Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 lutego 2016r.

Sąd Rejonowy w Słupsku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Zofia Rudnik

Protokolant: st. sekr. sąd. Agnieszka Poninkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 02 lutego 2016r. na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniego F. L.

przeciwko J. B.

o alimenty i zalegle alimenty

1.  zasądza od pozwanego J. B. na rzecz małoletniego powoda F. L. tytułem alimentów kwotę po 550 zł (pięćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatnych z góry począwszy od dnia 31 lipca 2015r. do dnia 15-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej z rat, do rąk matki małoletniego powoda- B. L.;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi;

4.  wyrokowi w punkcie pierwszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 511/15

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 31 lipca 2015r. B. L., matka małoletniego powoda F. L., wniosła o zasądzenie od pozwanego, J. B., alimenty na rzecz małoletniego powoda w kwocie po 800 zł miesięcznie.

Jednocześnie wniosła o zasądzenie na rzecz małoletniego powoda kwotę 2000 zł jako zaległych świadczeń alimentacyjnych za okres 8 miesięcy tj. od listopada 2014r. do sierpnia 2015r. po 250 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podała, że pozwany jest ojcem małoletniego powoda. Do listopada 2014r. dobrowolnie przekazywał na rzecz małoletniego kwotę 600 zł miesięcznie, następnie ograniczył środki przekazywane na rzecz syna do kwoty po 350 zł miesięcznie. Matka małoletniego oceniła koszt utrzymania syna na kwotę około 700 zł miesięcznie. Wskazała, że jest zatrudniona w biurze ubezpieczeń w S., gdzie osiąga dochód w wysokości 1.355 zł netto miesięcznie.

Na rozprawie w dniu 02 lutego 2016r. pozwany J. B. uznał roszczenie do kwoty po 350 zł miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni F. L. ur. (...) w U. pochodzi z nieformalnego związku B. L.z J. L..

Ojcostwo zostało ustalone poprzez uznanie przed Kierownikiem USC w U..

dowód: akt urodzenia k. 4

Małoletni F. L. ma 8 lat. Jest nie ma problemów zdrowotnych. Uczęszcza do klasy II szkoły podstawowej. Wydatki związane ze szkołą to składka klasowa – 10 zł miesięcznie, rada rodziców- 30 zł rocznie, ubezpieczenie – 39 zł rocznie. Małoletni uczęszcza na świetlicę gdzie składka wynosi 5 zł miesięcznie, obiady w szkole – 120 zł miesięcznie. Na wyprawkę do klasy II, matka powoda wydała 503 zł. Małoletni uczęszcza dodatkowo na zajęcia z tańca w (...) u, co kosztuje 90 zł miesięcznie, a także trzy razy w miesiącu uczęszcza na prywatne zajęcia u logopedy, koszt jednych zajęć wynosi 70 zł.

Na karnet (...) dla małoletniego jego matka wydaje 20 zł miesięcznie. Wszystkie potrzeby małoletniego są na bieżąco zaspakajane.

dowód: dowody wpłat k. 59; faktura k. 60; paragony k. 61-68; wyjaśnienia B. L. k. 71

B. L. ma 48 lat. Nie ma problemów zdrowotnych. Nie jest z nikim związana. Poza małoletnim nie ma innych dzieci na utrzymaniu.

B. L. zatrudniona jest w firmie ,,Usługi (...). jako doradca klienta za wynagrodzeniem 1355,69 zł netto miesięcznie. Nie ma żadnych dodatkowych dochodów.

Mieszka sama z synem. Koszt utrzymania mieszkania wynosi: czynsz- 300 zł miesięcznie, energia – 200 zł co dwa miesiące, gaz- 40 zł co dwa miesiące, internet i telewizja - 110 zł miesięcznie. Bilet miesięczny (...) 74 zł.

dowód: zaświadczenie o wynagrodzeniu k. 5; umowa o pracę k. 6; rachunki za media k. 14, 15, 16, 17; wyjaśnienia B. L. k. 71

Pozwany J. B. ma 51 lat. Nie jest z nikim związany. Poza małoletnim nie ma innych dzieci na utrzymaniu. Ma problemy ze zdrowiem, bowiem w 2007r. doznał wypadku, wówczas miał złamane 3 kręgi kręgosłupa. Posiada orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim.

J. B. zatrudniony jest w Przedsiębiorstwie Handlowo Usługowo- Produkcyjnym (...). na stanowisku kierowca. Otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 1559 zł netto miesięcznie. Pracę wykonuje przez 10 dni w miesiącu przez 8 godzin dziennie. Jeździ samochodem ciężarowym po terenie województwa (...). W sezonie letnim jeździ kombajnem po 14 godzin dziennie.

Mieszka w wynajętym pokoju, za który płaci 400 zł miesięcznie.

Posiada mieszkanie, którego jest współwłaścicielem z byłą żoną. W toku jest sprawa o podział wspólnego majątku. Posiada także samochód osobowy marki S. (...), rok produkcji 2004, który kupił dwa lata temu za kwotę 14.000 zł. Nie posiada żadnych oszczędności.

dowód: zaświadczenie o wynagrodzeniu k. 31; orzeczenie o niepełnosprawności k. 43; wyrok rozwodowy k. 44, wyjaśnienia J. B. k. 71-72

Pozwany utrzymuje kontakty z synem. Stara się zabierać małoletniego w co drugi weekend. Pozwany kupuje małoletniemu słodycze, prezenty, odzież.

Pozwany od listopada 2014r. dobrowolnie przekazuje na rzecz małoletniego kwotę 350 zł miesięcznie. Wcześniej była to kwota 600 zł miesięcznie.

dowód: potwierdzenie odbioru alimentów k. 7,8,9; wyjaśnienia B. L. k. 71; wyjaśnienia J. B. k. 71-72

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 135 § 1 k.r. i op. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego do alimentacji. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć takie, których zaspokojenie zapewni uprawnionemu – odpowiedni do wieku i uzdolnień prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy.

Zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno – ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle będzie można określić potrzeby życiowe – materialne i intelektualne uprawnionego (vide: uchwała Pełnego Składu Izby Cywilnej i administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. – M.P. z 1988r. Nr 6, poz. 60). Dziecko ma ponadto prawo do równej stopy życiowej z rodzicami niezależnie czy żyje z nimi wspólnie czy oddzielnie.

W przedmiotowej sprawie J. B. nie kwestionował samego obowiązku alimentowania małoletniego powoda. Uznał roszczenie do kwoty po 350 zł miesięcznie, która – w ocenie Sądu – jest niewystarczająca.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że pozwany od listopada 2014r. łożył na utrzymanie swojego syna w kwocie po 350 zł miesięcznie, a wcześniej po 600 zł miesięcznie i nie uchylał się od ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego.

Małoletni F. ma 8 lat i jest uczniem II klasy szkoły podstawowej. Korzysta z dodatkowych, odpłatnych zajęć pozalekcyjnych. Małoletni jest zdrowy i rozwija się prawidłowy.

Niewątpliwie koszt utrzymania małoletniego F. L. jest niemały, co związane jest z jego rozwojem psychicznym i fizycznym, koniecznością opłacenia składek szkolnych, zakupu odpowiednich podręczników i przyborów szkolnych. Małoletni wymaga zakupu odpowiedniej odzieży, obuwia, zabawek, przy czym zaznaczyć należy, iż koszty jego utrzymania nie odbiegają od kosztów utrzymania innych dzieci będących w jego wieku. Sąd doszedł do przekonania, że żądana kwota 800 zł alimentów jest nieco wygórowana. Niewątpliwie koszt utrzymania małoletniego nie jest mały, ale B. L. nie wykazała, aby na zaspokojenie w części usprawiedliwionych potrzeb F. niezbędna była kwota co najmniej 800 zł miesięcznie.

Matka małoletniego powoda swój obowiązek alimentacyjny wobec syna realizuje głównie poprzez osobiste starania o jego utrzymanie i wychowanie, zapewniając jemu całodobową opiekę, pomoc w nauce i chorobie. B. L. pracuje.

Sytuacja finansowa pozwanego i jego możliwości zarobkowe nie pozwalają na zasądzenie od niego alimentów w kwocie wyższej niż po 550 zł.

Pozwany J. B. ma 51 lat. Sąd uwzględnił, iż pozwany ma problemy ze zdrowiem. Poza małoletnim nie ma innych dzieci na utrzymaniu. Prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Pracuje jako kierowca w Przedsiębiorstwie Handlowo Usługowo- Produkcyjnym (...). Z pewnością uzyskuje wyższe wynagrodzenie niż to wynika z zaświadczenia przynajmniej w sezonie letnim, gdy pracuje po 14 godzin dziennie.

W ocenie Sądu, nie można zarzucić pozwanemu, iż nie wykorzystuje on w pełni swoich możliwości zarobkowych.

Dokonując oceny sytuacji pozwanego, Sąd miał również na uwadze i to, że pozwany nie ogranicza się tylko do alimentowania syna. Pozwany utrzymuje stały kontakt z małoletnim. F. spędza u ojca weekendy od soboty do niedzieli. Sąd miał na uwadze, iż tym czasie pozwany zapewnia dziecku utrzymanie, niezbędne rzeczy, rozrywkę, a zatem realizuje swój obowiązek alimentacyjny także poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie.

W tym stanie rzeczy, Sąd Rejonowy w Słupsku wyrokiem z dnia 02 lutego 2016r. zasądził alimenty od pozwanego J. B. na rzecz małoletniego powoda F. L. w kwocie po 550 zł miesięcznie, poczynając od dnia 31 lipca 2015r., płatne do dnia 15-go każdego miesiąca z góry, do rąk jego matki B. L., z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej z rat, uznając, że kwota ta jest adekwatna do zaspokojenia w odpowiedniej części usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda i jednocześnie nie stanowi nadmiernego obciążenia dla pozwanego. Nadto Sąd wziął pod uwagę, że alimenty w kwocie po 350 zł miesięcznie pozwany płacił na bieżąco, w toku procesu i przed jego wytoczeniem.

W pozostałej części Sąd powództwo oddalił jako wygórowane i niemożliwe do spełnienia przez pozwanego. Matka małoletniego powoda nie wykazała, iż na zaspokojenie części usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda niezbędna jest kwota 800 zł miesięcznie. Należy także pamiętać, iż oboje rodzice mają obowiązek alimentacyjny. Sąd uwzględnił również potrzeby zobowiązanego do alimentacji, tak by wypełnianie obowiązku alimentacyjnego nie spowodowało niedostatku po stronie kontaktu z synem.

Sąd nie zasądził zaległych alimentów, bowiem w niniejszej sprawie nie zaistniała przesłanka z art. 137 § k.r.o w którym mowa jest o niezaspokojonych potrzebach uprawnionego. Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 2 października 1934 r. (sygnatura: IC.I 2285/33, Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, red. K. Piasecki, Warszawa 2009 r. s. 995), alimenty z natury swej przeznaczone są na potrzeby bieżące, za czas ubiegły poszukiwane mogą być jedynie w wypadkach wyjątkowych, gdy strona uprawniona do alimentów napotkała przeszkody w ich dochodzeniu i zniewolona była uciekać się do obcej pomocy przez zaciąganie pożyczek, które winna zwrócić.

Na podstawie art. 102 kpc w zw. z art. 101 kpc nie obciążono pozwanego kosztami sądowymi, albowiem w nieznacznym zakresie uległ żądaniu.

Wyrokowi w punkcie 1. nadano rygor natychmiastowej wykonalności z urzędu na podstawie art. 333 § 1 k.p.c., o czym orzeczono w punkcie 4 . wyroku.