Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 stycznia 2016 r

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Fryderyk Kwiatek

Protokolant: Anna Mendelska

przy udziale Moniki Kowalskiej Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Wałbrzychu

po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2016r

sprawy C. M.

syna S., S. zd. G.

urodzonego (...) w Ś.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 16.12.1992 r. sygn. akt II K 852/92 za czyn z art. 199 § 1 dkk popełniony w dniu 30.04.1992 r na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, zarządzoną do wykonania, oraz karę

1000 000 złotych grzywny;

2.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 24.03.1995 r. sygn. akt II K 203/95 za czyn z art. 203 § 2 dkk popełniony w dniu 16.02.1995 r na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie,

3.  Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia z dnia 24.01.1997 r. sygn. akt V K 135/96 za czyn z art. 210 § 1 dkk i art.156 § 2 dkk w zw z art. 10 § 2 dkk popełniony w dniu 24.05.1996 r na karę 2 lat pozbawienia wolności

4.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 24.01.2001r. sygn. akt II K 133/99 za czyn z art. 280 § 1 kk w zw z art. 64 § 2 kk popełniony w dniu 31.10.1998 r na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

5.  Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 07.10.2002 r. sygn. akt III K 376/02 za czyny:

a)  z art. 279 § 1 kk w zw z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 09.09.1999 r na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

b)  z art. 13 § 1 kk w zw z art. 278 § 1 kk w zw z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 10.07.1999 r na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

c)  z art. 278 § 1 i 5 kk w zw z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 29.08.2001 r na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

oraz karę łączną roku i 4miesięcy pozbawienia wolności,

6.  Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 29.09.2006 r. sygn. akt II K 768/06 za czyn z art. 281 kk i art. 19 § 1 kk w zw z art. 64 § 2 kk popełniony w dniu 03.05.2006r na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, zarządzona do wykonania,

7.  Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 20.06.2012 r. sygn. akt II K 1449/11 za czyn z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 03.06.2005 r na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby, zarządzona do wykonania,

8.  Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda z dnia 25.03.2015 r. sygn. akt III K 1055/13 za czyn z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk w zw z art 64 § 1 kk popełniony w dniu 14.01.2013 r na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

9.  Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 01.12.2015 r. sygn. akt II K 559/15 obejmującym wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 29.09.2006 r sygn. akt II K 768/2006 i wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 20.06.2012 r sygn. akt II K 1449/11 i wymierzający skazanemu kare łączna 2 lat pozbawienia wolności,

I rozwiązuje karę łączną wymierzona skazanemu C. M. w pkt III części dyspozytywnej wyroku opisanego w pkt 5 części wstępnej niniejszego wyroku łącznego,

II na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy skazanemu C. M. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt 4 i 5a i 5b części wstępnej niniejszego wyroku łącznego tj. w sprawie Sądu Rejonowego w Świdnicy sygn. akt II K 133/99 i Sądu Rejonowego w Wałbrzychu sygn. akt III K 376/02 i wymierza mu karę łączną 3(trzech) lat pozbawienia wolności,

III na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w zakresie wyroków opisanych w pkt 1,2,3,8 części wstępnej niniejszego wyroku łącznego,

IV na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 kpk umarza postępowanie w zakresie wyroków opisanych w pkt 6,7,9 części wstępnej niniejszego wyroku łącznego,

V pozostałe orzeczenia, nieobjęte niniejszym wyrokiem łącznym i zawarte w połączonych wyrokach pozostawia do odrębnego wykonania,

VI na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary łącznej orzeczonej wobec skazanego w pkt II części dyspozytywnej niniejszego wyroku łącznego wyroku zalicza okres kary pozbawienia wolności odbytej w całości w sprawie Sądu Rejonowego w Świdnicy sygn. akt II K 133/99 i Sądu Rejonowego w Wałbrzychu sygn.. akt III K 376/02,

VII zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. K. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 147,60 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu udzielonej skazanemu w postępowaniu przed sądem,

VIII zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III K 932/15

UZASADNIENIE

W piśmie z 14 lipca 2015 roku skazany C. M. wniósł o wydanie wyroku łącznego i zbadanie wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu o sygnaturze akt II K 1449/11 i wyroku Sądu Rejonowego w Poznaniu sygn. akt III K 1055/13. 439/08. Skazany wniósł o wymierzenie kary łącznej, która pozwoliłaby mu skorzystać z warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary, nieodzownego ze względu na trudną sytuację bliskich, którym zamierzał pomóc. Sąd z urzędu zbadał możliwość połączenia kar orzeczonych wobec skazanego w innych sprawach.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 16 grudnia 1992 r. sygn. akt II K 852/92 Sąd Rejonowy w Świdnicy skazał C. M. za czyn z art. 199 § 1 d.k.k. popełniony w dniu 30 kwietnia 1992 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, zarządzoną do wykonania, oraz karę 1000 000 złotych grzywny.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 24 marca 1995 r. sygn. akt II K 203/95 Sąd Rejonowy w Świdnicy skazał C. M. za czyn z art. 203 § 2 d.k.k. popełniony w dniu 16 lutego 1995 r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 24 stycznia 1997 r., sygn. akt V K 135/96, C. M. został skazany za czyn z art. 210 § 1 d.k.k. i art.156 § 2 d.k.k. w zw. z art. 10 § 2 d.k.k. popełniony w dniu 24 maja 1996 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 24 stycznia 2001r. sygn. akt II K 133/99 C. M. został skazany za czyn z art. 280 § 1 kk w zw z art. 64 § 2 kk popełniony w dniu 31.10.1998 r na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Skazany odbył tę karę w całości.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 07 października 2002 r. sygn. akt III K 376/02 C. M. został skazany za czyn:

a)  z art. 279 § 1 kk w zw z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 09 września 1999 r na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

b)  z art. 13 § 1 kk w zw z art. 278 § 1 kk w zw z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 10 lipca 1999 r na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

c)  z art. 278 § 1 i 5 kk w zw z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 29 sierpnia 2001 r na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

oraz karę łączną roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Skazany odbył tę karę w całości.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 29 września 2006 r. sygn. akt II K 768/06 C. M. został skazany za czyn z art. 281 kk i art. 19 § 1 kk w zw z art. 64 § 2 kk popełniony w dniu 03 maja 2006r na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, zarządzona do wykonania. Wyrok ten został objęty wyrokiem łącznym z dnia 1 grudnia 2015 roku sygn. akt II K 768/2006, którym Sąd Rejonowy w Wałbrzychu wymierzył skazanemu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności. Termin rozpoczęcia wykonania kary został ustalony na 8 lutego 2016 roku, a termin zakończenia - na 23 grudnia 2016 roku. Na poczet kary został zaliczony okres od 19 marca 2009 roku do 4 maja 2010 roku.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 20 czerwca 2012 r. sygn. akt II K 1449/11 C. M. został uznany za czyn z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 03 czerwca 2005 r na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby, zarządzona do wykonania. Wyrok ten także został objęty wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 1 grudnia 2015 roku sygn. akt II K 768/2006.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda z dnia 25 marca 2015 r. sygn. akt III K 1055/13 C. M.został skazany za czyn z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw z art 64 § 1 kk popełniony w dniu 14 stycznia 2013 r na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Skazany odbywał tę karę w okresie od 8 czerwca 2015 roku do 8 lutego 2016 roku. Na poczet kary został zaliczony okres od 29 stycznia 2015 roku do 25 marca 2015 roku.

Dowód: - akta Sądu Rejonowego w Świdnicy sygn. II K 852/92

- akta Sądu Rejonowego w Świdnicy sygn. II K 203/95

- akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu sygn. V K 135/96

- akta Sądu Rejonowego w Świdnicy sygn. II K 133/99

- akta Sądu Rejonowego w Wałbrzychu sygn. III K 376/02

- akta Sądu Rejonowego w Wałbrzychu sygn. II K 768/06

- akta Sądu Rejonowego w Wałbrzychu sygn. II K 1449/11

- akta Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu sygn. III K 1055/13

- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu sygn. II K 559/15 k. 115

- informacja o karalności k. 33-34

- opinia o skazanym k. 109 – 114.

Administracja poprzedniej jednostki penitencjarnej negatywnie oceniła perspektywę dalszego odbywania przez skazanego kary w zakładzie typu półotwartego, co zdecydowało o osadzeniu skazanego w zakładzie typu zamkniętego dla recydywistów penitencjarnych. Obecnie zachowanie skazanego w zakładzie karnym nie budzi zastrzeżeń przełożonych. Skazany zapewnia o krytycznym stosunku do przypisanych mu czynów i nie jest uczestnikiem podkultury przestępczej. Przestrzega porządku wewnętrznego jednostki, nie sprawia problemów natury wychowawczej, ośmiokrotnie nagradzany, raz karany dyscyplinarnie. Deklaruje chęć podjęcia pracy i bierze udział w kursach zawodowych. Sporadycznie udziela się przy nieodpłatnych pracach wykonywanych na rzecz zakładu karnego. W grupie wychowawczej funkcjonuje prawidłowo, nie pozostaje w konflikcie z innymi osadzonymi, a wobec przełożonych przyjmuje postawę regulaminową. Karę odbywa w ramach programowanego oddziaływania.

Dowód: - opinia o skazanym k. 109-114.

Sąd zważył nadto, co następuje:

Zgodnie z art. 572 § 1 k.p.k., jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji. Przywołane unormowanie odsyła do przepisów o karze łącznej zawartych w art. 85 i następnych kodeksu karnego. Jednocześnie, przepis art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny i niektórych innych ustaw stanowi, że przepisów rozdziału IX ustawy – Kodeks karny (traktujących o karze łącznej) nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie wspomnianej ustawy zmieniającej ustawę – Kodeks karny i niektóre inne ustawy. Taka potrzeba nie zachodziła, jako że wyrok wydany w sprawie II K 559/15 stanowił wyrok łączny, którym połączone zostały kary orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 29 września 2006 roku sygn. akt II K 768/06 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 20 czerwca 2012 roku sygn. akt II K 1449/11, a do tego nie zachodziła potrzeba wydania nowego wyroku łącznego obejmującego oprócz innych wyroków te same wyroki jednostkowe. Taki stan sprawy zdecydował o zastosowaniu przepisów Kodeksu karnego obowiązujących przed 1 lipca 2015 roku, a więc sprzed wejścia w życie wspomnianej ustawy nowelizującej Kodeks karny i niektóre inne ustawy.

Przesłanki wymierzenia kary łącznej opisuje przepis art. 85 kk. Zgodnie z powołaną normą, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Gdy istnieją podstawy do wymierzenia kary łącznej sąd wymierza tą karę w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 540 stawek dziennych grzywny, 18 miesięcy ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności (art. 86 § 1 zd. 1 k.k.).

Oceniając sytuację prawną skazanego Sąd przyjął, że jedynie jak chodziło o wyroki opisane w pkt 4 oraz 5a i 5b zachodziła podstawa wymierzenia kary łącznej, jako że tylko w tym wypadku czyny przypisane skazanemu różnymi wyrokami zostały popełnione przed wydaniem pierwszego, choćby nieprawomocnego z tych wyroków. Bezsprzecznie, czyny, o których mowa w pkt 5a (czyn z 9 września 1999 roku) i 5b (czyn z 10 lipca 1999 roku) części wstępnej uzasadnianego wyroku łącznego zostały popełnione przed 24 stycznia 2001 roku, a więc przed wydaniem wyroku w sprawie II K 133/99, a z oceny sytuacji prawnej skazanego nie wynikało, by takie warunki zachodziły co do któregoś z pozostałych wyroków, które Sąd uprawniony był badać. To oczywiście oznaczało konieczność wymierzenia nowej kary łącznej w miejsce poprzednio łączącej kary orzeczone w pkt 5a i 5b części wstępnej uzasadnianego wyroku łącznego i odrębnego wykonania (jedynie teoretycznie jako że kara została już odbyta) skazania za czyn wymieniony w pkt 5c części wstępnej niniejszego wyroku łącznego. Kwestia połączenia kar orzeczonych wyrokami wydanymi w sprawie II K 768/06 i II K 1449/11 została już prawomocnie rozstrzygnięta wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 1 grudnia 2015 roku sygn. akt II K 559/15 i w tym zakresie Sąd miał obowiązek umorzyć postępowanie wskazując jako podstawę ujemną przesłankę procesową opisaną w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. W przypadku pozostałych wyroków, nieobjętych uzasadnianym wyrokiem łącznym, brak podstaw do wydania wyroku łącznego zdecydował o potrzebie umorzenia postępowania zgodnie z art. 572 k.p.k.

Wracając do kwestii kary łącznej orzeczonej uzasadnianym wyrokiem łącznym Sąd ustalił jej wymiar na 3 lata pozbawienia wolności, bliższy dolnej (2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności) aniżeli górnej granicy kary (4 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności). Sąd miał na uwadze nie tylko względnie umiarkowane rokowania co do efektywności dalszej resocjalizacji, ale także fakt, że skazany odbył już kary jednostkowe, które podlegały łączeniu i baczył, by nie wymierzyć mu kary, która stanowiłaby w tych realiach nieusprawiedliwione dobrodziejstwo czy krzywdzącą dolegliwość.

Pozostałe orzeczenia w sprawach podlegających badaniu, nieobjęte przedmiotowym wyrokiem łącznym, Sąd pozostawił do odrębnego wykonania. W myśl art. 63 § 1 k.k., stosownie do art. 577 k.p.k. Sąd zaliczył okres kar jednostkowych odbytych w sprawach objętych rzeczonym wyrokiem łącznym na poczet kary łącznej.

Sąd uznał obecność obrońcy skazanego na rozprawie za wystarczającą. Mając na względzie, że koszty pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu nie zostały opłacone, na podstawie art. § 19 w zw. z § 14 ust. 5 w zw. z § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokacie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu Sąd zasądził należność obrońcy w przepisanej wysokości, uwzględniającej należną daninę.

Na podstawie art. 623 kpk Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych w przedmiocie wydania wyroku łącznego uznając, iż jego obecna sytuacja, w szczególności brak jakiegokolwiek zajęcia zarobkowego i dalsze pozostawanie w zakładzie karnym, sprawiły, że wyłożenie rzeczonych kosztów było dla niego zbyt uciążliwe.