Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2016r. w S.

odwołania Z. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 15 czerwca 2015 r. Nr (...) i od decyzji z dnia
17 sierpnia 2015r. Nr (...)

w sprawie Z. Ż.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżone decyzje i ustala prawo Z. Ż. do emerytury od 09 czerwca 2015r.

Sygn. akt: IV U 911/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 15 czerwca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art.24 ust.1b ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił Z. Ż. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie osiągnął przewidzianego ustawą wieku emerytalnego wynoszącego w przypadku osób urodzonych w okresie od 1 października 2015r. co najmniej 67 lat (decyzja z 15 czerwca 2015r. k.22 akt emerytalnych za wnioskiem z 29 maja 2015r.).

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł Z. Ż. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Odwołanie zarejestrowane zostało pod sygnaturą akt IV U 911/15.

Badając odwołanie ubezpieczonego od powyższej decyzji, w dniu 17 sierpnia 2015r. organ rentowy wydał decyzję uwzględniającą odwołanie ubezpieczonego w zakresie, w jakim wskazywało ono, że wniosek emerytalny ubezpieczonego dotyczy emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach. I tak, wskazaną decyzją z 17 sierpnia 2015r. organ rentowy działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. Ż. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 25-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że udowodniony przez ubezpieczonego okres ubezpieczenia wynosi 24 lata, 6 miesięcy i 22 dni, przy czym do okresu tego nie zaliczono okresu pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym rodziców od 10 czerwca 1971r. do 26 września 1973r. z uwagi na rozbieżności co do powierzchni gospodarstwa wynikające z zeznań ubezpieczonego i świadków oraz z zaświadczenia Starostwa Powiatowego w W. (decyzja z 17 sierpnia 2015r. k.34 akt emerytalnych za wnioskiem z 29 maja 2015r.).

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony Z. Ż. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury z uwzględnieniem okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców, a także okresu pracy w szczególnych warunkach wykonywanej w podczas zatrudnienia w Poczcie Polskiej SA, gdzie od 28 lipca 1977r. wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony, a także pracę listonosza paczkowego. Odwołanie zarejestrowane zostało pod sygnaturą akt IV U 1102/15.

Następnie w dniu 15 września 2015r. organ rentowy wydał kolejną decyzję, w której ponownie odmówił ubezpieczonemu emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach z powodu niewykazania przez ubezpieczonego, że do 1 stycznia 1999r. osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat. Jednocześnie organ rentowy wskazał, że do okresu ubezpieczenia zaliczył okres pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym, przez okres ten wynosi wymagane ustawą 25 lat (decyzja z 15 września 2015r. k.45 akt emerytalnych za wnioskiem z 29 mają 2015r.).

Postanowieniem z 2 marca 2016r. Sąd dołączył sprawę z odwołania ubezpieczonego od decyzji z 17 sierpnia 2015r. do niniejszej sprawy - z odwołania od decyzji z 15 czerwca 2015r. celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia (postanowienie z 2 marca 2015r. k.28 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie podnosząc, że ubezpieczony nie udowodnił co najmniej 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach (odpowiedzi na odwołania k.3-5 i 23-24 akt sprawy.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. Ż. ur. (...) był zatrudniony w Poczcie Polskiej SA (uprzednio Przedsiębiorstwo (...) w W.) od 28 lipca 1977r. do 28 lutego 2015r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 28 lutego 2015r. k.15 akt emerytalnych).

Ubezpieczony został zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w W. na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 27 lipca 1977r. na stanowisku kierowcy samochodowego w pełnym wymiarze czasu pracy (umowa o pracę z 27 lipca 1977r. k.1B akt osobowych). Początkowo – do końca 1979r. ubezpieczony jeździł samochodami dostawczymi. W dniu 19 września 1979r. pracodawca zawarł z ubezpieczonym umowę, na mocy której przedsiębiorstwo zobowiązało się do pokrycia w całości kosztu szkolenia ubezpieczonego na kursie kategorii C prawa jazdy, a ubezpieczony zobowiązał się, że przez dwa lata od ukończenia kursu będzie pracował w powyższym przedsiębiorstwie w charakterze wynikającym z uzyskanych uprawnień (umowa z 12 września 1979r. k.9B akt osobowych). Po uzyskaniu przez ubezpieczonego prawa jazdy kategorii C, od stycznia 1980r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Przedsiębiorstwo zatrudniające ubezpieczonego świadczyło usługi transportowe dla innych przedsiębiorstw z branży telekomunikacji i łączności w ten sposób, że wynajmowało na rzecz tego innego przedsiębiorstwa kierowcę wraz z samochodem. I tak, przez około 10 lat od uzyskania uprawnień do kierowania samochodami ciężarowymi ubezpieczony jeździł samochodem ciężarowym marki S. 28 typu wywrotka o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony przewożąc materiały budowlane na rzecz (...) Przedsiębiorstwa (...), które zajmowało się budową kanalizacji telefonicznej. Ubezpieczony przewoził na budowy deski, cement, studzienki ziemne oraz wywoził z budów gruz i ziemię. Następnie od 1990r. ubezpieczony wykonywał przewozy na rzecz innego przedsiębiorstwa z branży ,tj. Zakładów (...). Na rzecz tego przedsiębiorstwa dokonywał przewozów złomu wywożąc go na złomowisko do P.. Samochodem typu „wywrotka” ubezpieczony jeździł do 1996r. Następnie przez krótki okres jeździł mniejszymi samochodami skrzyniowymi w ramach zastępstwa za innych kierowców. Około 1997r. pracodawca – wówczas Przedsiębiorstwo Poczta Polska powierzył ubezpieczonemu przewóz przesyłek pocztowych. Ubezpieczony jeździł wówczas samochodem ciężarowym o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Każdego dnia jeździł do kilkunastu urzędów pocztowych na terenie W. skąd odbierał przesyłki, a następnie zawoził je do centralnego punku przesyłek, skąd pociągami transportowane były do właściwych urzędów pocztowych. Pracę te ubezpieczony wykonywał do końca 1998r. (zeznania świadków: L. M. k.29-29v – nagranie od minuty 20 do 29 i S. J. k.29v – nagranie od minuty 29 do 36 oraz zeznania ubezpieczonego k.30 – nagranie od minuty 36 do 44 i k.28v-29 – nagranie od minuty 4 do 17).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.21 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. Ż. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz - wobec zaliczenia przez organ rentowy do okresu ubezpieczenia okresu pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym - przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w W., a następnie w Przedsiębiorstwie Poczta Polska, gdzie od 1980r. do 31 grudnia 1998r., z przerwą w 1997r., pracował na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony – początkowo przy przewozie materiałów budowlanych, później złomu, a następnie przesyłek pocztowych. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe potwierdziło zasadność stanowiska ubezpieczonego i dało podstawy do ustalenia, że w okresie od 1980r. do 31 grudnia 1998r. dni ubezpieczony przez ponad 15 lat przez stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach wykonując pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Praca tego rodzaju zaliczona jest do pracy w szczególnych warunkach o czym stanowi wykaz A dział VIII poz.2 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Na fakt wykonywania przez ubezpieczonego pracy kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony wskazują dowody z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego, w tym umowa zawarta między pracodawcą a ubezpieczonym dotycząca kursu na prawo jazdy kategorii C oraz spójne zeznania w/w świadków - współpracowników ubezpieczonego w rozpatrywanym okresie, a także korespondujące z tymi dowodami logiczne zeznania samego ubezpieczonego.

Reasumując uznać należało, że ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że Z. Ż. przysługuje prawo do emerytury od 9 czerwca 2015r. ,tj. od chwili ukończenia przez ubezpieczonego 60. roku życia.