Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2015 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

przeciwko S. T. (1)

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach

z dnia 20 marca 2015 r. sygn. akt VII GC 113/14

1.  zmienia zaskarżony wyrok nadając mu treść:

„I. uchyla nakaz zapłaty, wydany w postępowaniu nakazowym w dniu 17 kwietnia 2014 r. przez Sąd Okręgowy w Kielcach sygn. akt VII GNc 92/14, w całości;

II. oddala powództwo;

III. zasądza od strony powodowej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na rzecz pozwanego S. T. (1) kwotę 8 125 zł (osiem tysięcy sto dwadzieścia pięć złotych) tytułem kosztów procesu.”

2.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 8 710 zł (osiem tysięcy siedemset dziesięć złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

SSA Grzegorz Krężołek SSA Teresa Rak SSA Jerzy Bess

Sygn. akt : I ACa 825/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa - (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K., w pozwie wniesionym w postępowaniu nakazowym , domagała się zasądzenia od pozwanego S. T. (1), kwoty 120 187, 73 z ustawowymi odsetkami od kwot cząstkowych składających się na sumę żądania głównego , płatnych w terminach , wskazanych w pozwie oraz obciążenia pozwanego kosztami procesu.

Na uzasadnienie żądania wskazała , że dochodzona należność to nie zapłacone przez pozwanego wynagrodzenie należne powódce na podstawie umowy marketingowej zawartej przez strony w dniu 30 kwietnia 2013r.

S. T. (1) mimo , że strona powodowa wykonywała swoje obowiązki umowne , nie zapłacił jakiejkolwiek części wynagrodzenia , stwierdzonego fakturami , które , przesyłane sukcesywnie przez (...) , odbierał bez zastrzeżeń.

Nakazem zapłaty z dnia 17 kwietnia 2014r , wydanym w postępowaniu nakazowym , Sąd Okręgowy w Kielcach uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Pozwany , obejmując wniesionymi od tego orzeczenia zarzutami jego całość , domagał się uchylenia nakazu i oddalenia powództwa oraz obciążenia powodowej spółki kosztami postępowania.

W motywach swojego stanowiska procesowego przyznał , że łączyła go ze spółką (...), zawarta 30 kwietnia 2013r , umowa marketingowa. Zaprzeczył jednak, by jakkolwiek usługa w jej ramach została przez spółkę z K. na jego rzecz wykonana. Wobec tego nie miał on obowiązku spełnić świadczenia wzajemnego , w postaci wynagrodzenia , którego obecnie domaga się od niego niezasadnie powódka.

W tym kontekście podnosił ,iż podstawy przypisania mu tego obowiązku nie może stanowić fakt odbioru i podpisania dokumentów finansowych w postaci faktur nadsyłanych przez powódkę , do których obecnie się odwołuje.

Wskazując na orzecznictwo Sądu Najwyższego pozwany argumentował , że złożenie podpisu na takim dokumencie przez odbiorcę faktury , nie stanowi potwierdzenia przez niego wykonania zobowiązania przez drugą stronę.

W toku sporu rozszerzył swoją argumentację podnosząc , że żadna z faktur , do których odwołuje się powódka , jako nie związane z realizacją przez (...). jakiejkolwiek usługi na jego rzecz nie była przez niego rejestrowana w dokumentacji księgowej prowadzonego przedsiębiorstwa, co potwierdza pismo biura rachunkowego zajmującego się jego obsługą finansowo - podatkową.

Wyrokiem z dnia 20 marca 2015r , Sąd Okręgowy w Kielcach , utrzymał wydany 17 kwietnia 2014r , nakaz w całości w mocy .

Sąd I instancji ustalił następujące fakty istotne dla rozstrzygnięcia :

Pomiędzy powódką - spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (...). w K., a S. T. (1) , prowadzącym jednoosobowo działalność gospodarczą pod firmą (...) „ w Z. , została, w dniu 30 kwietnia 2013r , zawarta umowa marketingowa.

Na jej podstawie spółka miała świadczyć na rzecz pozwanego usługi marketingowe i konsultingowe, mające na celu realizację umowy , która pozwany miał zawrzeć czy to osobiście , w formie konsorcjum lub spółki , z (...) SA w T. , której przedmiotem byłby wywóz i zagospodarowanie ustabilizowanych osadów ściekowych o oznaczonych parametrach technicznych , z terenu oczyszczalni ścieków w T..

Usługi , których dotyczyła umowa stron miały w szczególności polegać na udostępnianiu wiedzy i doświadczenia przez osoby które mogły pozwanemu służyć pomocą w określeniu możliwości zagospodarowania osadów , mogących sprawdzić i potwierdzić ich ilości odebrane z oczyszczalni zagospodarowane przez pozwanego. Powódka zobowiązywała się także do realizowania na rzecz S. T. (1) kampanii marketingowych i promocyjnych, miała także służyć mu doradztwem prawnym , technicyzm i finansowym.

Za każdy miesiąc trwania umowy spółce z K. przysługiwało za opisane wyżej usługi wynagrodzenie , rozliczane fakturą wystawianą w raz miesiącu. Kwota tego wynagrodzenia stanowiła iloczyn 8 złotych oraz ilości osadów pozyskanych w tym okresie przez pozwanego z oczyszczalni w T. i przez niego zagospodarowanych.

Z dalszych ustaleń Sądu Okręgowego wynika , że powódka wystawiła wobec pozwanego, w związku z realizacją umowy siedem faktur , na łączna sumę obecnie dochodzona pozwem. Były to faktury :

- (...) z dnia 30 sierpnia 2013r na kwotę 14 159, 76 złotego ,

- (...) z dnia 30 sierpnia 2013r na kwotę 18 489, 36 zł ,

- (...) z dnia 30 września 2013r na kwotę 17 733, 65 zł ,

-(...)z dnia 31 października 2013r na kwotę 19 040, 40 zł,

- (...) z dnia 30 listopada 2013r na kwotę 18 361, 44 zł ,

- (...) z dnia 31 grudnia 2013r na kwotę 14 563, 20 zł i

- (...) z dnia 31 stycznia 2014r na kwotę 17 839, 92 zł.

W treści każdego z tym dokumentów, jako opis świadczenia spółki (...)., wskazano „ (...)”

Faktury zostały przesłane pozwanemu , który mimo potwierdzenia ich odbioru nie zapłacił jakiejkolwiek części świadczeń nimi stwierdzonych , także mimo czterech wezwań ze strony spółki (...) do uregulowania zaległości.

W ramach rozważań prawnych Sąd Okręgowy uznał , że strona powodowa wykonała swoje zobowiązania umowne wobec S. T. (1). Realizacja usług następowała tylko w drodze telefonicznej i taką ich formę pozwany aprobował nie domagając się żadnej innej. Pomimo prawidłowo doręczonych mu i podpisanych przez niego faktur, co zdaniem Sądu Okręgowego potwierdza ,że tym samym uznawał świadczenia (...). za wykonane , w danym okresie rozliczeniowym , nie zapłacił stwierdzonego nimi wynagrodzenia. O tym , że powódka zasadnie żąda sumy dochodzonej pozwem , przekonuje w ocenie Sadu także i to , iż pozwany nie negował , w ramach relacji ze spółką podstaw do ich wystawienia , nie oponował także wobec przesyłanych mu wezwań do zapłaty.

Podstawą rozstrzygnięcia o kosztach postępowania była norma art. 98 §1 i 3 kpc i wynikająca z niej zasada odpowiedzialności za wynik sprawy.

W apelacji od tego orzeczenia pozwany , zaskarżając je w całości , domagał się jego zmiany poprzez uchylenie nakazu zapłaty z dnia 17 kwietnia 2014r i oddalenia powództwa oraz obciążenia strony powodowej kosztami postępowania za obydwie instancje.

Wnosił również , by na podstawie art. 380 kpc, Sąd II instancji rozpoznał wniosek apelującego , zgłoszony przed Sądem Okręgowym i wówczas nie rozstrzygnięty , o zobowiązanie strony przeciwnej do przedłożenia bilingów rozmów telefonicznych za okres od 1 sierpnia 2013r do 31 stycznia 2014r

Środek odwoławczy został oparty na następujących zarzutach :

- naruszenia prawa procesowego , w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy a to :

a/ art. 233 kpc , w następstwie przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów , i zastąpienia jej ocena dowolną , której przejawem było całkowite pominiecie przy dokonanych ustaleniach faktycznych relacji świadków W. K. , D. G. i J. W. z których wynika , że świadczenia umowne nie były przez stronę powodową realizowane , jak również nie dokonania oceny znaczenia dla rozstrzygnięcia informacji S. C. , prowadzącej j obsługę finansowo - podatkową firmy pozwanego.

Wada ta miała , zdaniem skarżącego , zostać zrealizowana także przez nieprawidłową ocenę relacji świadka J. P. (1) , którą Sąd – nie trafnie - w pełni obdarzył wiarygodnością , odwołując się jako do argumentu przemawiającego za nią, do korespondowania relacji tego świadka z treścią innych dowodów zgromadzonych w sprawie, w sytuacji gdy nie sposób potwierdzić zgodności tych depozycji z jakimkolwiek innym dowodem , który Sąd Okręgowy przeprowadził.

b/ art. 231 kpc w następstwie nietrafnego uznania , że samo podpisanie przez S. T. dokumentów faktur nadesłanych przez stronę przeciwną potwierdza dostatecznie , że usługi , wynagrodzenie za które było nimi stwierdzone , rzeczywiście były uprzednio wykonane

c/ art. 217 §1 kpc w zw z art. 227 i 236 kpc , jako konsekwencji nie rozpoznania przez Sąd Okręgowy wniosku o zobowiązanie strony powodowej do przedłożenia wykazu rozmów telefonicznych za okres od 1 sierpnia 2013r do 31 stycznia 2014r , który miałby potwierdzić wykonywanie przez (...) usług określonych umową stron , drogą telefoniczną.

- sprzeczności dokonanych ustaleń z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego , wobec przyjęcia przez Sąd , że pozwanego , mimo braku realizacji obowiązków umownych przez drugą stronę, obciążał obowiązek spełnienia świadczenia wzajemnego, w postaci zapłaty uzgodnionego wynagrodzenia.

Stawiany zarzut miał zostać zrealizowany także poprzez nietrafne przyjęcie , że skarżący nie kwestionował nadsyłanych faktur mimo , iż w rzeczywistości taki sprzeciw wyrażał , w drodze telefonicznych rozmów ze stroną przeciwną, a nadto wobec wadliwej konstatacji Sądu Okręgowego , że faktury te były przez pozwanego księgowane , w sytuacji gdy tak nie było , czego dostatecznie dowodzi pismo S. C. , którego znaczenia dowodowego Sąd I instancji zupełnie nie ocenił,

- naruszenia prawa materialnego, w następstwie niezastosowania następujących przepisów :

1/ art. 65 §1 kc , uznając , iż podpisując faktury apelujący potwierdzał wykonanie przez powódkę tych usług za które wynagrodzenie dokument ten obejmował ,

2/ art. 6 kc jako konsekwencji nietrafnego stanowiska Sadu I instancji , zgodnie z którym to na pozwanym ciążył obowiązek wykazania , iż usługi nie były wykonywane , chociaż to strona przeciwna powinna dowieść wszystkich przesłanek powstania po stronie S. T. (1) obowiązku zapłaty uzgodnionego umownie wynagrodzenia.

Strona powodowa domagała się oddalenia apelacji.

Rozpoznając apelację, Sąd Apelacyjny rozważył :

Środek odwoławczy S. T. (3) jest uzasadniony , prowadząc do podzielenia zawartego w nim wniosku o zreformowanie wyroku Sądu Okręgowego w postulowany w nim sposób.

W pierwszej kolejności , odnosząc się do zarzutów procesowych , należy uznać za chybiony ten , w ramach którego pozwany kwestionuje nie odniesienie się przez Sąd Okręgowy do wniosku o zobowiązanie powodowej spółki do przedstawienia wykazu połączeń telefonicznych za okres os 1 sierpnia 2013r do 31 stycznia 2014r

Rzeczywiście , do tego wniosku Sąd I instancji w ogóle się nie ustosunkował , tym nie mniej uchybienie to nie miało istotnego wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Zważywszy bowiem na okoliczności , które za pomocą tego dowodu pozwany chciał wykazać / brak świadczenia usług doradztwa w realizacji umowy zawartej przez strony – por k. 111-112 akt / , był on dowodem nie mogącym prowadzić do stwierdzenia tych okoliczności. Sam wykaz [ dat i czasu przeprowadzanych rozmów pomiędzy określonymi numerami telefonicznymi ] , nie może dowodzić samej ich treści , co jak wynika z tezy dowodowej chciał wykazywać S. T. (1).

Pozostałe zarzuty procesowe są natomiast uzasadnione.

Ma rację skarżący, negując sposób w jaki Sądu Okręgowy dokonał oceny dowodu z zeznań świadka J. P. (1) , który jako jedyny potwierdza , że strona powodowa wykonywała przyjęte na sobie zobowiązania umowne. / k.99 akt , zapis dźwiękowy rozprawy z dnia 28 stycznia 2015r , minuty 6-21 / Ocena ta jest bowiem dowolna , dokonana w warunkach naruszenia normy art. 233 §1 kpc

Jako podstawą dla obdarzenia jego relacji wiarygodnością posłużyło Sądowi I instancji stwierdzenie , iż jest ona , logiczna , treściwa oraz korespondująca z treścią pozostałego , zebranego w sprawie materiału dowodowego. \

Tak umotywowaną ocenę skarżący słusznie podważa albowiem , poza bardzo ogólnymi stwierdzeniami, które nie podają się weryfikacji jak np. wskazanie , iż depozycje świadka są treściwe , Sąd nie podaje , w treści których , innych dowodów znajdują one potwierdzenie. Trudno uznać za takie , dowody z dokumentów , skoro ich treść nie daje podstawy do stwierdzenia , że (...) wykonywał usługi na rzecz powoda , w ramach wiążącej strony umowy, by wskazać tylko na okoliczność , że w fakturach przesyłanych pozwanemu brak było identyfikacji tych świadczeń zrealizowanych w okresie rozliczeniowym , a w każdym z tych dokumentów spółka posługiwała się jedynie generalnym oznaczeniem „ usługa marketingowa „

Z kolei relacje świadków W. K. , a w szczególności D. G. / k. 81-82 akt , zapis dźwiękowy rozprawy z dnia 22 października 2014r minuty 7-26 / wynika coś zupełnie przeciwnego , a mianowicie , że strona powodowa nie świadczyła, po podpisaniu umowy z pozwanym na jego rzecz żadnych usług , nadsyłając jedynie co miesiąc faktury, określające kwoty należnego wynagrodzenia , które pozwany podpisywał tak jak wszystkie inne dokumenty rozliczeniowe napływające do siedziby firmy.

Pozytywnej weryfikacji dla relacji świadka P. nie stanowi także relacja świadka J. W. / k. 132 akt , zapis dźwiękowy rozprawy z dnia 18 marca 2015r , minuty 7-11/ , który nie miał żadnych wiadomości ani na temat treści umowy podpisanej przez strony ani też tego czy i jakie usługi były wykonywane przez spółkę (...) dla pozwanego. Z relacji tego świadka wynika jedynie , że za jego pośrednictwem strony sporu rozpoczęły rozmowy na temat podjęcia ewentualnej współpracy.

Takich wiadomości , mogących potwierdzić prawdziwość depozycji J. P. (1) nie miał także przesłuchany w charakterze strony powodowej , prezes zarządu B. P. , który zarówno przed Sądem I instancji jak i uzupełniająco słuchany przed Sądem Apelacyjnym , stwierdził jedynie , że swoje wiadomości na temat okoliczności związanych z realizacją umowy stron , opiera na przekazie od świadka P.

/ k. 132 akt , zapis dźwiękowy rozprawy z dnia 16 marca 2015r , minuty 16-20 , oraz rozprawy przed Sadem II instancji z dnia 23 listopada 2015r , minuty 1- 6/

Z kolei z relacji pozwanego S. T. (1) wyłania zupełnie inny przebieg zdarzeń związanych nie tylko z celem realizacji , którego miało służyć podpisanie umowy przez strony , jak i tych , odnoszących się do jej wykonywania. Zgodnie z nią umowa ta miała przede wszystkim posłużyć zapewnieniu pozwanemu terenów na które mógłby wywozić pobierane w oczyszczalni w T. stałe osady komunalne. Powódka nigdy ich S. T. nie udostępniła , a późniejsza zmiana przepisów prawa uniemożliwiła jej realizację , w następstwie czego traktował on tę umowę , jako , w tych zmienionych okolicznościach, nie obowiązującą za obopólną wiedzą i zgoda kontrahentów.

/ k. 132- 133 akt , zapis dźwiękowy rozprawy z dnia 16 marca 2015r , minuty 21-35 oraz k. 199- 200 akt , zapis dźwiękowy rozprawy przed Sądem II instancji , minuty 10- 43/

Wobec powyższego nie sposób uznać, że w ten sposób umotywowana ocena zeznań świadka P. jest poprawna , mieszcząc się w granicach oceny swobodnej. Przeciwnie , nie zasługuje ona na obdarzenie jej tym walorem , skoro po pierwsze jego relacja jest odosobniona, nie poparta treścią żadnego innego dowodu przeprowadzonego w sprawie, a po wtóre jest złożona przez osobę sprawującą w spółce kierowniczą funkcję Dyrektora ds. gospodarki odpadami i marketingu , a co za tym idzie , co najmniej pośrednio zainteresowaną wynikiem sporu , co tym bardziej nakazuje ostrożność w ocenie jej relacji.

Depozycje świadka są przy tym niezgodne z regułami doświadczenia życiowego w takim ich zakresie, w jakim opisują formę świadczonych na rzecz pozwanego usług.

J. P. (1) wskazuje , że jedyną taką forma były rozmowy telefoniczne z S. T. (1) albowiem ten nie wymagał od zleceniobiorcy innej. Pomijając już nawet to ,iż pozwany stanowczo przeczy by przez telefon były mu przekazywane jakiekolwiek informacje bądź dane , mogące być uznanymi za wykonanie świadczenia umownego przez spółkę (...), odwołując się do treści (...) umowy , który określał przedmiot świadczenia spółki nie sposób w sposób usprawiedliwiony tymi zasadami potwierdzić , że w rozmowie telefonicznej z pozwanym można przeprowadzić kampanie marketingową czy promocyjną , zrealizować usługę doradztwa finansowego , technicznego czy prawnego , w powszechnym znaczeniu tych pojęć , sprawdzić i potwierdzić ilość odebranych przez S. T. ilości osadów komunalnych , czy w sposób efektywny przekazać w sposób rzeczywisty zainteresowanemu , sposoby zagospodarowania pozyskanych osadów , wiedzę fachową osób , które są w tym, zakresie kompetentne.

Dlatego też, tym bardziej nie można za wiarygodną uznać tej części jego depozycji faktycznych , w ramach których mówił , że w tej , wyłącznie telefonicznej formie , informowano pozwanego o możliwości wykorzystania przezeń instalacji (...) do produkcji paliwa , nawozu i kompostu , że w tej formie uzyskał on możliwość produkcji nawozu mineralno - organicznego , którego nikt uprzednio na Śląsku nie wytwarzał czy też , że powódka umożliwiła mu uzyskanie certyfikatu na nawóz typu G..

Podobnie należy ocenić tę część relacji świadka , w ramach której twierdził , że pozwany nie kwestionował swojego zobowiżania wobec spółki co do zasady , prosił jedynie o wydłużenie terminu spełnienia świadczenia z uwagi na przejściowe trudności finansowe. Jest to depozycja zupełnie odosobniona , nie znajdująca chociażby pośredniego potwierdzenia w treści innych dowodów zgormadzonych w sprawie. Nie można za tego rodzaju potwierdzenie uznawać przy tym faktu braku odpowiedzi pozwanego na kolejne , przed sądowe wezwania do zapłaty kwoty stanowiącej przedmiot sporu , skoro jak wynikało z relacji S. T. (1) złożonej przed Sądem II instancji , uznawał on jeszcze przed przysłaniem pierwszego z nich , umowę stron za rozwiązaną na podstawie zgodnej woli stron.

Trafnym jest również zarzut apelacyjny w ramach którego skarżący zarzuca sprzeczność istotnych ustaleń faktycznych z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Nietrafnie bowiem , w ich ramach , Sąd I instancji przyjmuje , że pozwany zaksięgował przesyłane przez powódkę faktury mimo , że z pisma / którego znaczenia dowodowego Sąd Okręgowy nie omówił w uzasadnieniu wyroku / , autorstwa właścicielki firmy księgowo - podatkowej , która obsługiwała przedsiębiorstwo pozwanego , w sposób nie budzący wątpliwości wynika , że żadna z nich nie została objęta księgowaniem , a wskazana w nich ich wartość nie stanowiła dla pozwanego podstawy dla obliczenia, dla celów podatkowych , kosztu uzyskania przychodu

/ pismo z dnia 8 października 2010r k. 80 akt/

W sposób nieuzasadniony ustala także Sąd I instancji , iż S. T. (1) nie kwestionował wystawionych przez spółkę (...) faktur .

Jak wynika z treści jego relacji , czynił to w formie telefonicznej.

Podzielenie zarzutu dotyczącego sposobu dokonania przez Sąd I instancji oceny dowodów oraz części argumentów wspierających zarzut sprzeczności istotnych ustaleń z treścią zebranego w sprawie materiału procesowego ma tę konsekwencję , że wady te są podstawą do zmiany przez Sąd Apelacyjny części ustaleń faktycznych, relewantnych z punktu widzenia rozstrzygnięcia.

Zmiana dotyczy tych okoliczności jakie są zawiązane z celem zawarcia umowy oraz sposobem jej wykonywania.

Przedstawia się ona się następująco :

Pozwany podpisując umowę z dnia 30 kwietnia 2013r , prowadzący działalność gospodarczą , w ramach której od 2005r zajmował si e pozyskiwaniem i wykorzystywaniem odpadów , legitymując się stosownymi zezwoleniami , liczył , że dzięki niej będzie miał dostęp do terenów na które będzie mógł wywozić stałe osady komunalne , które w ramach umowy z (...) SA w T. , pozyskiwał z miejscowej oczyszczalni. Tak rozumiał cel i sens gospodarczy zawarcia umowy ze spółką (...) , nie oczekując w istocie innych rodzajowo świadczeń od kontrahentki

Ilość odebranych z oczyszczalni trwałych osadów w miesięcznym okresie rozliczeniowym , była , jak wynika z umowy , jednym z wyznaczników wynagrodzenia należnego stronie powodowej.

/ dowód : umowa z dnia 30 kwietnia 2013r k. 10-11 akt , zeznanie pozwanego S. T. (1) k. 200-201 akt , zapis dźwiękowy rozprawy apelacyjnej z dnia 23 listopada 2015r , minuty 10-43 /

W trakcie trwania umowy , za pośrednictwem spółki (...) , pozwany nie pozyskał jakiegokolwiek terenu od rolników , gdzie mógłby składować odpada. Realizował swoją działalność wykorzystując grunty , którymi dysponował na ten cel , własnym staraniem. Zawracał się do powódki w tej sprawie i był zapewniany przez J. P. , że może liczyć na uzyskanie ich w przyszłości za pośrednictwem spółki.

Po zmianie przepisów prawa , które uniemożliwiały tego rodzaju praktykę pozyskiwania od rolników władztwa nad ich gruntami, celem składowania odpadów , S. T. (1) przestał być zainteresowany dalszą realizacją umowy ale formalnie jej nie zakończył uznając , że w następstwie braku w jej kontynuacji także przez drugą stronę , przestanie ona obowiązywać.

Powodowa spółka nie wykonywała na rzecz pozwanego żadnych usług , opisanych w treści(...) umowy .

/ dowód : zeznanie powoda S. T. k. 132 v – 133 , zapis dźwiękowy rozprawy z dnia 16 marca 2015r , minuty 21-34 oraz k 199- 201, zapis dźwiękowy rozprawy apelacyjnej z dnia 23 listopada 2015r , minuty 31-34 , częściowo zeznania świadków W. K. k. 81 v- 82 akt , zapis dźwiękowy rozprawy z dnia 22 października 2014r minuty 10-13, /

Mimo nie wykonywania świadczenia umownego spółka z K. co, miesiąc przesyłała do siedziby firmy pozwanego faktury , które ten podpisywał osobiście , jaki każdy inny dokument finansowy wpływający do niej.

Ponieważ ich przekazanie nie wiązało się z żadnym świadczeniem , pozwany zdecydował o nie księgowaniu ich w dokumentach finansowych firmy. Telefonicznie dopytywał strony pozwanej o przyczyny ich wystawienia , w sytuacji gdy żadna usługa nie była mu przez (...) świadczona.

/ dowód zeznanie pozwanego jak wyżej , częściowo zeznanie świadka D. G. k. 82 , zapis dźwiękowy rozprawy z dnia 22 października 2014r , minuty 15-27, pismo S. C. , właścicielki biura (...) z dnia 8 października 2014r, k. 80 akt /

Po tej zmianie w zakresie faktów istotnych dla rozstrzygnięcia , przechodząc do oceny zarzutów natury prawno materialnej, stwierdzić należy , ze także i one są usprawiedliwione .

Z ustaleń poczynionych w sprawie wynika , że podpisując umowę z powódką pozwany liczył, że na jej podstawie uzyska , przy pośrednictwie (...), przede wszystkim dostęp do terenów na których będzie mógł składować odpady pobierane z oczyszczalni. Te usługi , które , opisane przez (...) umowy jako mające być świadczonymi przez spółkę z K. , miały dla S. T. (1) zupełnie drugorzędne znaczenie i nie w nich upatrywał istotny świadczenia drugiej strony. Ustalenia te dają także podstawę do przyjęcia , że powódka nie świadczyła na rzcz pozwanego żadnych usług wynikających z treści umowy.

Ma racje skarżący gdy podnosi zarzut naruszenia przez Sąd Okręgowy, normy art. 6 kc , formułującą podstawową regułę ciężaru dowodzenia.

Dochodząca od pozwanego wynagrodzenia umownego strona pozwana , w sytuacji gdy S. T. , w zarzutach od nakazu zapłaty zaprzeczył ażeby istniała usprawiedliwiona podstawa po jej stronie do domagania się tego świadczenia, obowiązana była do wykazania wszystkich przesłanek normatywnych odpowiedzialności kontraktowej pozwanego , w tym w szczególności tego , że rzeczywiście świadczyła na jego rzecz usługi identyfikowane przez brzmienie jej (...) albowiem zgodnie z jej §3, wynagrodzenie było (...) należne tylko za świadczenie umowne rzeczywiście wykonane.

Fakt ,że nie zdołała tego uczynić jest już wystarczającym dla tego, aby podzielić wniosek S. T. (1) zawarty w apelacji.

O tym , że było przeciwnie nie oświadczy,, wbrew zapatrywaniu powódki ,a także Sądu I instancji okoliczność , że pozwany podpisał osobiście wszystkie faktury , które nadesłane przez spółkę (...)., miały wskazywać łącznie na wysokość należnego jej wynagrodzenia.

Jak trafnie podnosi bowiem pozwany , formułując zarzut naruszenia art. 65 §1 kc samo złożenie podpisu pod dokumentem faktury , nie może być utożsamione z uznaniem przez autora podpisu , iż druga strona wykonała usługę[ spełniła świadczenie ] , wynagrodzenie za które jest w tym dokumencie wskazane.

/por. w tej materii także , wyrażające tę samą myśl , powołane jedynie dla przykładu , orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 23 października 2001r , sygn.. I CKN 323/99 i z dnia 20 lutego 2003r , sygn. I CKN 7/01 /

Z podanych wyżej przyczyn , w uznaniu apelacji za zasadną , Sąd Apelacyjny , na podstawie art. 386 §1 kpc , zmienił zaskarżony wyrok , w sposób wskazany w punkcie 1 sentencji, obciążając stronę powodową należnymi pozwanemu kosztami procesu.

Na sumę należną S. T. (1) z tego tytułu , w łącznej wysokości 8 125 złotych , złożyły się : opłata od zarzutów [ 4 508 złotych ] oraz wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika będącego adwokatem oraz opłata od pełnomocnictwa [3617 zł ] , ustalone , zważywszy na wartość przedmiotu sporu , na podstawie §6 pkt 6 w zw z §13 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia MS w sprawie opłat za czynności adwokackie […] z dnia 28 września 2002r [ jedn. tekst DzU z 2013 poz. 461].

Rozstrzygając o kosztach postępowania apelacyjnego, Sąd II instancji zastosowali art. 98 §1 i 3 kpc w zw z art. 108 §1 i 391 §1 kpc i wynikającą z niej , dla wzajemnego ich rozliczenia miedzy stronami , zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy.

Kwota należna S. T. od przeciwniczki procesowej z tego tytułu , wynosząc łącznie 8710 złotych, odpowiada sumie opłaty od apelacji [ 6010 zł ] oraz wynagrodzeniu profesjonalnego pełnomocnika pozwanego w postępowaniu apelacyjnym , radcy prawnego , który był jednym z dwóch jego pełnomocników procesowych [ 2700 zł ] , ustalonym na podstawie §6 pk6 w zw z §12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia MS , w sprawie opłat za czynności radców prawnych [ …] z dnia 28 września 2002r [ jedn. tekst DzU z 2013 poz. 490]

SSA Grzegorz Krężołek SSA Teresa Rak SSA Jerzy Bess