Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 maja 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, w sprawie z powództwa J. M. przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W., o zapłatę 1 600,00 zł, oddalił powództwo w zakresie żądania zapłaty kwoty 1.067,16 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 listopada 2013 roku; umarzył postępowanie w pozostałej części; nakazał zwrócić na rzecz J. M. kwotę 500,00 zł tytułem niewykorzystanej zaliczki uiszczonej w dniu 26 lutego 2015 roku, zaksięgowanej pod pozycją (...); nakazał zwrócić na rzecz (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 500,00 zł (pięćset złotych) tytułem niewykorzystanej zaliczki uiszczonej w dniu 4 grudnia 2014 roku, zaksięgowanej pod pozycją (...) oraz zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 617,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powyższe orzeczenie w całości apelacją zaskarżył powód, który zarzucając rozstrzygnięciu:

1.  naruszenie prawa materialnego, tj. art. 819 kc poprzez błędną wykładnię i jego niezastosowanie, w wyniku uznania, iż dla przerwania biegu przedawnienia roszczenia o wynajem samochodu zastępczego, decyzja ubezpieczyciela w przedmiocie odszkodowania z tytułu zdarzenia powodującego szkodę musi dotyczyć konkretnie roszczenia o wynajem samochodu zastępczego, pomimo iż odpowiedzialność z tytułu czynu niedozwolonego sprawcy powinna zaspokajać wszelkie szkody wynikłe z tego zdarzenia

2.  naruszenie przepisów prawa procesowego:

a)  art. 232 zd. 2 kpc w zw. z art. 279 kpc poprzez ich niezastosowanie i oddalenie wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego, w sytuacji, gdy biorąc pod uwagę sprzeczne stanowiska stron w zakresie uzasadnionego okresu naprawy uszkodzonego samochodu, niezbędna jest wiedza specjalistyczna a tym samym nierozpoznanie istoty sporu;

b)  art. 168 § 1 kpc poprzez jego niezastosowanie i nieprzywrócenie terminu do uiszczenia zaliczki na poczet opinii biegłego, w sytuacji gdy niedojście do skutku zdefiniowanego przelewu przez pełnomocnika powoda zaistniało z przyczyn od niego niezależnych, tj . w wyniku błędnego zaklasyfikowania przelewu jako oczekującego,

wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia i zasądzenie na rzecz powoda kwoty 1.067,16 zł oraz kosztów postępowania odwoławczego, ewentualnie zaś o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sadowi I Instancji i zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego według norm przepisanych.

Strona pozwana w odpowiedzi na apelację powoda wniosła o jej oddalenie w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda podlegała oddaleniu jako bezzasadna. Okoliczności sprawy jednoznacznie wykazały, że roszczenie powoda w zakresie kosztów najmu pojazdu zastępczego w związku z uszkodzeniem pojazdu S. (...), po dokonaniu częściowego cofnięcia pozwu, uległo przedawnieniu z dniem
19 marca 2013r. Jednocześnie pozew został złożony w dniu 8 listopada 2013r., czyli już po upływie terminu przedawnienia. Sąd I instancji właściwie przyjął, że nawet w sytuacji, że zgłoszenie przez bezpośrednio poszkodowanego szkody obejmującej koszt najmu pojazdu zastępczego przerwało bieg przedawnienia, to należało stwierdzić, że przedawnienie rozpoczęło ponowny bieg z chwilą otrzymania przez T. W. pisma pozwanego o odmowie przyznania odszkodowania z tego tytułu. Pismem z dnia 17 lipca 2010r. (wysłanym w dniu 29 lipca 2010r.) pozwany odmówił przyznania zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Po wydaniu wskazanej wyżej decyzji nie było prowadzone żadne postępowanie dotyczące najmu pojazdu zastępczego. Dalsza korespondencja dotyczyła wyłącznie kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu S. (...), nie zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Oczywistym jest, że samo zgłoszenie uszkodzenia pojazdu nie przerywa biegu przedawnienia co do wszelkich możliwych roszczeń. Słusznie Sąd I instancji podkreśla, że naprawa pojazdu i wydatki na najem pojazdu zastępczego to dwa odrębne roszczenia, co do których odrębnie biegnie termin przedawnienia. W tym miejscu należy również przypomnieć stanowisko Sądu Apelacyjnego w Warszawie wskazane w uzasadnieniu wyroku z dnia 23 listopada 2004 r., sygn. akt: I ACa 198/04: Pozew skierowany przeciwko ubezpieczycielowi zawierający świadome ograniczenie żądania, nie przerywa biegu przedawnienia co do tej części roszczenia w znaczeniu materialnoprawnym, która pozostała poza żądaniem tego pozwu.

Wobec częściowego cofnięcia pozwu oraz przyjęcia przez Sąd I instancji skuteczności podniesionego przez stronę pozwaną zarzutu przedawnienia roszczenia, bezzasadnym było dopuszczenie przez Sąd Rejonowy dowodu z opinii biegłego na okoliczność czasu niezbędnego do naprawy pojazdu jako równoważnego okresowi wynajmu pojazdu zastępczego bowiem dowód powyższe nie zmierzał do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sporu. Tym samym za niezasadne należało uznać zarzuty dotyczące naruszenia przepisów prawa procesowego podniesione w apelacji.

Mając na uwadze powyższe, apelację powoda jako w całości bezzasadna podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego obejmujących koszty zastępstwa procesowego sprawowanego przez zawodowego pełnomocnika na rzecz strony pozwanej orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu.