Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 1831/15

UZASADNIENIE

Decyzją o numerze (...)-SER, która powinna nosić datę 28 maja 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił B. M. przeliczenia emerytury poprzez uwzględnienie w wymiarze emerytury urlopów wychowawczych na dzieci po 1,3% podstawy wymiaru za każdy rok tych okresów w związku z wejściem w życie od dnia 1 maja 2015r. ustawy z dnia 5 marca 2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wnioskodawczyni odwołała się od powyższej decyzji do Sądu Okręgowego w Łodzi, wnosząc o ich zmianę poprzez ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego poprzez zastosowanie przepisu art.174 ust.2a ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W odpowiedzi na powyższe odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi

ustalił co następuje:

Odwołująca – B. M. urodziła się w dniu (...) ( okoliczność bezsporna).

Decyzją z dnia 10 czerwca 1999r. przyznającą wnioskodawczyni prawo do emerytury od osiągnięcia wieku emerytalnego tj. od dnia 28 czerwca 1999r. organ rentowy ustalił wysokość emerytury w oparciu o przepis art.53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS i uwzględnił wnioskodawczyni jako okresy nieskładkowe liczone po 0,7% okrasy urlopów wychowawczych na dzieci od 3 lipca 1973r. do 5 września 1975r. na syna T. ur. (...) oraz od 27 marca 1979r. do 26 marca 1982r. na syna K. ur. (...) ( decyzja k.16 akt rentowych, karta przebiegu zatrudnienia k.15 akt rentowych).

W dniu 5 maja 2015r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o uwzględnienie w wymiarze emerytury powyższych urlopów wychowawczych w wymiarze po 1,3% za każdy rok powołując się na wejście w życie od dnia 1 maja 2015r. ustawy z dnia 5 marca 2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Zaskarżoną decyzją odmówiono zaliczenia do wysokości emerytury okresów urlopów wychowawczych na dzieci w wymiarze po 1,3% za każdy rok wskazując, że z uwagi na wiek wnioskodawczyni nowe przepisy nie mają do niej zastosowania (decyzja k.52-53 akt ZUS).

Niespornym jest, że wnioskodawczyni nigdy nie miała ustalonego kapitału początkowego i nigdy nie miała wyliczonej emerytury na podstawie art.26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ( akta ZUS – okoliczność niesporna).

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

zważył co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych odwołanie B. M. jest nieuzasadnione i podlega oddaleniu.

Wnioskodawczyni jako osoba urodzona przed 31 grudnia 1948r. ma ustalone prawo do emerytury na podstawie art.27 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 153 poz.1227 ze zm.). Wysokość świadczenia ustalona jest w oparciu o przepis art.53 powołanej ustawy, który stanowi że emerytura wynosi:

1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych

- z uwzględnieniem art. 55.

2. Przy obliczaniu emerytury okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.

3. Emeryturę, której podstawę wymiaru stanowi podstawa wymiaru świadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, oblicza się od tej samej kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru, a następnie emeryturę podwyższa się w ramach waloryzacji przypadających do dnia nabycia uprawnień do emerytury.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli zainteresowany po nabyciu uprawnień do świadczenia, którego podstawę wymiaru wskazał za podstawę wymiaru emerytury, podlegał co najmniej przez 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

5. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio, jeżeli podstawę wymiaru emerytury stanowi podstawa wymiaru emerytury przyjętej do obliczenia świadczenia przedemerytalnego.

Z kolei art. 55 stanowi, że ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27, który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008 r., może być obliczona emerytura na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53.

Zgodnie zaś z treścią art. 173 ust.1 powołanej ustawy, dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek ustala się kapitał początkowy .

Zgodnie z treścią art.2 ust.1 ustawy z dnia 5 marca 2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 552) wysokość emerytury przysługującej w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie art. 24 oraz art. 27, obliczonej z zastosowaniem art. 26 ustawy, o której mowa w art. 1, ustala się ponownie z zastosowaniem przepisów, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą - na wniosek osoby uprawnionej.

Niespornym jest, że wnioskodawczyni ani nie ma ustalonego kapitału początkowego ani wysokość jej emerytury nigdy nie była ustalana w oparciu o art.26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z czym nie ma możliwości zastosowania do niej wskazanego wyżej przepisu.

Nie można także zastosować do niej przepisu art. 174 ust.2a ustawy o emeryturach i rentach z FUS w brzmieniu wprowadzonym powyższą ustawą zmieniającą albowiem dotyczy on ustalania kapitału początkowego, którego wnioskodawczyni z uwagi na datę urodzenia nie ma ustalonego.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny i prawny Sąd Okręgowy, działając na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. w związku z przywołanymi wyżej przepisami, orzekł jak w sentencji wyroku.

Zarządzenie: odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia.