Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu Wydział IV Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący SSR Inga Faligowska

Protokolant Magdalena Cetnarowicz

po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2016 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa: P. N.

przeciwko: I. H.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej koszty procesu w kwocie 1.217 zł.

Przewodniczący

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w rep.

2.  K.. 7/ 21 dni

UZASADNIENIE

Powód P. N. domagał się zasądzenia od pozwanej I. H. zapłaty kwoty 5535,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 11 kwietnia 2011r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, tytułem niezapłaconej części wynagrodzenia za świadczone usługi pośrednictwa związane z pozyskiwaniem klientów dla pozwanej oraz mnożeniem relacji handlowych z pozyskanymi już klientami(uzasadnienie pozwu k. 3).

Dnia 24 marca 2015r. tut. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt (...)zgodnie z żądaniem pozwu.

W ustawowym terminie pozwana I. H. złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu. Pozwana wskazała, że powód nie realizował postanowień umownych, w szczególności nie wypełniał obowiązków określonych w §2 umowy, dlatego też żądanie zapłaty na jego rzecz jest nieuzasadnione (uzasadnienie sprzeciwu k.70).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 1 stycznia 2011 r. zawarł z pozwaną prowadzącą działalność gospodarczą w formie Kancelarii Adwokackiej umowę o współpracy. Na podstawie tej umowy powód zobowiązał się do pośrednictwa w zawieraniu przez Kancelarię pozwanej różnorodnych umów związanych z obsługą prawną, w szczególności z dochodzeniem roszczeń finansowych na drodze prawnej, poprzez pozyskiwanie klientów na rzecz Kancelarii oraz zwielokrotnianie relacji handlowych z nimi (§ 1 umowy), natomiast pozwana zobowiązana była do zapłaty umownego wynagrodzenia w kwocie 9000,00 zł netto +VAT miesięcznie, z zastrzeżeniem §2 ust. 4 umowy (§5 umowy). Zgodnie z zawartą umową do podstawowych obowiązków powoda należało: regularne odbywanie spotkań z potencjalnymi klientami, zapewniające realizację planów sprzedażowych (stanowiących integralną część umowy) określonych na kolejny miesiąc do 15 dnia miesiąca poprzedzającego, przy czym pierwszy plan miał zostać sprecyzowany do dnia 15 lutego 2011r., na podstawie wyników spotkań odbytych w ilości nie mniej niż 4 tygodniowo w dniach od 1 stycznia 2011 r. do dnia 14 lutego 2011 r.; negocjowanie z potencjalnymi klientami warunków zawieranych przez Kancelarię umów; doprowadzenie do zawarcia umów obsługi prawnej pomiędzy klientami, a Kancelarią; przygotowywanie w porozumieniu z Kancelarią ofert handlowych dotyczących jej działalności w zakresie objętym umową; dbanie o terminowość rozliczeń klientów z Kancelarią, a także realizacja innych zadań związanych z przedmiotem umowy. Nadto strony ustaliły, że z każdego odbytego spotkania powód zobowiązany będzie przedstawić raport, zawierający informację o czasie i miejscu spotkania, dane charakteryzujące klienta, problemy prawne i finansowe, z jakimi boryka się klient, ofertę przedstawioną na spotkaniu wraz z estymacją budżetową oraz wynik spotkania i termin ewentualnego kolejnego spotkania. Raporty miały być składane pozwanej pod koniec każdego tygodnia pracy. Strony ustaliły także, że w przypadku niezrealizowania minimalnej liczby spotkań w okresie tygodniowym lub miesięcznym umówione wynagrodzenie miało zostać proporcjonalnie zmniejszone. Postanowiono również, że powód będzie zobowiązany do prowadzenia dokumentacji związanej z realizacją umowy wg wymagań wskazanych przez pozwaną i okazania jej pozwanej na każde żądanie (§2 umowy). Umowa została zawarta na okres 4 miesięcy z możliwością jej przedłużenia na czas nieokreślony, na podstawie odrębnej umowy (§6 pkt 1 umowy).

W dniu 13 stycznia 2011 r. strony zawarły porozumienie, w ramach którego pozwana przekazała powodowi do korzystania w celach służbowych komputer oraz projektor multimedialny na zasadzie powierzenia mienia. Powód zobowiązany był do jego zwrotu niezwłocznie po rozwiązaniu umowy lub niezwłocznie na każde wezwanie pozwanej. Powód nie zwrócił sprzętu

dowód : umowa o współpracy k.17-21, porozumienie w sprawie przekazania komputera oraz projektora k.75, wezwanie do zwrotu sprzętu k.76, zeznania świadków M. M., Ł. M., T. N. (e-protokół z dn. 29.10.2015 r.)

Powód zapewniał pozwaną o swoich kwalifikacjach, uczciwości i rzetelności, jednakże w trakcie trwania umowy nie wywiązywał się w sposób prawidłowy z nałożonych obowiązków, określonych w § 2 umowy. Sporządzane przez niego raporty były składane nieregularnie i były niekompletne. Powód nigdy nie sporządził planów sprzedażowych. W marcu nie pojawił się na spotkaniu, które miał zorganizować z potencjalnym klientem. Na spotkanie to przybył inny współpracownik pozwanej Ł. M. , który na miejscu dowiedział się, że firma nie jest zainteresowana współpracą z pozwaną. Pozwana musiała ponaglać powoda o uzupełnienie raportów lub przesłanie brakujących raportów, szczególnie za ostatnie dwa tygodnie współpracy. Nadto raporty zawierały nieprawdziwe dane, co do obytych spotkań. W czasie trwania umowy powód nie pozyskał dla pozwanej ani jednego klienta. W korespondencji mailowej prowadzonej w ramach poczty pozwanej powód wysyłał m.in. maile dotyczące jego osobistych spraw np. remontu w S. – mail z 18.04.2011r. – k. 128. Przekazywał też pozwanej nieprzydatne dla niej ogólnodostępne newslettery o przetargach.

W dniu 31 marca 2011 r. powód wystawił pozwanej fakturę VAT nr (...)/FVu na kwotę 11070,00 zł, z terminem płatności w dniu 10 kwietnia 2011 r. tytułem wynagrodzenia za usługi pośrednictwa za miesiąc marzec 2011 r. Powyższa faktura została uregulowana przez pozwaną jedynie w połowie, z uwagi na niedostarczenie przez pozwanego wszystkich uzupełnionych raportów oraz raportów zaległych, a także nieodpracowanie przez powoda 2 tygodniowego okresu (1-10 stycznia 2011 r.), podczas którego przebywał na urlopie, a za który w miesiącu styczniu otrzymał wynagrodzenie. Pozwana wielokrotnie wzywała powoda do przedłożenia raportów, w szczególności za okres od 14 marca 2011 r. do 10 kwietnia 2011r. oraz do odpracowania okresu, podczas którego pozostawał na urlopie.

dowód : faktura VAT nr (...)/FVu k.22, CV powoda k.84, raporty wraz z korespondencją mailową stron k. 104-312, zeznania świadków: M. M., Ł. M., T. N. (e-protokół z dn. 29.10.2015 r.), zeznania świadków M. H. i W. H. (e-protokół z dn.5.11.2015 r.), zeznania świadka A. D. (e-protokół z dn. 23.10.2015 SR w Pruszkowie, I Wydział Cywilny), pismo świadka W. G. z dn.5.10.2015 r. k.416, przesłuchanie pozwanej (e-protokół z dn. 3.03.2016 r.).

Pismem z dnia 22 stycznia 2014 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty brakującej kwoty 5535,00 zł z faktury VAT nr (...)/FVu wraz z ustawowymi odsetkami za zwłokę – w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania, pod rygorem skierowania sprawy do firmy windykacyjnej.

dowód: wezwanie do zapłaty k.23

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powód domagał się od pozwanej zapłaty kwoty 5535,00 zł tytułem należności wynikających z umowy o współpracy dot. pośrednictwa w pozyskiwaniu nowych klientów dla pozwanej oraz mnożenia relacji handlowych pozwanej z już pozyskanymi przez powoda klientami. Pozwana odmówiła zapłaty podnosząc, że powód nie wywiązywał się z postanowień umownych, a nadto nie pozyskał na jej rzecz żadnych klientów.

W sprawie bezsporne było zawarcie przez strony umowy o świadczenie usług oraz jej treść. Rozstrzygnięcie sporu wymagało dokonania oceny, czy powód wykazał fakt wykonania usługi na rzecz strony pozwanej, za którą domaga się wynagrodzenia.

W ocenie Sądu umowa łącząca strony była umową o świadczenie usług, do której z mocy art. 750 k.c. stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Zgodnie zaś z art. 735 §1 k.c. jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Umowę tą należało zaliczyć do umów starannego działania .

W niniejszej sprawie strony zawarły umowę o współpracy, na mocy której powód miał pośredniczyć w pozyskiwaniu nowych klientów na rzecz pozwanej oraz w zwielokrotnianiu relacji handlowych z nimi. Powód, domagając się wynagrodzenia z tytułu zawartej umowy, powinien wykazać, że wykonał usługę na rzecz pozwanej, gdyż to na nim, zgodnie z art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c., spoczywał ciężar dowodu w tym zakresie. Powód na poparcie swoich twierdzeń przedłożył w pozwie jedynie umowę i fakturę, natomiast w dalszym piśmie procesowym wniósł o zobowiązanie pozwanej do przedłożenia raportów i całej korespondencji mailowej między stronami. Pozwana taką korespondencję przedłożyła, lecz jej treść nie potwierdza prawidłowego wykonywania umowy przez powoda. Podkreślić należy, iż autorem zapisów w raportach i mailach jest sam powód, który w żaden sposób nie wykazał, iż zapisy te odzwierciedlały faktycznie podejmowane przez niego czynności w ramach umowy współpracy. Przeprowadzone dowody z zeznań świadków , w tym A. D., którą powód wymienił w raporcie za dzień 19.01.2011r. – k. 104 verte, całkowice podważyły prawdziwość i rzetelność zapisów w tych raportach zawartych . Zdaniem Sądu powód nie wykazał, że w marcu 2011r. wykonał świadczenie niepieniężne wynikające z § 2 umowy o współpracy. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z §2 umowy do obowiązków powoda należało regularne odbywanie spotkań z potencjalnymi klientami zapewniające realizację planów sprzedażowych, określanych na kolejny miesiąc, do dnia 15 dnia miesiąca poprzedzającego, negocjowanie z potencjalnymi klientami warunków zawieranych przez kancelarię pozwanej umów, doprowadzanie do zawarcia umów obsługi prawnej z klientami, przygotowywanie ofert handlowych dot. działalności pozwanej w zakresie objętym umową, dbanie o terminowość rozliczeń klientów z kancelarią oraz realizacja innych zadań związanych z przedmiotem umowy. Z każdego spotkania powód zobowiązany był przedstawić raport zawierający informacje o czasie i miejscu spotkania, danych charakteryzujących klienta, problemach prawnych i finansowych, z jakimi boryka się klient, o ofercie przedstawionej na spotkaniu wraz z estymacją budżetową, a także o wyniku spotkania tj. przyjęcie oferty lub powody jej nie przyjęcia, terminie ewentualnego kolejnego spotkania. Raporty miały być przedstawiane pod koniec każdego tygodnia. W przypadku braku realizacji minimalnej liczby spotkań w ciągu tygodnia strony umówiły się na proporcjonalnie zmniejszenie wynagrodzenia. Powód miał także obowiązek prowadzenia dokumentacji związanej z realizacją umowy i okazywania jej pozwanej na każde wezwanie.

Tymczasem z zebranego materiału dowodowego wynika, że sporządzane przez powoda raporty były nieregularne, nierzetelne, niekompletne, nie za cały okres oraz nie zawierały planów sprzedażowych, a powód w okresie całej współpracy nie pozyskał dla pozwanej ani jednego klienta. Pozwana wielokrotnie wzywała powoda do uzupełnienia raportów oraz przesłania zaległych, szczególne za okres ostatnich dwóch tygodni współpracy oraz do odpracowania dwóch tygodni, podczas których pozostawał na urlopie. Powód zapewniał pozwaną o swoich kwalifikacjach, rzetelności i uczciwości, podczas gdy w rzeczywistości nie wywiązywał się ze swoich zobowiązań, a jego działania były pozorowane, co podkreślali słuchani w sprawi świadkowie Ł. M. i T. N. . Ich zeznania nie budziły wątpliwości Sądu w świetle całości zebranego w sprawie materiału dowodowego . O powyższym świadczy chociażby fakt, że powód umawiał spotkania z rzekomymi klientami, a następnie nie pojawiał się na nich, natomiast pracownicy pozwanej po dotarciu na miejsce dowiadywali się, że wskazane firmy nie są zainteresowane współpracą. Nadto prawdziwość danych zawartych w tych raportach, mających obrazować prace powoda została podważona przez pozwaną dowodem z zeznań świadka A. D., która wskazała, że nie zna stron procesu oraz nie przypomina sobie, aby kiedykolwiek spotkała się z powodem, albowiem współpracowała już kancelarią w W. i nie miała potrzeby zmiany kancelarii świadczącej obsługę prawną dla jej firmy. Również inna osoba wymieniona w raporcie – W. G. wezwany w charakterze świadka w piśmie z dnia 5.10.2015 r. usprawiedliwiającym swoją nieobecność na rozprawie oświadczył, że nie zna stron postępowania, w związku z czym wnosi o przeanalizowanie konieczności jego stawiennictwa.

W konsekwencji powód nie przedstawił żadnego dowodu, który potwierdziłby, że wykonał czynności wynikające z zawartej umowy o współpracy w zakresie, w jakim przysługiwałoby mu prawo do wynagrodzenia w żądanej kwocie za marzec 2011r. W tym miejscu należy dodać, że dowodu takiego nie stanowi również przedłożona przez powoda faktura VAT, albowiem potwierdza ona wyłącznie okoliczność jej wystawienia i nie może stanowić dowodu na wykonanie zobowiązania powoda, w sytuacji kiedy pozwana zaprzeczyła tej okoliczności. Tym samym, w ocenie Sądu, powód nie uzyskał uprawnienia do żądania wynagrodzenia na podstawie zawartej umowy o współpracy w kwocie 5535,00 zł, ponieważ nie wykazał, że kwestionowana przez pozwaną kwota z wystawionej faktury VAT, stanowi zapłatę za faktycznie wykonane usługi.

Rozstrzygając powództwo Sąd oparł się na dowodach z dokumentów oraz wydruków przedłożonych przez pozwaną na żądanie powoda, z zeznań świadków M. M., Ł. M., T. N., M. H., W. H., A. D. oraz z przesłuchania pozwanej, które były spójne, w pełni korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym i którym Sąd dał wiarę w całości. Sąd pominął dowód z zeznań świadka W. G., z uwagi oświadczenie świadka o braku wiedzy na temat sprawy i w konsekwencji cofnięcie tego dowodu przez pozwaną.

Sąd pominął również dowód z przesłuchania powoda, pomimo złożonego na dwa dni przed rozprawą wniosku o przesłuchanie go w ramach odezwy. Zdaniem Sądu biorąc pod uwagę okoliczności sprawy oraz podniesione zarzuty konieczne było bezpośrednie przesłuchanie powoda przez Sąd rozpoznający sprawę. Należy zwrócić uwagę, że Sąd wystosował odezwy jedynie do świadków, a nie do powoda, co zatem wskazywało, że Sąd orzekający ma zamiar przesłuchać powoda bezpośrednio. Powód , reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, mógł już wcześniej tj. w odpowiedzi na sprzeciw zasygnalizować, że chciałby być przesłuchany w drodze odezwy, jednakże tego nie uczynił. Nadto sama argumentacja powoda zawarta we wniosku o przesłuchanie przed Sądem Rejonowym dla m.st. Warszawy, który wpłynął do Sądu na 2 dni przed wyznaczoną rozprawą jest lakoniczna i ogólnikowa. Powód nie wskazał żadnych konkretnych obowiązków zawodowych, które miałyby stanowić przeszkodę w obronie jego praw przed tut. Sądem i rzetelnym, pełnym wyjaśnieniem sprawy. Wobec powyższego Sąd pominął na mocy art. 302 §1 kpc, dowód z przesłuchania powoda, z uwagi na nieusprawiedliwione niestawiennictwo powoda w rozprawie w dniu 3.03.2016r.

Reasumując Sąd uznał, że powód nie udowodnił żądania pozwu, dlatego też orzekł jak w punkcie I sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie II sentencji wyroku, na podstawie
art. 98 § 1 i 3 k.p.c., mając na uwadze wynik postępowania - fakt, że pozwana wygrała je w całości. Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 1200 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Wysokość kosztów zastępstwa prawnego została ustalona w oparciu o § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163 poz. 1348 ze zm.).

Z: 1. odnotować;

2. odpis wyroku wraz z odpisem uzasadnienia doręczyć pełnomocnikowi powoda;

3. kal. 14 dni