Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Hańczyc-Górska

Protokolant: Marta Nowakowska

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2016 r. w Legionowie na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej M. B. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową J. S. (1)

przeciwko M. B. (2)

o alimenty

I.  zasądza alimenty od pozwanego M. B. (2) na rzecz małoletniej córki M. B. (1) urodzonej dnia (...) w W. w kwocie po 500 (pięćset) złotych miesięcznie płatne do rąk matki małoletniej J. S. (1) do dnia 10 każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia 22 września 2015 roku;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  odstępuje od obciążenia pozwanego kosztami sądowymi i przejmuje je na rachunek Skarbu Państwa;

IV.  wzajemnie znosi koszty procesu pomiędzy stronami;

V.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2015 roku małoletnia powódka M. B. (1), działając przez zawodowego pełnomocnika, wniosła o zasądzenie od pozwanego M. B. (2) na swoją rzecz alimentów w kwocie po 1000 złotych miesięcznie płatnych z góry do rąk matki do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu podniosła, że małoletnia powódka pochodzi z nieformalnego związku (...). We wcześniejszym okresie pozwany dobrowolnie przekazywał na rzecz córki drobne kwoty, lecz obecnie zaprzestał jakichkolwiek wpłat. Nie spędza z córką wakacji, jedynie zabiera ją na noc w sytuacji, gdy matka pracuje od godziny 6.00 i zaprowadza ją następnego dnia do przedszkola. Małoletnia uczęszcza do przedszkola. Zamieszkuje wraz z matką w wynajmowanym mieszkaniu. Matka powódki jest zatrudniona na ¾ etatu w charakterze sprzedawcy z miesięcznym dochodem 1 200 złotych netto.

W odpowiedzi na pozew pozwany M. B. (2), działając przez zawodowego pełnomocnika, uznał powództwo do kwoty 300 złotych miesięcznie. (k. 54 – 57)

Do celów zawarcia ugody pełnomocnik małoletniej powódki wskazał kwotę 600 złotych tytułem alimentów, zaś pełnomocnik pozwanego kwotę 450 złotych tytułem alimentów. (k. 141)

Ostatecznie na rozprawie w dniu 9 marca 2016 roku pełnomocnik małoletniej powódki wniósł o zasądzenie kwoty 1 000 złotych tytułem alimentów. Pełnomocnik pozwanego wniósł o zasądzenie kwoty 300 złotych tytułem alimentów.(k. 158 – verte)

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka M. B. (1) urodziła się w dniu (...) ze związku pozamałżeńskiego J. S. (1) oraz M. B. (2). Aktualnie uczęszcza do publicznego przedszkola, za które opłata wynosi około 200 złotych miesięcznie, w tym zawarta jest opłata z tytułu rady rodziców w kwocie 40 złotych miesięcznie. Ponadto uczęszcza na zajęcia dodatkowe w postaci baletu, za które opłata wynosi 180- 200 złotych miesięcznie. Na początku zajęć matka małoletniej zakupiła jej strój za łączną kwotę 105 złotych. Małoletnia powódka jest zdrowa, zapada jedynie na choroby wieku dziecięcego. W czasie chorób matka małoletniej na lekarstwa wydaje, jak podała, około 200 złotych. W toku postępowania matka małoletniej zatrudniła opiekunkę dla powódki, której, jak twierdzi uiszcza kwotę 500 złotych miesięcznie. M. B. (1) zamieszkuje wraz z matką w wynajętym, jednopokojowym mieszkaniu. Pozostaje pod opieką ojca w dwa weekendy miesiąca, a nadto ojciec odprowadza ją do przedszkola dwa razy w tygodniu, przy czym w tym czasie pozostaje na utrzymaniu ojca, który zakupuje jej książki, ubrania i inne przedmioty. Przed złożeniem pozwu o alimenty małoletnia powódka częściej pozostawała pod opieką pozwanego. Matka pozwanego odbierała ją z przedszkola i opiekowała się powódką do powrotu matki z pracy. W toku postępowania J. S. (1) odnowiła mieszkanie i zakupiła powódce meble za kwotę 1589 złotych. Miesięczny koszt utrzymania małoletniej powódki jej matka w pozwie oszacowała na kwotę 1 550 złotych, zaś w toku przesłuchani na rozprawie podała, że kwota 600 złotych miesięcznie nie wystarcza, a na utrzymanie swoje i córki przeznacza kwotę ponad 1500 złotych miesięcznie (dowód: przesłuchanie J. S. (1) k.157 – verte). Po rozstaniu ponad dwa lata temu pozwany dobrowolnie przekazywał na utrzymanie powódki kwoty pieniężne, a następnie ponosił opłaty za przedszkole. Po złożeniu powództwa i wydaniu postanowienia o zabezpieczeniu w niniejszej sprawie zaprzestał dokonywania jakichkolwiek wpłat poza ustalonymi alimentami. Małoletnia powódka nie wymaga specjalistycznej diety. ( dowód: zeznania świadków: J. S. (2) k. 140 – verte, G. S. k. 141, M. B. (3) k. 156 – 157, przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki k 157 - 157 – verte, przesłuchanie pozwanego k 157 – 158 – verte, kopie faktur, zaświadczeń i dowodów wpłat k. 4, 6 – 8, k. 10 – 11, k. 15, k. 18, k. 26 - 40, k. 72 – 92, k. 110 – 111, k. 146 - 155 )

M. B. (1) zamieszkuje wraz z matką w jednopokojowym mieszkaniu o powierzchni 30 m ². Matka małoletniej ponosi co miesiąc opłaty związane z wynajmem mieszkania, jak podała w kwocie 1 000 złotych miesięcznie oraz opłaty za media: energia elektryczna – 80 złotych, gaz raz na dwa miesiące w kwocie 65 złotych, woda – 100 złotych miesięcznie. Do pozwu została dołączona kopia umowy najmu, w której wpisana jest kwota 400 złotych jako czynsz najmu. (dowód: kopia umowy najmu k. 19 – 20)

J. S. (1) ma obecnie 32 lata. Posiada średnie wykształcenie, z zawodu jest kucharzem, jednak pracuje jako sprzedawca na cały etat z wynagrodzeniem miesięcznym brutto w kwocie 1750 złotych. (dowód: zaświadczenie o zarobkach k. 5) Pracuje jako sprzedawca przez 15 godzin, przy czym w jednym tygodniu pracuje przez pięć dni, zaś w następnym tygodniu ma pięć dni wolnych. W tym czasie nie podejmuje dodatkowego zatrudnienia i nie poszukuje innej pracy, opiekuje się córką. Jedynie w czasie urlopu drugiej pracownicy pracuje więcej i w 2015 roku z tego powodu osiągnęła dodatkowy dochód w kwocie 800 złotych, a w tym czasie jej córka przebywała u taty. J. S. (1) w 2013 osiągnęła przychód w kwocie 4 200 złotych, zaś dochód w kwocie 3 755 złotych, zaś w 2014 roku osiągnęła przychód w kwocie 14 460 złotych, a dochód w kwocie 13 125 złotych. ( dowód: kopie Pit 37 k 115 – 126) W. pomaga J. S. (1) jej siostra, koleżanka oraz matka, zarówno finansowo, jak i w opiece nad dzieckiem. Matka powódki spłaca systematycznie pożyczki zaciągnięte u siostry. J. S. (1) nie ma innych dzieci na utrzymaniu. Matka małoletniej powódki nie choruje. Pozostaje w związku z innym mężczyzną, lecz nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. ( dowód: przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki k 157 – 157 – verte, zeznania świadków: J. S. (2) k. 140 – verte, G. S. k. 141, M. B. (3) k. 156 – 157, dowody z dokumentów k. 4 - 8, k. 10 – 11, k. 15, k. 18 – 20, k. 27 – 40, k. 109 – 111, k. 115 – 126, k. 146 - 155 )

Pozwany M. B. (2) ma 37 lat. Posiada średnie wykształcenie, z zawodu jest monterem urządzeń elektrycznych. Aktualnie pracuje na cały etat na umowę o pracę na czas nieokreślony w Instytucie (...) w W. jako magazynier. Jego średnie miesięczne wynagrodzenie netto za okres od dnia 1 kwietnia 2015 roku do dnia 30 września 2015 roku wyniosło 1392,08 złotych. Dodatkowo na pół etatu w godzinach od 17. 00 do 21. 00 od poniedziałku do piątku pracuje w (...) SP. Z O. O. z siedzibą w G. jako pracownik magazynowy, przy czym jego średnie miesięczne wynagrodzenie wynosi netto około 1 000 złotych. Pozwany podał, że łącznie z obu prac otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w kwocie netto 2 700 złotych. (dowód: zaświadczenie k 60, k. k. 61 - 62). W 2013 roku osiągnął przychód w kwocie 60 611,87 złotych, zaś dochód w kwocie 57 274,43 złotych. Natomiast w 2014 roku osiągnął przychód w kwocie 57 334,14 złotych, a dochód w kwocie 53 996,70 złotych. (dowód: kopie Pit 37 k. 129 – 139) Pozwany po rozstaniu z J. S. (1) wynajmował mieszkanie typu M 1, za które płacił kwotę 800 – 850 złotych miesięcznie. Dwa lata temu, po rozstaniu z matką małoletniej powódki, zakupił na rynku wtórnym mieszkanie do remontu o powierzchni 42,3 m ² pozostające w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w L.. Na zakup mieszkania zaciągnął kredyt w Banku (...) S. A. z siedzibą w W. w kwocie 203 000 złotych na okres 30 lat, który spłaca w miesięcznych ratach w kwocie około 1 100 złotych. (dowód: kopia 1 strony umowy k. 63). Ponadto zaciągnął pożyczkę w mBanku w kwocie 22 667,61 złotych na koszty sporządzenia aktu notarialnego nabycia mieszkania, spłatę karty kredytowej oraz remont mieszkania. Spłaca ten kredyt w miesięcznych ratach po około 668 złotych. Spłata ostatniej raty kredytu przypada na dzień 28 stycznia 2021 roku. (dowód: kopia załącznika do umowy kredytowej numer (...) k. 66 – 67) W zakupionym mieszkaniu pozwany zamieszkuje sam, a małoletnia powódka ma w nim swój pokój. Do stałych wydatków pozwanego należą opłaty związane z utrzymaniem mieszkania w postaci czynszu w kwocie 432,48 złotych, opłaty za energię elektryczną i gaz w kwocie 100 złotych miesięcznie, opłaty za telefon w kwocie 70 złotych oraz płata za tablet w kwocie 40 złotych. (dowód: kopia pisma z (...) w L. k. 30) M. B. (2), jak podał, zalega za 4 miesiące z tytułu opłat czynszowych. Nie posiada majątku poza opisanym powyżej mieszkaniem. Nie ma samochodu oni oszczędności. Ma dług u wujka. Po uiszczeniu wszelkich należności na życie pozostaje mu kwota 200 złotych. W. pomaga mu matka, zarówno przekazując pieniądze jak i pożywienie. Pozwany nie ma innych dzieci poza małoletnią powódką. Jest zdrowy. Opiekuje się córką w dwa weekendy w miesiącu, wcześniej zajmował się nią przez trzy weekendy w miesiącu oraz przez dwa tygodnie wakacji 2015 roku. Podczas spotkań weekendowych odbiera córkę w piątek i oddaje matce w niedzielę lub odprowadza w poniedziałek do przedszkola. Ponadto odprowadza córkę do przedszkola dwa razy w tygodniu. W tym czasie małoletnia powódka pozostaje na jego utrzymaniu. M. B. (2) kupuje jej słodycze, książki, ubrania. Pozwany opłacał córce przedszkole do czasu wytoczenia przeciwko niemu powództwa o alimenty. Podał, że z zeznań Pit wynika, że otrzymuje wynagrodzenie netto w kwocie około 3 000 złotych miesięcznie, bowiem do dochodu doliczane są „trzynaste wynagrodzenie” oraz premie uznaniowe. ( dowód: zeznania świadków: J. S. (2) k. 140 – verte, G. S. k. 141, M. B. (3) k. 156 – 157, przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki k 157 - 157 – verte, przesłuchanie pozwanego k 157 – 158 – verte, kopie faktur, zaświadczeń i dowodów wpłat k. 4, 6 – 8, k. 10 – 11, k. 15, k. 18, k. 26 - 40, k. 59 – 92, k. 110 – 111, k. 146 - 155 )

W ocenie Sądu zasługują na wiarę zeznania świadków J. S. (2) (k.140 – verte – 141), G. S. (k. 141), i M. B. (3) (k. 156 – verte – 157). Wprawdzie świadkowie ci są osobami bliskimi dla stron, jednak ich zaznania są pełne, spójne i konsekwentne. Ponadto w istocie korespondują z dowodem z przesłuchania stron oraz dowodami z dokumentów zgromadzonymi w sprawie poza umową najmu, w której jako kwotę z tytułu czynszu najmu wpisana jest kwota 400 złotych (dowód: kopia umowy najmu k. 19 - 20).

Sąd dał wiarę w części dowodowi z przesłuchania J. S. (1), bowiem zeznała ona w sposób logiczny i konsekwentny, a jej zeznania zostały potwierdzone dowodami z przesłuchania świadków oraz w zasadniczych kwestiach z przesłuchania pozwanego. Jej zeznania w przeważającej części korespondują z dowodami z dokumentów poza wspomnianą powyżej kopią umowy najmu mieszkania. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że na terenie L. czynsz z tytułu najmu jednopokojowego mieszkania oscyluje około kwoty 1000 złotych, nie zaś 400 złotych. Zdaniem Sądu przedstawione przez matkę małoletniej powódki w pozwie koszty jej utrzymania są zawyżone, zwłaszcza, że przy wskazanych przez J. S. (1) uzyskiwanych przez nią zarobkach w kwocie około 1300 złotych netto miesięcznie, nie jest możliwe, aby na utrzymanie córki przeznaczała kwotę 1550 złotych miesięcznie. Ponadto twierdzenia J. S. (1) dotyczące jej zadłużenia u siostry nie mogą się ostać, bowiem J. S. (2) w toku przesłuchania podała, że matka małoletniej regularnie spłaca pożyczki zaciągnięte u niej. (dowód: przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki k 157 - 157 – verte, przesłuchanie świadka J. S. (2) k. 140 - verte )

W pełni wiarygodny jest w ocenie Sądu Rejonowego dowód z przesłuchania M. B. (2), bowiem jego zeznania zostały potwierdzone złożonymi do akt dowodami z dokumentów dotyczących zakupu mieszkania oraz jego zobowiązań finansowych, stałych wydatków i osiąganych dochodów. Nadto zarówno świadkowie przesłuchani w sprawie jak i matka małoletniej powódki potwierdzili jego twierdzenia. (dowód: przesłuchanie pozwanego k 157 – 158 – verte)

W ocenie Sądu uznać należy za wiarygodne dowody z dokumentów złożone do akt, bowiem ich wiarygodności i autentyczności nikt nie kwestionował, poza opisaną powyżej kopią umowy najmu, bowiem J. S. (1) wskazała na inną wysokość czynszu najmu mieszkania, a nadto zarówno świadkowie jak i pozwany wskazywał na wyższą kwotę czynszu najmu mieszkania niż zapisana w umowie najmu.

Sąd nie obdarzył mocą dowodową wydruków z kas fiskalnych dołączonych do akt sprawy, bowiem stanowią one jedynie potwierdzenie tego, iż danego dnia zakupione zostały we wskazanym sklepie określone towary, jednak nie określają one kto je zakupił i na zaspokojenie czyich potrzeb.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 96 § 1 k. r. o. rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. Stosownie do tej dyrektywy rodzice, w zależność od swych możliwości, są zobowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienie, mieszkanie, odzież, środki higieny osobistej, leczenie w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środków wychowania (edukacji) według uzdolnień, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z tych potrzeb powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosownej do wieku odzieży, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji. Z treści art. 128 k. r. o., wynika, iż obowiązek dostarczania środków utrzymania , a w miarę potrzeby także środków wychowania ( obowiązek alimentacyjny ) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Stosownie do art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Po myśli zaś artykułu 135 § 1 i 2 k. r. o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonanie tegoż obowiązku może polegać na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie.

Bezspornym w sprawie jest, że pozwany jest ojcem małoletniej powódki M. B. (1), urodzonej dnia (...). Rodzice małoletniej powódki zamieszkują w rozłączeniu. Dziecko zamieszkuje z matką, która je wychowuje. Ciąży, zatem na pozwanym obowiązek alimentacyjny względem małoletniej powódki.

Małoletnia powódka M. B. (1) ma ukończone sześć lat i uczęszcza do przedszkola, za które opłata miesięczna wynosi łącznie około 200 złotych miesięcznie. Uczęszcza na zajęcia z baletu, za które opłata miesięczna wynosi około 180 – 200 złotych miesięcznie. Jest zdrowa, choruje na choroby wieku dziecięcego.

Matka małoletniej powódki J. S. (1) ma obecnie 32 lat. Ma średnie wykształcenie, z zawodu jest kucharzem, a pracuje jako sprzedawca. Pracuje i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie, jak podała, w kwocie około 1750 złotych brutto miesięcznie. Wynajmuje jednopokojowe mieszkanie, przy czym opłata czynszu wraz z wydatkami związanymi z opłatami za media wynosi około 1 200 złotych miesięcznie. J. S. (1) nie ma innych dzieci na utrzymaniu poza małoletnią powódką. W toku postępowania w niniejszej sprawie przeprowadziła remont mieszkania, zakupiła małoletniej powódce meble za kwotę 1 589 złotych. Ponadto wynajęła opiekunkę do dziecka, której miesięcznie płaci kwotę 500 złotych.

Sytuacja materialna pozwanego, wbrew jego twierdzeniom nie jest ciężka. Pozwany M. B. (2) ma 37 lat i jest zdrowy. Ma wykształcenie średnie, z zawodu jest monterem urządzeń elektrycznych, a nadto ma dyplom technika ekonomisty. Pracuje w dwóch zakładach pracy, na cały etat w Instytucie (...) w W. jako magazynier w godzinach od 8.00 do 16.00 oraz od poniedziałku do piątku w godzinach od 17.00 do 21.00 w (...) SP. Z O. O. w G.. Łącznie z obu prac zarabia netto miesięcznie około 2 700 złotych. Dodatkowo otrzymuje trzynastą pensję oraz nagrody. Nie posiada żadnego majątku. Dwa lata temu zakupił w kredycie na rynku wtórnym dwupokojowe mieszkanie do remontu. Zaciągnął kredyt w kwocie 203 000 złotych na zakup mieszkania, który spłaca w miesięcznych ratach w kwocie około 1 100 złotych. Zaciągnął też kredyt w kwocie 33 635 złote przed zakupem mieszkania na spłatę zadłużenia, opłaty związane z zakupem mieszkania i jego remont. Spłaca ten kredyt w miesięcznych ratach po około 668 złotych. Ponosi opłaty związane z utrzymaniem mieszkania, a mianowicie czynsz w kwocie 432,48 złote oraz opłaty związane z korzystaniem z mediów. W mieszkaniu tym ma urządzony pokój dla córki. W ocenie Sądu sytuacja M. B. (2) jest trudna, jednak decyzja o zakupie mieszkania była uzasadniona, bowiem wynajmując mieszkanie o podobnej powierzchni pozwany ponosiłby podobne wydatki, jednak mieszkanie to nie przeszłoby na jego własność. M. B. (2) jest obecnie w trudnej sytuacji materialnej, jednak nie zwalnia go to od świadczenia alimentów na rzecz córki. Stwierdzić należy, iż trudna sytuacja materialna rodziców nie zwalnia ich od obowiązku świadczenia na potrzeby dzieci. Zmuszeni są, zatem, dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, a w sytuacjach skrajnych, zwłaszcza o charakterze przejściowym, sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać będzie poświęcenia części składników majątkowych. ( Tak : Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem pod redakcją Kazimierza Piaseckiego, wydanie II zmienione, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2002, s. 803 ). Zauważyć należy, że fakt, iż pozwany jest obciążony spłatą zadłużenia na rzecz osób trzecich nie zwalnia go od obowiązku łożenia alimentów na rzecz małoletniej powódki. W podobnej sytuacji Sąd Najwyższy orzekł w dniu 14 czerwca 1963 r. ( III CR70/63, OSNCP 1964, nr 6 poz. 116 ), iż okoliczność, że ojciec dzieci jest dłużnikiem innej osoby, nie pozbawia dzieci prawa dochodzenia alimentów od ojca. M. one interes prawny w uzyskaniu wyroku zasądzającego alimenty, aby móc wyegzekwować swoją należność i partycypować w podziale funduszy uzyskanych w drodze egzekucji w zbiegu z innymi wierzycielami.

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu Rejonowego matka małoletniej powódki zawyżyła koszty jej utrzymania wskazując w pozwie, iż na utrzymanie córki przeznacza miesięcznie kwotę 1550 złotych. Podała bowiem, że na wyżywienie córki przeznacza kwotę 400 złotych, przy czym małoletnia uczęszcza do przedszkola, a zatem konieczne jest tylko zapewnienie jej wyżywienia częściowo w ciągu tygodnia, a w całości podczas weekendów. Zaznaczyć należy, iż przez dwa weekendy miesiąca, a przed wytoczeniem powództwa w niniejszej sprawie, przez trzy, małoletnia pozostaje od piątku do niedzieli lub poniedziałku pod opieką pozwanego i na jego utrzymaniu. Także pozostałe wydatki jak choćby na odzież i obuwie czy pomoce naukowe oraz środki higieny są zawyżone. Mało prawdopodobne jest, aby na pomoce naukowe dla sześcioletniego dziecka konieczna była kwota 100 złotych miesięcznie, podczas gdy także pozwany zakupuje jej książeczki, ubrania czy też inne drobne przedmioty. Ponadto w wyliczeniu znalazła się kwota 1 200 złotych na wakacje, przy czym J. S. (1) nie wykazała, aby wyjeżdżała z córką w czasie wakacji poza wyjazdami do rodziny i znajomych. Także niezasadny zdaniem Sądu Rejonowego jest wydatek na wynajęcie opiekunki dla dziecka, skoro przed miesiącem wrześniem 2015 roku wspomagał J. S. (1) ojciec dziecka odprowadzając córkę do przedszkola oraz jego matka odbierając dziecko z przedszkola. J. S. (1) ograniczyła kontakt ojca z córką i babcią po wytoczeniu powództwa o alimenty. Ponadto podczas przesłuchania na rozprawie w dniu 9 marca 2016 roku podała, że na utrzymanie córki nie wystarcza kwota 600 złotych miesięcznie, a na utrzymanie siebie i córki przeznacza miesięcznie kwotę 1500 złotych.

Jak powyżej wskazano zakres świadczeń alimentacyjnych uzależniony jest od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionej, które, już tylko z uwagi na wiek dziecka i okoliczność, że uczęszcza do przedszkola są znaczne oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 k. r. o.). Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki kształtują się na poziomie 600 – 1000 złotych miesięcznie, jednak ograniczone są możliwościami majątkowymi i zarobkowymi jej rodziców. Możliwości zarobkowe zobowiązanych nie zawsze mogą być utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami; obejmują one, bowiem także wysokość zarobków lub dochodów, które zobowiązany jest w stanie uzyskać. ( Tak: OSNCP 1988, nr 4, poz. 42 ). W ocenie Sądu Rejonowego pozwany wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe pracując łącznie na 1,5 etatu. Natomiast J. S. (1) nie wykorzystuje swoich możliwości zarobkowych w całości. Pracuje bowiem przez pięć dni w jednym tygodni przez 15 godzin, zaś w następnym tygodniu przez dwa dni. W tego tytułu matka małoletniej, jak podała, otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 1750 złotych brutto miesięcznie. Nie poszukuje innego zatrudnienia. Jest osobą stosunkowo młodą, zdrową i prężną.

Podkreślić należy, iż na obojgu rodzicach ciąży obowiązek utrzymania małoletniej córki. Matka powódki również powinna wykorzystywać swe możliwości zarobkowe, aby poprawić sytuację materialną zarówno swoją jak i córki. W ocenie Sądu zasądzona kwota alimentów jest wystarczająca do zaspokojenia usprawiedliwionych, podstawowych potrzeb dziecka takich jak normalne warunki bytowania i prawidłowy rozwój fizyczny, przy przyjęciu kryterium równej stopy życiowej rodziców i dziecka, oraz zapewni jej odpowiedni do jej wieku i uzdolnień prawidłowy rozwój umysłowy, a także rozrywki i wypoczynek obecnie oraz w okresie najbliższego rozwoju. Przy ustalaniu wysokości świadczenia alimentacyjnego od pozwanego na rzecz córki Sąd Rejonowy wziął też pod uwagę okoliczność, że M. B. (1) spędza z pozwanym dwa weekendy w miesiącu, M. B. (2) dwa razy w tygodniu odprowadza ją do przedszkola, a ponadto spędziła z nim dwa tygodnie wakacji w 2015 roku. W tym czasie małoletnia powódka pozostaje na jego wyłącznym utrzymaniu.

Ustalając wysokość alimentów Sąd miał też na względzie możliwości zarobkowe ojca dziecka. Ustalone świadczenie alimentacyjne nie doprowadzi go do niedostatku, bowiem uzyskuje on wynagrodzenie za pracę. Zasądzona w wyroku kwota alimentów stanowi część całkowitego, miesięcznego kosztu utrzymania małoletniej powódki. W pozostałym zakresie w kosztach utrzymania małoletniej powódki powinna partycypować jej matka.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w wyroku z mocy artykułu 128, 135 i 133 kro, oddalając powództwo w pozostałej części jako zbyt wygórowane. Jako że małoletnia powódka nie wykazała, aby istniały niezaspokojone jej potrzeby za okres przed wytoczeniem powództwa albo też, że dla ich zaspokojenia zaciągnięte zostały zobowiązania wobec osób trzecich, Sąd zasądził na jej rzecz rentę alimentacyjną jedynie od dnia wytoczenia powództwa.

O rygorze natychmiastowej wykonalności w punkcie pierwszym wyroku Sąd orzekł na zasadzie artykułu 333 § 1 punkt 1 k. p. c .

W ocenie Sądu Rejonowego pozwany, z uwagi na ciążące na nim zobowiązanie alimentacyjne i inne zobowiązania, znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej. W konsekwencji Sąd Rejonowy przyjął, że w niniejszej sprawie zachodzi przypadek szczególnie uzasadniony i odstąpił od obciążenia pozwanego kosztami sądowymi na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. (Dz. U. 2014, 1025 j.t. Z tych przyczyn orzeczono jak w punkcie III Wyroku.

O kosztach procesu orzeczono po myśli artykułu 100 k. p. c. znosząc koszty postępowania pomiędzy stronami, bowiem powództwo zostało uwzględnione jedynie w 50 %, a obie strony były reprezentowane przez zawodowych pełnomocników.