Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI W 3687/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23-02-2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia VI Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Izabella Gabriel

Protokolant: Agnieszka Śliwa

po rozpoznaniu w dniu 23-02-2016 r.

sprawy przeciwko B. S.

córce A. i T. z domu W.

urodzonej (...) we W.

obwinionej o to, że

1. w okresie od 12 listopada 2014 r. do 2 grudnia 2014 r. będąc właścicielem nieruchomości we W. przy ul. (...) (w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach z dn. 13.09.1996 r.) magazynowała odpady komunalne pochodzące z tej nieruchomości w obrębie pasa drogowego ulicy (...) - tj. na terenie, co do którego nie dysponowała tytułem prawnym;

2. w okresie od 12 listopada 2014 r. do 4 grudnia 2014 r. będąc właścicielem nieruchomości we W. przy ul. (...) (w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach z dn. 13.09.1996 r.) magazynowała odpady komunalne pochodzące z tej nieruchomości w obrębie pasa drogowego ulicy (...) - tj. na terenie, co do którego nie dysponowała tytułem prawnym.

tj. o czyny z art. 174 ust. 3 w zw. z art. 25 ust. 2 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r.

******************

I.  uznaje obwinioną B. S. za winną popełnienia zarzucanych jej czynów opisanych w części wstępnej wyroku, stanowiących wykroczenie z art. 174 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach i na podstawie art. 39 § 1 kw odstępuje od wymierzenia jej kary;

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinioną od ponoszenia kosztów postępowania zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postępowania jurysdykcyjnego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W związku z informacją (...) we W. o nielegalnym umieszczeniu pojemników na odpady w pasie drogowym różnych dróg publicznych funkcjonariusze Straży Miejskiej W. przeprowadzili kontrolę m.in. przy ul. (...), która potwierdziła wskazane okoliczności.

W dniu 01 kwietnia 2004r. obwiniona B. S. - prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...) B. S. - zawarła ze Wspólnotą Mieszkaniową nieruchomości położonej przy ul. (...) we W. umowę świadczenia usług w zakresie zarządzania nieruchomościami, której przedmiot określony w § 2 dot. wykonywania czynności zwykłego zarządu nieruchomością wspólną w zakresie zarządu zwykłego zawartego w Ustawie o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994r. Zakres czynności obwinionej został dodatkowo określony w załączniku do w/w umowy, w treści którego wskazano, że dot. on m.in. zapewnienia wywozu śmieci i przygotowania umów na dostawę mediów oraz reprezentowania na zewnątrz Wspólnoty Mieszkaniowej w sprawach dot. wspólnoty.

Także w dniu 01 kwietnia 2004r. obwiniona zawarła analogiczną w treści umowę ze Wspólnotą Mieszkaniową nieruchomości przy ul. (...) we W.. W załączniku do tejże umowy identycznie też zostały określone obowiązki obwinionej.

W ramach wykonywania swoich obowiązków obwiniona, działając w imieniu Wspólnoty Mieszkaniowej z ul. (...), pismem z dnia 16 listopada 2009r. zwróciła się do zarządu Zasobu Komunalnego z prośbą o określenie miejsca oraz warunków wydzierżawienia terenu dla potrzeb gromadzenia śmieci produkowanych przez gospodarstwa domowe pochodzące z w/w nieruchomości.

Pismem z dnia 30 kwietnia 2013r. obwiniona zwróciła się natomiast do Gminy W., reprezentowanej przez (...) Sp.z.o.o., w sprawie zawarcia umowy dzierżawy gruntu pod miejsce zbiorki odpadów komunalnych ze Wspólnotą Mieszkaniową „ (...)” we W..

Kolejno pismami z dnia 05 sierpnia 2014r. obwiniona zwróciła się do Gminy W. w sprawie ustawienia kubłów na odpady komunalne dla Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) we W. i dla Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) we W., wskazując przy tym, że kontenery te stoją bez unormowania prawnego w pasie jezdni, co naraża w/w Wspólnoty Mieszkaniowe na ponoszenie kar nakładanych przez (...).

Pismem z dnia 11 lutego 2015r., skierowanym do (...), Spółka (...) Sp.z.o.o., odpowiadając na wnioski dot. miejsca gromadzenia odpadów komunalnych dla Wspólnot Mieszkaniowych m.in. przy ul. (...) wskazała, by zarządcy w/w Wspólnot rozważyli inne możliwości rozwiązania problemu z zastosowaniem nowych technologii, umożliwiających lokalizację miejsca gromadzenia odpadów komunalnych, jak i ponownie przeanalizowali przeznaczenie do gromadzenia stałych odpadów komunalnych wytwarzanych przez mieszkańców przedmiotowych Wspólnot Mieszkaniowych pomieszczeń stanowiących część wspólną w/w nieruchomości.

dowód: pismo (...) k.6-8; notatki urzędowe k.3,4; zdjęcie k. 9; umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania nieruchomościami wraz z załącznikami k. 19-21, 29-31; pisma obwinionej k. 27,17,18,28,35.

B. S. ma 37 lat, jest mężatką, ma jedno dziecko w wieku 12 lat, prowadzi własną działalność gospodarczą pod firmą (...) B. S., osiąga dochody w wysokości (...)nie była wcześniej karana sądownie, nie chorowała i nie leczyła się psychiatrycznie, neurologicznie, odwykowo.

dowód: wyjaśnienia obwinionej z dnia 11 lutego 2016r.

Przesłuchiwana w toku czynności wyjaśniających obwiniona nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Podała przy tym, że nie jest zarządcą ani właścicielem w rozumieniu ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz ustawy o własności lokali. Stwierdziła też, że w obu nieruchomościach obowiązuje ustawowy sposób zarządu, o którym mowa w art. 20 i 21 ustawy o własności lokali, a zarząd wykonywany jest przez osoby wybrane przez właścicieli lokali. (k. 39/v)

Na rozprawie w dniu 11 lutego 2016r. obwiniona także nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i wyjaśniła, że nie jest współwłaścicielem ani właścicielem wskazanych nieruchomości, że nie magazynowała śmieci w pasie jezdni, i że te śmieci nie są jej. Obwiniona oświadczyła także, że jest administratorem tych nieruchomości, że zarząd sprawowany jest przez zarząd wspólnot mieszkaniowych, w związku z czym nie ma ona legitymacji do zawierania umów dzierżawy na miejsca składowania odpadów komunalnych. Jednocześnie podała, że jako administrator tych nieruchomości wielokrotnie występowała do Gminy W. z prośbą o umowę dzierżawy i wskazanie miejsc, gdzie wspólnoty mogłyby te śmieci składować. Dodała, że kontenery ustawione na pasie jezdni ul. (...) służą różnym wspólnotom mieszkaniowym, nie tylko Roentgena 3 i (...). Odnośnie funkcji administratora wskazanych nieruchomości obwiniona wskazała, że pełniła ją w listopadzie i w grudniu 2014r. na podstawie umów zawartych z jedną i drugą wspólnotą mieszkaniową. Wyjaśniła, że do jej obowiązków należało administrowanie nieruchomością wspólną i pobieranie zaliczek miesięcznych na utrzymanie nieruchomości i fundusz remontowy, rozliczenie należności i dokonywanie wpłat w imieniu wspólnot. Stwierdziła, że zawarciem umowy na teren pod kontenery na śmieci zajmuje się zarząd wspólnoty. Dodała, że taka umowa nie była zawarta, i że nie wie gdzie mieszkańcy mieli składować swoje śmieci. Zaznaczyła, że nie nakazywała im, aby wynosili śmieci do przedmiotowych kontenerów. Obwiniona wyjaśniła, że z tego co jej wiadomo ten rejon miasta obsługuje firma (...) i ona jest właścicielem tych kontenerów i je podstawia, firmie tej płaci Gmina W., z którą wymienione wspólnoty nie mają umowy. Nadto obwiniona wyjaśniła, że umowy z dnia 01.04.2004r. zawarte pomiędzy nią a Wspólnotami Mieszkaniowymi Roentgena 3 i (...) obowiązywały na daty zarzucanych jej czynów, ale dodała, że w 2004r. obowiązywał inny stan prawny jeśli chodzi o gospodarkę komunalną, odpady i śmieci. Oświadczyła jednocześnie, że nie zawarła z tymi wspólnotami innej umowy po dacie zmiany stanu prawnego. Obwiniona podała także, że uważa, iż upoważnionym do zawierania umowy dzierżawy jest zarząd. Stwierdziła jednak, że jako administrator skierowała pismo do Gminy W. (z dnia 30.04.2013r.) i wskazała podmiot do zawarcia – zarząd.

Oceniając wyjaśnienia obwinionej Sąd uznał je za wiarygodne w części, w której znalazły one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, tj. w powołanych wyżej dokumentach, w pozostałej zaś części, tj. w zakresie w jakim wyjaśnienia obwinionej są sprzeczne z powołanymi dokumentami i podejmowanymi przez nią wcześniej działaniami, Sąd ocenił je jako niewiarygodne i zmierzające do umniejszenia jej odpowiedzialności.

Zeznania świadków E. B. i M. G. – funkcjonariuszy Straży Miejskiej W. Sąd uznał za wiarygodne, gdyż świadkowie ci w sposób obiektywny przekazali posiadane informacje, ograniczając się w tym do tego co zastali na miejscu i co udało im się ustalić.

Pozostałym dowodom, tj. dokumentom załączonym do akt sprawy, zwłaszcza tym, które zostały wyżej powołane i były podstawą poczynionych ustaleń faktycznych, Sąd w całości dał wiarę nie znajdując podstaw do ich kwestionowania.

Sąd zważył co następuje:

Po zweryfikowaniu przeprowadzonych w sprawie dowodów i dokonaniu na ich podstawie ustaleń faktycznych Sąd uznał, że wina i sprawstwo obwinionej nie budzą wątpliwości, i że swoim zachowaniem wyczerpała ona znamiona zarzucanego jej czyny.

Materiał dowodowy sprawy pozwolił bowiem na ustalenie, że B. S. w okresie objętym wnioskiem o ukaranie będąc zarządcą Wspólnot Mieszkaniowych przy ul. (...), dopuściła do tego, że Wspólnoty te użytkowały pojemniki na odpady ustawione na terenie, do którego nie posiadały tytułu prawnego.

Zgodnie z treścią art. 174 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach karze podlega ten, kto magazynując odpady, narusza wymagania, o których mowa w art. 25 ustawy. Jednym z wymogów określonych w art. 25 ustawy o odpadach jest, aby magazynowanie odpadów odbywało się na terenie, do którego posiadacz odpadów ma tytuł prawny (ust. 2).

Magazynowaniem odpadów – w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy o odpadach – jest czasowe przechowywanie odpadów obejmujące m.in. tymczasowe magazynowanie odpadów przez prowadzącego zbieranie odpadów.

Zbieranie powstałych na terenie nieruchomości odpadów oraz wyposażenie tych nieruchomości w pojemniki do zbierania odpadów komunalnych i utrzymywanie ich w należytym stanie, należy do obowiązków właściciela nieruchomości – zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Ustawa ta – w art. 2 ust. 1 pkt 4 – nakazuje przez właściciela nieruchomości rozumieć również współwłaścicieli, użytkowników wieczystych oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomością.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, oczywistym było, że B. S., jako zarządca w/w Wspólnot Mieszkaniowych, zobowiązana była do magazynowania wytworzonych przez te Wspólnoty odpadów zgodnie z wymaganiami, wynikającymi z przepisów ustawy o odpadach.

Sąd nie miał więc wątpliwości, że odpady wytworzone przez mieszkańców Wspólnot Mieszkaniowych zarządzanych przez obwinioną, były przez nią magazynowane na terenie, do którego nie posiadała tytułu prawnego.

Jednocześnie zauważyć należy, że obwiniona zwracając się najpierw do zarządu Zasobu Komunalnego, następnie zaś do Gminy W. reprezentowanej przez Spółkę (...), podejmowała działania mające na celu uregulowania tej sytuacji, co wydaje się wskazywać na to, że – wbrew oświadczeniem składanym w toku niniejszego postępowania – czuła się ona odpowiedzialna za to.

Te działania obwinionej, podejmowane przecież na długo przed tym nim przeprowadzone zostały pierwsze czynności w przedmiotowej sprawie, choć - co nie było zależne od niej - nie dały pozytywnego rozwiązania, Sąd potraktował jako okoliczności zasługujące na szczególne uwzględnienie, w wyniku których Sąd za zasadne uznał odstąpienie od wymierzenie jej kary. W oparciu o powołane przepisy Sąd orzekł o kosztach postępowania.

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postępowania jurysdykcyjnego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W związku z informacją (...) we W. o nielegalnym umieszczeniu pojemników na odpady w pasie drogowym różnych dróg publicznych funkcjonariusze Straży Miejskiej W. przeprowadzili kontrolę m.in. przy ul. (...), która potwierdziła wskazane okoliczności.

W dniu 01 kwietnia 2004r. obwiniona B. S. - prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...) B. S. - zawarła ze Wspólnotą Mieszkaniową nieruchomości położonej przy ul. (...) we W. umowę świadczenia usług w zakresie zarządzania nieruchomościami, której przedmiot określony w § 2 dot. wykonywania czynności zwykłego zarządu nieruchomością wspólną w zakresie zarządu zwykłego zawartego w Ustawie o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994r. Zakres czynności obwinionej został dodatkowo określony w załączniku do w/w umowy, w treści którego wskazano, że dot. on m.in. zapewnienia wywozu śmieci i przygotowania umów na dostawę mediów oraz reprezentowania na zewnątrz Wspólnoty Mieszkaniowej w sprawach dot. wspólnoty.

Także w dniu 01 kwietnia 2004r. obwiniona zawarła analogiczną w treści umowę ze Wspólnotą Mieszkaniową nieruchomości przy ul. (...) we W.. W załączniku do tejże umowy identycznie też zostały określone obowiązki obwinionej.

W ramach wykonywania swoich obowiązków obwiniona, działając w imieniu Wspólnoty Mieszkaniowej z ul. (...), pismem z dnia 16 listopada 2009r. zwróciła się do zarządu Zasobu Komunalnego z prośbą o określenie miejsca oraz warunków wydzierżawienia terenu dla potrzeb gromadzenia śmieci produkowanych przez gospodarstwa domowe pochodzące z w/w nieruchomości.

Pismem z dnia 30 kwietnia 2013r. obwiniona zwróciła się natomiast do Gminy W., reprezentowanej przez (...) Sp.z.o.o., w sprawie zawarcia umowy dzierżawy gruntu pod miejsce zbiorki odpadów komunalnych ze Wspólnotą Mieszkaniową „ (...)” we W..

Kolejno pismami z dnia 05 sierpnia 2014r. obwiniona zwróciła się do Gminy W. w sprawie ustawienia kubłów na odpady komunalne dla Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) we W. i dla Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) we W., wskazując przy tym, że kontenery te stoją bez unormowania prawnego w pasie jezdni, co naraża w/w Wspólnoty Mieszkaniowe na ponoszenie kar nakładanych przez (...).

Pismem z dnia 11 lutego 2015r., skierowanym do (...), Spółka (...) Sp.z.o.o., odpowiadając na wnioski dot. miejsca gromadzenia odpadów komunalnych dla Wspólnot Mieszkaniowych m.in. przy ul. (...) wskazała, by zarządcy w/w Wspólnot rozważyli inne możliwości rozwiązania problemu z zastosowaniem nowych technologii, umożliwiających lokalizację miejsca gromadzenia odpadów komunalnych, jak i ponownie przeanalizowali przeznaczenie do gromadzenia stałych odpadów komunalnych wytwarzanych przez mieszkańców przedmiotowych Wspólnot Mieszkaniowych pomieszczeń stanowiących część wspólną w/w nieruchomości.

dowód: pismo (...) k.6-8; notatki urzędowe k.3,4; zdjęcie k. 9; umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania nieruchomościami wraz z załącznikami k. 19-21, 29-31; pisma obwinionej k. 27,17,18,28,35.

B. S. ma 37 lat, jest mężatką, ma jedno dziecko w wieku 12 lat, prowadzi własną działalność gospodarczą pod firmą (...) B. S., osiąga dochody w wysokości (...) nie była wcześniej karana sądownie, nie chorowała i nie leczyła się psychiatrycznie, neurologicznie, odwykowo.

dowód: wyjaśnienia obwinionej z dnia 11 lutego 2016r.

Przesłuchiwana w toku czynności wyjaśniających obwiniona nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Podała przy tym, że nie jest zarządcą ani właścicielem w rozumieniu ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz ustawy o własności lokali. Stwierdziła też, że w obu nieruchomościach obowiązuje ustawowy sposób zarządu, o którym mowa w art. 20 i 21 ustawy o własności lokali, a zarząd wykonywany jest przez osoby wybrane przez właścicieli lokali. (k. 39/v)

Na rozprawie w dniu 11 lutego 2016r. obwiniona także nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i wyjaśniła, że nie jest współwłaścicielem ani właścicielem wskazanych nieruchomości, że nie magazynowała śmieci w pasie jezdni, i że te śmieci nie są jej. Obwiniona oświadczyła także, że jest administratorem tych nieruchomości, że zarząd sprawowany jest przez zarząd wspólnot mieszkaniowych, w związku z czym nie ma ona legitymacji do zawierania umów dzierżawy na miejsca składowania odpadów komunalnych. Jednocześnie podała, że jako administrator tych nieruchomości wielokrotnie występowała do Gminy W. z prośbą o umowę dzierżawy i wskazanie miejsc, gdzie wspólnoty mogłyby te śmieci składować. Dodała, że kontenery ustawione na pasie jezdni ul. (...) służą różnym wspólnotom mieszkaniowym, nie tylko Roentgena 3 i (...). Odnośnie funkcji administratora wskazanych nieruchomości obwiniona wskazała, że pełniła ją w listopadzie i w grudniu 2014r. na podstawie umów zawartych z jedną i drugą wspólnotą mieszkaniową. Wyjaśniła, że do jej obowiązków należało administrowanie nieruchomością wspólną i pobieranie zaliczek miesięcznych na utrzymanie nieruchomości i fundusz remontowy, rozliczenie należności i dokonywanie wpłat w imieniu wspólnot. Stwierdziła, że zawarciem umowy na teren pod kontenery na śmieci zajmuje się zarząd wspólnoty. Dodała, że taka umowa nie była zawarta, i że nie wie gdzie mieszkańcy mieli składować swoje śmieci. Zaznaczyła, że nie nakazywała im, aby wynosili śmieci do przedmiotowych kontenerów. Obwiniona wyjaśniła, że z tego co jej wiadomo ten rejon miasta obsługuje firma (...) i ona jest właścicielem tych kontenerów i je podstawia, firmie tej płaci Gmina W., z którą wymienione wspólnoty nie mają umowy. Nadto obwiniona wyjaśniła, że umowy z dnia 01.04.2004r. zawarte pomiędzy nią a Wspólnotami Mieszkaniowymi Roentgena 3 i (...) obowiązywały na daty zarzucanych jej czynów, ale dodała, że w 2004r. obowiązywał inny stan prawny jeśli chodzi o gospodarkę komunalną, odpady i śmieci. Oświadczyła jednocześnie, że nie zawarła z tymi wspólnotami innej umowy po dacie zmiany stanu prawnego. Obwiniona podała także, że uważa, iż upoważnionym do zawierania umowy dzierżawy jest zarząd. Stwierdziła jednak, że jako administrator skierowała pismo do Gminy W. (z dnia 30.04.2013r.) i wskazała podmiot do zawarcia – zarząd.

Oceniając wyjaśnienia obwinionej Sąd uznał je za wiarygodne w części, w której znalazły one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, tj. w powołanych wyżej dokumentach, w pozostałej zaś części, tj. w zakresie w jakim wyjaśnienia obwinionej są sprzeczne z powołanymi dokumentami i podejmowanymi przez nią wcześniej działaniami, Sąd ocenił je jako niewiarygodne i zmierzające do umniejszenia jej odpowiedzialności.

Zeznania świadków E. B. i M. G. – funkcjonariuszy Straży Miejskiej W. Sąd uznał za wiarygodne, gdyż świadkowie ci w sposób obiektywny przekazali posiadane informacje, ograniczając się w tym do tego co zastali na miejscu i co udało im się ustalić.

Pozostałym dowodom, tj. dokumentom załączonym do akt sprawy, zwłaszcza tym, które zostały wyżej powołane i były podstawą poczynionych ustaleń faktycznych, Sąd w całości dał wiarę nie znajdując podstaw do ich kwestionowania.

Sąd zważył co następuje:

Po zweryfikowaniu przeprowadzonych w sprawie dowodów i dokonaniu na ich podstawie ustaleń faktycznych Sąd uznał, że wina i sprawstwo obwinionej nie budzą wątpliwości, i że swoim zachowaniem wyczerpała ona znamiona zarzucanego jej czyny.

Materiał dowodowy sprawy pozwolił bowiem na ustalenie, że B. S. w okresie objętym wnioskiem o ukaranie będąc zarządcą Wspólnot Mieszkaniowych przy ul. (...), dopuściła do tego, że Wspólnoty te użytkowały pojemniki na odpady ustawione na terenie, do którego nie posiadały tytułu prawnego.

Zgodnie z treścią art. 174 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach karze podlega ten, kto magazynując odpady, narusza wymagania, o których mowa w art. 25 ustawy. Jednym z wymogów określonych w art. 25 ustawy o odpadach jest, aby magazynowanie odpadów odbywało się na terenie, do którego posiadacz odpadów ma tytuł prawny (ust. 2).

Magazynowaniem odpadów – w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy o odpadach – jest czasowe przechowywanie odpadów obejmujące m.in. tymczasowe magazynowanie odpadów przez prowadzącego zbieranie odpadów.

Zbieranie powstałych na terenie nieruchomości odpadów oraz wyposażenie tych nieruchomości w pojemniki do zbierania odpadów komunalnych i utrzymywanie ich w należytym stanie, należy do obowiązków właściciela nieruchomości – zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Ustawa ta – w art. 2 ust. 1 pkt 4 – nakazuje przez właściciela nieruchomości rozumieć również współwłaścicieli, użytkowników wieczystych oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomością.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, oczywistym było, że B. S., jako zarządca w/w Wspólnot Mieszkaniowych, zobowiązana była do magazynowania wytworzonych przez te Wspólnoty odpadów zgodnie z wymaganiami, wynikającymi z przepisów ustawy o odpadach.

Sąd nie miał więc wątpliwości, że odpady wytworzone przez mieszkańców Wspólnot Mieszkaniowych zarządzanych przez obwinioną, były przez nią magazynowane na terenie, do którego nie posiadała tytułu prawnego.

Jednocześnie zauważyć należy, że obwiniona zwracając się najpierw do zarządu Zasobu Komunalnego, następnie zaś do Gminy W. reprezentowanej przez Spółkę (...), podejmowała działania mające na celu uregulowania tej sytuacji, co wydaje się wskazywać na to, że – wbrew oświadczeniem składanym w toku niniejszego postępowania – czuła się ona odpowiedzialna za to.

Te działania obwinionej, podejmowane przecież na długo przed tym nim przeprowadzone zostały pierwsze czynności w przedmiotowej sprawie, choć - co nie było zależne od niej - nie dały pozytywnego rozwiązania, Sąd potraktował jako okoliczności zasługujące na szczególne uwzględnienie, w wyniku których Sąd za zasadne uznał odstąpienie od wymierzenie jej kary. W oparciu o powołane przepisy Sąd orzekł o kosztach postępowania.