Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: VIII K 539/13

4 Ds 614/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2013 r.

Sąd Rejonowy w Legnicy VIII Wydział Karny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Paweł Sosa

Protokolant: stażysta Joanna Szulc

bez udziału prokuratora

po rozpoznaniu dnia 11 września 2013 r.

sprawy

K. S.

s. J. i M.

ur. (...) w Z.

oskarżonego o to, że:

w dniu 26.12.2012 roku w L. na ul. (...) kierował w ruchu lądowym pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) będąc pod wpływem środków odurzających w postaci amfetaminy w stężeniu 205 ng/ml oraz metaamfetaminy w stężeniu poniżej 50 ng/ml odpowiadających porównywalnie zawartości alkoholu we krwi w stężeniu od 0,8 do 1,2 promila

tj. o czyn z art. 178 a § 1 kk

I.  na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umarza postępowanie karne wobec oskarżonego K. S. na okres próby 2 (dwóch) lat;

II.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 300 (trzystu) złotych;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa część kosztów sądowych w kwocie 500 (pięciuset) złotych i wymierza mu opłatę w kwocie 60 (sześćdziesięciu) złotych.

__________________________________________________________________________

Sygn. akt VIII K 539/13

UZASADNIENIE

Sąd poczynił w sprawie następujące ustalenia faktyczne:

W dniu 26.12.2013r. oskarżony K. S. przebywał w dyskotece (...) w L.. Będąc tam zażył około jednego grama amfetaminy. Półtora godziny później wsiadł do samochodu m-ki V. (...) o nr rej. (...). W pojeździe wraz z nim zasiadło dwoje znajomych. Oskarżony zamierzał odwieźć ich do domów (na Os. (...) i ul. (...)), a następnie wrócić do E..

Na ul. (...) około godz. 1 00 oskarżony został zatrzymany przez patrol Policji. W trakcie kontroli poddano go testowi na zawartość w organizmie środków odurzających. Wynik testu okazał się pozytywny. Przeprowadzone później badanie krwi oskarżonego wykazało obecność w niej amfetaminy o stężeniu 205 ng/ml. Oskarżony nie był dotychczas karany. Na co dzień wykonuje pracę kierowcy.

Dowody:

• wyjaśnienia oskarżonego – k. 24 i 35-36,

• protokoły użycia alkometru – k.3,

▪ kopia prawa jazdy – k. 7,

▪ protokół pobrania krwi – k. 10,

▪ opinia IES w K.– k. 13-15,

▪ opinia biegłego lekarza medycyny – k. 18-19,

• karta karna – k. 27.

K. S. przyznał się do zarzutu i wyjaśnił zgodnie z powyższymi ustaleniami.

W ocenie Sądu Rejonowego wina oskarżonego w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości. Zarówno w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego, który przyznał się do zarzutu, jak i opinię Instytutu Ekspertyz Sądowych w K., ustalono w sposób nie budzący wątpliwości, że oskarżony kierował pojazdem mechanicznym pod wpływem środka odurzającego - amfetaminy. Stężenie tego środka osiągnęło w jego organizmie wartość 205 ng/ml, która jest porównywalna ze stężeniem alkoholu przesądzającym o stanie nietrzeźwości (k.15).

W świetle powyższych dowodów Sąd ocenił, że oskarżony zachowaniem swoim wyczerpał ustawowe znamiona występku z art. 178a § 1 kk.

Zdaniem Sądu, zebrane w sprawie dowody i poczynione na ich podstawie ustalenia faktyczne uzasadniają zastosowanie wobec oskarżonego instytucji warunkowego umorzenia postępowania.

Przede wszystkim stopień winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego nie były znaczne. Wskutek interwencji policji oskarżony przejechał niewielki odcinek drogi. Natomiast cały planowany odcinek drogi jaką zamierzał pokonać, wynosił około 15 km, zatem również nie był długi.

Na podstawie wyjaśnień oskarżonego, Sąd ustalił, że zachowanie będące przedmiotem niniejszej sprawy miało charakter incydentalny i było podyktowane ciekawością. Ponadto Sąd miał na względzie, że do popełnienia występku doszło w godzinach nocnych, przy zmniejszonym natężeniu ruchu.

Dodatkowo oskarżony nie był dotychczas karany. Na rozprawie okazał skruchę i zrozumienie dla popełnionego przez siebie życiowego błędu. Na moment wyrokowania wykonywał pracę kierowcy i było to jedyne źródło jego utrzymania. Utrata prawa jazdy spowodowałby jednocześnie pogorszenie sytuacji materialnej oskarżonego. Dlatego Sąd doszedł do przekonania, że oskarżony zrozumiał naganność swojego postępowania i wyciągnął wnioski na przyszłość. Stąd warunkowe umorzenie wobec niego postępowania na dwuletni okres próby, będzie wystarczającym środkiem wychowawczym i spowoduje, że oskarżony nie popełni czynów zabronionych w przyszłości i będzie przestrzegał porządku prawnego.

Mając na względzie skutki jakie mogłoby wyniknąć z pozbawienia oskarżonego prawa jazdy, Sąd odstąpił od orzekania tego środka karnego. W toku postępowania oskarżony został czasowo pozbawiony prawa jazdy. Z pewnością odczuł konsekwencje swojego zachowania i w przeszłości nie wróci na podobną drogę.

W celu dodatkowego oddziaływania na oskarżonego, Sąd uznał za celowe orzeczenie – na podstawie art. 49 § 2 kk - świadczenia pieniężnego w wysokości trzystu złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Oskarżony wspierając tą kwotą instytucję niosącą m.in. pomoc ofiarom przestępstw komunikacyjnych, pełniej uświadomi sobie zagrożenie jakie mógł spowodować wobec innych uczestników ruchu.

Biorąc pod uwagę, że oskarżony uzyskuje stałe dochody, Sąd zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa część kosztów sądowych i wymierzył mu opłatę, stosownie do przepisów art. 624 §1 kpk oraz art. 7 ustawy o opłatach w sprawach karnych.