Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 51/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Nidzicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Elżbieta Gembicka

Protokolant:

st. sekr. sądowy Krzysztof Rydzewski

po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2015 r. w Nidzicy

sprawy z powództwa P. O.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w Ł.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w Ł. na rzecz powoda P. O. kwotę 35000 zł (słownie: trzydzieści pięć tysięcy złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 5 września 2013 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2917 zł (słownie: dwa tysiące dziewięćset siedemnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2400 zł (słownie: dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotów kosztów zastępstwa procesowego,

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Nidzicy kwotę 1648,94 zł(słownie: jeden tysiąc sześćset czterdzieści osiem złotych dziewięćdziesiąt cztery grosze) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 51/15

UZASADNIENIE

Powód P. O. wniósł pozew przeciwko pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Ł. o zapłatę kwoty 35.000,00 zł tytułem roszczenia głównego, w tym kwoty 20.000,00 złotych z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę spowodowaną śmiercią osoby najbliższej – matki powoda oraz kwoty 15.000,00 złotych tytułem odszkodowania z powodu znacznego pogorszenia sytuacji życiowej powoda, spowodowanego śmiercią matki wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 05 września 2013 roku do dnia zapłaty. Ponadto powód wniósł o zasądzenie kosztów procesu, w tym także kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że żądanie ma związek z wypadkiem komunikacyjnym, który miał miejsce w dniu 13 lipca 2009 roku na drodze nr (...) w pobliżu miejscowości R., gmina N. w którym śmierć poniosła D. O. – matka powoda. Nagła śmierć D. O. wywołała u powoda ogromne cierpienie, związane z zerwaniem więzi rodzinnych, co z kolei odbiło się na jego codziennym życiu, głównie na zdrowiu psychicznym i fizycznym. Powód nie spodziewał się, że będzie musiał tak wcześnie pożegnać się z ukochaną matką i to w tak tragicznych okolicznościach. Dla powoda śmierć tak bliskiej osoby jaką była matka stanowiło najbardziej przygnębiające wydarzenie w życiu.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Ł. wniosło o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany wskazał, że zgodnie z postanowieniem z dnia 13 listopada 2009 roku sygn. Kr 3594/09, (...) 391/09 Komendy Powiatowej Policji w N. w przedmiocie umorzenia śledztwa, matka powoda D. O. podróżowała w chwili zdarzenia na tylnej kanapie samochodu H. (...) o nr rej. (...) prowadzonego przez jej ojca E. S. (1) i z winy kierowcy poniosła śmierć w tragicznym w skutkach zdarzeniu w wyniku doznanych rozległych obrażeń wielonarządowych. Nadto pozwany wskazał, że D. O. nie była przypięta pasami bezpieczeństwa co spowodowało, iż w chwili zdarzenia D. O. wypadła z pojazdu odnosząc obrażenia skutkujące jej śmiercią. Nadto pozwany wskazał, że intensywność poczucia krzywdy wywołana śmiercią jednego z rodziców jest silniejsza u osoby małoletniej, niż u osoby dorosłej – powód w chwili śmierci matki miał 24 lata. Miał urządzone własne gospodarstwo domowe, pracował i pozostawał w związku z partnerką, przyszłą żoną.

Zatem w ocenie pozwanego uwzględniając całokształt okoliczności sprawy (w tym brak zapięcia pasów bezpieczeństwa przez D. O. przed feralnym zdarzeniem i życiową samodzielność powoda), wypłacone na rzecz powoda przez pozwanego zadośćuczynienie w wysokości 16.000,00 zł w trybie art. 446 § 4 kc, wyczerpuje usprawiedliwione roszczenia powoda w tej mierze.

Pozwany odnosząc się do drugiego z roszczeń w postaci zapłaty kwoty 15.000,00 zł w trybie art. 446 § 3 wskazał, że chodzi tu o zmiany istniejące w dacie orzekania jak i zmiany mogące powstać w przyszłości typu utraty stabilnych warunków życiowych, ale także stresu, depresji, poczucie osamotnienia, wpływające na osłabienie aktywności życiowej lub zawodowej a finalnie prowadzące do pogorszenia sytuacji majątkowej powoda. Z dokumentów załączonych do pozwu zdaniem pozwanego jasno wynika, że powód jest szczęśliwy w związku małżeńskim, cieszy się z posiadania dziecka, posiada stała pracę.

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 13 lipca 2009 roku około godzinny 08:31 na drodze nr (...) w pobliżu miejscowości R., gm. N., kierujący samochodem marki H. (...) o nr rej. (...), E. S. (1) jadąc wspólnie ze swoją żoną oraz córką D. O. (matką powoda), od strony G. w kierunku N. w rejonie skrzyżowania drogi nr (...) z droga R.-D., najprawdopodobniej podczas podjętego manewru zawracania z tzw. pasa rozbiegowego w miejscu niedozwolonym, nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu nadjeżdżającemu również od strony G. i jadącemu w kierunku N., poruszającemu się głównym pasem ruchu, kierującemu samochodem marki T. (...), w wyniku czego zajechał drogę przedmiotowemu pojazdowi doprowadzając do bocznego zderzenia się pojazdów. W wyniku zderzenia pojazd, w którym poruszała się D. O. zaczął obracać się (koziołkować), co spowodowało jej wyrzucenie przez tylną kanapę pojazdu. W następstwie zdarzenia na skutek pourazowego przerwania aorty z masywnym krwotokiem wewnętrznym E. S. (2) poniósł śmierć na miejscu. Matka powoda D. O. w wyniku doznanych rozległych obrażeń wielonarządowych również poniosła śmierć na miejscu. W związku ze śmiercią sprawcy zdarzenia Prokurator Prokuratury Rejonowej w (...) postanowieniem z dnia 19 listopada 2009 roku umorzył prowadzone śledztwo.

E. S. (2) w chwili zdarzenia miał zawartą umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej pojazdu z pozwanym (bezsporne). Pozwany decyzją z dnia 22 lutego 2010 roku przyznał na rzecz powoda kwotę 20.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia, która to została pomniejszona o 20 % na podstawie art. 362 kc (przyczynienie się poszkodowanego do powstania szkody).

W imieniu powoda Kancelaria (...) pismem opatrzonym datą 31 lipca 2013 roku wystąpiła do pozwanego o wypłatę stosownego odszkodowania w łącznej wysokości 130.000,00 złotych z tytułu zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej, odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej oraz zwrot kosztów pogrzebu.

W związku z powyższym pozwany decyzją z dnia 26 sierpnia 2013 roku wskazał, że przedmiotowe roszczenie zostało rozpatrzone decyzją z dnia 22 lutego 2010 roku, a w pozostałym zakresie odmówił wypłaty zadośćuczynienia. Pozwany wskazał, że w dniu zgonu D. O. powód był osoba pracującą, sam się utrzymywał, zamieszkiwał w osobnym mieszkaniu i prowadził odrębne gospodarstwo domowe.

D. O. była matką powoda. W chwili śmierci miała 45 lat. Powód ze zmarłą był bardzo zżyty i w chwili jej śmierci miał 20 lat. Silna więź między synem i matką wynikała z ogromnej wyrozumiałości i cierpliwości matki. Powód traktował zmarłą jak najlepszego przyjaciela oraz doradcę, konsultował z nią ważne życiowe decyzje. Pomimo, że w chwili śmierci D. O. powód nie mieszkał z nią w mieszkaniu, to często u niej bywał co było m.in. spowodowane, że powód mieszkał w tym samym bloku więc często bywał u swej matki. Zmarła była bardzo aktywna i zainteresowana sprawami syna. Zmarła była oparciem nie tylko dla powoda, ale również dla całej rodziny. D. O. wspierała również finansowo powoda podczas wykonywania remontu (odziedziczonego przez powoda mieszkania) przekazując mu miesięcznie kwoty dochodzące do 500,00 złotych. Zażyłość panująca między powodem a zmarłą została również dostrzeżona przez ich sąsiadów między innymi przez A. B. i Z. D. które zeznały, że zmarła była dumna z powoda i nie miała z nim żadnych problemów wychowawczych. Świadkowie zeznali również, że po śmierci D. O. powód bardzo mocno przeżył jej śmierć, co było widoczne.

Dowód: postanowienie o umorzeniu dochodzenia w sprawie RSD 391/09 [k. 14-19], odpis aktu zgonu D. O. [k. 20], decyzja o wypłacie odszkodowania [k. 21], przedsądowe wezwanie do zapłaty [k.23-25], decyzja odmowna [k. 28], zeznania świadka Z. D. [k. 96v-97], zeznania świadka A. B. [k. 97], zeznania powoda [k159v].

Biegła sądowa z zakresu psychologii E. S. (3) we wnioskach końcowych opinii stwierdziła, że więź łącząca powoda z matką była bardzo silna, typowa dla ich pokrewieństwa. Po śmierci matki powód doświadczył stanu emocjonalnego charakterystycznego dla żałoby, związanego z silnym cierpieniem emocjonalnym, żałoba została przeżyta poprawnie, nie wywołała zaburzeń emocjonalnych i nie zdezorganizowała życia powoda, zakończyła się około dwa lata po śmierci matki. W związku z powyższym biegła stwierdziła, że śmierć matki nie wpłynęła negatywnie na obecną sytuację życiową powoda.

Dowód: opinia psychologiczna [k.113-115],

Sąd zważył co następuje:

W przedmiotowej sprawie bezsporna jest odpowiedzialność strony pozwanej za skutki wypadku w wyniku którego śmierć poniosła D. O., matka powoda.

Stosownie do treścią art. 822 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Z kolei stosownie do treści art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2014.827 ze zm.) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia.

W związku z powyższym spowodowanie śmierci przez posiadacza ubezpieczonego pojazdu - rodzi w zakresie OC – odpowiedzialność pozwanego towarzystwa ubezpieczeniowego na podstawie wyżej wskazanego przepisu.

Powód P. O. w wypadku komunikacyjnym stracił swoją matkę D. O.. Śmierć osoby tak bliskiej, jaką dla dziecka jest matka, abstrahując w jakim wieku jest dziecko, stanowi niezmiernie trudne i bolesne doświadczenie, które w przypadku powoda dodatkowo potęgował fakt, że śmierć jego matki D. O. przyszła zupełnie nagle i nieoczekiwanie i rozegrała się w tym bardziej dramatycznych dla powoda okolicznościach, że sprawcą zdarzenia był jego dziadek (ojciec zmarłej), który poniósł śmierć na miejscu.

Jest rzeczą normalną, że skoro zabraknie obok nas kogoś takiego, to życie wydaje się bardzo puste. Takie odczucie ma powód, który do dzisiaj nie może się pogodzić ze śmierci matki. Zeznawali o tym świadkowie Z. D. i A. B. oraz sam powód. Świadkowie to sąsiadki powoda, które obserwowały stosunki panujące w rodzinie długo przed narodzinami powoda, a więc ich zeznaniom Sąd dał wiarę, gdyż tak długi kontakt z rodziną pozwolił na wyrobienie obiektywnego spojrzenia.

Biegła z zakresu psychologii E. S. (3) w swojej opinii stwierdziła, że więź łącząca powoda z matką była typowa dla ich pokrewieństwa. Szczególny stosunek do matki jest widoczny w sposobie, w jaki powód opowiada o swej matce przywołując na myśl pozytywne wspomnienia z nią związane. Okres żałoby u powoda trwał dwa lata, z którym związane było silnie cierpienie emocjonalne takie jak: lęk, bardzo silny smutek i żal, poczucie złości, bezradności, napięcie emocjonalne co składało się na obniżony nastrój w tym okresie. Po tym okresie prowadzi satysfakcjonujący tryb życia.

Pozwany przyznał zadośćuczynienie w kwocie 20.000,00 zł, które pomniejszył o 20%.

Te wszystkie okoliczności wskazują, że krzywda jakiej doświadczył powód w związku z tragiczną śmiercią matki jest tak duża, że dochodzone przez niego żądanie wypłaty zadośćuczynienia w łącznej kwocie 35.000,00 zł nawet przy uwzględnieniu przyczynienia się D. O., która podróżowała z nie zapiętymi pasami, nie jest kwotą wygórowaną. Powód w postępowaniu likwidacyjnym żądał zapłaty kwoty łącznie 130.000,00 zł. Kwota 35.000,00 zł składa się z kwoty 20.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę spowodowaną śmiercią osoby najbliższej – matką powoda oraz kwoty 15.000,00 złotych tytułem odszkodowania z powodu znacznego pogorszenia sytuacji życiowej powoda, spowodowanego śmiercią matki. D. O. wspierała powoda nie tylko emocjonalnie ale również finansowo przekazując mu drobne kwoty pieniężne, które miały wspomóc powoda. Gdyby D. O. żyła na pewno dalej wspierała by finansowo powoda, a zatem bez jej pomocy sytuacja finansowa powoda uległa pogorszeniu.

Zdaniem Sądu wypłacona przez pozwanego dotychczas kwota w żaden sposób nie zrekompensowała krzywdy powoda, a również kwota zasądzona przez Sąd może być tylko symbolicznym wyrazem rekompensaty jego krzywd, dlatego Sąd postanowił jak w pkt I sentencji wyroku, w oparciu o art. 446 § 3 i 4 kc. Odsetki Sąd zasądził od daty wypłaty zadośćuczynienia, gdyż od tej daty ponad kwotę wypłaconą pozwany był w zwłoce.

O kosztach postępowania w pkt II sentencji wyroku Sąd orzekł w oparciu o art. 98 kpc i § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490 t.j.).

W punkcie III wyroku Sąd, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2014.1025 j.t. ze zm.) w zw. z art. 98 § 1 kpc, nakazał ściągnąć od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.648,94 zł tytułem kosztów postępowania tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

ZARZĄDZENIE

1)  odnotować,

2)  doręczyć:

- pełn. pozwanej.

3) za 14 dni lub z apelacją;

N., dnia 11 stycznia 2015 roku.