Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: star. sekr. sądowy Justyna Alfawicka

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2016 r. w Legnicy

sprawy z wniosku J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 7 września 2015 r.

znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 1044/15

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 7 września 2015r., odmówił J. P. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu organ rentowy podał, że ubezpieczony nie spełnia wszystkich przesłanek z art. 4 i 49 ustawy o emeryturach pomostowych, gdyż nie wykonywał po dniu 31 grudnia 2008 r. prac w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych oraz na dzień 1 stycznia 2009 r. nie udowodnił żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy, wobec wymaganych 15 lat takiej pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył J. P., wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu wskazał, że jakkolwiek nie spełnił wszystkich przesłanek z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, to posiadany przez niego staż pracy w warunkach szczególnych jest wystarczający do przyznania mu świadczenia w oparciu o art. 49 tej ustawy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu powołał te same okoliczności, które zostały wskazane w uzasadnieniu skarżonej decyzji.

Sąd ustalił:

Wnioskodawca J. P. urodził się (...), z dniem (...)r. ukończył 60 lat. Ma rozwiązany stosunek pracy. Na dzień 1 stycznia 1999r. wykazał 41 lat, 9 miesięcy i 27 dni okresów składkowych i nieskładkowych, z czego organ rentowy zaliczył wnioskodawcy 19 lat, 7 miesięcy i 17 dni jako okres pracy w warunkach szczególnych na stanowisku traktorzysty, przypadający na okres od 15 marca 1973 r. do 31 października 1992 r. W okresach: od 17 marca 1994 r. do 31 sierpnia 1995 r. i od 1 września 1995 r. do 28 lutego 1997 r. wnioskodawca pracował przy garbowaniu i wyżynaniu skór. Po dniu 31 grudnia 2008 r. wnioskodawca nie wykonywał prac w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

(bezsporne)

Sąd zważył:

Odwołanie jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych, z uwzględnieniem art. 5-12, emerytura pomostowa przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki: urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.; ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat; osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn; ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn; przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS; po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3; nastąpiło rozwiązanie z nim stosunku pracy.

Zgodnie z art. 49 cytowanej ustawy prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która: po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3; spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12; w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Przepisy te wyraźnie wskazują, iż przesłanki nabycia prawa do emerytury pomostowej musza być spełnione łącznie. Oznacza to, że brak choćby jednego z tych warunków uniemożliwia uzyskanie prawa do tego świadczenia.

W niniejszej sprawie okoliczności faktyczne pozostawały niesporne, a rozstrzygnięcia wymagała jedynie kwestia prawna, dotycząca spełnienia przez wnioskodawcę przesłanek do przyznania mu emerytury pomostowej w oparciu o w.w. art. 49 ustawy. Wnioskodawca nie kwestionował bowiem niespełnienia przez niego przesłanek z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych.

W ocenie Sądu, stanowisko wnioskodawcy wyrażone w odwołaniu od zaskarżonej decyzji jest błędne. Regulacja wynikająca z art. 49 ustawy jest regulacją szczególną w stosunku do tej, jaka wynika z art. 4 ustawy. Wbrew twierdzeniom zawartym w odwołaniu, odstępstwo od zasady wynikającej z art. 4 pkt 6 ustawy (tzn. obowiązku wykonywania pracy w szczególnych warunkach po dniu 31 grudnia 2008 r.) zawężone jest wyłącznie do tych ubezpieczonych, którzy na dzień 1 stycznia 2009 r. legitymują się okresem 15 lat pracy w warunkach szczególnych - ale wyłącznie w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych, co wprost wynika z art. 49 pkt 3 tej ustawy. Nie wystarczy zatem wykazanie na ten dzień wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 32 i 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, albowiem konieczne jest także aby praca ta była pracą w warunkach szczególnych w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych. Innymi słowy, w przypadku kiedy osoba ubiegająca się o to świadczenie nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do emerytury pomostowej jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy można kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy). Art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych nie daje podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, dziś nie może być tak kwalifikowany (por. wyrok SN z dnia 13 marca 2012 r. II UK 164/11 LEX nr 1171289).

Praca wnioskodawcy w charakterze traktorzysty, kwalifikowana jest jako praca w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS tj. praca kierowców ciągników - wymieniona w wykazie A, dziale VIII, poz. 3 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku, nie jest obecnie traktowana jako praca w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych. W załączniku nr 1 do tej ustawy nie ujęto tego rodzaju prac. Zaś w załączniku nr 2, do prac wykonywanych w szczególnym charakterze zaliczone są jedynie prace kierowców autobusów, trolejbusów oraz motorniczych tramwajów w transporcie publicznym oraz prace kierowców samochodów uprzywilejowanych a nadto prace kierowców pojazdów przewożących towary niebezpieczne wymagające oznakowania pojazdu tablicą ostrzegawczą barwy pomarańczowej, zgodnie z przepisami Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie w dniu 30 września 1957r. Takiej pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych wnioskodawca nie wykonywał.

Jeśli zaś idzie o prace garbarza, to jakkolwiek w Załączniku nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych pod pozycją 33 wymieniono prace garbarskie bezpośrednio przy obróbce mokrych skór, to Sąd uznał za zbędne badanie rzeczywistego charakteru pracy wnioskodawcy na stanowisku grabarza, gdyż okresy zatrudnienia w tym charakterze, jakie wynikają z przedłożonych przez wnioskodawcę świadectw pracy, tj. okresy: od 17 marca 1994 r. do 31 sierpnia 1995 r. i od 1 września 1995 r. do 28 lutego 1997 r., są niewystarczające do wykazania co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych, wymaganych art. 49 pkt 3 tej ustawy.

W związku z powyższym należało uznać, że wnioskodawca nie spełnił przesłanki o jakiej mowa w art. 49 pkt 3 ustawy o emeryturach pomostowych, stąd brak było podstaw do przyznania mu spornego świadczenia.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kodeksu postępowania cywilnego oddalił odwołanie.