Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2014 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Danuta Malec

Protokolant: protokolant sądowy Grzegorz Gut

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2014 r. w Warszawie

sprawy M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o wcześniejszą emeryturę (z warunków szczególnych)

na skutek odwołania M. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 17 czerwca 2014 r. znak: (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VII U 1460/14

UZASADNIENIE

Dnia 14 lipca 2014 roku, ubezpieczony M. M. , złożył do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział (...) w W., z dnia 17 czerwca 2014 roku, nr: (...), odmawiającej mu prawa do wcześniejszej emerytury z warunków szczególnych (k. 2).

Odwołujący się wskazał, że w okresie od 12 listopada 1980 roku do 31 stycznia 1996 roku, pracował na stanowisku „nawijacz silników elektrycznych”. Warunki pracy na tym stanowisku były analogiczne, jak określone dla czynności lakierowania ręcznego lub natryskowego, niezhermetyzowanego. Do odwołania dołączył także protokół z posiedzenia Komisji BHP, w którym Komisja ta dokonała szczegółowego opisu czynników szkodliwych występujących w miejscu pracy odwołującego. W związku z powyższym, odwołujący wniósł o zaliczenie mu okresu pracy na ww. stanowisku do stażu pracy w warunkach szczególnych.

W odpowiedzi na odwołanie (k. 9) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu wskazał, że ubezpieczony urodzony (...), złożył w dniu 5 czerwca 2014 roku wniosek o emeryturę. Wniosek o emeryturę, zdaniem organu rentowego, jest niezasadny jako sprzeczny z obowiązującymi przepisami prawa, ponieważ ubezpieczony nie ukończył 60 roku życia, a ponadto nie udowodnił wymaganego piętnastoletniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. M., urodzony (...), złożył w dniu 5 czerwca 2014 roku wniosek o emeryturę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział (...) w W.. W załącznikach przedstawił świadectwa pracy, dokumentujące okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wystawione przez (...) SA w W. następującym wymiarze:

- od 1 września 1976 roku do 25 kwietnia 1978 roku (k.7, a.r.);

- od 3 maja 1980 roku do 31 października 1980 roku (k.7, a.r.).

W okresie od 12 listopada 1980r. do 31 maja 2007r. M. M. był zatrudniony w (...) Zakładach (...). Do wniosku o emeryturę odwołujący dołączył dokument o nazwie „świadectwo pracy-sprostowanie” z dnia 22 maja 2014 roku (k. 8, a.r.), w którym w ust. 4 pkt. 8 zamieszczono informację, że M. M. „wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze od 12 listopada 1980 roku do 31 stycznia 1996 roku, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku nawijacz silników elektrycznych, odnoszącym się do stanowiska wymienionego w Dziale XIV, poz. 17, pkt. 6 wykazu stanowiącego załącznik do Zarządzenia Nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku, w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego”.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. decyzją z dnia 17 czerwca 2014 roku odmówił M. M. prawa do wcześniejszej emerytury, z uwagi na to, że nie osiągnął wieku 60 lat i na dzień 1.01.1999r. nie udowodnił 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Zakład nie uznał okresu od 12.11.1980r. do 31.01.1996r. za okres pracy w warunkach szczególnych. (k. 14 a.r.)

Decyzja powyższa jest przedmiotem odwołania w niniejszej sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie M. M. jako niezasadne podlega oddaleniu.

Zgodnie z art.184 w zw. z art. 32 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 2013, poz. 1440, t.j.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. 1983, nr 8, poz. 43), prawo do emerytury przysługuje ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku, jeżeli na dzień 1 stycznia 1999 roku, spełniają następujące warunki:

1.  osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat dla mężczyzn,

2.  mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat – dla mężczyzn.

Emerytura przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia RM z 7.02.1983 roku, pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1.  osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn.

2.  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Odwołujący urodził się (...), a zatem ma ukończone obecnie 56 lat. Sąd Okręgowy jest zobligowany do stwierdzenia oczywistego faktu, że odwołujący nie ukończył 60 roku życia, wymaganego przez wyżej wymienione przepisy do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury przez mężczyzn. Nie ma zatem możliwości (ustawowych), aby obecnie zostało mu przyznane takie prawo.

Jak wskazano wyżej, w polskim ustawodawstwie istnieją dwie równorzędne i równoważne przesłanki, niezbędne do przyznania prawa do emerytury wcześniejszej z warunków szczególnych. Są to: osiągnięcie wieku emerytalnego, tj. ukończenie 60 lat oraz posiadanie wymaganego okresu zatrudnienia, tj. 15 lat pracy w warunkach szczególnych na dzień 1.01.1999r. Brak którejkolwiek z tych przesłanek powoduje niemożność przyznania prawa do świadczenia.

Z uwagi na nieuzyskanie przez odwołującego wymaganego wieku emerytalnego dla nabycia wcześniejszej emerytury, Sąd uznał za zbędne i bezprzedmiotowe badanie w obecnym postępowaniu, czy M. M. pracował w warunkach szczególnych w spornym okresie od 12.11.1980r. do 31.01.1996r.

Dodatkowo Sąd wskazuje, że rozporządzenie RM z 7 lutego 1983r. w § 5-15 przewiduje także w pewnych wypadkach niższy wiek dla wcześniejszej emerytury dla mężczyzn – ukończenie 55 lat życia- tylko dla ściśle określonych stanowisk pracy (m.in. członek personelu latającego, pracownik zatrudniony w portach morskich, w hutnictwie, prace w szczególnych warunkach wymienione w dziele IV wykazu B). Jednak odwołujący się nie powoływał się na tego rodzaju stanowisko pracy ale na stanowisko uregulowane w dziale XIV Prace różne poz.17 „Lakierowanie ręczne lub natryskowe nie zhermetyzowane” Wykazu A rozporządzenia. Dla tego stanowiska i innych wymienionych w Wykazie A rozporządzenia przepisy wymagają dla uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury przez mężczyzn osiągnięcie wieku 60 lat życia.

Z tych względów, na podstawie art. 477 ¹⁴ k.p.c., Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.

BT