30, zawiadomienie pozwanego przez zbywcę o przelewie wierzytelności k. 31, dowód nadania zawiadomień k. 32-34.

Pismem z dnia 11 lutego 2014r. powód poinformował pozwanego o dokonaniu przelewu wierzytelności na rzecz powoda i wezwał pozwanego do zapłaty należności z tytułu umowy kredytu na miarę. Wezwanie to pozostało bezskuteczne.

Dowód: zawiadomienie dłużnika o przelewie wierzytelności z wezwaniem do zapłaty i dowodem nadania k. 29-34.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo oparte na treści art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe oraz art. 509 § 1 i 2 k.c. okazało się uzasadnione.

Powód wywodzi roszczenie z umowy z dnia 16 listopada 2006r., na podstawie której wierzyciel pierwotny udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 10.000 zł, a pozwany zobowiązał się do zwrotu tej kwoty w 36 miesięcznych ratach w kwocie po 350,16 złotych każda, płatnych do 10. dnia każdego miesiąca, począwszy od dnia 10 grudnia 2006 r. do dnia 10 listopada 2009 r.

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe (w brzmieniu obowiązującym na dzień zawarcia umowy, to jest na dzień 16 listopada 2006r., tekst jednolity Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665), przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Zgodnie z treścią art. 509 § 1 k.c., wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. W myśl § 2 powołanego artykułu, wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W myśl art. 510 § 1 k.c., umowa sprzedaży (...) albo inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Powód wykazał zarówno fakt zawarcia przez pozwanego umowy z wierzycielem pierwotnym (Umowy o Kredyt na Miarę), jak i następstwo prawne powoda do dochodzenia należności z ww. umowy, wynikające z zawartej przez powoda umowy cesji z dnia 23 grudnia 2013r., na podstawie której wierzytelność przysługująca wierzycielowi pierwotnemu w stosunku do pozwanego A. K. została przeniesiona na nabywcę (powoda).

Okoliczności zawarcia umowy z wierzycielem pierwotnym, wysokości swojego zadłużenia z tego tytułu, jak również faktu następstwa prawnego powoda pozwany nie kwestionował. Pozwany zgłosił jedynie zarzut przedawnienia roszczenia.

Zarzut ten okazał się nieuzasadniony. Roszczenia związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przedawniają się z upływem lat trzech (art. 118 k.c.). Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia wymagalności roszczenia (art. 120§1 k.c.), a przerywa się m. in. przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju (…), przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia (art. 123 § 1 pkt 1 k.c.), przy czym po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo (art. 124 § 1 k.c.) z tym, że w przypadku przerwania przedawnienia przez czynność podjętą przed sądem albo innym organem, w tym egzekucyjnym, nie biegnie ono na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone (art. 124 § 2 k.c.).

Jak wynika z ustaleń faktycznych poczynionych w niniejszej sprawie, umowa kredytu łącząca pozwanego z wierzycielem pierwotnym, z uwagi na brak spłaty zadłużenia, została wypowiedziana przez wierzyciela i uległa rozwiązaniu z dniem 05 czerwca 2008r., co potwierdza korzystające z mocy dokumentu urzędowego (art. 95 Prawa bankowego) zaświadczenie wierzyciela pierwotnego wystawione w dniu 24 lutego 2009r. na podstawie dokumentów bankowych (k. 130). Wobec rozwiązania przedmiotowej umowy całość zadłużenia stała się wymagalna w 2008r. Złożenie przez wierzyciela w dniu 24 lutego 2009r. wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu przerwało bieg terminu przedawnienia, który zaczął biec na nowo po zakończeniu postępowania klauzulowego, w którym - na mocy postanowienia z dnia 03 kwietnia 2009r. - w dniu 11 maja 2009r. nadano klauzulę wykonalności. Złożenie przez wierzyciela pierwotnego do komornika sądowego wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, co nastąpiło nie później niż 26 stycznia 2012r., kiedy to komornik dokonał zajęcia wierzytelności dłużnika (k. 170) ponownie przerwało bieg terminu przedawnienia, który zaczął biec na nowo po zakończeniu postępowania egzekucyjnego, to jest po jego umorzeniu postanowieniem z dnia 21 czerwca 2012r. (k. 177). Nie wdając się w rozważania na temat daty uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu egzekucji wskazać należy, że wytoczenie przez powoda, czyli następcę prawnego wierzyciela pierwotnego w dniu 24 czerwca 2014r. powództwa w elektronicznym postępowaniu upominawczym ponownie przerwało bieg trzyletniego terminu przedawnienia.

Mając na uwadze, że powód podołał ciężarowi dowodowemu z art. 6 k.c. wykazując fakt zawarcia umowy z wierzycielem pierwotnym, wysokość zobowiązania dłużnika i następstwo prawne powoda w rezultacie nabycia wierzytelności oraz uwzględniając okoliczność, że przedawnienie roszczenia nie nastąpiło, jak również biorąc pod uwagę, że pozwany nie wykazał faktów niweczących, a mianowicie, że spłacił zadłużenie na nim ciążące (II CKN 390/98) należało orzec zgodnie z żądaniem pozwu, co uczyniono w pkt I sentencji. Żądanie odsetkowe znajdowało podstawę prawną w art. 359 § 1 k.c. i art. 481 § 1 k.c.

O kosztach procesu orzeczono w pkt II na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty procesu poniesione przez powoda i zasądzone od pozwanego złożyły się: opłata od pozwu uiszczona początkowo w kwocie 166zł, a następnie uzupełniona kwotą 497zł, opłata manipulacyjna pobrana od pozwu w postępowaniu elektronicznym w kwocie 4,15zł oraz koszty zastępstwa procesowego wynoszące 2.400zł. Nie wykazano uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, dlatego też nie zasądzono jej zwrotu od przegrywającego.

Sygn. akt III C 911/15

ZARZĄDZENIE

S., dnia 04 lutego 2016r.

1.  Odnotować zwrot akt z uzasadnieniem,

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  Akta przedłożyć ze (...) za miesiąc, ew. w razie wpływu.

SSR M. G.