Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Lidia Kopczyńska

Protokolant: stażysta Sylwia Gawarecka

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2016 r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S. A. w W.

przeciwko P. G.

o zapłatę

orzeka

I. zasądza od pozwanego P. G. na rzecz powoda (...) Bank S. A. w W. kwotę 11.197,30zł (jedenaście tysięcy sto dziewięćdziesiąt siedem złotych trzydzieści groszy) z odsetkami:

- umownymi w wysokości odpowiadającej odsetkom maksymalnym liczonym od kwoty 11.066,26zł (jedenaście tysięcy sześćdziesiąt sześć złotych dwadzieścia sześć groszy) od dnia 11 lipca 2015 roku do dnia zapłaty,

- ustawowymi liczonymi od kwoty 116,04zł (sto szesnaście złotych cztery grosze) od dnia 14 lipca 2015 roku do dnia zapłaty;

II. w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III. zasądza od pozwanego P. G. na rzecz powoda (...) Bank S. A. w W. kwotę 141,40zł (sto czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV. wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 977/15

UZASDANIENIE

Powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. w pozwie złożonym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie w dniu 14 lipca 2015 r. wnosił o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu elektronicznym i zasądzenie na jego rzecz od pozwanego P. G. kwoty 11.197,30 zł w tym:

- kwoty 11.066,26 zł z odsetkami umownymi w wysokości 4-krotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od dnia 11 lipca 2015 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 116,04 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- 15 zł tytułem opłat i prowizji bez dalszych odsetek.

Ponadto wniósł o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwany zawarł z nim w dniu 29 kwietnia 2009 r. umowę kredytu. Wobec braku spłaty zaległych rat - z których pierwsza zaległość miała miejsce w dniu 25 lutego 2015 r. – wypowiedział przedmiotową umowę stawiając całą należność w stan wymagalności. Strona pozwana do dnia wniesienia pozwu nie spłaciła wymaganej wierzytelności.

Powód ponadto wskazał, że zgodnie z postanowieniami zawartej umowy jest on uprawniony do naliczania odsetek umownych za opóźnienie w spłacie wymagalnych rat w wysokości średniego oprocentowania (...) dla 3-miesięcznych lokat na rynku międzybankowym z 10 ostatnich dni roboczych ostatniego miesiąca poprzedniego kwartału, powiększonej o 25 punktów procentowego, z tym zastrzeżeniem, że w żadnym czasie nie może przekroczyć 4-krotności wysokości bieżącej stopy kredytu lombardowego NBP, począwszy od dnia 11 lipca 2011 r. do dnia zapłaty. Natomiast w związku z tym, że umowna wysokość stopy procentowej przewyższa 4-ktortność kredytu lombardowego NBP wnosił o zasądzenie od kwoty kapitału w wysokości 11.066,26 zł odsetek maksymalnych stanowiących 4-krotność stopy kredytu lombardowego NBP. (pozew k. 2-5 akt)

Tytułem opłat w postępowaniu elektronicznym powód poniósł opłatę w wysokości 141.40 zł.

W dniu 23 września 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ciechanowie według właściwości (postanowienie k. 7 akt).

Zarządzeniem z dnia 15 października 2015 r. sprawa została skierowana do rozpoznania w trybie zwykłym, a powód został zobowiązany do uiszczenia dodatkowej opłaty sądowej w kwocie 420 zł w terminie 14 dni pod rygorem umorzenia postępowania w sprawie (zarządzenie k. 1 akt).

W zakreślonym terminie powód uzupełnił braki i uiścił uzupełniającą opłatę.

Pozwany P. G. nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę i nie zajął stanowiska w sprawie i nie złożył wniosku o rozpoznanie sprawy pod jego nieobecność.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 kwietnia 2009 r. P. G. zawarł umowę kredytu nr (...) z (...) Bank S.A. w K. (poprzednik prawny powoda) na sfinansowanie zakupu samochodu osobowego marki S. (...) oraz na inne wydatki. Na podstawie tej umowy kredytodawca udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 26.082,47 zł, na okres 96 miesięcy, ze spłatą w terminach i kwotach określonych w harmonogramie spłat. Zgodnie z § 2 umowy kredyt oprocentowany był wg. zmiennej stopy procentowej, która w dniu podpisania umowy wnosiła 17,50 % w stosunku rocznym. Oprocentowanie kredytu było sumą oprocentowania podstawowego Banku dla danego rodzaju kredytów na zakup pojazdów oraz stałej w całym okresie kredytowania marży w wysokości 2,00 %. Rzeczywista roczna stopa oprocentowania na dzień zawarcia umowy wynosiła 20,40 % (§ 2 ust. 1 i 3 umowy). W przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu rat kredytu ustalonych w harmonogramie, Bank pobierał od niespłaconego w terminie kredytu podwyższone odsetki naliczone wg. stopy procesowej w wysokości średniego oprocentowania (...) dla 3-miesięcznych lokata rynku międzybankowym z 10 ostatnich dni roboczych ostatniego miesiąca poprzedniego kwartału, powiększonej o 25 punktów procentowych (§ 9 umowy). Bank był uprawniony do wypowiedzenia umowy kredytu z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia m.in. w razie zwłoki kredytobiorcy z zapłatą pełnych rat kredytu za co najmniej 2 okresy płatności, po uprzednim pisemnym wezwaniu do spłaty wymaganych należności w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania (§ 11a). Przedmiot umowy został przelany przez kredytodawcę na rachunek bankowy pozwanego podany podczas zawierania przedmiotowej umowy.

dowód: KRS powoda k. 19-29 akt., umowa kredytu k. 15-18 akt

Stosownie do regulacji prawa bankowego kredytobiorca w dniu 10 lipca 2015 r. wystawił wyciąg z ksiąg banku stwierdzający zadłużenie strony pozwanej.

dowód: wyciąg z ksiąg banku k. 15 akt

Na dzień wniesienia pozwu, wymagalne zadłużenie wynosi 11.197,30 zł, na które składają się: niespłacony kapitał 11.066,26 zł,, 116,04 zł odsetek za opóźnienie liczone od dnia 25 lutego 2015 r. do dnia 10 lipca 2015 r. oraz koszty opłat i prowizji w kwocie 15,00 zł.

dowód: wyciąg z ksiąg banku k. 22 akt

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, a w szczególności: KRS powoda k. 19-29 akt, kserokopia umowy kredytu k. 17-18 akt i wyciągu z ksiąg banku k. 15 akt, .

W niniejszej sprawie, na podstawie art. 232 zd. 2 KPC, Sąd dopuścił dowód z dokumentów przedłożonych przez powoda w trakcie postępowania. Przedłożone dokumenty rzeczywiście były sporządzone, a w ich treść nie ingerowano, nie były przerabiane. W tej sytuacji Sąd uznał, iż dołączone dokumenty mogą w całości stanowić podstawę do wydania w sprawie rozstrzygnięcia.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Sąd uznał, że twierdzenia powoda co do kwoty zadłużenia pozwanego nie budzą uzasadnionych wątpliwości, jak też nie zostały one przytoczone w celu obejścia prawa (art. 339 § 2 KPC). Zauważyć przy tym należy, że pozwany został pouczony o możliwości ustosunkowania się do twierdzeń strony powodowej, poprzez złożenie odpowiedzi na pozew, jak również potwierdził odbiór pozwu wraz z załącznikami osobiście, lecz w żaden sposób nie ustosunkował się do żądania pozwu. Z tych zatem przyczyn powództwo w części dotyczącej żądania zasądzenia należności głównej należało uwzględnić. Sąd oddalił powództwo częściowo, w zakresie żądanych odsetek.

Jak wynika z art. 476 zd. 1 KC, dłużnik dopuszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela.

Od 1 stycznia 2016 r. nastąpiła zmiana treści art. 481 KC.

Do dnia 1 stycznia 2016 r. art. 481 KC regulował następująco kwestię odsetek za opóźnienie

§ 1. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

§ 2. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

Wysokość odsetek z tytułu opóźnienia może zatem być określona przez strony w umowie albo też może wynikać z przepisów prawa (wyżej cytowany § 2). Granicę wysokość odsetek za opóźnienie wyznaczały przepisy o odsetkach maksymalnych, zawarte w art. 359 § 2 ¹ KC (obowiązującym przed 1 stycznia 2016 r.), który odpowiednio należało stosować. Zgodnie z jego brzmieniem - Maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej (czyli. np. umowy) nie może w stosunku rocznym przekraczać 4-krotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP (odsetki maksymalne). W razie zastrzeżenia w czynności prawnej stopy odsetek za opóźnienie wyższych niż odsetki maksymalne wierzycielowi należały się odsetki maksymalne (art. 359 § 2 ¹ KC – obowiązującym do 1 stycznia 2016 r.). Organem, który określał wysokość odsetek ustawowych do dnia 1 stycznia 2016 r. była Rada Ministrów (art. 359 § 3 KC)

W dniu 1 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 9 listopada 2015 r.), która znowelizowała m.in. przepisy dotyczące odsetek zarówno tych wynikających z art. 359 KC –odsetek kapitałowych, jak z art. 481 KC –odsetek za opóźnienie, zmieniającą sposób obliczania odsetek i ich wysokość.

Nowa treść art. 481 KC brzmi następująco -

§ 1. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

§ 2. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych . Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

§ 2 ¹ . Maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (odsetki maksymalne za opóźnienie).

§ 2 ² . Jeżeli wysokość odsetek za opóźnienie przekracza wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie, należą się odsetki maksymalne za opóźnienie.

§ 2 ³ . Postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać przepisów o odsetkach maksymalnych za opóźnienie, także w przypadku dokonania wyboru prawa obcego. W takim przypadku stosuje się przepisy ustawy.

§ 2 ⁴ . Minister Sprawiedliwości ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie.

Zgodnie z art. 56 cytowanej ustawy nowelizującej – Do odsetek należnych za okres kończący się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Powód wnosił o zasądzenie odsetek umownych w wysokość 4-krotności kwoty kredytu lombardowego NBP od kwoty kapitału, tj. 11.066,26 zł od dnia 11 lipca 2015 r. do dnia zapłaty oraz odsetek ustawowych od kwoty 116,04 od dnia wniesienia pozwu (tj. 14 lipca 2015 r.) do dnia zapłaty.

Biorąc pod uwagę wyżej opisane i cytowane przepisy (zarówno te przed 1 stycznia 2016 r., jak i te po 1 stycznia 2016 r.) –

Sąd zasądził odsetki umowne w wysokości odpowiadającej odsetkom maksymalnym liczonym od kwoty 11.066,26 zł od dnia 11 lipca 2015 r. do dnia zapłaty, tj.

- od dnia 11 lipca 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. z odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości 4-krotności kredytu lombardowego NBP – których wysokość odpowiadała żądaniu powoda - których podstawa zasądzenia wynika z art. 481 § 2 KC w zw. z art. 359 § 2 ¹ KC w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz

- od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty z odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości 2-krotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie, które są równe sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych., których podstawa zasądzenia wynika z art. 481 § 2 i 2 ¹ KC w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r.

Sąd ponadto zasądził odsetki ustawowe liczone od kwoty 116,04 zł od dnia 14 lipca 2015 r. do dnia zapłaty, tj.

- od dnia 14 lipca 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości odsetek ustawowych – których wysokość odpowiadała żądaniu powoda - których podstawa zasądzenia wynika z art. 481 § 2 KC w zw. z art. 359 § 2 KC w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz

- od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych., których podstawa zasądzenia wynika z art. 481 § 2 KC w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r.

W pozostałym zakresie Sąd powództwo oddalił, bowiem w wyniku zmiany przepisów, które weszły w życie w dniu 1 stycznia 2016 r., żądanie powoda zasądzenia odsetek w przedstawionej przez niego wysokości po dniu 31 grudnia 2015 r. wykraczało po za obecnie obowiązujące ramy odsetek maksymalnych za opóźnienie.

Pozwany przegrał proces w całości. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art 98 § 1 i 2 KPC Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na koszty składają się: opłata sądowa, którą uiścił powód w elektronicznym postępowaniu upominawczym kwocie 140,00 zł oraz 1,40 zł kosztów prowizji operatora płatności (...) S.A. za złożenie pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym oraz opłaty wniesionej do tutejszego Sądu w wysokości 420 zł tj. łącznie 561,40 zł.

Wyrokowi w części uwzględniającej powództwo nadano rygor natychmiastowej wykonalności w związku ze spełnieniem przesłanek art. 333 § 1 pkt 3 KPC

Z tych względów Sąd orzekł jak w wyroku.

ZARZĄDZENIE

(...)