Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Aleksandra Żurawska

SO Piotr Rajczakowski

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013r. w Świdnicy na posiedzeniu niejawnym zażalenia wnioskodawcy (...) S.A. we W. na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 22 lipca 2013r., sygn. akt I Co 981/13, w sprawie przy udziale dłużniczki A. B. o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego wierzyciela

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 lipca 2013r. Sąd Rejonowy oddalił wniosek (...) S.A. we W. o nadanie na jego rzecz – jako następcy prawnego (...) SA w W. – klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu przez Sąd Rejonowy w Wałbrzychu w dniu 15 września 2008r., sygn. akt VIII Nc 6811/08. Powołując przepis art. 788 § 1 k.p.c. Sąd wskazał, że wnioskodawca przedłożył umowę z 18 czerwca 2012r., z której wynika jedynie, że (...) SA w W. zbyła na rzecz wnioskodawcy wierzytelności szczegółowo wymienione w Załączniku nr 1 do umowy, który jednak został złożony w formie luźnych kartek, nie połączonych z umową. Z załącznika tego nie wynika również, aby stanowił on dokument urzędowy czy prywatny z podpisami urzędowo poświadczonymi. Tym samym dokumentu umowy jak i załącznika nie można było uznać, zdaniem Sądu, za spełniające wymogi art. 788 § 1 kpc. Nadto Sąd pierwszej instancji wskazał, że poświadczenie załącznika za zgodność z oryginałem przez reprezentującego wnioskodawcę radcę prawnego nie mogło skutkować tym, że załącznik ten nabierał charakteru dokumentu urzędowego, czy też dokumentu prywatnego z podpisami urzędowo poświadczonymi, gdyż zgodnie z art. 129 § 3 k.p.c. jedynie poświadczenie zgodności z oryginałem dokonane przez profesjonalnego pełnomocnika, a nie dokument, który jest nim opatrzony, ma charakter dokumentu urzędowego.

W zażaleniu na powyższe postanowienie wnioskodawca, wnosząc o jego uchylenie, zarzucił:

a)  błędną wykładnię art. 129 § 3 kpc poprzez przyjęcie, że odpis dokumentu poświadczony za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie radcę prawnego, będącego jednocześnie pełnomocnikiem strony, nie ma charakteru dokumentu urzędowego czy też dokumentu prywatnego z podpisami urzędowo poświadczonymi, w ocenie sądu charakter dokument urzędowego ma jedynie poświadczenie zgodności z oryginałem – nie zaś sam dokument,

b)  naruszenie art. 233 § 1 kpc, polegające na powierzchownej i niewszechstronnej ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego poprzez przyjęcie, że wnioskodawca nie złożył dokumentów stanowiących dowód nabycia wierzytelności wynikającej z nakazu zapłaty z dnia 15 września 2008 r. (sygn. akt VIII Nc 6811/08) w określonej przepisami prawa formie,

c)  w konsekwencji naruszenie przepisu art. 788 § 1 kpc poprzez jego błędne zastosowanie w sytuacji, gdy ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że wnioskodawca nabył stwierdzoną nakazem zapłaty z dnia 15 września 2008 r. (sygn. akt VIII Nc 6811/08) wierzytelność, a zatem spełnione zostały przesłanki, o których mowa w wyżej wymienionych przepisach.

Sąd Okręgowy zważył :

Zażalenie podlegało oddaleniu. Trafnie bowiem Sąd Rejonowy nie uwzględnił wniosku w niniejszej sprawie. Należy zgodzić się z Sądem Rejonowym, że z dołączonego do wniosku pliku odpisów dokumentów nie wynika, aby stanowił on jedną całość z umową cesji z 18 czerwca 2012r. Brak jest również podstaw do przyjęcia, że podpisy złożone na załączniku do umowy zostały notarialnie poświadczone, skoro z dokumentu z 18 czerwca 2012r. sporządzonego przez notariusza / k. 16 / wynika, że stający przed nim przedstawiciele stron umowy: „podpisy na załącznikach do niniejszej umowy uznali za własnoręczne”. Takiej zaś treści poświadczenie dokonane przez notariusza nie spełnia wymogu urzędowego poświadczenia podpisu, o którym mowa w art. 96 pkt 1 ustawy z 14 lutego 1991r. Prawo o notariacie (t.j. Dz. U. z 2008r., Nr 189, poz. 1158 ze zm.) i stąd trafnie Sąd Rejonowy uznał, że brak jest podstaw do przyjęcia istnienia takich podpisów na załączniku do umowy. Bez znaczenia przy tym, wobec wymogu przewidzianego w przepisie art. 788 § 1 k.p.c., jest wskazywane przez skarżącego podobieństwo podpisów na umowie oraz załączniku. Wskazać ponadto należy, że zgodnie z treścią przepisu art. 129 § 3 kpc poświadczenie zgodności z oryginałem odpisu dokumentu przez występującego w sprawie pełnomocnika strony w osobie radcy prawnego nadaje temu poświadczeniu charakter urzędowego. Oznacza to, że poświadczony przez pełnomocnika odpis dokumentu ma charakter dokumentu urzędowego w tym znaczeniu, że potwierdza się w nim z mocą dokumentu urzędowego istnienie dokumentu źródłowego o treści takiej samej, jak odpis (zob. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 grudnia 2010 roku, sygn. akt III CZP 94/10, OSNC 2011/9/91). Poświadczenie to nie nadaje natomiast, do czego zdaje się zmierzać skarżący, takiemu dokumentowi charakteru urzędowego, a przyjęcie takiej koncepcji prowadziłoby do trudnego do zaakceptowania wniosku, że skutkiem tegoż poświadczenia byłoby nadanie dowolnemu pismu charakteru urzędowego. Podzielając zatem stanowisko Sądu pierwszej instancji, jak i mając na uwadze powyższsze względy, brak było podstaw do uwzględnienia wniosku, a tym samym zażalenia skarżącego, co musiało prowadzić do jego oddalenia. Z powyższych względów Sąd Okręgowy, stosownie do treści art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 kpc i z art. 13 § 2 kpc, orzekł jak w sentencji postanowienia.