Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 06 marca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 02 lipca 2013 roku odmówił ubezpieczonej T. M. ponownego ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 23 lutego 2015 roku nie uznała ubezpieczonej za niezdolną do pracy. Wobec czego brak jest podstaw do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy.

(Decyzja k. 164 akt ZUS)

Wnioskodawczyni w dniu 13 kwietnia 2015 roku złożyła odwołanie od w/w decyzji i wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu wskazała, że ma problemy zdrowotne o podłożu kardiologicznym. Miała wykonywane dwie koronografie. Ma stwierdzoną wadę serca.

(odwołanie – k. 2)

W odpowiedzi na odwołanie ubezpieczonej Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie.

(Odpowiedź na odwołanie k. 3)

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

T. M. urodziła się (...).

(bezsporne)

Wnioskodawczyni posiada wykształcenie średnie, jest absolwentką liceum zawodowego. Obecnie pracuje zawodowo jako sprzedawca.

(bezsporne)

Ubezpieczona posiada wymagane okresy składkowe i nieskładkowe.

(bezsporne)

Postanowieniem z dnia 17 grudnia 2014 roku Sąd Okręgowy w Łodzi w związku z wcześniejszym odwołaniem ubezpieczonej od decyzji ZUS- u z dnia 29 maja 2013 roku odmawiającej T. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych umarzając postępowanie w sprawie ( k. 151 postanowienie ).

Orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS Nr (...) z dnia 23 lutego 2015 roku stwierdzono, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy.

(orzeczenie – k. 53).

Wnioskodawczyni pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30 kwietnia 2013 roku

(bezsporne)

Po ponownym zapoznaniu się z dokumentacją lekarską oraz na podstawie przeprowadzonego badania Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 23 lutego 2015 roku uznał, że wnioskodawczyni jest zdolna do wykonywania pracy. W uzasadnieniu tego orzeczenia Komisja Lekarska ZUS podała, że zostało ono wydane po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy przedstawionej dokumentacji medycznej, w tym dokumentacji z przebiegu leczenia: w aktach ZUS, kart informacyjnych z leczenia szpitalnego w okresie: 2014 rok, zaświadczeń o stanie zdrowia wystawionych przez lekarzy leczących w dniach 22 04 2013; 20 03 2013, a przy dokonywaniu ustaleń orzeczniczych uwzględniono stopień naruszenia sprawności organizmu, rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy, poziom wykształcenia, wiek, predyspozycje psychofizyczne. U wnioskodawczyni stwierdzono chorobę wieńcową z założeniem stentu. W badaniach Echo serca po leczeniu, w okresie wydolności krążeniowo – oddechowej, w okresie remisji wieloletniej ziarnicy złośliwej potwierdzonej dobrym badaniem morfologii krwi. Zdaniem Komisji obecny stopień naruszenia sprawności organizmu z trzecim poziomem kwalifikacji zawodowych, nie uzasadnia orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy. Może ona nadal być leczona i rehabilitowana w ramach (...)

(orzeczenie lekarza orzecznika ZUS – k. 53 akt ZUS ).

Powyższe orzeczenie skutkowało wydaniem decyzji odmawiającej ponownego ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy

(Decyzja k 164 akt ZUS)

W badaniu kardiologicznym u wnioskodawczyni rozpoznano przewlekłą chorobę niedokrwienną serca, stan po epizodzie niestabilnej dusznicy bolesnej ( 30.06.2015 roku ), stan po ostrym zespole wieńcowym pod postacią niestabilnej dusznicy bolesnej leczonym angioplastyką gałęzi przedniej zstępującej z implantacją stentu DES ( 22.12.2014 roku ), stenoza zastawki aortalnej stopnia umiarkowanego/ ciężkiego ( podejrzenie stenozy z paradoksalnie niskim przepływem) oraz inne w postaci chłoniaka H. w fazie całkowitej remisji leczony chemioterapią i radioterapią ( 1994 rok – 2004 rok ), astmy oskrzelowej łagodnej, niedoczynności tarczycy, choroby zwyrodnieniowej stawów i kręgosłupa, alergicznego nieżytu nosa. Biegły stwierdził częściową niezdolność do pracy od 30 września 2014 roku do 30 września 2016 roku. Wnioskodawczyni, pomimo relatywnie dobrego ogólnego stanu zdrowia jest obciążona bardzo poważnymi schorzeniami kardiologicznymi. Leczenie zabiegowe pozwoliło uniknąć dużego uszkodzenia mięśnia sercowego i pozwoliło zachować wydolność serca. Z tego względu nie stwierdzono niezdolności do pracy. Podkreślić należy, że wnioskodawczyni ma rozpoznaną ciężką wadę serca tj., zwężenie zastawki aortalnej ( stenoza). Właśnie to kardiologiczne schorzenie warunkuje niezdolność do pracy. Nie mniej jednak najważniejsza jest nie sama obecność wady serca ale upośledzenie funkcji układu krążenia w jej skutek. Wnioskodawczyni została wstępnie kwalifikowana do kardiochirurgicznego zabiegu operacyjnego ( wymiana zastawki ). Konieczność zabiegu pozostaje oczywista. Podczas badania nie stwierdzono jawnej klinicznie w spoczynku niewydolności serca jest to jednak ocena spoczynkowa. Ten typ wady ogranicza głównie wydolność wysiłkową. Występująca wada serca warunkuje jednak dolegliwości występujące przy nawet niedużym wysiłku wnioskodawczyni – znaczne ograniczenie tolerancji. Wnioskodawczyni winna prowadzić oszczędnościowy tryb życia, gdyż obarczona jest bardzo dużym ryzykiem. Każda aktywność fizyczna może spowodować dekompensację. Jest to zwężenie głównej zastawki serca. W zapisach historii choroby widnieją już zapisy, że przepływ krwi jest tak niewielki, że sugeruje, że dekompensacja zaczyna występować. Stan kliniczny wnioskodawczyni teoretycznie w tej chwili jest dobry, natomiast ze względów medycznych nie można stwierdzić zdolności do pracy z uwagi na charakter tej wady i jej stopień zaawansowania. Niewątpliwie skuteczny zabieg kardiochirurgiczny może przywrócić całkowicie zdolność do pracy. Do czasu jego wykonania wnioskodawczyni nie powinna wykonywać pracy ani jako pracownik biurowy, ani w sklepie. Nie wskazany jest także stres.

(opinia biegłego lekarza sądowego kardiologa R. G. – k.17 – 21; ustna opinia uzupełniająca – k. 30 ).

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinie biegłego.

W ocenie Sądu opinia pisemna oraz ustna uzupełniająca biegłego kardiologa jest w pełni wiarygodna. Została bowiem sporządzona przez biegłego o specjalności właściwej z punktu widzenia schorzeń wnioskodawczyni w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej oraz wyniki przeprowadzonych badań wnioskodawczyni. Biegły kardiolog uznał, iż schorzenia na jakie cierpi wnioskodawczyni tj. przewlekłą chorobę niedokrwienną serca, stan po epizodzie niestabilnej dusznicy bolesnej ( 30.06.2015 roku ), stan po ostrym zespole wieńcowym pod postacią niestabilnej dusznicy bolesnej leczonym angioplastyką gałęzi przedniej zstępującej z implantacją stentu DES ( 22.12.2014 roku ), stenoza zastawki aortalnej stopnia umiarkowanego/ ciężkiego ( podejrzenie stenozy z paradoksalnie niskim przepływem) oraz inne w postaci chłoniaka H. w fazie całkowitej remisji leczony chemioterapią i radioterapią ( 1994 rok – 2004 rok ), astmy oskrzelowej łagodnej, niedoczynności tarczycy, choroby zwyrodnieniowej stawów i kręgosłupa, alergicznego nieżytu nosa uzasadniają uznanie ubezpieczonej za osobę częściowo niezdolną do pracy od dnia 30 września 2014 roku do dnia 30 września 2016 roku.

W ocenie Sądu brak jest podstaw by kwestionować powyższe opinie, są one rzetelne, a wynikające z nich wnioski logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opinie nie zawierają braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni T. M. jest zasadne i jako takie skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Stosownie do art. 107 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Zgodnie z art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

- jest niezdolny do pracy;

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

- niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z art. 12 powyższej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się, stosownie do art. 13 ust 1 ustawy stopień naruszenia sprawności organizmu, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego: akt ZUS, akt sądowych, dokumentacji medycznej oraz z opinii biegłego kardiologa wynika, że wnioskodawczyni jest osobą częściowo okresowo niezdolną do pracy.

Przyczyną częściowej okresowej niezdolności do pracy wnioskodawczyni jest rozpoznana ciężka wada serca. Stan po ostrym zespole wieńcowym pod postacią niestabilnej dusznicy bolesnej leczonym angioplastyką gałęzi przedniej zstępującej z implantacją stentu DES ( 22.12.2014 roku ), stenoza zastawki aortalnej stopnia umiarkowanego/ ciężkiego ( podejrzenie stenozy z paradoksalnie niskim przepływem) oraz inne w postaci chłoniaka H. w fazie całkowitej remisji leczony chemioterapią i radioterapią ( 1994 rok – 2004 rok ), astmy oskrzelowej łagodnej, niedoczynności tarczycy, choroby zwyrodnieniowej stawów i kręgosłupa, alergicznego nieżytu nosa.

Opinia biegłego kardiologa została doręczona zarówno organowi rentowemu jak i wnioskodawczyni z zobowiązaniem do ustosunkowania się do niej.

Organ rentowy złożył zastrzeżenia do opinii biegłego kardiologa w piśmie z dnia 30 listopada 2015 roku.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że opinia biegłego kardiologa została wydana wyłącznie w oparciu o aspekt medyczny z pominięciem aspektu socjalno – zawodowego w postaci uwzględnienia posiadanych kwalifikacji, wieku, zawodu, wykonywanych czynności i warunków pracy oraz możliwości dalszego wykonywania pracy zarobkowej, a także możliwości przywrócenia zdolności do pracy przez leczenie i rehabilitację.

Organ rentowy dodał, że skoro pomimo istniejących ograniczeń wnioskodawczyni nadal zachowuje aktywność zawodową wykonując na aktualnym stanowisku sprzedawcy lekkie prace fizyczne to świadczy to o braku podstaw do twierdzenia, że utraciła ona zdolność do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Nadto analiza zwolnień lekarskich wystawionych w trakcie zatrudnienia wskazuje, że wnioskodawczyni korzysta z nich sporadycznie.

Sąd dopuścił dowód z uzupełniającej ustnej opinii biegłego kardiologa na okoliczność stopnia niezdolności do pracy wnioskodawczyni.

W ocenie Sądu biegły kardiolog w swojej opinii uzupełniającej ustosunkował się do wszystkich zarzutów dotyczących złożonej przez niego opinii. Wskazał jednoznacznie, że występujące u wnioskodawczyni schorzenia oraz ich nasilenie powodują, częściową niezdolność do pracy wbrew twierdzeniom organu rentowego.

Sąd Okręgowy nie podziela zarzutów podniesionych przez organ rentowy w stosunku do opinii biegłego kardiologa. Zdaniem Sądu, biegły kardiolog w swojej opinii precyzyjnie uzasadnił tezę, zgodnie z którą, badana jest częściowo i okresowo niezdolna do pracy.

Reasumując uznać należy, iż omówione schorzenia powodują znaczne ograniczenia i skutkują częściową i okresową niezdolnością wnioskodawczyni do pracy.

Sąd Okręgowy przyznał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 30 września 2014 roku do dnia 30 września 2016 roku.

Data początkowa tj., od 30 września 2014 roku czyli od dnia rozpoznania u wnioskodawczyni schorzenia w postaci stenozy aortalnej wraz z datą końcową niezdolności do pracy wynika z opinii biegłego kardiologa.

Mając powyższe na uwadze, wobec zaistnienia podstaw do uwzględnienia odwołania Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu.