Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w L. VII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 7 października 2015 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa M. B.

przeciwko A. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. P. na rzecz powoda M. B. kwotę 2.069,00 zł (dwa tysiące sześćdziesiąt dziewięć złotych 00/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 10.12.2013 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 717,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

III.  nakazuje pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w L.) kwotę 235,94 zł tytułem nieuiszczonych w sprawie kosztów postępowania.

Sygnatura VII C 568/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 04 kwietnia 2014 r. powód M. B. wniósł o zasądzenie od pozwanej A. P. kwoty 2069 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz o podjęcie rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów postępowania. Uzasadniając swoje stanowisko powód wskazał, że żądana kwota stanowi wynagrodzenie za wykonaną usługę montażu okien i zostało pomniejszone o wpłaconą uprzednio przez pozwaną zaliczkę w kwocie 1200 zł oraz niewykonane prace związane z montażem jednego okna, który został zaniechany w związku uniemożliwieniem powodowi wstępu do lokalu pozwanej. Późniejszy termin wykonania montażu ów okna strony ustaliły zawierając umowę. Powód wskazał, że pozwana nie zgłaszała zastrzeżeń do wykonanych prac w chwili ich odbioru.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz od powoda kosztów postępowania według norm przypisanych. Pozwana wskazała, że roszczenie powoda jest bezpodstawne albowiem pozwana z uwagi na wady fizyczne rzeczy skutecznie odstąpiła od umowy i skorzystała z wykonania zastępczego. Pozwana jednocześnie podniosła, iż jedyną bezsporną okolicznością w sprawie jest fakt zawarcia umowy o dzieło z dnia 12 czerwca 2013 r., w którym powód zobowiązał się do dostarczenia oraz zamontowania czterech okien w lokalu mieszkalnym pozwanej przy ulicy (...) w L.. Pozwana wskazała, że odstąpienie od umowy poprzedzało wezwanie powoda do wykonania umowy, a w obliczu bierności powoda z uwagi na liczne zastrzeżenia, co do fizycznych parametrów zamontowanych okiem, jak również do jakości wykonanego montażu pozwana odstąpiła od umowy i dokonała wykonania zastępczego.

Sad ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 czerwca 2013 r. pozwana A. P. zawarła z powodem umowę sprzedaży oraz montażu czterech okien, których parametry w tym wymiary, wygląd oraz podział każdego okna zostały określone w zamówieniu. Okna miały zostać zamontowane pod adresem Działkowa 15/7 w L. w terminie 3 tygodni od dnia złożenia zamówienia. Pozwana zamówiła montaż podstawowy wraz z trzema klamkami. Pozwana przy zawarciu umowy uiściła zaliczkę w kwocie 1200 zł. Powód w lokalu pozwanej dokonał montażu trzech okien, czwarte natomiast na życzenie pozwanej miało zostać zamontowane w późniejszym terminie nie określonym na dzień sporządzenia protokołu odbioru. Pozwana podpisała protokół odbiory wskazując na uchybienia wyłącznie w zakresie nawiewników.

Dowód:

- kserokopia oraz oryginału umowy z dnia 12.06.2013 r. k. 18; 106-109;132.

- protokół odbioru k. 17;

- przesłuchanie powoda M. B. k. 100-101;

- przesłuchanie pozwanej A. P. k. 101-102.

W dniu 08 października 2013 r. pozwana wezwała powoda do usunięcia usterek w zamontowanych oknach. Pozwana wskazała na uszkodzenie ramy przy nawiercaniu otworów, krzywo wywiercone otwory bez frezowania, brudne parapety od pianki montażowej, dziury powstałe przy dokręcaniu parapetów, przetartą ramę jednego okna, złe wykonanie montażu. Pozwana poinformowała, że w przypadku nie usunięcia usterek w terminie 4 tygodni dokona wykonania zastępczego.

Spór o zapłatę za sprzedaż i montaż okien pozwana starała się rozwiązać na drodze postępowania przesądowego i w tym celu zgłosiła roszczenia z tytułu niezgodności towaru z umową Wojewódzkiemu Inspektorowi Inspekcji Handlowej. Pozwana wskazywała na usterki w postaci braku klamek z kluczykami, braku wywietrzników, montaż okien niezgodny z warunkami umowy, niedotrzymanie terminu wymiany montażu ostatniego okna.

Powód podejmował telefoniczne oraz pisemne próby uzgodnienia dogodnego terminu montażu czwartego okna. Powód deklarował również wymianę słupków pod nawiewnik. Ostatecznie w dniu 29 stycznia 2014 r. powód odebrał czwarte okno od pozwanej wraz z parapetem po demontażu.

Dowód:

- pismo z dnia 12.09.2013 r. k, 13-15;

- pismo z dnia 20.09.2013 r. k. 11-12;

- pismo z dnia 25.09.2013 r. k. 51;

- pismo z dnia 08.10.2013 r., k.10;

- pismo z dnia 27.11.2013r., k. 8;120;

- pismo z dnia 23.01.2014r., k. 7;

- pismo z dnia 29.01.2014 r., wraz z protokołem odbioru k. 56-57

- historia połączeń k. 23-33;

- dokumentacja fotograficzna k. 64,120.

Za wykonaną usługę powód wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 4230 zł. Kwota faktury nie została pomniejszona o wcześniej uiszczoną zaliczkę.

Dowód:

- faktura VAT z dnia 25.11.2013 r., k. 20.

W dniu 06 grudnia 2013 r. A. P. zawarła z (...) N. K. umowę o usługę montażu stolarki budowlanej nr (...) w budynku mieszkalnym przy ulicy (...) w L.. W ramach umowy wykonawca (...) N. K. wykonał demontaż istniejącej stolarki ze zniszczeniem ościeżnicy, osadzenie zamówionej stolarki budowlanej wraz z przygotowaniem otworu okiennego, montażem stolarki, parapetu. Dodatkowo wykonawca zobowiązał się do dołożenia uszczelek, wykonania frezu pod nawiewnik, nawiewnika, regulacji i utylizacji. Wykonawca wycenił usługę na 2050 zł brutto.

Dowód:

- umowa z dnia 06.12.2013 r., k. 53-55;

- warunki umowy zlecenia k. 117;

- kosztorys umowy k. 124;

- faktury VAT (...).

Pismem z dnia 13 lutego 2014 r. powód wezwał pozwana do zapłaty kwoty 2127,95 zł. Pozwana odmówiła zapłaty w/w kwoty, wskazując, iż odstąpiła skutecznie od umowy.

Dowód:

- pismo z dnia 23.01.2014 r., k. 6;

-ostateczne przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 13.02.2014 r., k. 21.

Koszt montażu zwróconego okna wyniósł 452,97 zł.

Dowód:

- opinia biegłego k. 145-153.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

W sprawie bezspornym było, że strony zawarły umowę w zakresie sprzedaży okien wraz z montażem. Spór sprowadzał się do ustalenia, czy powód zasadnie żąda zasądzenie kwoty 2069 zł tytułem wynagrodzenia za wykonana usługę w obliczu zarzutu pozwanej, iż dostarczony produkt był niezgodny z umową w wyniku czego pozwana skutecznie odstąpiła od umowy i dokonała wykonania zastępczego.

Stosownie do treści art. 627 ¹ kc do umowy zawartej, w zakresie działalności przedsiębiorstwa przyjmującego zamówienie, z osobą fizyczną, która zamawia dzieło, będące rzeczą ruchomą, w celu niezwiązanym z jej działalnością gospodarczą ani zawodową, stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży konsumenckiej.

W okolicznościach niniejszej sprawy z uwagi na datę zawarcia umowy przed dniem 25 grudnia 2014 r. zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 141, poz. 1176 z późn. zm.). Zgodnie bowiem z art. 51 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. 2014.827) do umów zawartych przed dniem jej wejścia w życie stosuje się przepisy dotychczasowe.

Należy zważyć, że fakt niezgodności towaru z umową winien udowodnić kupujący zatem to na pozwanej ciążył obowiązek wykazania, że zamówione okna były niezgodne z umową w szczególności, że nie posiadały gwarantowanych parametrów technicznych, a montaż został wykonany wadliwie.

Rozstrzygnięcie przedmiotowej spraw winno być poprzedzone ustaleniami biegłego w zakresie prawidłowości montażu okien, albowiem wymagana w sprawie była wiedza specjalistyczna, nie mniej żadna ze stron mimo iż, były reprezentowane przez profesjonalnego pełnomocnika nie wnioskowała o przeprowadzenie dowodu w tym zakresie. Pełnomocnik powoda wniósł jedynie o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność wartości zwróconego okna zatem dokonując ustaleń faktycznych w pozostałym zakresie Sąd oparł się na dokumentacji zgromadzonej w toku postępowania oraz przesłuchania stron. Okoliczności oraz przebieg montażu Sąd ustalił w oparciu o przesłuchanie powoda oraz częściowo pozwanej, zapisy umowy oraz dokumentację fotograficzną. Sąd nie dał wiary twierdzeniom pozwanej jakoby powód zwlekał z wykonaniem zlecenia. Świadczą o tym zarówno próby kontaktu telefonicznego, jak również treść pism kierowanych do pozwanej oraz Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej. W sytuacji, gdy to powód był zainteresowany zakończeniem zlecenia, gdyż z tym wiązała się zapłata pozostałe kwoty wynagrodzenia wydaje się być nieprawdopodobne, iż to powód unikał kontaktu z pozwaną. Tym bardziej, iż nie uchylał się od uzgodnień, jak był np. w przypadku dostarczenia klamek. Wartość zwróconego okna została przyjęta za opinią biegłego, która została wykonano zgodnie ze zleceniem Sądu, a której mocy dowodowej żadna ze stron nie kwestionowała.

W myśl art. 4 ust. 3 o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (…) domniemywa się, że towar konsumpcyjny jest zgodny z umową, jeżeli nadaje się do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest zwykle używany oraz gdy jego właściwości odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju. Za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu i uruchomieniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy sprzedaży przez sprzedawcę lub przez osobę, za którą ponosi on odpowiedzialność, albo przez kupującego według instrukcji otrzymanej przy sprzedaży (art. 6). Sprzedawca nie odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową, gdy kupujący w chwili zawarcia umowy o tej niezgodności wiedział lub, oceniając rozsądnie, powinien był wiedzieć. To samo odnosi się do niezgodności, która wynikła z przyczyny tkwiącej w materiale dostarczonym przez kupującego (art.7).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 w.w. ustawy jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, kupujący może żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności, a także bierze się pod uwagę niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia. Jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego żądanie określone w art. 8 ust. 1, nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni, uważa się, że uznał je za uzasadnione (ust. 3). Jeżeli kupujący, z przyczyn określonych w ust. 1, nie może żądać naprawy ani wymiany, albo jeżeli sprzedawca nie zdoła uczynić zadość takiemu żądaniu w odpowiednim czasie lub gdy naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności, ma on prawo domagać się stosownego obniżenia ceny albo odstąpić od umowy; od umowy nie może odstąpić, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jest nieistotna. Przy określaniu odpowiedniego czasu naprawy lub wymiany uwzględnia się rodzaj towaru i cel jego nabycia (ust. 4).

Należy stwierdzić, że pozwana nie wykazał, iż zamówione okna czy sposób ich montażu były niezgodne z umową, co uzasadniałoby obniżenie ceny do kwoty 1200 zł zapłaconej zaliczki czyli zaledwie do 1/3 ceny. W ocenie Sądu pozwana dokonując podpisania protokołu odbioru winna upewnić się co do podstawowych właściwości produktu oraz ewentualnej wadliwości jego montażu. W protokole odbioru pozwana wskazała wyłącznie na brak nawiewników, których zainstalowanie nie przewidywała umowa. Pozostałe zarzutu podnoszone między stronami również nie mogą się ostać albowiem powód dostarczył pozwanej brakujące klamki, dokonał wymiany listwy, zamontował produkty w ramach montażu podstawowego, który nie uwzględniał wypełniania ubytków. Ponadto pozwana nie wykazała, aby konieczne było wykonanie zastępcze. Zamontowane okna bowiem posiadały elementy wymienne. Pozwana ponadto nie wskazała wartości poszczególnych prac budowlanych związanych z wykonaniem zastępczym. Kwota ponad 2000 zł wynikająca z przedłożonej faktury jest w ocenie Sądu zawyżona, co wynika z ofert załączonych do akt. Zasadność swoich racji pozwana mogła wykazać poprzez dowód z opinii biegłego czego zaniechała. Fakt, iż pozwana po dacie montażu zorientowała się, iż nabyła produkt nieodpowiadający jej oczekiwaniom, nie oznacza, że produkt jest niezgodny z umową. Sprzedawca nie odpowiada bowiem za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową, gdy sprzedawca o niezgodności wiedział lub oceniając rozsądnie powinien był wiedzieć. Pozwany przez zakupem miał możliwość zadawania pytań pracownikowi powoda z którym zawierała umową, a zatem mogła rozwiać swoje wszelkie wątpliwości ,co do właściwości produktu oraz sposobu jego montażu, a w razie dodatkowych wymagań zadbać, aby zostało to zaznaczone na umowie. Na etapie wykonania prac pozwana winna zasygnalizować niezgodności bezpośrednio w protokole odbioru. Pozwana co do zasady nie kwestionowała, iż trzy okna zostały osadzone oraz że powód na bieżąco usuwał zgłaszane przez nią usterki. Zatem nie znajduje uzasadnienia odstąpienie od umowy oraz dokonanie wykonania zastępczego.

Mając powyższe na uwadze w obliczu nieudowodnienia przez pozwaną, iż nabyty przez nią towar jest niezgodny z umową, co miało uzasadniać ewentualne odstąpienie od umowy oraz dokonanie wykonania zastępczego powództwo podlegało uwzględnieniu, o czym orzeczono w pkt I wyroku. Uwzględniając powództwo Sąd miał na uwadze, że powód obniżył dochodzoną pozwem kwotę o 934 zł, co przewyższa wartość zwróconego okna oszacowaną przez biegłego.

Od zasądzonego świadczenia powodowi w myśl dyspozycji 481 k.c. należą się również odsetki ustawowe. Sąd przyjął za datę początkową 10 grudnia 2013r., zgodnie z żądaniem pozwu, mając na uwadze upływ terminu wyznaczonego w wezwaniu zapłaty, jak również fakt, iż pozwana nie kwestionowała daty wymagalności odsetek ustawowych.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.

Rozstrzygnięcie zawarte w pkt III wyroku uzasadnia treść art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2010r., Nr 90, poz. 594 ze zm.). W przedmiotowej sprawie na nieuiszczone koszty sądowe składały się wydatki związane z wynagrodzeniem biegłego sądowego poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa w kwocie 235,94 zł.

Mając powyższe okoliczności na uwadze sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.