Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 lipca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział
w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 8 czerwca 2015 roku odmówił H. T. prawa do wznowienia postępowania w zakresie ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W uzasadnieniu organ rentowy podniósł,
że ubezpieczony nie złożył nowych dowodów, a nadto nie ujawniono okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji z dnia 17 kwietnia 2015 roku. Jednocześnie poinformowano ubezpieczonego, że okres służby wojskowej od dnia 25 października 1966 roku do dnia 17 października 1968 roku został zaliczony jako okres składkowy decyzją przyznającą emeryturę z dnia 16 maja 2008 roku.

/decyzja z dn. 7.07.2015 r. - plik IV akt ZUS/

W dniu 18 sierpnia 2015 roku H. T. złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej uchylenie oraz zasadzenie kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów ewentualnego zastępstwa adwokackiego. W uzasadnieniu odwołujący wskazał,
iż wniósł o uzupełnienie zaskarżonej decyzji, gdyż nie otrzymał załącznika „karta przebiegu zatrudnienia”, pomimo że w decyzji takowy załącznik był uwidoczniony. Ponadto podniósł, iż kwestionowana decyzja nie wyjaśnia, czy okres służby wojskowej został zaliczony jako okres ubezpieczenia bez składkowego, czy też jako okres pracy w warunkach szkodliwych. H. T. podnosił również, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa -uzasadnienie faktyczne decyzji powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne - wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa. W ocenie skarżącego skarżona decyzja nie zawiera wszystkich tych elementów, w związku z czym wnosi o jej uzupełnienie.

/odwołanie - k. 2-3/

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w odpowiedzi na odwołanie
z dnia 28 sierpnia 2015 roku wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wskazaną
w zaskarżonej decyzji. Dodatkowo wskazał, że H. T. posiada uprawnienia do emerytury od dnia 8 maja 2008 roku przyznanej na podstawie przepisów art. 29 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury wnioskodawcy przyjęto - zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 23 maja 2014 roku sygn. akt VIII U 940/13 - podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych, wybranych z całego okresu zatrudnienia ze wskaźnikiem wysokości podstawy wymiaru wynoszącym 76,72% oraz kwotę bazową obowiązującą w dniu zgłoszenia wniosku tj. 2.275,35 zł. W miejsce brakujących wynagrodzeń za okresy zatrudnienia od dnia 2 lipca 1964 roku do dnia 24 października 1966 roku, od dnia 20 października 1968 roku do dnia 11 stycznia 1973 roku, od dnia 22 stycznia 1973 roku do dnia 3 listopada 1973 roku, od dnia 1 czerwca 1983 roku do dnia 15 września 1983 roku, od dnia 1 października 1983 roku do dnia 10 października 1988 roku, od dnia 19 października 1988 roku do dnia 8 marca 1991 roku - przyjęto minimalne wynagrodzenie w jednostkach gospodarki uspołecznionej - zgodnie z art. 15 ust.2a w/w ustawy. Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru przez kwotę bazową wyniosła 1.743,39 zł. Do ustalenia wysokości emerytury Zakład przyjął 39 lat
i 3 miesiące okresów składkowych (471 miesięcy) oraz 7 lat okresów nieskładkowych (84 miesiące) - decyzja z dnia 12 sierpnia 2015 roku przeliczająca emeryturę. Do stażu pracy uwzględniono okres odbywania przez wnioskodawcę zasadniczej służby wojskowej od dnia 25 października 1966 roku do dnia 17 października 1968 roku (okres ten jest zawarty
w okresie zatrudnienia w Zakładach (...) Spółka Akcyjna od dnia 2 lipca 1964 roku do dnia 11 stycznia 1973 roku). W składniku emerytury wynoszącym 24% uwzględniono, zgodnie z art. 53 ust. 4 w/w ustawy kwotę bazową obowiązująca w dniu zgłoszenia wniosku o przyznanie emerytury po osiągnięciu wieku emerytalnego tj. 3.191,93 zł - decyzja z dnia 14 maja 2014 roku przyznająca emeryturę. Wysokość emerytury wnioskodawcy obliczona zgodnie z art. 53 w/w ustawy, wynosi 2.042,21 zł - decyzja z dnia 12 sierpnia 2015 roku.

/odpowiedź na odwołanie - k. 18-18 odwrót/

Na rozprawie w dniu 17 marca 2016 roku wnioskodawca popierał odwołanie, pełnomocnik organu rentowego wnosił o oddalenie odwołania.

/stanowisko wnioskodawcy: 00:00:47 – płyta CD k. 61, stanowisko pełnomocnika ZUS: 00:03:21 – płyta CD k. 61/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

H. T. urodził się w dniu (...). W dniu 5 maja 2008 roku złożyła wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

/bezsporne, a nadto wniosek – k. 1-4 plik II akt ZUS/

Decyzją z dnia 16 maja 2008 roku organ rentowy przyznał H. T. prawo do emerytury od dnia 8 maja 2008 roku tj. od dnia wejścia w życie art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w nowym brzmieniu. Wysokość świadczenia została ustalona w oparciu
o wynagrodzenia z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia
i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru w wysokości 54,39%. Do ustalenia wysokości emerytury Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił 36 lat tj. 432 miesiące okresów składkowych oraz 6 lat i 3 miesiące tj. 75 miesięcy okresów nieskładkowych. Okres służby wojskowej tj. od dnia 25 października 1966 roku do dnia 17 października 1968 roku został uwzględniony jako okres składkowy.

/decyzja k.23-24 plik II akt ZUS, notatka w sprawie zatrudnienia podlegającego kolegialnej ocenie przy ubieganiu się o emeryturę lub rentę – k. 11-12 plik II akt ZUS/

Na mocy decyzji z dnia 10 marca 2009 roku, uchylającej decyzję z dnia 16 lutego 2009 roku odmawiającej przeliczenia świadczenia, wysokość emerytury wnioskodawcy wzrosła, z uwagi na zastosowanie wskaźnika podstawy wymiaru w wysokości 55,53%.

/decyzja k.45-46 plik II akt ZUS/

Decyzją z dnia 5 lutego 2013 roku po rozpoznaniu wniosku H. T.
z dnia 14 stycznia 2013 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeliczył od dnia 1 stycznia 2013 roku tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek emeryturę wnioskodawcy, wobec zmiany stażu pracy, uznając za udowodnione 37 lat i 5 miesięcy tj. 449 miesiące okresów składkowych oraz 6 lat i 6 miesięcy tj. 78 miesięcy okresów nieskładkowych

/decyzja - k. 201-202 plik II akt ZUS/

Następnie decyzją z dnia 19 marca 2013 roku organ rentowy przeliczył wnioskodawcy emeryturę od dnia 1 stycznia 2013 roku tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek, ustalając wskaźnik wysokości podstawy w wysokości 55,98 %. Do ustalenia podstawy wymiaru przyjęto podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu zatrudnienia, tj. 1974-1982 i 1991-2001. Do ustalenia wysokości emerytury Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił 37 lat i 5 miesięcy tj. 449 miesiące okresów składkowych oraz 6 lat i 6 miesięcy tj. 78 miesięcy okresów nieskładkowych. Organ rentowy podniósł, iż przepisy nie przewidują możliwości przyjęcia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego do ustalenia wynagrodzeń za okresy,
w których faktycznie była wykonywana praca. Z tego powodu za te okresy do obliczeń zostało przyjęte wynagrodzenie minimalne.

/decyzja - k. 229 - 230 plik II akt ZUS/

Wnioskodawca odwołał się od decyzji z dnia 5 lutego 2013 roku oraz z dnia 19 marca 2013 roku.

/bezsporne/

Sąd Okręgowy w Łodzi wyrokiem z dnia 24 maja 2014 roku zmienił zaskarżone decyzje, przeliczając emeryturę H. T. od dnia 1 stycznia 2013 roku i ustalił jej wysokość przy przyjęciu wynagrodzeń z lat 1965-1966, 1969-1972, 1974-1980, 1991, 1994-1995, 1997, 1999-2001 i wskaźnika podstawy wymiaru w wysokości 76,62 %. Sąd ustalił wysokości wynagrodzenia wnioskodawcy za sporny okres od 2 lipca 1964 roku do 11 stycznia 1973 roku, kiedy to wnioskodawca był zatrudniony w Zakładach (...) w Ł..

/wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dn. 24.05.2014 r. z uzasadnieniem – k. 289 – 293 – plik II akt ZUS/

Decyzją z dnia 14 lipca 2014 roku po rozpatrzeniu wniosku z dnia 2 stycznia 2013 roku, wykonując prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 24 maja 2014 roku organ rentowy przeliczył emeryturę H. T. od dnia 1 stycznia 2013 roku tj. od daty określonej w wyroku sądu. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto podstawę wymiaru w wysokości 1.743,39 zł, obliczoną przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 76,62 % przez kwotę bazową w wysokości 2.275,37 zł. Do ustalenia wysokości emerytury Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił 38 lat i 6 miesięcy tj. 462 miesiące okresów składkowych oraz 6 lat, 7 miesięcy i 1 dzień tj. 79 miesięcy okresów nieskładkowych. Wysokość emerytury H. T. wyniosła 1.974,09 zł brutto miesięcznie.

/decyzja z dn. 14.07.2014 r. – plik IV akt ZUS/

Decyzją z dnia 12 marca 2015 roku po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18 lutego 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeliczył emeryturę H. T. od dnia
1 lutego 2015 roku r tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Wysokość emerytury podwyższona została z uwagi na doliczenie stażu pracy. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił 38 lat, 9 miesięcy i 13 dni tj. 465 miesięcy okresów składkowych oraz 7 lat i 18 dni tj. 84 miesiące okresów nieskładkowych. Wysokość emerytury H. T. po zmianie stażu pracy wyniosła 1.991,49 zł brutto miesięcznie. Po waloryzacji od dnia 1 marca 2015 roku wyniosła 2.027,49 zł brutto miesięcznie.

/decyzja z dn. 12.03.2015 r. – plik IV akt ZUS/

Decyzją z dnia 17 kwietnia 2015 roku po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13 kwietnia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeliczył emeryturę H. T. od dnia 1 kwietnia 2015 roku tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Wysokość emerytury podwyższona została z uwagi na doliczenie stażu pracy. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił 39 lat i 13 dni tj. 468 miesięcy okresów składkowych oraz 7 lat i 18 dni tj. 84 miesiące okresów nieskładkowych. Wysokość emerytury H. T. po zmianie stażu pracy wyniosła 2.034,87 zł brutto miesięcznie.

/decyzja z dn. 17.04.2015 r. – plik IV akt ZUS/

W dniu 13 maja 2015 roku wnioskodawca wniósł o zaliczenie do czasu zatrudnienia okresu służby wojskowej, którą odbywał od dnia 25 maja 1966 roku do dnia 17 października 1966 roku oraz o przeliczenie emerytury. W uzasadnieniu odwołujący podniósł, iż godnie
z obowiązującymi przepisami okresy służby wojskowej zalicza się do stażu emerytalnego jako okresy składkowe – zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Skarżący wskazał, iż w ten sposób traktuje się czynną służbę wojskową w Wojsku Polskim, okresy jej równorzędne albo zastępcze form tej służby. Mieści się więc tu także zasadnicza służba wojskowa, którą przez lata odbywało wielu mężczyzn i trwała ona 24 miesięcy. Z punktu widzenia ubezpieczonych, chodź nie był to okres zatrudnienia, jest on traktowany jak okres składkowy. Wnioskodawca zarzucił, że powyższy okres odbywania służby wojskowej, nie został zaliczony przez organ rentowy do okresu składkowego.

/wniosek z dn. 13.05.2015 r. – plik IV akt ZUS/

Pismem z dnia 22 maja 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych poinformował H. T., iż okres odbywanej służby wojskowej został doliczony do stażu pracy decyzją z dnia 16 maja 2008 roku.

/pismo z dn. 22.05.2015 r. – plik IV akt ZUS/

W dniu 8 czerwca 2015 roku wnioskodawca ponownie wniósł o zaliczenie do czasu zatrudnienia okresu służby wojskowej, którą odbywał od dnia 25 maja 1966 roku do dnia 17 października 1966 roku oraz o przeliczenie emerytury wskazując, iż wskaźnik dla tego okresu winien wynosić 124 %, jako że wojsko zalicza się do pracy w warunkach szczególnych, a nie tylko jak okres ubezpieczenia nieskładkowy lub z minimalną stawką. W uzasadnieniu odwołujący wywodził jak w wniosku z dnia 13 maja 2015 roku.

/wniosek z dn. 8.06.2015 r. – plik IV akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 7 lipca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych po rozpatrzeniu wniosku z dnia 8 czerwca 2015 roku odmówił H. T. prawa do wznowienia postępowania w zakresie ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W uzasadnieniu organ rentowy podniósł, że ubezpieczony nie złożył nowych dowodów, a nadto nie ujawniono okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji z dnia 17 kwietnia 2015 roku. Jednocześnie poinformowano ubezpieczonego, że okres służby wojskowej od dnia 25 października 1966 roku do dnia 17 października 1968 roku został zaliczony jako okres składkowy decyzją przyznającą emeryturę z dnia 16 maja 2008 roku.

/decyzja z dn. 7.07.2015 r. - plik IV akt ZUS, /

Decyzją z dnia 12 sierpnia 2015 roku po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22 lipca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeliczył emeryturę H. T. od dnia 1 lipca 2015 roku tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Wysokość emerytury podwyższona została z uwagi na doliczenie stażu pracy. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił 39 lat, 3 miesiące i 13 dni tj. 471 miesięcy okresów składkowych oraz 7 lat i 18 dni tj. 84 miesiące okresów nieskładkowych. Wysokość emerytury H. T. po zmianie stażu pracy wyniosła 2.042,21 zł brutto miesięcznie.

/decyzja z dn. 12.08.2015 r. – plik IV akt ZUS/

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentacji zawartej w aktach rentowych oraz dokumentów przedstawionych w trakcie postępowania sądowego uznając je za wiarygodne i wystarczające do poczynienia przedmiotowych ustaleń. Przedmiot sporu sprowadza się do ustalenia, czy wnioskodawca spełnia warunki niezbędne do przeliczenia wysokości emerytury na podstawie art. 114 ustawy emerytalnej.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 roku Nr 748 ze zm.) prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Dokonując pewnych uogólnień, przyjmuje się, że zwrot "przedłożenie nowych dowodów" użyty w treści zacytowanego art. 114 ust. 1 ustawy emerytalnej, oznacza zgłoszenie każdego prawnie dopuszczalnego środka dowodowego stanowiącego potwierdzenie okoliczności faktycznych istniejących przed wydaniem decyzji, a mających wpływ na powstanie prawa do świadczenia (jego wysokości). Natomiast użyty w tym przepisie termin "ujawnienie okoliczności" generalnie oznacza powołanie się na fakty dotyczące ogółu wymagań formalnych i materialnoprawnych związanych z ustalaniem przez organ rentowy prawa do emerytur (rent) lub wysokości tych świadczeń. Są to więc określone w przepisach prawa materialnego fakty warunkujące powstanie prawa do świadczenia i/lub jego wysokości (np. staż pracy, wiek, niezdolność do pracy), a także uchybienia normom prawa procesowego lub materialnego przez organ rentowy, wpływające potencjalnie na dokonanie ustaleń w sposób niezgodny z ukształtowaną z mocy prawa sytuacją prawną zainteresowanych (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 23 lipca 2015 roku, sygn. akt III AUa 337/15, LEX nr 1781892).

Jak ustalono H. T. we wniosku z dnia 8 czerwca 2015 roku domagając się ponownego przeliczenia świadczenia, ani też w trakcie postępowania sądowego, nie przedłożył żadnych nowych dowodów i nie ujawnił okoliczności, o których mowa
w analizowanym art.114 ust. 1, które miałyby wpływ na wysokość pobieranego obecnie przez niego świadczenia.

Z całą stanowczością podkreślić należy, iż okres służby wojskowej od dnia 25 października 1966 roku do dnia 17 października 1968 roku, której doliczenia do stażu domaga się odwołujący, został zaliczony przez organ rentowy jako okres składkowy, pierwszą decyzją przyznającą H. T. emeryturę z dnia 16 maja 2008 roku.

Zatem organ rentowy prawidłowo zaskarżoną decyzją odmówił wnioskodawcy przeliczenia emerytury.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., orzekł jak sentencji.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy z pouczeniem o prawie, terminie i sposobie wniesienia apelacji.

7.04.2016