Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 565/13

POSTANOWIENIE

Dnia 09 września 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSO Maria Leszczyńska

Sędziowie: SO Bogumił Goraj

SO Wojciech Borodziuk (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 09 września 2013 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: D. B.

przeciwko: (...) SA z siedzibą w S.

o: zapłatę

na skutek zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego – Sędziego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 5 kwietnia 2013 roku, sygn. akt I C 780/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

Na oryginale właściwe podpisy

II Cz 565/13

U z a s a d n i e n i e :

Zarządzeniem z dnia 5 kwietnia 2013 r. Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy zwrócił pozew w sprawie z powództwa D. B. przeciwko (...) SA z siedzibą w S. o zapłatę.

W uzasadnieniu podano, że zgodnie z treścią art. 130 2 §1 k.p.c. pismo wniesione przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, które nie zostało należycie opłacone, Przewodniczący zwraca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu sporu. Przewodniczący stwierdził, że w niniejszej sprawie pełnomocnik powoda, będący radcą prawnym, uchybił powyższemu obowiązkowi, albowiem nie dołączył do pozwu dowodu uiszczenia opłaty sądowej od pozwu.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 130 2 §1 k.p.c., Przewodniczący zarządził o zwrocie pozwu.

Na powyższe zarządzenie powód złożył zażalenie, wnosząc o jego uchylenie. Zarzucił obrazę przepisów prawa procesowego, tj. art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594).

W uzasadnieniu podniósł, że rozstrzygnięcie Sądu I instancji było nieprawidłowe, ponieważ pozew powinien być wolny od opłaty z uwagi na fakt, iż przedmiotowa sprawa jest sprawą z zakresu prawa pracy, a wartość przedmiotu sporu nie przekracza kwoty 50.000 zł. Ponadto powód dochodzi roszczeń związanych z wypadkiem przy pracy, a pozwanym w sprawie jest ubezpieczyciel pracodawcy powoda.

S ą d O k r ę g o w y z w a ż y ł, c o n a s t ę p u j e :

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Przystępując do rozpoznania zażalenia Są Okręgowy zwraca uwagę, że zgodnie z art. 476 §1 pkt 3 k.p.c. przez sprawy z zakresu prawa pracy rozumie się sprawy o odszkodowania dochodzone od zakładu pracy na podstawie przepisów o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Na gruncie przedmiotowej sprawy bezspornym jest, że pozew powoda skierowany jest przeciwko (...) SA z siedzibą w S.. Zakładem pracy, w którym zatrudniony był powód w momencie, w którym doszło do wypadku do pracy jest (...) S.A. z siedzibą w S. Oddział E. w T.. Jak wskazał powód w zażaleniu, pozwany jest ubezpieczycielem pracodawcy.

Do stwierdzenia, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze sprawą ze stosunku pracy w rozumieniu przywołanego powyżej przepisu koniecznym jest zbadanie, czy został spełniony aspekt przedmiotowy oraz aspekt podmiotowy. Ten pierwszy związany jest z podstawą faktyczną roszczenia, które nie powstałoby, gdyby nie istniał stosunek pracy. Natomiast aspekt podmiotowy dotyczy ustalenia, czy roszczenie związane ze stosunkiem pracy jest skierowane przeciwko podmiotowi, który jest pracodawcą (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2008 roku, II CSK 232/08). I tak, o ile można stwierdzić, że w rozstrzyganej sprawie został spełniony aspekt przedmiotowy, to z całą pewnością nie został spełniony aspekt podmiotowy. Nie ulega żadnej wątpliwości, że pozwany (...) SA z siedzibą w S. nie jest pracodawcą powoda. Tym samym sprawa z powództwa D. B. przeciwko ubezpieczycielowi nie jest sprawą z zakresu prawa pracy.

Zgodnie z treścią art. 130 2 §1 k.p.c. pismo wniesione przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, które nie zostało należycie opłacone, Przewodniczący zwraca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu sporu. Pozew w sprawie o prawa majątkowe winien być opłacony opłatą stosunkową w wysokości określonej w art. 13 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594) tj. wynoszącą 5 % wartości przedmiotu sporu.

Powód w pozwie określił wartość przedmiotu sporu na kwotę 7.000 zł, a 5 % od tej kwoty wynosi 350 zł. Opłata tej wysokości powinna zostać uiszczona przez profesjonalnego pełnomocnika powoda z chwilą złożenia pozwu.

W świetle powyższych ustaleń oraz z uwagi na treść cytowanego wyżej art. 130 2 §1 k.p.c. Sąd Okręgowy uznał, iż zażalenie nie jest zasadne i na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 §2 k.p.c. oraz w związku z art. 398 k.p.c. oddalił zażalenie jako niezasadne.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność z oryginałem

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13