Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 17 kwietnia 2015 roku powódka M. W. (1) wniosła o uchylenie uchwały nr (...) z dnia 6 marca 2015 r. Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości ul. (...) w Ł. oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, wg norm przepisanych z uwzględnieniem wydatków na opłatę skarbową w kwocie 17 zł.

W ocenie powódki zaskarżona uchwała jest sprzeczna z zasadami prawidłowego gospodarowania nieruchomością wspólną, a nadto narusza jej interesy jako członka pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej.

Po pierwsze powódka podniosła, że zaskarżona uchwała nr 3 w ogóle nie określa wartości poszczególnych prac remontowych przyjętych do wykonania w roku 2015. W kwestionowanej uchwale określono wyłącznie kwotę funduszu remontowego 29.700 zł, tj. ogólnie na remonty bez wskazania jakie koszty będą ponoszone na wykonanie poszczególnych prac. Co istotne wysokości w/w kosztów nie przewiduje również projekt planu gospodarczego zarządu nieruchomością wspólną stanowiący załącznik do uchwały. Opisane uchybienie powoduje, iż z kwestionowanej uchwały w ogóle nie wynika, jakie środki mogą być wydatkowane przez Wspólnotę Mieszkaniową na poszczególne prace remontowe. Powoduje to, iż plan remontów pozostaje w sprzeczności z zasadami prawidłowego gospodarowania nieruchomością wspólną (wartość poszczególnych prac winna być jasno określona) i jednocześnie narusza interes powódki jako członka Wspólnoty Mieszkaniowej, która nie wie jak fundusz remontowy będzie wydatkowany przez Zarząd, tj. ile będzie kosztować realizacja poszczególnych prac remontowych.

Po wtóre, wskazano, że uchwała nr (...) uprawnia zarząd pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej do dokonania, w razie konieczności, korekt w poszczególnych pozycjach planu gospodarczego (pkt 5). Przyjęcie tego rodzaju rozwiązania - upoważnienia powoduje, iż podjęta uchwała może zostać zmieniona w trakcie wykonywania przez zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej. Zastrzeżenie zarządowi tego rodzaju upoważnienia również pozostaje w sprzeczności z zasadami prawidłowego gospodarowania i niewątpliwie narusza interes członka Wspólnoty Mieszkaniowej wobec istnienia potencjalnej możliwości zmiany planu remontów przez Zarząd i dowolnego wykorzystania przez niego kwot funduszu remontowego w trakcie wykonywania uchwały.

Po trzecie strona powodowa podnosi, iż za sprzecznością zaskarżonej uchwały z zasadami prawidłowego gospodarowania przemawia również to, iż na zebraniu WM z 6.03.2015 r. przed poddaniem pod głosowanie uchwały nr (...) członkowie Wspólnoty wyrazili aprobatę dla propozycji poszerzenia bramy wjazdowej wraz z pracami zabezpieczającym (zapis protokołu zebrania z dnia 6.03.2015 r.), gdy tymczasem w uchwale nr (...) w ogóle nie ujęto wykonania prac zabezpieczających. W tym miejscu warto przypomnieć, iż powódka w toku zebrania wskazywała na możliwość osłabienia konstrukcji budynku w następstwie dokonania czynności poszerzenia bramy.

Zdaniem powódki, zaskarżona uchwała pozostaje w sprzeczności z zasadami prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną także z tej przyczyny, iż uwzględnia w planie remontów wykonanie poszerzenia bramy, w sytuacji gdy w roku 2015 istotniejsze było wykonanie choćby remontu w postaci docieplenia stropodachu, czy naprawy izolacji fundamentów parteru budynku i piwnic. Wskazane prace remontowe jawią się jako konieczne do niezwłocznego wykonania jak chodzi o zachowanie w należytym stanie substancji budynku.

Nie można też tracić z pola widzenia, iż wykonanie prac remontowych wskazywanych przez powódkę wpisywałoby się w kontynuację remontu dachu budynku nieruchomości wspólnej rozpoczętego w roku 2014, tj. umożliwiłoby wykonanie kolejnych niezbędnych prac do zabezpieczenia dachu budynku (w roku 2014 wykonano m.in. remont dachu oficyny za kwotę 4.816,13 zł). Przeprowadzenie prac wskazywanych przez powódkę w trakcie zebrania, doprowadziłoby do naprawy i zabezpieczenia części dachu znajdującego się w oficynie, w której zlokalizowany jest jej lokal - co dotychczas nie było przedmiotem remontu. W tym kontekście zaskarżona uchwała narusza także interes powódki. Wykonanie poszerzenia prześwitu bramy nie jest zasadne gospodarczo, jeśli mieć na uwadze, iż nieruchomość wspólna przez wiele lat posiadała bramę w dotychczasowym kształcie (pozew k. 2-8) .

W odpowiedzi na pozew Wspólnota Mieszkaniowa ul. (...) w Ł. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm prawem przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa (odpowiedź na pozew k. 56-57 ).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Nieruchomość Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w Ł. składa się z budynku frontowego oraz z budynku lewej oficyny, wybudowanych w 1905 roku. Budynek lewej oficyny kończy się na budynku nieruchomości przy ulicy (...) w Ł. (bezsporne).

Do 2013 roku lokatorzy w budynku lewej oficyny mieli możliwość dotarcia do swoich mieszkań przez bramę do posesji przy ul. (...). Z powodu nieporozumień tamtejsza Wspólnota przestała zezwalać na przejazd członkom pozwanej wspólnoty (zeznania członka zarządu pozwanej M. R. – protokół rozprawy 2.02.2016 r. – 01:00:26, k. 219-219 odw. , zeznania członka zarządu pozwanej H. Z. – protokół rozprawy z 2.02.2016 r. – 01:15:43; zeznania powódki – protokół rozprawy z 2.02.2016 r. – 00:35:38, k. 218 odw)

Powódka M. W. (1) jest właścicielką lokalu nr (...), znajdującego się na trzeciej kondygnacji budynku frontowego (bezsporne).

W chwili obecnej prześwit bramowy w budynku frontowym stanowi jedyny dojazd do budynku lewej oficyny, podwórka i garaży. Nie ma dojazdu do posesji od strony ulicy (...).

Prześwit bramowy ma szerokość 2,05 m, co uniemożliwia swobodny przejazd większych samochodów osobowych czy pojazdów służb pogotowia ratunkowego, aut technicznych do znajdującego się w oficynie węzła cieplnego, czy też pojazdów straży pożarnej. Jedynie małe auta osobowe są w stanie przejechać przez prześwit przy złożonych lusterkach. Odwiedzający mieszkańców oficyny goście muszą parkować swoje auta na ulicy albo na chodniku przed nieruchomością. W razie potrzeby wykonania jakichkolwiek prac remontowych w oficynie, wykonawcy wnoszą materiały z ulicy, co zawyża cenę prac i stanowi utrudnienie.

(zeznania świadka M. W. (2) – protokół rozprawy z 2.02.2016 r. – od 00:06:30 do 00:17:36, zeznania świadka M. S. - protokół rozprawy z 2.02.2016 r. – od 00:17:37 do 00:22:53, zeznania świadka J. D. - protokół rozprawy z 2.02.2016 r. od 00:22:54 do 00:34:31, zeznania członka zarządu pozwanej M. R. – protokół rozprawy 2.02.2016 r. – od 00:57:25 do 01:00:25, zeznania członka zarządu pozwanej H. Z. - protokół rozprawy 2.02.2016 r . – 01:15:43 ).

Powyższe okoliczności spowodowały, że Wspólnota Mieszkaniowa ul. (...) w Ł. w 2014 roku podjęła decyzję o zleceniu wykonania projektu poszerzenia konstrukcji bramy w uchwale nr 2/2014 z dnia 14 marca 2014 r.

W planie remontów na rok 2014 – obok wykonania projektu poszerzenia konstrukcji bramy – przyjęto remont dachu w oficynie , wymianę okna w węźle centralnego ogrzewania na okno PCV uchylne z mikrowentylacją. Powódka głosowała za jej podjęciem.

Na podstawie uchwały nr (...), Wspólnota w 2014 roku zleciła wykonanie projektu poszerzenia konstrukcji bramy i uzyskała zatwierdzającą projekt decyzję Prezydenta Miasta Ł..

Wspólnota w 2014 roku rozpoczęła procedurę związaną z przygotowaniem się do wykonania poszerzenia prześwitu bramowego o 30 cm i żaden z właścicieli nie oponował przeciwko planom poszerzenia prześwitu i poniesieniu kosztów przygotowania projektu architektoniczno- budowlanego tego poszerzenia.

Zarząd Wspólnoty po otrzymaniu pierwszego projektu poszerzenia prześwitu bramowego skonsultował projekt z potencjalnym wykonawcą remontu. Po dokonaniu odkrywek na nieruchomości okazało się, że belki są skorodowane i stalowe belki należy wymienić na nowe, czego pierwotny projekt nie uwzględniał. Wobec powyższego projektant w ramach poprzedniego wynagrodzenia wykonał projekt zamienny poszerzenia prześwitu bramowego.

Projektant zauważył, że około 10 lat wstecz wykonano roboty budowlane związane z zawężeniem przejazdu z 2,35 m do 2,05 m.

(protokół zebrania Wspólnoty z 14.03.2014 r. k. 70, k. 203, uchwała nr 2/2014 z 14.03.2014 r. - k. 71 , wynik głosowania k. 72, umowa o wykonanie prac projektowych z dnia 9.05.2014 r. k. 76, projekt architektoniczno – budowlany przebudowy przejazdu bramowego budynku przy ul. (...) : pierwotny z sierpnia 2014 r., - k. 116-137 oraz zamienny – z kwietnia 2015 r. – k. 140-159 , decyzja Prezydenta Miasta Ł. nr (...)o zatwierdzeniu projektu architektoniczno- budowlanego przebudowy prześwitu bramowego z 26.11.2014 r. k. 114, oświadczenie autora projektu z 5.03.2015 r. k. 138, decyzja Prezydenta Miasta Ł. o zatwierdzeniu projektu zamiennego z 12.06.2015 r. k. 139, zeznania członka zarządu pozwanej M. R. – protokół rozprawy 2.02.2016 r. – od 01:02:30 do 01:05:25).

Na zebraniu członków Wspólnoty w dniu 6 marca 2015 r. członek Zarządu M. R. przestawiła potrzeby remontowe na nieruchomości, tj. naprawę dachu budynku frontowego wraz z obróbkami kominów i naprawą głowic kominowych, wykonanie dodatkowej wentylacji w węźle centralnego ogrzewania oraz wykonanie poszerzenia bramy. Na remont dachu i wykonanie dodatkowej wentylacji w węźle cieplnym wszyscy właściciele uczestniczący w zebraniu wyrazili zgodę , natomiast wywiązała się burzliwa dyskusja na temat poszerzenia bramy zgodnie z projektem. M. W. (1), która poparła wykonanie naprawy dachu nad budynkiem frontowym, stwierdziła, że w budynku są inne ważniejsze remonty do wykonania, jak docieplenie stropodachu czy izolacja fundamentów parteru i piwnic. Panią W. poparła Pani A. S. (jej córka), argumentując, że jakakolwiek ingerencja w konstrukcję budynku może go osłabić. Z uwagi na brak zgodności wśród właścicieli odnośnie poszerzenia bramy, przewodnicząca zaproponowała głosowanie przez podniesienie ręki. Propozycję poszerzenia bramy wjazdowej wraz z pracami zabezpieczającymi poparło 7 osób, w tym obecny pełnomocnik Gminy z udziałem 456/1000. Przeciw wykonaniu w/w prac była właścicielka lokalu nr (...) Pani A. S. z udziałem 29/1000 i Pani M. W. (1) właścicielka lokalu nr (...) z udziałem 34/1000 oraz właścicielka lokalu nr (...) Pani J. D. z udziałem 43/1000. W związku z powyższym, propozycję przyjęto do planu remontów. Pani A. S. i Pani M. W. (1) opuściły zebranie przed jego zakończeniem, informując, że jeżeli uchwała zostanie podjęta, zaskarżą ją do sądu.

Uchwałą nr (...) Wspólnota większością 818/1000 głosów postanowiła: przyjąć do realizacji projekt planu gospodarczego zarządu nieruchomością wspólną na rok 2015 obejmujący kwotę 29700 zł oraz przyjąć do planu remontów w roku bieżącym remont bramy z poszerzeniem, remont dachu budynku frontowego i naprawę głowic kominowych oraz wzmocnienie wentylacji węzła. W punkcie 5 uchwały Wspólnota postanowiła zarząd do dokonania w razie konieczności korekt w poszczególnych pozycjach planu za wyjątkiem wynagrodzenia i zobowiązała do powiadomienia o nich Wspólnotę Mieszkaniową.

Ostatecznie, Pani J. D. zagłosowała za podjęciem przedmiotowej uchwały. A. S. i M. W. (1) z uwagi na wcześniejsze opuszczenie zebrania nie podpisały się pod wynikami głosowania nad uchwałą nr (...) r.

(protokół z zebrania członków wspólnoty Mieszkaniowej z 6.03.2015 r. k. 14-15, lista obecności k. 61, uchwała nr (...) k.17, wynik głosowania nad uchwalą nr (...) k. 18, zeznania członka zarządu pozwanej M. R. – protokół rozprawy 2.02.2016 r. – 01:07:32).

Remont kominów na dachu w budynku frontowym jako najpilniejszy, został już wykonany (umowa z 10.04.2015 r. k. 104-105, , protokół z 10.04.2015 r. k. 106).

Remont węzła cieplnego w oficynie, przewidziany w uchwale nr (...) wymaga wjazdu na podwórze pojazdu technicznego, co przy obecnej szerokości bramy nie jest możliwe (zeznania członka zarządu pozwanej M. R. – protokół rozprawy 2.02.2016 r. – 00:57:27)

Przegląd techniczny przeprowadzony w nieruchomości w lipcu 2015 r. nie wykazał, aby remonty uzupełnienia izolacji fundamentów czy docieplenia stropodachu były remontami pilnymi (protokół z przeglądu k. 171-180).

Wspólnota dysponuje wystarczającymi funduszami na przeprowadzenie wszystkich remontów objętych zaskarżoną uchwałą (bezsporne) .

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o powołane dowody z dokumentów oraz zeznań zgłoszonych świadków i przesłuchania stron, nie budzących, w tym zakresie, wątpliwości co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Problematykę związaną z funkcjonowaniem wspólnot mieszkaniowych reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jednolity Dz.U. Nr 80 z 2000 r., poz. 903 z późn. zm.). W sposób wyczerpujący określa ona zasady ustanawiania odrębnej własności lokali, prawa i obowiązki właścicieli lokali, zarząd nieruchomością wspólną oraz zasady działania wspólnoty mieszkaniowej, jej kompetencje, a także tryb i sposób podejmowania uchwał.

Na wstępie wskazać należy, iż zostały spełnione formalne wymogi dla skutecznego wniesienia powództwa o uchylenie uchwał pozwanej Wspólnoty. Zgodnie z art. 25 ust. 1 i 1a powołanej ustawy właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę wspólnoty do sądu w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli, albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów. Zaskarżona uchwała została podjęta na zebraniu w dniu 6 marca 2015 r., z kolei powództwo wniesiono w dniu 17 kwietnia 2015 r., a więc z zachowaniem 6 - tygodniowego terminu zawitego.

W ocenie Sądu, przeprowadzone postępowanie dowodowe nie wykazało aby uchwała nr (...) została podjęta w warunkach naruszających zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub interesy powódki.

O naruszeniu przez uchwałę interesów właścicieli lokali lub naruszeniu zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną możemy mówić, jeżeli uchwała jest z osobistego lub gospodarczego punktu widzenia dla skarżących niekorzystna, ewentualnie ma na celu pokrzywdzenie członka wspólnoty. Uchwała mająca na celu pokrzywdzenie członka wspólnoty oznacza wadliwe działanie zebrania właścicieli lokali prowadzące do uzyskania przez określonych członków lub grupę członków korzyści kosztem innego członka lub członków. Uchwała zebrania właścicieli lokali może być uznana za krzywdzącą wówczas, gdy cel pokrzywdzenia istniał w czasie podejmowania uchwały, jak i wtedy, gdy treść uchwały spowodowała, że jej wykonanie doprowadziło do pokrzywdzenia właściciela lokalu. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 11 października 2012 r. w sprawie I ACa 507/12, publ. LEX nr 1237864).

Odnosząc się do poszczególnych zarzutów stawianych zaskarżonej uchwale przez powódkę, należy jeszcze raz powtórzyć, że przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r.
o własności lokali (Dz.U.z 2015 r., poz. 1892) nie stawiają uchwałom
o planie gospodarczym wymogu wskazania konkretnego kosztu każdego
z przewidzianych w niej przedsięwzięć, ogólne tylko ujęcie kwoty planowanego na 2015 r. wydatku na cele remontowe nie mogło - wbrew twierdzeniom powódki - uchodzić za przejaw wadliwości uchwały, a tym bardziej za świadectwo naruszenia zasad prawidłowego zarządzania oraz interesów samej skarżącej. Ustawa nie precyzuje treści planu gospodarczego i jedynie w zakresie ustalenia wynagrodzenia zarządu lub zarządcy nieruchomości wspólnej ustawa wymaga wyodrębnienia tego kosztu w planie gospodarczym (art. 22 ust. 3 pkt. 1 ustawy o własności lokali).

Taki wymóg stałby w opozycji do racjonalnej gospodarki, jako że nie pozwalałby on dostosować procesu inwestycyjnego do aktualnego stanu faktycznego. Gdyby każda zmiana kwot przeznaczanych na poszczególne inwestycje musiałaby wiązać się z koniecznością podjęcia oddzielnej uchwały członków Wspólnoty, procesy inwestycyjne trwałyby bardzo długo, a więc stałyby się całkowicie nieefektywne.

Nadto, w realiach funkcjonowania małych wspólnot, takich jak strona pozwana, nierealne jest przeprowadzenie kalkulacji co do każdego wydatku. Wszak opracowanie takiego kosztorysu wiąże się z dodatkowymi kosztami. Przejawem racjonalności gospodarowania funduszami Wspólnoty jest również przewidzenie możliwości dokonywania przez zarząd w razie konieczności korekt w poszczególnych pozycjach planu gospodarczego.

Uchwała mająca na celu pokrzywdzenie członka wspólnoty oznacza wadliwe działanie zebrania właścicieli lokali prowadzące do uzyskania przez określonych członków lub grupę członków korzyści kosztem innego członka lub członków. Naruszenie subiektywnego interesu właściciela i subiektywnie postrzeganego interesu wspólnoty poprzez podjęcie uchwały nie uzasadnia jej uchylenia na podstawie art. 25 ust. 1 u.w.l. Naruszenie interesu w rozumieniu tego przepisu stanowi bowiem kategorię obiektywną, ocenianą m.in. w świetle zasad współżycia społecznego. Odpowiedź na pytanie, czy skarżona uchwała narusza słuszne interesy musi być zawsze osadzona w realiach faktycznych sprawy. W przypadku interesu właściciela musi istnieć co najmniej znaczna dysproporcja pomiędzy potrzebą ochrony interesu określonego właściciela a ochroną interesu wyrażonego podjętą uchwałą (wyrok SA w Katowicach z 30.06.2015 r., I ACa 150/15 , LEX nr 1770671; : wyrok SA Poznaniu z 28.05.2015 r., I ACa 15/15, LEX nr 1808718).

Zaskarżona uchwała przewidywała ujęcie w planie remontów w roku 2015: remontu bramy z poszerzeniem, remontu dachu budynku frontowego oraz wzmocnienie wentylacji węzła ciepłowniczego. Remont dachu, jako najpilniejszy, został już wykonany Były to prace z punktu widzenia interesu powódki, najważniejsze, jako z zajmuje ona lokal na ostatniej kondygnacji budynku frontowego.

Powódka jako właścicielka lokalu znajdującego się w budynku frontowym nie jest zainteresowana ułatwieniem wjazdu przez prześwit bramowy, gdyż nie ma potrzeby korzystać z tego przejazdu mając dostęp do lokalu od strony ulicy (...). Z punktu widzenia powódki, ujęcie poszerzenia bramy w planie remontów na rok 2015 r. jest co najwyżej obojętne (nie dotyczy bezpośrednio jej interesu) , ale na pewno nie można mówić o sprzeczności z tym interesem . Wręcz przeciwnie, przerwanie procesu inwestycyjnego w jego toku, po poniesieniu przez Wspólnotę kosztów na wykonanie projektu i projektu zamiennego na podstawie uchwały nr (...)– niekwestionowanej przez powódkę – naruszałoby zasady prawidłowego zarządzania. Uchwalą nr (...) stanowi niejako kontynuację inwestycji zapoczątkowanej uchwałą nr (...), której M. W. (1) nie zaskarżyła do sądu.

Nie bez znaczenia pozostaje okoliczność, że za przeprowadzeniem prac wskazanych w zaskarżonej uchwale głosowało ponad 80 % udziałów współwłaścicieli nieruchomości, w tym Gmina Ł., będąca właścicielem największego udziału we współwłasności. Niewątpliwie we wspólnotach pojawiać się mogą konflikty interesów co do tego, jakie prace remontowe należy wykonać, nie każdy jednak konflikt oznaczać musi jednak, że dana uchwała godzi w interesy poszczególnych członków wspólnoty. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego, poszerzenie światła bramy wjazdowej będzie korzystne dla wszystkich członków Wspólnoty , nie tylko dla osób zamieszkującym w oficynie , pozwoli bowiem na wjazd karetek pogotowia ratunkowego, straży pożarnej czy samochodów wiozących materiały budowlane niezbędne do przyszłych prac remontowych, skróci drogę przenoszenia ciężkich przedmiotów do mieszkań i przejścia przez osoby starsze i schorowane. Niewątpliwie zatem, zaskarżona uchwała jest z godna z interesem znacznej większości właścicieli i nie jest sprzeczna z interesem powódki.

Natomiast jakiekolwiek kolejne remonty, w tym ujęte w planie wzmocnienie wentylacji w węźle c.o., czy też postulowane przez powódkę jako bardziej naglące ocieplenie stropodachu czy izolacja fundamentów parteru ( budynki w nieruchomości nie mają piwnic), nie mogą zostać wykonane, jeżeli samochody ze sprzętem nie będą miały dostępu do podwórza i oficyny. Na marginesie należy wskazać, że powódka nie jest biegłym z zakresu budownictwa, a zatem jej ocena do pilności poszczególnych prac w nieruchomości nie jest miarodajna. W szczególności , nie została potwierdzona przez podmiot dokonujący 5-letniego przeglądu technicznego nieruchomości.

Nie można również zgodzić się z zarzutem, że zaplanowane poszerzenia światłą bramy wjazdowej grozi naruszeniem konstrukcji budynku. Wspólnota uzyskała stosowne pozwolenie na budowę, wydane na podstawie opinii profesjonalistów z zakresu prawa budowlanego i budownictwa. Nie może być zatem mowy o jakimkolwiek zagrożeniu naruszenia substancji budynku.

O obowiązku zwrotu na rzecz strony pozwanej kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.

W myśl powołanego przepisu art. 98 § 1 i 3 k.p.c., strona przegrywająca sprawę jest obowiązana zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Na koszty te, poniesione przez stronę pozwaną, złożyły się kwoty: 180 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego przed Sądem I instancji - zgodnie z § 11 ust.1 pkt 1) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej w urzędu ( t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461), 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 90 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym przed sądem apelacyjnym zgodnie z § 11 ust.1 pkt 1) w zw. z § 13 ust. 2 pkt 2) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej w urzędu ( t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461).