Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 roku w Świnoujściu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) (...)w W.

przeciwko G. B.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1094/15

UZASADNIENIE

wyroku w postępowaniu uproszczonym

Powód (...) (...)w W. (...) (...) w G. wystąpił przeciwko pozwanej G. B. z powództwem o zasądzenie kwoty 4.148,90 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia wniesienia pozwu do dna zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 25 kwietnia 2013r. pozwana zawarła z Bankiem (...) S.A. we W. umowę bankową nr (...) na podstawie której pozwana otrzymała określoną w umowie kwotę pieniężną, jednocześnie zobowiązując się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w tejże umowie. Pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania, wobec czego niespłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek umownych w dniu 03 października 2014r. Następnie przedmiotowa wierzytelność na skutek umowy przelewu wierzytelności zawartej w dniu 23 czerwca 2015r. została zbyta przez Bank (...) S.A. we W. na rzecz (...) (...) w K.. W dniu 09 lipca 2015r. (...) (...) w K. scedował przedmiotową wierzytelność na rzecz powoda. Powód wezwał pozwaną do zapłaty, jednakże do chwili obecnej zadłużenie nie zostało spłacone. Na kwotę stanowiącą wartość przedmiotu sporu składają się: należność główna w kwocie 3.551,60 zł, odsetki umowne naliczone przez wierzyciela pierwotnego w kwocie 240,65 zł, odsetki karne naliczone przez wierzyciela pierwotnego w kwocie 303,13 zł, odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP naliczone przez powoda od kwoty należności głównej od dnia 24 czerwca 2015r. do dnia 17 sierpnia 2015r.

Pozwana nie wniosła odpowiedzi na pozew. Nie stawiła się również na rozprawę wyznaczoną w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 kwietnia 2013r. pozwana G. B. zawarła z Bankiem (...) S.A. we W. umowę kredytu nr (...). Zgodnie z § 1 ust. 1 umowy pozwana otrzymała kredyt w kwocie 4.064,01 zł na okres do dnia 02 kwietnia 2019r. Kredyt miał być spłacony przez pozwaną w 72 miesięcznych ratach (§ 6 ust. 1 umowy), zgodnie z umową i harmonogramem spłat stanowiącym integralną część umowy (§ 6 ust. 2 umowy)

(dowód: umowa z dnia 25.04.2013r. - k. 21-24)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 509 § 1 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Stosownie zaś do treści art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2002r. Nr 72 poz. 665 z późn. zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W niniejszej sprawie zaistniały przesłanki do wydania wyroku zaocznego. Zgodnie z art. 339 § 1 kpc jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. Stosownie zaś do treści art. 340 kpc wyrok wydany w nieobecności pozwanego nie będzie zaoczny, jeżeli pozwany żądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności albo składał już w sprawie wyjaśnienia ustnie lub na piśmie. Pomimo wydania wyroku zaocznego Sąd oddalił jednak powództwo. Zgodnie bowiem z art. 339 § 2 kpc w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Twierdzenia powoda zawarte w pozwie budzą uzasadnione wątpliwości.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że powód nie przedstawił w sprawie dowodów potwierdzającego w sposób wystarczający to, że nabył skutecznie wierzytelność wobec pozwanej. Na potwierdzenie swojej czynnej legitymacji procesowej powód powołał się na dwie umowy cesji - z dnia 03 października 2014r. i z dnia 23 czerwca 2015r. Powód przedłożył również te umowy do akt sprawy. Umowy te zostały złożone jednak w formie uniemożliwiającej weryfikację tego czy faktycznie objęta nimi była również wierzytelność wobec pozwanej wynikająca z dnia 25 kwietnia 2013r. Zauważyć przy tym należy, że dokumenty te zostały złożone w odpisach, poświadczonych za zgodność z oryginałem przez radcę prawnego reprezentującego powoda w sprawie. W związku z tym uznać należy, że również oryginały dokumentów mają taką samą postać, a tym samym ich treść również jest nieweryfikowalna. Niezależnie od kwestii skuteczności umowy cesji podkreślić należy, że roszczenie powoda dochodzone w niniejszej sprawie jest całkowicie nieweryfikowalne co do jego wysokości. W związku z tym, że przedmiotem cesji była tylko część kapitału jedynie domyślać się można, że w pozostałym zakresie kredyt został przez pozwaną spłacony. W tej brak jest możliwości skontrolowania prawidłowości rozliczenia przez wierzyciela wpłat dokonanych przez pozwaną. Powód nie przedstawił również żadnej kalkulacji kwot dochodzonych z tytułu odsetek umownych i karnych tj. od jakich kwot, za jaki okres i według jakiej stopy procentowej odsetki te zostały naliczone. Ponadto zgodnie z umową z dnia 25 kwietnia 2013r. pozwana miała dokonać spłaty kredytu w 72 miesięcznych ratach, do dnia 02 kwietnia 2019r. Powód nie przedstawił żadnego dowodu na potwierdzenie tego, że umowa została pozwanej skutecznie wypowiedziana, co więcej powód na tę okoliczność nawet nie wskazywał. W tej sytuacji całkowicie gołosłowne jest twierdzenie powoda, że należność dochodzona pozwem stała się wymagalna w dniu 03 października 2014r. Na zakończenie niniejszych rozważań podkreślenia wymaga, że to na powodzie, stosownie do treści art. 6 kc, spoczywał obowiązek dowodowego wykazania swojego roszczenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił powództwo. SSR Mariusz Grobelny

Zarządzenia:

1. odnotować w kontrolce uzasadnień;

2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda;

3. opublikować wyrok z uzasadnieniem na portalu orzeczeń;

3. akta przedłożyć z pismami lub za 21 dni.

Ś., dnia 25 stycznia 2016r. SSR Mariusz Grobelny