Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 540/15

POSTANOWIENIE

Dnia 20 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Zofia Michałowska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Elżbieta Lesińska

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2016 r. w Opocznie na rozprawie

sprawy z powództwa J. B.

przeciwko A. A.

o wydanie nieruchomości

postanawia:

odrzucić pozew.

Sygn. akt I C 540/15

UZASADNIENIE

Powódka J. B. w pozwie z dnia 25 listopada 2015 r. skierowanym przeciwko pozwanemu A. A. wnosiła o nakazanie pozwanemu wydania pasa nieruchomości stanowiącego część jej nieruchomości położonej w K. zapisanej w księdze wieczystej Kw (...).

W uzasadnieniu pozwu podała, że na przedmiotowym pasie gruntu posadowiona jest część budynku mieszkalnego pozwanego, część podwórka i ogródka przydomowego. W 2014 r., aby potwierdzić gdzie jest granica opłaciła geodecie uprawnionemu wznowienie granicy. Pozwany nie podpisał protokołu granicznego oraz nie chciał czynnie uczestniczyć w czynnościach wznowienia, a z tej czynności wynika, że część budynku mieszkalnego, część podwórka i ogródka z przodu domu jest na jej działce – na dowód czego przedłożyła kserokopię dokumentów od geodety.

/vide: pozew wraz z uzasadnieniem wraz z załącznikami k. 2-9/.

Pozwany A. A. nie uznał powództwa. W piśmie procesowym sporządzonym dnia 12 stycznia 2016 r. powołał się na dobrowolną umowę zamiany sporządzoną dnia 5 sierpnia 1952 r. wskazując, że dokumenty prawne nie uwzględniają tej umowy, chociaż data jej zawarcia wskazuje, że przy pomiarach do założenia ewidencji gruntów w latach 60 zmiany te powinny być uwzględnione. Zakwestionował protokół z ustalenia przebiegu granic w dniu 20 czerwca 2015 r. jako sporządzony na podstawie jednostronnego wskazania strony i bez uwzględnienia stanu spokojnego posiadania.

/vide: pismo procesowe pozwanego z dnia 12.01.2016 r. wraz z załącznikami k. 13-24/.

Na rozprawie dnia 20 stycznia 2016 r. powódka J. B. i pozwany A. A. zgodnie oświadczyli, że przedmiot sporu sprowadza się do sporu o linię graniczną pomiędzy ich działkami oznaczonymi nr (...), które rozpoczęły się w 2014 r.

/vide: stanowiska stron - skrócony protokół rozprawy z dnia 20.01.2016 r. k. 25-25v – nagranie min. 00:02:20-00:06:45 (koperta) k. 26/.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, z jednoznacznych oświadczeń stron wynika, że spór między stronami w niniejszej sprawie dotyczy ustalenia linii granicznej pomiędzy ich działkami położonymi w K. oznaczonymi w ewidencji gruntów nr 523 i 524.

Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie zachodzi przypadek czasowej niedopuszczalności drogi sądowej o której mowa w art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c.

Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz.U. z 2010 r., Nr 193, poz. 1287) rozgraniczenia nieruchomości dokonują wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) oraz w wypadkach określonych w ustawie, sądy.

Zasadą jest więc administracyjna droga postępowania rozgraniczeniowego, które bądź kończy się ugodą zawartą przed geodetą mającą moc ugody sądowej (art. 31 ust. 4 cyt. Ustawy), bądź wydaniem decyzji administracyjnej o rozgraniczeniu nieruchomości (art. 33 ust. 1 cyt. Ustawy), która także kończy postępowanie rozgraniczeniowe, gdy nie zostanie przez żadną ze stron zaskarżona, a więc gdy stanie się ostateczna.

Dopiero zaskarżenie powyższej decyzji rozgraniczeniowej przez stronę w terminie 14 dni od daty jej doręczenia powoduje przekazanie przez organ administracyjny sprawy o rozgraniczenie do rozpoznania Sądowi powszechnemu (art. 33 ust. 3 cyt. ustawy).

Kolejny przypadek przekazania sprawy przez organ administracyjny do rozpoznania stanowi przepis art. 34 cyt. ustawy z dnia 17.V.1989 r., zgodnie z którym jeżeli w toku postępowania przed organem administracji państwowej nie dojdzie do zawarcia ugody co do przebiegu granicy lub nie ma podstaw do wydania decyzji rozgraniczeniowej, o której mowa w art. 33 ust. 1 cyt. ustawy, organ ten umarza postępowanie administracyjne i przekazuje sprawę z urzędu do rozpoznania sądowi (art. 34 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy).

W obu wskazanych wyżej przypadkach przekazanie sprawy o rozgraniczenie do rozpoznania Sądowi musi być poprzedzone administracyjnym postępowaniem o rozgraniczenie i przekazanie następuje przez organ prowadzący to postępowanie. W przeciwnym razie postępowanie sądowe jest niedopuszczalne.

Jest tylko jeden wyjątek od tej zasady administracyjnego postępowania przypadku rozgraniczenia nieruchomości przez sąd powszechny – bez uprzedniego etapu postępowania administracyjnego, który przewiduje art. 36 cyt. ustawy. Może to mieć miejsce w sprawie o wydanie nieruchomości, jeżeli ustalenie przebiegu granicy jest konieczne do orzeczenia w przedmiocie wydania nieruchomości. Sytuacja taka zachodzi wówczas, gdy przyczyną konfliktu i istotą sporu są prawno-materialne przesłanki wydania nieruchomości, a rozstrzygnięcie o rozgraniczeniu jedynie uściśla rozstrzygnięcie sprawy o wydanie nieruchomości, ma więc charakter wtórny. Takie stanowisko przedstawił Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 7 sierpnia 1985 r. w sprawie III CRN 225/85 ( (...)).

W przedmiotowej sprawie same strony potwierdziły na rozprawie w dniu 20 stycznia 2016 r., że istota sporu sprowadza się do sporu o linie graniczną pomiędzy ich działkami. Zresztą powódka w pozwie twierdziła, że pozwany zajmuje cześć jej nieruchomości dowodem czego miał być załączony do pozwu szkic ustalenia przebiegu granic z 2015 r.

Wobec powyższego w realiach tej sprawy rozgraniczenie nieruchomości nie ma charakteru wtórnego do wydania części nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c.