Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu w Wydziale II Karnym,

w składzie :

Przewodniczący : SSR Antonina Surma

Protokolant : Magdalena Górska

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2016 roku we Wrocławiu

pryz udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Krzyki Zachód

Brygidy Tratkowskiej

sprawy karnej z oskarżenia publicznego:

1. K. K. (1)

ur. (...) we W.

córki D. i M. z domu R.

PESEL (...)

oskarżonej o to, że :

w nocy 24 maja 2009 roku w S. pomogła T. C. (1) w dokonaniu włamania do sklepu 5-10-15, w ten sposób, że będąc kierownikiem sklepu przekazała mu klucze od drzwi wejściowych oraz wskazała miejsce przechowywania pieniędzy, w wyniku czego T. C. (1) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia metalowej kasetki z zawartością 11.806,72 zł oraz telefonu komórkowego marki N. (...) o wartości 250 zł, tj. mienia o łącznej wartości 12.056,72 złotych czym działała na szkodę (...) S.A.

- tj. przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.

oraz

2. P. (...)

ur. (...) w O.

syna R. i K. z domu B.

PESEL (...)

oskarżonego o to, że :

I. w okresie od 19 do 21 marca 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w okresie 18/19 marca 2008 roku we W. przy ul. (...), na szkodę A. K. (1)

- tj. przestępstwo z art. 291 § 1 k.k.

II. w okresie od 01 do 03 kwietnia 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w okresie od 31 marca do 01 kwietnia 2008 roku we W. przy ul. (...) na szkodę W. G. (1)

- tj. przestępstwo z art. 291 § 1 k.k.

III. w okresie od 16 do 18 kwietnia 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w nocy 16 kwietnia 2008 roku w O. przy ul. (...) na szkodę R. L. (1)

- tj. przestępstwo z art. 291 § 1 k.k.

IV. w okresie od 26 do 28 kwietnia 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w okresie 25/26 kwietnia 2008 roku we W. przy ul. (...), na szkodę J. H. (1)

- tj. przestępstwo z art. 291 § 1 k.k.

V. w okresie od 03 do 05 maja 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w okresie 02/03 maja 2008 roku we W. przy zbiegu ul. (...) i ul. (...), na szkodę K. J. (1)

- tj. przestępstwo z art. 291 § 1 k.k.

VI. w okresie od 22 do 24 maja 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w okresie 21/22 maja 2008 roku we W. przy ul. (...), na szkodę B. S. (1)

- tj. przestępstwo z art. 291 § 1 k.k.

I.  uniewinnia K. K. (2) od zarzucanego jej czynu tj. przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.;

II.  uznaje oskarżonego P. R. (1) za winnego zarzuconych jemu czynów opisanych w pkt od I do VI części wstępnej wyroku jego dotyczącego, z tym, że przyjmuje, iż dopuścił się ich on działając w warunkach ciągu przestępstw z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 291 § 1 k.k., wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie wymierzonej oskarżonemu P. R. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat próby;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu P. R. (1) okres jego zatrzymania w sprawie w dniu 19 maja 2010 roku;

V.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. (o opłatach w sprawach karnych Dz.U. Nr 27, poz. 152) – w zakresie skazania - zwalnia oskarżonego P. R. (1) od ponoszenia przypadających na niego kosztów sądowych, w tym od opłaty;

VI.  na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. - w zakresie uniewinnienia – kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa;

VII.  na podstawie art. 29 ust 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. Z. kwotę 3.099,60 złotych z VAT tytułem nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu.

Sygn. akt II K 10/12

UZASADNIENIE

W toku postępowania w sprawie ustalono następujący stan faktyczny:

W nocy z 18 na19 marca 2008 roku T. C. (1) i M. G. (1) dokonali włamania do należącego do A. K. (1) sklepu przy ul. (...) we W..

W okresie od 19 do 21 marca 2008 roku we W. P. R. (1) nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe pochodzące z powyższej kradzieży. P. R. (1) znał pochodzenie nabywanych towarów. Za towar zapłacił około 6.000 zł

(Dowód: zeznania świadka A. K. – k. 863 – 864, 872 – 876 - II K 521/10, 481,

zeznania świadka M. G. – k. 533 – 540, 561 – 562, 1493 – 1494 –

II K 521/10, 221, 400, zeznania świadka T. G. – k. 1526- II K

521/10, 401, zeznania świadka T. C. - k. 186 – 187 – II K 766/10, k. 494,

odpisy wyroków w sprawach: II K 521/10 i II K 766/10).

W nocy z 31 marca na 1 kwietnia 2008 roku T. C. (1) i M. G. (1) dokonali włamania do sklepu (...), znajdującego się przy ul. (...) we W..

W okresie od 01 do 03 kwietnia 2008 roku we W., natomiast, P. R. (1) nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z powyższego przestępstwa kradzieży z włamaniem. Za towar zapłacił około 5.000 – 6.000 zł

(Dowód: zeznania świadka W. G. – k. 311 - 312, 349 - 350 - II K 521/10,

399 – 400, zeznania świadka M. G. – k. 533 – 540, 561 – 562,

1493 – 1494 - II K 521/10, 221, 400, zeznania świadka T. G.– k.

1526 - II K 521/10, 401, zeznania świadka T. C.- k. 186 – 187 – II K

766/10, k. 494, odpisy wyroków w sprawach: II K 521/10 i II K 766/10).

W nocy 16 kwietnia 2008 roku w O. przy ul. (...) dokonano kradzieży z włamaniem do sklepu (...).

W okresie od 16 do 18 kwietnia 2008 roku we W. P. R. (1) nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe. Wiedział, że pochodzą one z powyższego przestępstwa. Za towar zapłacił około 3.000 zł.

(Dowód: zeznania świadka R. L. – k. 997 - II K 521/10, 480 – 481, zeznania

świadka M. G. – k. 533 – 540, 561 – 562, 1493 – 1494 - II K

521/10, 221, 400, zeznania świadka T. G. – k. 1526- II K 521/10,

401, zeznania świadka T. C. - k. 186 – 187 – II K 766/10, k. 494, odpisy

wyroków w sprawach: II K 521/10 i II K 766/10).

W nocy z 25na 26 kwietnia 2008 roku T. C. (1) i M. G. (1) dokonali kradzieży z włamaniem do sklepu przy ul. (...) we W. należącego do J. H. (1).

Zabrane stamtąd przedmioty P. R. (1) nabył od T. C. (1) i M. G. (1) w okresie od 26 do 28 kwietnia 2008 roku. Wiedział, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem. Za towar zapłacił około 5.000 – 6.000 zł

(Dowód: zeznania świadka J. H. – k. 1190 – 1191, 1198 - II K 521/10, 399,

zeznania świadka M. G. – k. 533 – 540, 561 – 562, 1493 – 1494 –

II K 521/10, 221, 400, zeznania świadka T. G. – k. 1526- II K

521/10, 401, zeznania świadka T. C. - k. 186 – 187 – II K 766/10, k. 494,

odpisy wyroków w sprawach: II K 521/10 i II K 766/10).

W nocy z 2 na 3 maja 2008 roku T. C. (1) i M. G. (1) dokonali kradzieży z włamaniem do sklepu (...), położonego przy zbiegu ul. (...) i ul. (...) we W..

P. R. (1) w okresie od 03 do 05 maja 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z powyższej kradzieży z włamaniem. Za towar zapłacił około 4.000 zł.

(Dowód: zeznania świadka K. J. – k. 1241 - II K 521/10, 399, zeznania P.

J. – k. 1232 – 1233 - II K 521/10, 399, zeznania świadka T.

G. – k. 1526- II K 521/10, 401, zeznania świadka T. C. - k.

186 – 187 – II K 766/10, k. 494odpisy wyroków w sprawach: II K 521/10 i II

K 766/10).

W nocy z 21na 22 maja 2008 roku dokonano kradzieży z włamaniem do sklepu (...), znajdującego się we W. przy ul. (...).

W dniach od 22 do 24 maja 2008 roku we W., P. R. (1) nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z powyższego przestępstwa kradzieży z włamaniem,

(Dowód: zeznania świadka B. S. – k. 809 - 810 - akta II K 521/10, 458,

zeznania świadka M. G. – k. 533 – 540, 561 – 562, 1493 – 1494 –

II K 521/10, 221, 400, zeznania świadka T. G. – k. 1526- II K

521/10, 401, zeznania świadka T. C. - k. 186 – 187 – II K 766/10, k. 494).

Towar pochodzący z przestępstwa P. R. (1) odbierał z mieszkania, jakie wynajmował T. C. (1) przy ul. (...) we W.. Z zabranych przedmiotów nie odkupował jedynie alkoholu.

Za paczkę papierosów P. R. płacił 5 zł, niezależnie od marki. Rozliczał się w ratach.

(Dowód: zeznania świadka M. G. – k. 533 – 540, 1493 – 1494 - II K

521/10, 400, zeznania świadka T. C. - k. 186 – 187 – II K 766/10, k.

494).

T. C. (1) jest bratem K. K. (2), która z nim nie utrzymywała bliższych kontaktów. Przed 2009r. widziała go po raz ostatni na swoim ślubie w 2008r.

W nocy z 24 na 25 maja 2009r. T. C. (1) pojawił się w mieszkaniu zajmowanym przez K. K.. Mężczyzna tam przenocował. Korzystając z nieuwagi siostry, która była kierownikiem sklepu 5-10-15 w S., zabrał jej klucze do sklepu, które wcześniej wypadły kobiecie z torebki.

Tej samej nocy w S. T. C. (1)dokonał włamania do sklepu (...), poprzez otwarcie drzwi wcześniej uzyskanym oryginalnym kluczem, po czym dokonał zaboru w celu przywłaszczenia metalowej kasetki z zawartością 11.806,72 zł oraz telefonu komórkowego marki N. (...)o wartości 250 zł, tj. mienia o łącznej wartości 12.056,72 złotych czym działał na szkodę (...) S.A.

Kiedy K. K. i jej mąż wrócili z pracy, okazało się, że T. C. (1) nie ma już w mieszkaniu.

O warunkach przechowywania w sklepie pieniędzy rozmawiała z matką i siostrą

(Dowód: wyjaśnienia oskarżonej – k. 121 – 122, wyrok w aktach sprawy II K 766/10

– k. 196 – 205, zeznania T. C. – k. 495).

Oskarżony P. R. (1) to trzydziestodziewięcioletni żonaty mężczyzna, ojciec dwojga małoletnich dzieci.

P. R. (1)uzyskał wykształcenie średnie. W przeszłości był (...). Następnie prowadził działalność gospodarczą. Obecnie jest zatrudniony jako pracownik budowy basenów miejskich.

Zgodnie z własnym oświadczeniem, oskarżony nie był wcześniej leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

(Dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 1486 – 1487 – II K 521/10, 120, wywiad

kuratora – k. 333).

Oskarżona K. K. (1) to trzydziestopięcioletnia rozwiedziona kobieta, matka dwojga małoletnich dzieci.

K. K. (1) jest z zawodu technikiem ekonomistą i obecnie zatrudniona jest w firmie (...), gdzie uzyskuje wynagrodzenie w kwocie 2180 zł brutto.

Oskarżona nie była w przeszłości leczona psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. Nie była też karana sądownie. W miejscu zamieszkania cieszy się pozytywną opinią.

(Dowód: wyjaśnienia oskarżonej – k. 353, wywiad kuratora – k. 336 – 338, KRK –

1646).

Oskarżony P. R. (1) nie przyznał się do popełnianych czynów i składał wyjaśnienia.

Oskarżona K. K. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i składała wyjaśnienia.

Sąd – poza wyjaśnieniami oskarżonych kierował się wykazem dowodów osobowych przedstawionych w sprawie przez oskarżyciela na k. 180 akt sprawy o sygn. II K 10/12.

W toku postepowania w sprawie, za wiarygodne też uznano wyjaśnienia oskarżonej K. K. (2) (k. 1572 – II K 521/10, 121,353 – 354), w których zaprzeczyła temu, by przekazywała bratu klucze do sklepu. Jak wskazała, nie miała informacji w jaki sposób wszedł w ich posiadanie. Oskarżona wskazała, jednak, że włamania do sklepu się zdarzały tak przed, jak i po tym zdarzeniu.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego w sprawie, Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego P. R. (1) (k. 1488, 1493 - 1494 - II K 521/10, 120 – 121,354), który nie przyznał się do zarzucanych mu czynów, a co do posiadanego w swoim sklepie towaru wskazywał, że jest w stanie wykazać legalność jego pochodzenia. Jak argumentował, posiada na nie odpowiednie faktury zakupu z hurtowni.

Zauważyć, jednak trzeba, że, jeśli nawet, oskarżony (prezentujący w czasie postępowania bierną postawę) posiadał faktury zakupu towaru znajdującego się u niego w sklepie – wbrew jego twierdzeniom, nie świadczy to o tym, że nie przyjmował on pochodzącego z przestępstwa towaru od T. C. (1) i M. G. (1). Podkreślić, bowiem, należy, iż jak wskazywali pokrzywdzeni, skradzione im towary nie był w żaden sposób szczególnie oznaczone, w związku z czym w sklepie oskarżonego nie różniłyby się od towarów pochodzących z innego źródła.

Co więcej, wyjaśnienia P. R.stoją w rażącej sprzeczności z zeznaniami świadków: T. C., M. G.i T. G.– w zakresie, w jakim zostały one uznane za wiarygodne. W szczególności, oskarżony twierdził, że nie zna tak T. C. (1), jak i M. G. (1), co sprzeczne jest z uznanymi przez Sąd za wiarygodne relacjami M. G. (1). Co więcej, celem zdyskredytowania relacji tego ostatniego, P. R.powoływał się na niekonkretne konflikty, które – jego zdaniem - mogły w przeszłości mieć miejsce a co do których stwierdził: „Nie trudno jest w mojej pracy (...) mieć konflikty z inną osobą”. Jednocześnie potwierdził np., że poruszał się wówczas m. in. pomarańczowym F. (...)., na co wskazywał też M. G..

W toku postepowania w sprawie, Sąd dał wiarę i jako wiarygodne wykorzystał szczere i konsekwentne zeznania M. G. (1) (k. 400, 533 – 540, 561 – 562, 1493 – 1494 - II K 521/10, 221), który wskazał, że zna P. R. (1), który brał od niego i T. C. towary pochodzące z kradzieży z włamaniami. Jednocześnie wskazał, że P. R. był znajomym T. C., który utrzymywał z nim szersze kontakty. Podczas przesłuchania w postepowaniu przygotowawczym we własnej sprawie, natomiast, wielokrotnie wskazywał, że po skradzione towary przyjeżdżał P. R. – w niektórych przypadkach włamań dodając, że przyjechał pomarańczowym F. (...).

Zauważyć tez w tym miejscu należy, iż świadek bez wahania rozpoznał oskarżonego P. R. (1) podczas okazania tablic poglądowych , na których rozpoznał jego osobę, jako mężczyznę znajdującego się pod nr 5, podczas gdy faktycznie znajduje się on na fotografii nr 3. Trzeba jednak wskazać, że sposób numeracji (numery umieszczone nad zdjęciami) jest mylący, i gdyby przyjąć, iż zdjęcia podpisane są czytelnie w sposób przyjęty zwyczajowo- na dole, to zdjęcie P. R. (1) znajdowałoby się faktycznie pod nr 5. Wskazać, natomiast należy, że świadek – wbrew twierdzeniom oskarżonego, że mógł być pomylony ze swoim bratem - odróżnił oskarżonego od jego A. R., którego fotografia ułożona została jako pierwsza.

Co więcej, wiarygodności zeznań M. G. nie podważa fakt, iż w toku konfrontacji dnia 19 maja 2010r. (k. 1493 – 1494 – II K 521/10), świadek nie pamiętał w jaki sposób „fizycznie” oskarżony odbierał towar. Jest to , zdaniem Sądu, usprawiedliwione znacznym upływem czasu, jaki miął od czasu zdarzenia do czasu konfrontacji, oraz tym, że świadek – jak wynika z jego relacji, zajmował się jedynie liczeniem wydawanego towaru.

Zeznania M. G. potwierdzone zostały zeznaniami (składanymi jako wyjaśnienia we własnej sprawie ) T. C. (k. 186 – 187 – II K 766/10), oraz T. G..

Sąd natomiast, nie wykorzystał jego relacji składanych wyłącznie we własnej sprawie (k. 1476- II K 521/10), które nie dotyczyły zarzutów stawianych P. R. (1).

Podobnie, w zakresie, w jakim nie dotyczyły czynów zarzucanych P. R. (1) i K. K. (2) Sąd nie wykorzystał relacji T. G. (2) (k. 1665 – 1666, 105 – 106 - II K 521/10).

Posłużono się, natomiast, jego wypowiedziami z toczącego się przeciwko niemu postępowania, kiedy to T. G. (2) wskazał, że T. C. (3) i jego brat – M. G. (1) – chwalili się, że skradziony towar sprzedawali bratu jego pracownika – A. R. (k. 1526- II K 521/10, 401), a zatem – P. R. (1), co potwierdzone zostało też zeznaniami M. G. oraz – w postepowaniu II K 766/10 – T. C..

Sąd nie dał natomiast, wiary co do wskazania T. G. (2)(k. 1526, 100 – 101, – II K 521/10), że T. C. (1)klucze do sklepu (...)w S.otrzymał od swojej siostry. Z wypowiedzi T. G. (2)podczas rozprawy z dnia 15 października 2014r. wynika, bowiem, że kobieta, która mówiła o „trzymanych pieniądzach”, to ta sama, co przekazała klucze od sklepu (...)Z wypowiedzi jego wynikało, jednak, że chodziło o informacje o pieniądzach w sklepie (...)w Ś., o czym zeznawał w dalszej części swojej wypowiedzi, twierdząc, iż przed dokonaniem włamania do tego sklepu przebywali na posesji, gdzie znajdowała się siostra T. C.. Jak wskazywał, sytuacja ta miała miejsce w dzień, podczas gdy – zgodnie z uznanymi przez Sąd za wiarygodne wyjaśnieniami oskarżonej, T. C.odwiedził ją w godzinach wieczornych i nocnych. Brak jest też powodu, dla którego zamieszkująca we W.i zatrudniona w sklepie (...) K. K.miałaby udzielać informacji na temat sklepu (...)w Ś.. – Tymczasem, świadek przekonany jest, iż siostra T. C. (1)i osoba udzielająca informacji o pieniądzach w sklepie (...), to ta sama osoba. Zauważyć, jednak też należy, iż – jak wynika z wywiadu kuratora – oskarżona dopiero od 2010r, zamieszkuje w domu wolnostojącym (a zatem, można by mówić o jej „posesji”), co tym bardziej czyni jego wypowiedź niespójną. Co więcej, świadek nie podał szczegółów znanego z relacji T. C.przekazania.

Sąd jedynie częściowo, natomiast, wykorzystał, relacje brata oskarżonej K. K. - T. C. (1) (k. 494). Nie dał mu, bowiem, wiary gdy świadek zaprzeczył, by wiedział, że P. R. (1) nabywał przedmioty pochodzące z kradzieży z włamaniami, których dokonywał, a znajomość z nim określił jako powierzchowną. Wskazywał tez, że lepiej zna jego brata A. z którym kiedyś pracował. Z drugiej jednak strony świadek wskazał, że towary pochodzące z włamań sprzedawał „ludziom” , lecz szczegółów tego nie pamiętał. Wskazywał, też, iż M. G. (1) kłamał podając, że to on sprzedawał skradzione towary P. R.. – Zwrócić tu zatem należy uwagę na rozbieżność w relacjach świadka, który z jednej strony zasłania się niepamięcią, a z drugiej z przekonaniem neguje zeznania innego świadka, nie podając żadnych argumentów na poparcie swoich tez. – Takie relacje stoją w rażącej sprzeczności z uznanymi przez Sąd za wiarygodne relacjami T. C., które złożył we własnej sprawie w dniu 5 września 2011r. (k. 186 – 187 – II K 766/10, k. 494), a które korespondują wprost z relacjami M. G. (1), a w których to relacjach T. C. (1) potwierdził zarzuty stawiane P. R., lecz odmówił składania wyjaśnień na ten temat.

Wykorzystano, natomiast, relacje T. C. w których wskazał także, że to on sam – bez wiedzy jego siostry K. K. (2), z którą utrzymywał jedynie sporadyczne kontakty, wyciągnął jej z torebki klucze do sklepu, którego była kierownikiem. Wiedział o miejscu ich przechowywania, gdyż wieczorem klucze te jej wypadły.

W toku postępowania w sprawie wykorzystano szczere i konsekwentne relacje pokrzywdzonych: A. K. (k. 863 – 864 - II K 521/10, 872 – 876 - II K 521/10, 481), W. G. (k. 311 - 312, 349 - 350 - II K 521/10, 399 – 400), R. L. (k. 997 - II K 521/10, 480 – 481), J. H. (k. 1190 – 1191, 1198 - II K 521/10, 399) , K. J. (k. 1241 - II K 521/10, 399, zeznania P. J. (k. 1232 – 1233 - II K 521/10, 399), B. S. (k. 809 - 810 - II K 521/10, 458), których towary – jak wynika z materiału dowodowego, trafiały ostatecznie do P. R. (1). Opisali oni okoliczności wykrycia włamań oraz wartość i rodzaj zabranego mienia. Wszyscy z nich wskazali jednocześnie, że zabrany towar nie posiadał żadnych cech szczególnych, które umożliwiłyby jego identyfikację.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego w sprawie, Sąd nie wykorzystał relacji kierownika regionalnego sklepów (...)– P. G.(k. 609-610 – II K 521/10, 517), który jako winną przedmiotowego włamania wskazał K. K.. Wskazywał przy tym, że wcześniej przywłaszczyła utargi z dwóch dni, do czego sama się przyznała i które zwróciła. Świadek nie podał jednak przemawiających za tym żadnych argumentów.

W toku postępowania w sprawie, Sąd nie posłużył się zeznaniami świadka R. P. – męża siostry P. R. (1), który – na podstawie art. 182 § 1 k.p.k. odmówił składania zeznań.

W toku postepowania w sprawie, Sąd wykorzystał też sporządzone przez uprawnione podmioty wywiady kuratorów w miejscach zamieszkania oskarżonych (k. 336 – 338, 333), wskazujące na sytuację rodzinną i majątkową oskarżonych.

Sąd nie wykorzystał dowodów zawnioskowanych do przeprowadzenia na rozprawie, wymienionych w pkt. II wykazu dołączonego do aktu oskarżenia – poza dotyczącymi bezpośrednio P. R. (1) i K. K. (2) danymi o karalności (k. 1644, 1645), z których wynika ich uprzednia niekaralność.

Nie wykorzystano, w szczególności, protokołów oględzin miejsc włamań, z których skradzione towary następnie nabywał P. R.. Stwierdzono bowiem, iż sposób przełamania zabezpieczeń oraz stan, jaki zastano w momencie wykrycia włamania pozostaje bez znaczenia dla stawianych oskarżonemu zarzutów.

W związku z powyższym, oskarżoną K. K. (2)uniewinniono od tego, że w nocy 24 maja 2009 roku w S.pomogła T. C. (1)w dokonaniu włamania do sklepu (...), w ten sposób, że będąc kierownikiem sklepu przekazała mu klucze od drzwi wejściowych oraz wskazała miejsce przechowywania pieniędzy, w wyniku czego T. C. (1)dokonał zaboru w celu przywłaszczenia metalowej kasetki z zawartością 11.806,72 zł oraz telefonu komórkowego marki N. (...)o wartości 250 zł, tj. mienia o łącznej wartości 12.056,72 złotych czym działała na szkodę (...) S.A.

Oskarżona zaprzeczyła dokonaniu tego przestępstwa, w którym to zakresie jej zeznania okazały się zgodne z zeznaniami sprawcy przedmiotowego włamania – brata oskarżonej – T. C. (1).

Zeznania świadka T. G. (2), natomiast, wskazującego na to, iż to K. K.przekazała T. C.klucze do sklepu (...)oraz niezbędne informacje, uznano za wewnętrznie niespójne i sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności zeznaniami T. C.i wyjaśnieniami oskarżonej, lecz także – wywiadem kuratora z miejsca zamieszkania K. K.. Co więcej, na domysłach jedynie bazował kierownik regionalny sieci sklepów (...), który jako winną wskazywał oskarżoną jedynie na podstawie jej wcześniejszego zachowania w zupełnie innej sprawie.

W związku z tym, K. K. (2) uniewinniono od czynu z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.

Mając powyższe na względzie, oskarżonego P. R. (1) uznano za winnego tego, że:

⚫

w okresie od 19 do 21 marca 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w okresie 18/19 marca 2008 roku we W. przy ul. (...), na szkodę A. K. (1)

⚫

w okresie od 01 do 03 kwietnia 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w okresie od 31 marca do 01 kwietnia 2008 roku we W. przy ul. (...) na szkodę W. G. (1)

⚫

w okresie od 16 do 18 kwietnia 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w nocy 16 kwietnia 2008 roku w O. przy ul. (...) na szkodę R. L. (1)

⚫

w okresie od 26 do 28 kwietnia 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w okresie 25/26 kwietnia 2008 roku we W. przy ul. (...), na szkodę J. H. (1)

⚫

w okresie od 03 do 05 maja 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w okresie 02/03 maja 2008 roku we W. przy zbiegu ul. (...) i ul. (...), na szkodę K. J. (1)

⚫

w okresie od 22 do 24 maja 2008 roku we W. nabył od T. C. (1) i M. G. (1) artykuły handlowe wiedząc, że pochodzą one z przestępstwa kradzieży z włamaniem, do sklepu, dokonanej w okresie 21/22 maja 2008 roku we W. przy ul. (...), na szkodę B. S. (1)

Na takie bowiem, działania P. R. (1) wskazywali świadkowie:

M. G. (1), T. G. (2) oraz – zwłaszcza przed Sądem w dniu 15 września 2011r. – T. C. (1). Co więcej, z relacji M. G. wynika, że oskarżony wiedział, iż sprzedawane mu towary - np. za papierosy jednakową kwotę niezależnie od marki, pochodzą z przestępstwa. Co więcej, za takim rozumowaniem, przemawiają też zasady logicznego rozumowania: jak bowiem wynika z uznanych przez Sąd za wiarygodne zeznań M. G., oskarżony towar odbierał w mieszkaniu wynajmowanym przez T. C. (1), a zatem, bez tworzenia pozorów sprzedawania towarów w hurtowni czy sklepie.

Co więcej, w toku postepowania zwrócono uwagę, iż P. R. (1) powyższych czynów dopuścił się w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu - zanim zapadł pierwszy wyrok co do któregokolwiek z nich, w związku z czym uznano, iż działał on w warunkach ciągu przestępstw – zgodnie z treścią tego przepisu sprzed 1 lipca 2015r., które to przepisy, uznano w sytuacji procesowej oskarżonego za dla niego korzystniejsze.

Uznano, zatem, iż P. R. (1) dopuścił się ciągu przestępstw z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k.

Mając to na względzie, P. R. (1) wymierzono karę 1 roku pozbawienia wolności. Uznano, bowiem, iż sankcja ta będzie współmierna do jego winy i społecznej szkodliwości popełnionego przez niego przestępstwa. Ta ostatnia, tymczasem, wyraża się w rodzaju i charakterze naruszonego dobra, którym w niniejszym przypadku jest mienie. Oceniając społeczną szkodliwość zarzuconych oskarżonemu czynów zwrócić należy także uwagę na okoliczności i sposób jego popełnienia, w szczególności zaś ilość nabytego mienia oraz cykliczność działania oskarżonego.

Rozważono też uprzednią jego niekaralność.

Nadto, wymierzając orzeczoną karę, Sąd wziął też pod uwagę jej cele indywidualnoprewencyjne, wyrażające się w tym, by kara „odstraszająco”, a w związku z tym, by oskarżony nie powrócił do przestępstwa. Wziął też pod uwagę cele ogólnoprewencyjne, wyrażające się w uświadomieniu osobom ze środowiska P. R. (1) braku społecznego przyzwolenia na prezentowane przez niego modele zachowań.

Mając, zaś, na względzie fakt, iż oskarżony nie był wcześniej karany, a obecnie pracuje, przyczyniając się do utrzymania swojej rodziny zauważono, zachodzącą wobec niego pozytywną prognozę kryminologiczną, w związku z czym wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 2 lat próby.

W związku, zaś, z faktem, że oskarżony był w sprawie zatrzymany, okres ten zaliczono na poczet wymierzonej mu kary pozbawienia wolności.

W toku postępowania uwzględniono także skomplikowaną sytuację majątkową oskarżonego, w związku z zwolniono go od kosztów sądowych, w tym – od opłaty.

Mając, zaś, na uwadze, iż w toku postępowania w sprawie oskarżony korzystał z pomocy obrońcy z urzędu, na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze (Dz.U. 2002 Nr 123, poz. 1058) Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. . M. Z. kwotę 3.099,60 złotych z VAT tytułem nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu.

W wobec uniewinnienia oskarżonej K. K., kosztami postępowania w zakresie jej dotyczącym, obciążono Skarb Państwa.

ZARZĄDZENIE

1)  (...)

2)  (...):

-

(...)

-

(...)

3)  (...)

SSR Antonina Surma

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13