Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 sierpnia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Legnicy VIII Wydział Karny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Paweł Sosa

Protokolant: stażysta Tomasz Kuligowski

bez udziału prokuratora

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 5 sierpnia 2013 r.

sprawy R. M.

s. Z. i A.

ur. (...) w J.

oskarżonego o to, że

I. w okresie od listopada 2002 r. do lutego 2003 r. w L. działając z góry powziętym zamiarze, prowadząc działalność gospodarczą Usługi (...) w L. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Sp. z o.o. w K. w ten sposób, że dokonał zakupu materiałów budowlanych na łączną kwotę 18 914, 20 zł z odroczonym terminem płatności nie mając możliwości wywiązania się z zawartej umowy

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

II. w okresie od 25.11.2003 r. do 15.04.2004 roku w L.usunął składniki zajętego majątku działając w celu udaremnienia wykonania licytacji zajętych przez Komornika Sądowego Rewir V w Legnicy w toku postępowania egzekucyjnego o sygn. V KM 1380/03 przedmiotów w postaci: agregatu tynkarskiego (...)i rusztowania (...)o łącznej wartości około 27 000 zł, działając na szkodę wierzyciela (...) Sp. z o.o.w K.

tj. o czyn z art. 300 § 2 kk

I.  uznaje oskarżonego R. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. I części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonego R. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. II części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 300 § 2 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy orzeczone wobec oskarżonego R. M. w pkt I i II wyroku kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierza mu 1 (jeden) rok pozbawienia wolności

IV.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby
3 (trzech) lat;

V.  na podstawie art. 72 § 2 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia całości szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. z/s w K. (następcę (...) sp. z o.o. z/s w K.) kwoty 18.914,20 (osiemnaście tysięcy dziewięćset czternaście 20/100) złotych w terminie 3 (trzech) miesięcy od uprawomocnienia się wyroku;

VI.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 90 (dziewięćdziesięciu) złotych oraz wymierza mu opłatę w kwocie 180 (stu osiemdziesięciu) złotych.

___________________________________________________________________________

Sygn. akt VIII K 344/13

UZASADNIENIE

Sąd poczynił w sprawie następujące ustalenia faktyczne:

Oskarżony R. M. od roku 1999 prowadził działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) w L.. W okresie od 21 listopada 2002r. do lutego 2003r., w ramach tej działalności rozpoczął współpracę z (...) sp. z o.o. z/s w K.. Polegała ona na tym, że podpisał z pokrzywdzoną spółką, w jej (...) oddziale, umowę, na podstawie której mógł zakupywać materiały budowlane z odroczonym terminem płatności. Łącznie w wzmiankowanym okresie oskarżony zakupił materiały o wartości 25.199,23zł. Tylko część długu rozliczył, a pozostałej kwoty - 18.914,20zł, pomimo upływu terminu płatności, nie uiścił.

W związku z powyższym, po bezskutecznym wezwaniu do zapłaty, pokrzywdzona spółka wystąpiła z pozwem do sądu cywilnego. Sąd Rejonowy w Krakowie w sprawie V GNc 4110/03/S w dniu 11.08.2003r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, a w dniu 21.10.2003r. opatrzył go klauzulą wykonalności.

W listopadzie 2003r. pokrzywdzona spółka złożyła wniosek o wszczęcie egzekucji komorniczej (V KM 1380/03). Miejscowy komornik – C. W. wszczął postępowanie egzekucyjne, o którym zawiadomił oskarżonego w dniu 25.11.2003r. Oskarżony zadeklarował chęć spłaty zadłużenia. Tego też dnia komornik dokonał zajęcia ruchomości na mieniu oskarżonego. Zajął: rusztowanie (...) i agregat tynkarski, o łącznej wartości 27.000zł. Do czasu licytacji mienie zajęte komornik oddał pod dozór oskarżonego. Wyznaczona na dzień 15.04.2004r. licytacja nie doszła do skutku, ponieważ dłużnik nie wskazał aktualnego miejsca pobytu i usunął składniki majątku objęte zajęciem.

W trakcie trwania opisanego powyżej postępowania, toczyły się również inne postępowania egzekucyjne, w ramach których nie zdołano zająć oskarżonemu żądnego majątku. W kwietniu 2004r. oskarżony wyjechał poza granice kraju.

Do chwili wyroku oskarżony nie naprawił choćby części szkody.

R. M. nie był dotychczas karany.

Dowody:

- wyjaśnienia oskarżonego R. M. – k. 207-209,

- zeznania D. B. – k. 49,

- zeznania C. W. – k. 61-63,

- zeznania M. M. – k. 78-79,

- zeznania J. C. – k. 214,

- zeznania D. M. – k. 215,

- pisemne zawiadomienie o przestępstwie – k. 3-47,

- zaświadczenie o działalności gospodarczej – k. 56-57,

- kopia nakazu zapłaty – k. 64,

- kopia dokumentacji komorniczej – k. 64-76, 84-88,

- pismo Naczelnika US w L. – k. 90,

- karta karna – k. 210.

Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał w oparciu o częściowe wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadków, w tym komornika oraz dokumentację odnoszącą się do współpracy oskarżonego z pokrzywdzoną spółką oraz dokumentację z postępowania egzekucyjnego.

Z przywołanych dowodów wynika, że oskarżony zachowaniem swoim dopuścił się dwóch występków: oszustwa z art. 286 § 1 kk i udaremnienia wykonania orzeczenia sądowego z art. 300 § 2 kk.

Będąc w trudnej sytuacji materialnej, pobrał towar na kwocie przewyższającą 25 tys. złotych, pomimo że miał świadomość, że nie ureguluje należności nie tylko w odroczonym okresie płatności, ale również w najbliższym czasie. Po upływie wynikających z faktur terminów, nie podjął żadnych pertraktacji z pokrzywdzonym co do warunków ewentualnej spłaty zadłużenia. Taka postawa przekonała Sąd, że oskarżony pobierając towar z góry wiedział, że nie ureguluje należności. Częściowa spłata miała służyć zbudowaniu zaufania i umożliwić dalsze pobieranie towarów. Tym samym zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona występu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk.

Natomiast po dokonaniu zajęcia komorniczego w dniu 25.11.2003r., oskarżony usunął składniki majątkowe oddane mu pod dozór. Wprawdzie oskarżony utrzymywał, że rusztowania pozostawił na jednym z placów robót i zostały mu skradzione, a agregat rozkradziony przez przypadkowo wynajętych pracowników, to w tym zakresie Sąd nie dał im wiary. Wartość zajętego mienia w tamtym czasie opiewała na niebagatelną kwotę 27.000zł. Oskarżony od dłuższego już czasu (sam podał, że od 2001r.) utracił płynność finansową. Taka nonszalancja względem jedynych narzędzi pracy jakie mu pozostały, w ocenie Sądu, nie wchodziła w rachubę. Oskarżony przed wyjazdem poza granice prawdopodobnie spieniężył zajęty majątek. Z zeznań M. M. (byłej żony) wynika, że oskarżony spieniężył nawet jej biżuterię. Nie sposób zatem uznać, że nie dbał o jedyny majątek jaki mu pozostał, a który przedstawiał tak znaczną wartość (zwłaszcza gdy uwzględnić siłę nabywczą pieniądza w 2003r.). To zaś zachowanie nosiło cechy występku określonego w art. 300 § 2 kk. Usunięcie majątku uniemożliwiło wykonanie w postępowaniu egzekucyjnym sądowego nakazu zapłaty.

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się do zarzutu i uzgodnił z prokuratorem wymiar kary w trybie art. 335 § 1 kpk. Wyraził zgodę na orzeczenie wobec niego kary:

- za I czyn: dziesięciu miesięcy pozbawienia wolności, zaś za drugi: sześciu miesięcy pozbawienia wolności,

- kary łącznej: jednego roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby trzech lat,

- zobowiązanie go do naprawienia całości szkody w kwocie 18.914,20zł w terminie trzech lat od uprawomocnienia się wyroku.

W konsekwencji powyższych uzgodnień prokurator skierował do sądu akt oskarżenia z wnioskiem o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy. Przesłanką owego wniosku był fakt, że występki przypisane oskarżonemu zagrożone są karami pozbawienia wolności do lat 3 (nieprzekraczającą lat 10), okoliczności ich popełnienia nie budziły wątpliwości, a postawa oskarżonego, wskazywała, że cele postępowania zostaną osiągnięte.

Sąd przychylił się do wniosku prokuratora, ponieważ w świetle zebranego w toku postępowania przygotowawczego materiału dowodowego wina oskarżonego, jak i okoliczności popełnienia czynów istotnie nie budziły wątpliwości. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconych mu występków, a jego obecna sytuacja majątkowa wskazuje, że będzie w stanie spłacić zadłużenie wobec pokrzywdzonego. Dlatego Sąd - na podstawie art. 72 § 2 kk - zobowiązał oskarżonego do naprawienia całości szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. z/s w K. (następcy (...) sp. z o.o. z/s w K.) kwoty 18.914,20zł. Określając termin do naprawienia szkody Sąd omyłkowo wskazał okres trzech miesięcy, zamiast uzgodnionych przez strony – trzech lat od uprawomocnienia się wyroku.

Uwzględniając, że oskarżony pracuje i uzyskuje dochody, Sąd obciążył go kosztami postępowania i opłatą, stosownie do przepisów art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt. 3 ustawy o opłatach w sprawach karnych.