Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lutego 2016 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Patrycja Baranowska

Protokolant Anna Galara

po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2016 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko K. T.

o zapłatę

utrzymuje w mocy nakaz zapłaty z dnia 22 września 2015 roku wydany w sprawie o sygn. akt VIII GNc 411/15.

Sygn. akt VIII GC 516/15

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2015 roku powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu nakazowym, że pozwany K. T. ma w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłacić powódce kwotę 80.021,44 zł wraz z odsetkami w wysokości odsetek za zwłokę określanej na podstawie art. 56 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa naliczanymi od kwoty 79.285,00 zł od dnia 19 marca 2015 roku oraz od kwoty 736,44 zł od dnia wniesienia pozwu wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 15 grudnia 2014 roku strony zawarły umowę o roboty budowalne, na mocy której powódka jako wykonawca zobowiązała się wykonać roboty polegające na wbiciu 33 sztuk pali o średnicy 400 mm w technologii jet- grouting stanowiących palisadę oporową.

Podała, że wykonała roboty objęte umową, zaś pozwany bez zastrzeżeń dokonał ich odbioru w dniu 7 lutego 2015 roku. W zestawieniu finansowym robót ustalono wartość robót na kwotę 188.000,00 zł netto. Powódka wskazała, że wystawiła fakturę VAT, którą wysłała do pozwanego. Podała, że w fakturze uwzględniono dokonaną przez pozwanego wpłatę tytułem zaliczki. Do zapłaty pozostała kwota 159.285,00 zł.

Powódka przywołała pismo pozwanego z dnia 17 kwietnia 2015 roku i wskazała, że zawiera ono uznanie roszczenia. Wskazała, że w dniu 30 kwietnia 2015 roku pozwany dokonał na rzecz powódki zapłaty kwoty 80.000,00 zł, co winno być odczytane jako kolejne uznanie zobowiązania. Poza tym powódka wskazała, że z uwagi, iż płatność częściowa nastąpiła po terminie wymagalności roszczenia, po stronie powódki powstało roszczenie o zapłatę odsetek.

Powódka wskazała, że domaga się w niniejszym postępowaniu zapłaty kwoty 79.285,00 zł tytułem części niezapłaconego przez pozwanego wynagrodzenia objętego fakturą VAT nr (...), odsetek w wysokości odsetek za zwłokę określanej na podstawie art. 56 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku- Ordynacja podatkowa naliczanych za zwłokę w płatności kwoty 79.285,00 zł za okres od dnia następującego po terminie płatności tej kwoty wskazanym w treści faktury VAT nr (...), tj. od dnia 19 marca 2015 roku do dnia zapłaty na podstawie art. 7 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych z uwagi na spełnienie przesłanek powstania roszczenia o odsetki przewidzianych w tym przepisie, kwoty 736,44 zł stanowiącej skapitalizowane odsetki w wysokości odsetek za zwłokę określonej na podstawie art. 56 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku- Ordynacja podatkowa, naliczonych za opóźnienie w płatności części wynagrodzenia objętego fakturą VAT nr (...), to jest kwoty 80.000,00 zł za okres od dnia 19 marca 2015 roku do dnia 30 kwietnia 2015 roku na podstawie art. 7 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 2013 roku oraz odsetek w wysokości odsetek za zwłokę określonej na podstawie art. 56 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku naliczonych od kwoty 736,44 zł za okres od dni wniesienia pozwu.

W dniu 22 września 2015 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie o sygn. akt VIII GNc 411/15 wydał nakaz zapłaty w postepowaniu nakazowym, od którego pozwany złożył zarzuty.

W zarzutach zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o uchylenie nakazu zapłaty, oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu zarzutów pozwany wskazał, że podnosi zarzut nienależytego wykonania zobowiązania oraz zarzut potrącenia wierzytelności o zapłatę odszkodowania z tytułu nienależytego wykonania zobowiązania z roszczeniem powódki o zapłatę wynagrodzenia.

Pozwany podniósł, że dysponował opinią techniczną ściany oporowej sporządzoną przez projektanta mgr inż. P. S. z października 2014 roku oraz opinią techniczną ww. inwestycji sporządzoną w lutym 2014 roku, przez inżyniera L. J. oraz tech. bud. M. W. (1). Z ww. opinii jednoznacznie wynika, że pozwanego mogły być bezpiecznie realizowane. Powódka zapewniła, że posiada specjalistyczną wiedzę i doświadczenie w zakresie wykonywania prac budowalnych, zobowiązała się do wykonania dokumentacji powykonawczej i wzięła na siebie odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie przedmiotu umowy.

Zdaniem pozwanego powódka nie dostarczyła stosownych badań i sprawdzeń kontrolnych.

Pozwany nie zgodził się z twierdzeniem powódki, że prace odebrał bez zastrzeżeń, gdyż w protokole wskazał, że elewacja została uszkodzona jak również sześć płyt rusztowania zostało zniszczonych.

Poza tym zdaniem pozwanego, skoro nie posada on specjalistycznej wiedzy z zakresu budownictwa, podpisany protokół odbioru nie powinien stanowić dowodu potwierdzającego należyte wykonania przedmiotu umowy.

Zdaniem pozwanego treść notatki z dnia 6 lutego 2015 roku wskazuje, że przedmiot umowy nie był realizowany i nie został zrealizowany zgodnie z umową.

Pozwany wskazał, że wstrzymał się z zapłatą pozostałej części wynagrodzenia albowiem ma w stosunku do powódki roszczenie o naprawienie szkody. Poza tym powołał się na korespondencję skierowaną do powódki, w której odpowiedział na wezwanie do zapłaty.

W ocenie pozwanego przedmiot umowy nie został prawidłowo wykonany, co potwierdza ekspertyza mgr inż. A. B. (1). Wskazał, że powódka nie zaproponowała żadnego rozwiązania dotyczącego naprawy palisady.

Pozwany podkreślił, że ekspertyza wprost wykazała, że pozostawienie w stanie istniejącym palisady wykonanej przez powódkę (w części początkowej od strony ulicy) grozi katastrofą budowlaną, za którą odpowiedzialność ponosi powódka.

Pozwany wskazał, że wezwał powódkę w trybie pilnym do rzetelnego wykonania palisady zgodnie z przedmiotem umowy, aby zapobiec katastrofie budowlanej.

Nadto pozwany wskazał, że w dniu 8 września 2015 roku, na skutek kontroli z dnia 7 września 2015 roku otrzymał zawiadomienie o wszczęciu postępowania przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w K. w sprawie nieodpowiedniego stanu technicznego palisady i Powiatowy Inspektor wydał decyzję nakazującą pozwanemu wykonanie zabezpieczenia nie wbitych na projektowaną głębokość pięciu pali palisady.

Powołując się na art. 471 k.c. pozwany podniósł nienależyte wykonanie zobowiązania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności gospodarczej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. jest projektowanie i wykonawstwo budowli inżynierskich, robót ziemnobudowalnych i konstrukcyjnych.

Pozwany K. T. prowadzi działalność gospodarczą o nazwie K. T. Agencja (...). Głównym przedmiotem jego działalności gospodarczej jest działalność hotelarska.

Bezsporne,

W 2014 roku pozwany realizował inwestycję polegającą na przebudowie parteru budynku wspólnoty mieszkaniowej (...) przy Promenadzie (...) w M. dz. nr (...) m. M..

W tym celu na zlecenie inwestora K. T. w listopadzie 2013 roku został sporządzony projekt budowalno- wykonawczy branży konstrukcyjnej przez mgr inż. S. D. i sprawdzony przez mgr inż. R. K..

W części opisowej projektu wskazano, że działka nr (...) obręb 20 m. M. jest zagospodarowana. Znajduje się na (...) hotel (...), na który składają się budynek główny wielokondygnacyjny i budynek parterowy, przy którym projektuje się palisadę. Projektowana palisada pozwoli na utrzymanie uskoku naziomu między działkami nr (...). Palisada od strony odpowietrzanej będzie wykończona żelbetową warstwą wyrównawczą. Korona palisady będzie zwieńczona oczepem żelbetowym.

Bezsporne, a nadto projekt budowlano- wykonawczy k. 40-50, decyzja k. 51, zaświadczenie k. 52, stwierdzenie przygotowania zawodowego k. 53, zaświadczenia k. 54, dokumentacja fotograficzna k. 300-325,

W lutym 2014 roku pozwany zlecił inż. L. J. i tech. bud. M. W. (1) sporządzenie opinii technicznej dotyczącej problemów konstrukcyjnych przy realizacji zamierzeń inwestora polegających na likwidacji tarasu od strony zachodniej z odsłonieniem budynku aż do poziomu piwnic, uzupełnienie tarasu wzdłuż istniejącej parterowej przybudówki od strony Promenady G.. Uzupełnienie dotyczy utworzenia palisady żelbetowej przenoszącej parcia gruntu i naziomu, a w tym oddziaływanie płytko posadowionej parterowej dobudówki, uzyskanie prostego wejścia i wjazdu od ul. (...) wzdłuż budynku mieszkalnego.

We wnioskach opinii wskazano, że zasadnicza konstrukcja budynku jest w dobrym stanie technicznym, a fundamenty budynku posadowione są na równym poziomie, co oznacza, że obiekt nie jest posadowiony na skapie i nie może wystąpić zjawisko zsuwania się budynku po stromiźnie.

Wskazano, że usunięcia ziemi łącznie z rozbiórką tarasu nie będzie miało destrukcyjnego znaczenia dla samego budynku. Zastosowanie palisady żelbetowej dla przejęcia parcia gruntu i naziomy na odcinku występowania parterowej dobudówki opiniujący uznali za uzasadnione i celowe.

Dowód: opinia techniczna k. 126-140,

W październiku 2014 roku pozwany zlecił mgr inż. P. S. sporządzenie opinii technicznej, której celem było sprawdzenie, czy rozwiązania konstrukcji ściany oporowej w postaci palisady z pali (...) oraz M. w przedstawionych projektach budowlanych i wykonawczych są prawidłowe i nie stwarzają zagrożenia konstrukcji budowli przyległych.

Opiniujący badał trzy, przedstawione przez pozwanego, projekty konstrukcji ściany oporowej.

Dowód: opinia techniczna k. 141-160, zeznania świadka P. S. k. 334,

W dniu 15 grudnia 2014 roku pomiędzy (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. a pozwanym K. T. zawarta została umowa, której przedmiotem było wykonanie przez powódkę robót polegających na wbiciu 33 sztuk pali o średnicy 400 mmm w technologii jest- grouting stanowiących palisadę oporową. Przedmiot umowy miał zostać wykonany w oparciu o projekt budowlano- wykonawczy palisady Projekt nr (...) -P- (...)01. W ramach realizacji przedmiotu umowy powódka zobowiązała się wykonać dokumentację powykonawczą zrealizowanych prac oraz przedstawić zamawiającemu niezbędne badania i sprawdzenia potwierdzające prawidłowość wykonanych prac w szczególności osiągnięcia przez pale wymaganej głębokości zabicia.

W §1 pkt 2 umowy zawarto zapis, że prace zrealizowane zostaną zgodnie z Ofertą Wykonawcy nr (...)-15-diw z dnia 26 listopada 2014 roku stanowiącą załącznik nr 1 do umowy, Projektem budowalno- wykonawczym palisady oraz Projektem wykonawczym palisady w technologii jet- grouting.

Wskazano, że w przypadku wprowadzenia zamian w projekcie w stosunku do oferty w zakresie ilości i długości pali strony dokonają zmian w zakresie wysokości należnego wykonawcy wynagrodzenia z tytułu realizacji przedmiotu umowy proporcjonalnie do zamiany ilości pali uwzględniając ustaloną na podstawie oferty cenę jednostkową 1 pala.

Przedmiot umowy miał zostać wykonany w terminie 12 dni roboczych od dnia przekazania placu budowy zamawiającemu.

Przy zawarciu umowy powódkę reprezentował D. I., który działał na podstawie pełnomocnictwa udzielnego mu przez P. N., prokurenta samoistnego uprawnionego do samodzielnej reprezentacji powódki. Pozwany podpisał umowę osobiście.

Strony uzgodniły, że za wykonanie przedmiotu umowy powódka otrzyma wynagrodzenie w wysokości 195.000,00 zł netto powiększone o podatek VAT. Rozliczenie za realizację przedmiotu umowy miało nastąpić poprzez zapłatę przez pozwanego zaliczki w wysokości 30 % wartości umowy oraz zapłatę pozostałej części wynagrodzenia (70 %) po zakończeniu robót palowych, dostarczeniu pozwanemu dokumentacji powykonawczej oraz niezbędnych badań i sprawdzeń kontrolnych potwierdzających prawidłowość wykonania przedmiotu umowy. Powódka uprawniona była do wystawienia faktury VAT dotyczącej wynagrodzenia na podstawie protokołu odbioru końcowego robót sporządzonego przez powódkę i podpisanego przez upoważnionych przedstawicieli stron. Zapłata wynagrodzenia za wykonane prace miała nastąpić w terminie 30 dni od daty doręczenia pozwanemu faktury VAT na rachunek bankowy wskazany w treści faktury.

Ustalono, że przedstawicielami powódki na budowie będzie M. W. (2) pełniący funkcję kierownika robót oraz L. D. ds. (...). M. W. (2) posiadał pełnomocnictwo do działania w imieniu powódki przy dokonywaniu czynności faktycznych i prawnych dotyczących przedmiotu umowy.

Poza tym strony ustaliły ( §5 pkt 2), że w przypadku napotkania na obszarze prowadzonych przez wykonawcę robót, instalacji podziemnych, przeszkód w gruncie lub innych urządzeń/obiektów wymagających przełożenia, usunięcia bądź zabezpieczenia, związane z tym roboty będą wykonane na koszt zamawiającego, w sposób w terminie uzgodnionym przez strony.

Strony uzgodniły, że wykonawca przedłoży zamawiającemu w dniu rozpoczęcia odbioru następujące dokumenty pozwalające na ocenę prawidłowości i zakresu wykonania prac: metrykę pali, dokumenty jakościowe dostarczonych materiałów, protokoły wykonanych badań kontrolnych i sprawdzeń, dokumentujących zgodność wykonania robót z projektem, dokumentację powykonawczą.

W trakcie prac powódka posiadała ważne ubezpieczenie OC.

Dowód: umowa z dnia 15 grudnia 2014 roku k. 22- 27, oferta k. 28-29, warunki ogólne realizacji robót k. 30, odpis pełny z KRS powódki k. 13-19, wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pozwanego k. 21, pełnomocnictwo k. 31, odpis aktualny z rejestru przedsiębiorców k. 32-35, kserokopia dowodu osobistego pozwanego k. 36, wniosek o potwierdzenie nadania NIP k.37-38, decyzja w sprawie nadania NIP k. 39, certyfikat do polisy k. 55-58, zeznania świadka D. I. k. 328-330, zeznania pozwanego k. 334-335,

W dniu 30 grudnia 2014 roku pozwany zapłacił zaliczkę w wysokości 30 % wynagrodzenia określonego w umowie, tj. kwotę 71.955,00 zł w oparciu o wystawioną przez powódkę, w dniu 23 grudnia 2014 roku fakturę VAT proforma nr (...)

Dowód: faktura proforma (...) k. 63, potwierdzenie przelewu k. 64,

Po rozpoczęciu prac powódka napotkała na przeszkodę uniemożliwiającą prawidłowe wykonanie czterech pierwszych pali, a następnie w trakcie prowadzonych prac okazało się, że istniejąca w gruncie przeszkoda uniemożliwia zabicie pala o numerze 33. O tym fakcie został poinformowany pozwany, który podjął starania zmierzające do usunięcia przeszkody. W tym celu pozwany wynajął firmę zewnętrzną, która stwierdziła, że przeszkoda nie nadaje się do usunięcia.

W związku z próbami formowania pali 1-4 w miejscu, gdzie ostatecznie z uwagi na przeszkodę, do wykonania pali nie doszło, pozostały tzw. kolumny technologiczne.

Z uwagi na zaistniałą sytuacją doszło do wymiany pomiędzy stronami korespondencji mailowej dotyczącej rozwiązania problemu niemożności wykonania części pali.

Ostatecznie strony uzgodniły, że powódka nie wykonana czterech pierwszych pali oraz pala oznaczonego w projekcie pod numerem 33. Kolumna nr 32 została przesunięta w kierunku kolumny 31 na odległość zapewniającą możliwość uformowania kolumny oraz uformowano kolumnę o średnicy większej aniżeli w projekcie.

Powódka prowadziła prace budowlane od 30 stycznia 2015 roku do 7 lutego 2015 roku.

W dniu 6 lutego doszło do sporządzenia notatki służbowej, w której opisano ustalenia stron związane wykonaniem przez powódkę prac w sposób odbiegający od projektu z uwagi na zaistniałe przeszkody w gruncie.

Oprócz informacji i rezygnacji z wykonania kolumn nr 1,2,3,4,33 w notatce opisano sposób wykonania kolumny 32. Wskazano również, że niewykorzystane zbrojenie palisady w postaci dwuteowników (...) o długości 9 m i ilości 2 szt – staje się własnością pozwanego. Padano, że zbrojenie zostało niewykorzystane na skutek rezygnacji z kolumn o numerach 1,2,3,4,33. Pozostałe 3 sztuki zostają własnością powódki. Za wykonanie roboty strony ustaliły wynagrodzenie na kwotę 185.000,00 zł netto.

W dniu 7 lutego 2015 roku doszło do podpisania przez strony protokołu odbioru końcowego robót. W treści protokołu strony stwierdziły, że roboty zostały wykonane zgodnie z umową (projektem i kosztorysem) oraz bezusterkowo. Jakość robót oceniono na dobrą.

Częścią protokołu było zestawienie finansowe robót, z którego wynikał rodzaj i zakres wykonanych i odebranych na podstawie protokołu robót. W zestawieniu finansowym strony ustaliły również wartość robót na kwotę 188.000,00 zł netto. Na protokole- zestawieniu finansowym robót umieszczono zapis, o uszkodzonej elewacji i zniszczonych 6 płytach rusztowania.

Protokół podpisali M. W. (2) i K. T..

W tym dniu powódka przekazała również pozwanemu dokumentację powykonawczą, co zostało potwierdzone przez pozwanego. W dokumentacji powykonawczej uwzględniono zmiany wprowadzone w trakcie robót.

Dowód: protokół odbioru końcowego z dnia 7 lutego 2015 roku k. 59-60, notatka służbowa k. 89, korespondencja mailowa k. 296- 299, pismo z dnia 7 lutego 2015 roku k. 238, dokumentacja powykonawcza k. 240-271, zeznania świadka D. I. k. 329-330, zeznania M. W. (2) k. 330-332, zeznania świadka L. C. k. 332-333, zeznania J. Ł. k. 333, zeznania pozwanego k. 334-335,

W dniu 10 lutego 2015 roku powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę netto 188.000,00 zł, 231.240,00 zł brutto. W fakturze uwzględniono wpłatę dokonaną przez pozwanego tytułem zaliczki.

Faktura została przesłana pozwanemu listem poleconym i doręczona pozwanemu w dniu 13 lutego 2015 roku. W fakturze wskazano, że pozwany winien zapłacić wynagrodzenie do dnia 18 marca 2015 roku.

Po uwzględnieniu dokonanej przez pozwanego wpłaty tytułem zaliczki do zapłaty na rzecz powódki pozostała kwota 159.285,00 zł.

Dowód: faktura VAT nr (...).2015 z dnia 10 lutego 2015 roku k. 61, potwierdzenie doręczenia faktury pozwanemu k. 62, faktura VAT proforma nr 02/12/2014 z dnia 23 grudnia 2014 roku k. 63, potwierdzenie zapłaty k.64,

W dniu 17 kwietnia pozwany skierował do powódki pismo, w którym zwrócił się z prośbą o wyrażenie zgody na przedłużenie terminu zapłaty należności objętej fakturą VAT nr (...), wskazując, że płatności dokona do dnia 30 maja 2015 roku.

W piśmie tym pozwany wskazał, że rozbiórka tarasu, który był zabezpieczony przez powódkę została dokonana w ubiegłym tygodniu.

Pozwany zwracał uwagę na przejściowy zator płatniczy.

Dowód: pismo z dnia 17 kwietnia 2015 roku k. 65

W dniu 30 kwietnia 2015 roku pozwany zapłacił na rzecz powódki kwotę 80.000,00 zł. W tytule przelewu wskazał numer faktury i podał, że płatność ma charakter częściowy.

Dowód: potwierdzenie przelewu k. 66,

W lipcu 2015 roku pozwany zlecił mgr inż. A. B. (2) wykonanie ekspertyzy oceniającej stan techniczny palisady.

Sporządzający opinię stwierdził, że należy bezzwłocznie zabezpieczyć część palisady (pierwsze 5 kolumn) poprzez wykonanie ściany żelbetowej jako spinającej wszystkie kolumny. Należy nadto wykonać kotwienie ściany i wykonać opaskę w dolnej części ściany.

We wnioskach ekspertyzy wskazano, że pozostawienie w stanie istniejącym palisady grozi katastrofą budowalną. Warunki atmosferyczne (deszcze) mogą spowodować wymywanie piasku z przestrzeni międzykolumnowej oraz spod kolumn. Nadto winna być wyłączona z eksploatacji górna część tarasu.

Dowód: ekspertyza k. 90-102,

W dniu 24 lipca pozwany zwrócił się do powódki o spotkanie na placu budowy. Wskazał, że w wyniku przeprowadzonych prac odkrywkowych pojawiły się nowe okoliczności, o których nie miał wiedzy.

Podał, że w maju rozebrał taras, w który były wkręcane pale. Według projektu pale miały zostać zamontowane w ilości 33 sztuk zgodnie z projektem wykonanym przez powódkę. Obecnie 5 papli wisi w powietrzu.

Do pisma pozwany załączył opinię.

Dowód: pismo z dnia 24 lipca k. 123,

W odpowiedzi na powyższe pismo powódka poinformowała pozwanego, że pale 1,2,3,4 nie zostały wykonane z uwagi na przeszkody w gruncie, zaś widoczny na zdjęciach cementogrunt w miejscu kolumn 1,2,3,4 jest wynikiem zmieszania zaczynu cementowego z gruntem podczas próby zawiercania a nie podczas formowania kolumn.

Dowód: pismo z dnia 19 sierpnia 2015 roku k. 273,

W dniu 28 sierpnia 2015 roku pełnomocnik powódki skierował do pozwanego przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty 80.257,56 zł.

Dowód: pismo z dnia 28 sierpnia 2015 roku k. 67-69,

W dniu 2 września 2015 roku A. B. (2) skierował do pozwanego pismo, w którym zawarł stanowisko, że jeśli kolumny z różnych przyczyn (przeszkody) nie mogły zostać fizycznie wykonane do na tę okoliczność winna być przeprowadzona korekta do projektu palisady lub projekt zamienny w tym zakresie. Projekt ten powinien wykazać inny sposób zabezpieczenia skarpy.

Pozostawienie pali w podłożu niezakotwionych jest błędem i nie wykonaniem przedmiotowego zadania zgodnie z umową.

Dowód: pismo z dnia 2 września 2015 roku k. 103,

Pozwany powiadomił Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o wykonanych przez powódkę pracach. Państwowy Inspektor Nadzoru B. dokonał kontroli stanu technicznego palisady. Z wykonanych czynności sporządził protokół.

Pismem z dnia 8 września 2015 roku Powiatowy Inspektor Nadzoru B. zawiadomił pozwanego o wszczęciu postepowania w sprawie nieodpowiedniego stanu technicznego palisady.

Decyzją z dnia 5 października 2015 roku organ nadzoru budowlanego wydał decyzję o nakazaniu pozwanemu wykonania zabezpieczenia nie wbitych na projektowaną głębokość pięciu pali palisady do dnia 30 listopada 2015 roku.

Dowód: zawiadomienie k. 121, decyzja z dnia 5 października 2015 roku k. 122, protokół k. 124- 125,

Pismem noszącym datę 11 września 2015 roku pełnomocnik pozwanego odpowiedział na skierowane do pozwanego wezwanie do zapłaty. Pełnomocnik powołał się na opinię wydaną przez A. B. (2), załączając ją do pisma. Poza tym wezwał powódkę do rzetelnego wykonania palisady, aby zapobiec katastrofie budowlanej.

Dowód: pismo z dnia 11 września 2015 roku z załącznikami k. 104-120,

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie ustalony został przede wszystkim na podstawie dokumentów złożonych przez strony postępowania. Sąd uznał je za wiarygodne, jako że żadna ze stron nie kwestionowała ich treści, zaś Sąd również nie powziął żadnych wątpliwości co do ich rzetelności i prawdziwości. Sąd za wiarygodne uznał również zeznania przesłuchanych świadków D. I. M. W. (2), L. C., J. Ł. i P. S..

Zeznania przedstawicieli powódki D. I., M. W. (2) oraz L. C. na okoliczności związane przede wszystkim z zawarciem umowy, przebiegiem inwestycji oraz ustaleniami stron w trakcie robót były logiczne i szczegółowe. Korespondowały ze sobą w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Największą wiedzę na temat przebiegu realizacji prac posiadał M. W. (2), który pełniąc funkcję kierownika robót przebywał na budowie. Zeznania tego świadka w pełni korespondują z dowodami dokumentów. Poza tym, co istotne potwierdzają wersję powódki dotyczącą obopólnej zgody stron na rezygnację z wykonywania części pali w związku z zaistniałymi przeszkodami. Istotne jest również to, że potwierdzają, iż pozwany miał pełną świadomość, że pale 1,2,3,4 oraz 33 nie zostały wykonane i zdawał sobie sprawę z konieczności wprowadzenia wykonania zastępczego. Okoliczność ta została również potwierdzona w zeznaniach kierownika budowy J. Ł., który wprosi oświadczył, że strony uzgodniły, że z uwagi na przeszkodę część pali nie zostanie wykonana i powódka zakończy prace bez wykonywania tych pali. Z zeznań tego świadka również płynie wniosek, iż pozwany miał świadomość, iż w miejsce niewykonanych pali będzie musiał wprowadzić rozwiązanie zastępcze.

Zeznania P. S. nie wniosły wiele do sprawy. Świadek potwierdził jedynie wnioski zawarte w sporządzonej opinii prywatnej.

Sąd przeprowadził również dowód z przesłuchania pozwanego celem uzupełnienia materiału dowodowego, jako że pozwany uczestniczył osobiście zarówno w podpisywaniu umowy, jak również w ustaleniach będących podstawą sporządzenia notatki z dnia 6 lutego 2015 roku, która dla sprawy miała bardzo istotne znaczenie. Co do zasady zeznania pozwanego pokrywały się odnośnie przebiegu realizacji inwestycji z zeznaniami M. W. (2). Inna była jednak płynąca z tych zeznań ocena działań powódki. Zdaniem pozwanego powódka nie wywiązała się z umowy.

W analizowanym stanie faktycznym zgodne zeznania wszystkich świadków, które korespondowały z przedstawionymi przez strony dokumentami pozwoliły na wyjaśnienie faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności weryfikacji podnoszonych przez pozwanego okoliczności, mających zniweczyć zasadność roszczenia powódki (nienależytego wykonania umowy przez powódkę).

Podstawę prawną powództwa w zakresie wynagrodzenia za wykonanie umowy z dnia 15 grudnia 2014 roku stanowił art. 647 k.c., zgodnie z którym przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Umowa o roboty budowlane ma charakter konsensualny, odpłatny i jest umową rezultatu. Świadczeniem wzajemnym inwestora jest wynagrodzenie wykonawcy, które musi być dokładnie ustalone w umowie albo jako wynagrodzenie ryczałtowe, w postaci z góry ustalonej kwoty, albo wynagrodzenie kosztorysowe, przez wskazanie podstaw i reguł jego ustalenia, którego wysokość zostanie obliczona po ukończeniu robót, według ustalonych
w umowie zasad. Strony postępowania ustaliły w umowie, że pozwany zapłaci wykonawcy wynagrodzenie określone kwotowo, na podstawie wystawionej faktury. W tym miejscu podkreślić należy, że strony w umowie przewidziały możliwość zmiany wynagrodzenia w przypadku wprowadzenia zmian w projekcie w stosunku do oferty w zakresie ilości i długości pali proporcjonalnie do zmiany ilości pali uwzględniając ustaloną na podstawie oferty cenę jednostkową 1 pala.

Strona powodowa dla wykazania zasadności złożonego powództwa przedstawiła przede wszystkim umowę o roboty budowalne, której załącznik stanowiła oferta, protokół odbioru wykonanych robót podpisany przez pozwanego oraz fakturę Vat również zaakceptowaną przez zlecającego roboty budowlane. Poza tym przedłożyła pismo zawierające uznanie roszczenia powódki oraz dowód zapłaty części wynagrodzenia.

Zgodnie z postanowieniami umowy (§3) uzyskanie protokołu odbioru robót uprawniało powódkę do wystawienia faktury VAT obejmującej umówione przez strony wynagrodzenie ryczałtowe.

Powódka udowodniła, że wykonała swój obowiązek oddania przedmiotu umowy. Z definicji legalnej umowy o roboty budowlane wynika wprost, że protokół odbioru robót i przyjęcie tych robót determinuje obowiązek zapłaty. W tym miejscu zaznaczyć należy, że podpisany przez strony protokół odbioru wskazywał, że powódka wykonała w sposób prawidłowy prace, których wartość wyceniona została na kwotę 188.000,00 zł.

Omawiając protokół odbioru i jego znaczenie dla procesu budowlanego nie sposób zgodzić się z zajętym przez pozwanego stanowiskiem, że protokół podpisany przez pozwanego nie będącego profesjonalistą w zakresie wykonywania robót budowalnych, nie może być uznany za dokument potwierdzający prawidłowe wykonanie prac przez powódkę. Idąc za tokiem rozumowania zawartym w zarzutach od nakazu zapłaty, w zaistniałym stanie faktycznym, nigdy nie mogłoby dojść do faktycznego odbioru robót, jako że pozwany był jedyną osobą upoważnioną na mocy postanowień umowy do podpisania dokumentu kwitującego wykonanie prac. Poza tym, jak wynika z zeznań J. Ł., decyzja o odbiorze robót wykonanych przez powódkę (bez wykonania 5 pali) zapadła po konsultacji z kierownikiem budowy, który niewątpliwie był osobą dysponującą fachową wiedzą.

W okolicznościach niniejszej sprawy nie sposób przyjąć zatem, iż w protokole odbioru nie odzwierciedlono wcześniejszych ustaleń stron dotyczących rezygnacji pozwanego z wykonania części opalowania na skutek przeszkody w gruncie, czy też aby pozwany zaakceptował protokół nie mając wiedzy o tym , że pale nie zostały wykonane. W ocenie Sądu pozwany miał pełną świadomość zakresu wykonanych przez powódkę robót, czego dowodem jest chociażby notatka poprzedzającą sporządzenie protokołu, która świadczy o doskonałej orientacji pozwanego w kwestiach budowalnych. Zdaniem Sądu pozwany podpisując protokół przyjął na siebie zobowiązanie o treści w nim umieszczonej.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że powódka wykazała, iż przysługuje jej roszczenie o zapłatę kwoty 79.285,00 zł wynikające z faktury VAT. Przede wszystkim kwota wynagrodzenia została uzgodniona pomiędzy stronami w notatce z dnia 6 lutego 2015 roku, a następnie potwierdzona w protokole odbioru wykonanych robót. W dniu 10 lutego 2015 roku wysokość wynagrodzenia została stwierdzona fakturą, która została zaakceptowana przez pozwanego. Poza tym pozwany dokonał częściowej zapłaty należności wynikającej z faktury, zaś w potwierdzeniu przelewu wskazał, że jest to częściowa zapłata.

Przede wszystkim jednak stwierdzić należy, że pozwany deklarował dokonanie spłaty należności, stwierdzonej fakturą VAT i nie kwestionował wówczas wysokości uzgodnionego wynagrodzenia. W piśmie z dnia 17 kwietnia 2014 roku, w odpowiedzi na wezwanie do zapłaty, pozwany zadeklarował, że dokona zapłaty należności do dnia 30 maja 2015 roku i jako wyłączną przyczynę opóźnienia wskazywał problemy finansowe związane z realizowanym przedsięwzięciem. Następnie w dniu 30 kwietnia 2015 roku dokonał zapłaty kwoty 80.000,00 zł. To zaś skutkuje przyjęciem, że uznał istnienie zadłużenia.

Argumentacja pozwanego zmierzająca do uchylenia nakazu zapłaty i oddalenia powództwa nie zasługiwała na aprobatę,

Z materiału dowodowego sprawy nie wynika, że pozwany zgłosił wobec powódki roszczenia z tytułu rękojmi za wady czy też z tytułu odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy.

Podkreślić należy, że w treści zarzutów od nakazu zapłaty pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika dwukrotnie wskazał, że podnosi zarzut nienależytego wykonania zobowiązania przez powódkę, powołał się na uregulowanie zawarte w art. 471 k.c. a nadto wskazał, iż podnosi zarzut potrącenia wierzytelności o zapłatę odszkodowania z tytułu nienależytego wykonania zobowiązania z roszczeniem powódki o zapłatę wynagrodzenia. Wskazać jednak trzeba, że niemożliwe było uznanie, że wierzytelność z tytułu odszkodowania, o której mowa w zarzutach od nakazu zapłaty istnieje i może zostać przeciwstawiona roszczeniu powódki. Nie została ona bowiem w żaden sposób skonkretyzowana.

Zgodnie z treścią art. 498 §1 k.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

W tym miejscu przypomnieć trzeba, że od potrącenia jako czynności materialnoprawnej, odróżnić trzeba zarzut potrącenia będący czynnością procesową. Oświadczenie o potrąceniu, o którym mowa w art. 499 k.c., jest czynnością materialnoprawną powodującą - w razie wystąpienia przesłanek określonych w art. 498 § 1 k.c. - odpowiednie umorzenie wzajemnych wierzytelności, natomiast zarzut potrącenia jest czynnością procesową, polegającą na żądaniu oddalenia powództwa w całości lub w części z powołaniem się na okoliczność, że roszczenie objęte żądaniem pozwu wygasło wskutek potrącenia. Oświadczenie o potrąceniu stanowi zatem materialnoprawną podstawę zarzutu potrącenia. Do dokonania potrącenia może dojść zarówno w ramach postępowania sądowego, jak i poza nim; w trakcie postępowania sądowego uprawniony może połączyć złożenie oświadczenia woli o potrąceniu z podniesieniem zarzutu potrącenia. Podniesienie zarzutu potrącenia jest tym samym równoznaczne ze złożeniem oświadczenia o potrąceniu, jeżeli oświadczenie takie nie zostało złożone wcześniej.

W przedmiotowej sprawie pozwany ani przed procesem ani w jego trakcie zarzutu potrącenia nie złożył.

Omawiając tę kwestię należy mieć również na uwadze art. 493 §3 k.p.c.. Zgodnie z jego treścią do potrącenia mogą być przedstawione tylko wierzytelności udowodnione dokumentami, o których mowa w art. 485. Dotyczy to zatem dokumentów urzędowych, rachunków zaakceptowanych przez dłużnika, pisemnych oświadczeń o uznaniu długu, zaakceptowanych żądań zapłaty, weksli, czeków, warrantów, rewersów. Takie wierzytelności do potrącenia z wierzytelnością powódki przedstawione nie zostały.

Pozwany domagając się oddalenia powództwa zarzucał, że przedmiot umowy nie został zrealizowany zgodnie z umową, w związku z tym wynagrodzenie nie jest należne powódce.

Takiemu stanowisku przeczy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie. Jak już zwracano uwagę, nie powinno budzić żadnych wątpliwości, że doszło do dokonania przez strony zmiany sposobu realizacji umowy. Podkreślić trzeba, że strony w umowie przewidziały sytuację, gdy z uwagi na zaistnienie przeszkód w gruncie zajdzie potrzeba rezygnacji z wykonania części pali. Notatką służbową z dnia 6 lutego 2015 roku strony przewidziały zmianę umowy polegającą na rezygnacji powoda z wykonania pięciu pali z uwagi na zaistniałe przeszkody.

Strony dokonały również modyfikacji wynagrodzenia w związku z wprowadzoną zmianą, na którą jak już wskazano, pozwany wyraził zgodę.

Z materiału dowodowego sprawy wynika, że powódka wykonała przedmiot umowy zgodnie jej postanowieniami oraz zgodnie z ustaleniami zawartymi w notatce z dnia 6 lutego 2015 roku, która ograniczyła zakres prac powódki. W protokole odbioru robót pozwany potwierdził, że prace zostały wykonane zgodnie z umową i bez zastrzeżeń. Potwierdził również kwotę wynagrodzenia umówioną przez strony.

Podczas składania zeznań pozwany wskazał, że po zburzeniu tarasu słupy 1,2,3,4 wiszą w powietrzu, co zostało uznane przez Inspektora Nadzoru B. za grożące katastrofą budowlaną. Pozwany jednak co najmniej od 6 lutego 2015 roku, czyli od dnia podpisania notatki zdawał sobie sprawę z tego, że pięć słupów z uwagi na nieusuniętą przeszkodę w gruncie nie zostanie przez powódkę wykonanych oraz wiedział, że będzie zmuszony do wprowadzenia rozwiązania zamiennego. W tych okolicznościach nie można zarzucać powódce nienależytego wykonania umowy, skoro pozwany po pierwsze nie usunął przeszkody w gruncie, po drugie wyraził wolę rezygnacji z wykonywania pali 1,2,3,4 i 33 i wiedział, że w związku z tym będzie musiał wprowadzić rozwiązanie zastępcze, aby konstrukcja spełniała swoją rolę. Brak jest również jakichkolwiek podstaw aby kosztami z tym związanymi obciążać powódkę.

Bezpodstawny okazał się również zarzut nieprzekazania pozwanemu prawidłowej dokumentacji powykonawczej dotyczącej wykonanych robót. Z treści przekazanej dokumentacji, wbrew stanowisku pozwanego, wynikają zmiany wprowadzone w trakcie robót, co szeroko wyjaśnił świadek M. W. (2) podczas składania zeznań. Poza tym fakt odbioru dokumentacji został potwierdzony przez pozwanego w dniu odbioru robót i pozwany do czasu sporu nie zgłaszał żadnych uwag do przekazanych przez powódkę dokumentów.

Nie miały wpływu na wymagalność wynagrodzenia uwagi, które naniósł pozwany na protokole odbioru robót- zestawieniu finansowym robót. Pozwany zarzucił powódce uszkodzenie elewacji oraz zniszczenie sześciu płyt rusztowania. Wskazać należy, że nawet jeżeli doszło do takich zdarzeń i odpowiedzialność za nie ponosi powódka, to pozwany nie sformułował w tym zakresie żadnych zarzutów umożliwiających zmniejszenie wynagrodzenia powódki o wysokość szkody, która została poniesiona przez pozwanego w związku z powstałymi zniszczeniami.

Sąd pominął wnioski o przeprowadzenie dowodów z zeznań pozostałych świadków, albowiem uznał sprawę za gotową do ostatecznego rozstrzygnięcia. Pozwany dążył do przesłuchania w charakterze świadków osób, które na jego zlecenie sporządzały opnie prywatne w sprawie oraz projektantów. Sąd uznał, że dowody z zeznań tych osób przedłużyłyby tylko postępowanie. Wnioski płynące z przedstawionych opinii w żaden sposób nie wpływały na istnienie zobowiązania pozwanego do zapłaty wynagrodzenia za wykonane przez powódkę prace.

Oddaleniu podlegał dowód z opinii biegłego, albowiem dowód ten prowadziłby również do przewlekłości niniejszego postępowania. Poza sporem pozostaje bowiem okoliczność, że powódka nie wykonała palisady w pierwotnie zakładanym kształcie, co nie zmienia faktu, że przedmiot umowy został wykonany zgodnie z ustaleniami stron, przy pełnej świadomości pozwanego, zarówno co do zakresu prac jak i wysokości wynagrodzenia.

Dlatego Sąd uznał, że roszczenie powódki jest uzasadnione w całości. Konsekwencją powyższego było, stosownie do treści art. 496 k.p.c., utrzymanie w mocy nakazu zapłaty.

Podstawę prawną orzeczenia o kosztach procesu stanowił przepis art. 98 §1 k.p.c. . Zgodnie z jego treścią strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Na koszty poniesione przez powódkę złożyła się opłata skarbowa od pełnomocnictwa procesowego wynosząca 17,00 zł, opłata od pozwu w postępowaniu nakazowym w kwocie 1.001,00 zł oraz wynagrodzenie reprezentującego powódkę adwokata.

Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika procesowego uzasadnia §6 pkt 6) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.)..