Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 707/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSA Jolanta Pietrzak (spr.)

Sędziowie

SSO del. Anna Petri

SSA Marek Żurecki

Protokolant

Beata Kłosek

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016r. w Katowicach

sprawy z odwołania T. M. (T. M. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o wysokość emerytury

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Bielsku-Białej z dnia 17 lutego 2015r. sygn. akt VI U 1323/14

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. na rzecz T. M. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

/-/SSA M. Żurecki /-/SSA J. Pietrzak /-/SSO del. A. Petri

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 707/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 września 2014r. organ rentowy odmówił T. M. prawa do obliczenia emerytury na podstawie art. 55 w zw. art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS ponieważ ubezpieczony pobierał wcześniej przyznaną emeryturę.

W odwołaniu złożonym w dniu 7 listopada 2014r. odwołujący domagał się wyliczenia wysokości emerytury w oparciu o art. 55 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach
i rentach z FUS. W tym zakresie odwołujący przywołał orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz wskazywał, iż skoro dopuszczalne jest kilkakrotne przechodzenie na emeryturę
to ustawodawca winien w art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS zaznaczyć,
iż wyliczenie w trybie tego przepisu możliwe jest wyłącznie w sytuacji złożenia pierwszego wniosku o świadczenie emerytalne.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania podtrzymując stanowisko wskazane w zaskarżonej decyzji.

Wyrokiem z dnia 17 lutego 2015r. Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bielsku-Białej zmienił zaskarżoną decyzję i zobowiązał organ rentowy
do przeliczenia emerytury przy uwzględnieniu treści art. 55 w zw. z art. 26 ustawy
o emeryturach i rentach z FUS od dnia 1 września 2014r.

W motywach tego rozstrzygnięcia Sąd podniósł, co następuje:

Bezspornym w sprawie było, że ubezpieczonemu T. M. decyzją
z dnia 30 kwietnia 2007r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał prawo do emerytury
od dnia 25 marca 2007r. oraz podjął jej wypłatę decyzją z dnia 18 czerwca 2007r.
W dniu 16 stycznia 2012r. odwołujący złożył wniosek o emeryturę. Decyzją z dnia
25 kwietnia 2012r. organ rentowy przyznał prawo do świadczenia emerytalnego
z powszechnego wieku. Odwołujący kontynuował zatrudnienie po ukończeniu 65 roku życia. W dniu 5 września 2014r. odwołujący złożył wniosek o przeliczenie świadczenia emerytalnego w trybie art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Pismem z dnia 19 grudnia 2014r. ZUS poinformował, że wyliczona w trybie art. 55 cytowanej ustawy emerytura na dzień 25 marca 2012r. wynosi 1.469,48 zł brutto.

Sąd uznał, że ubezpieczony spełnia przesłanki z art. 55 i nabył prawo do obliczenia wysokości emerytury na podstawie art. 26 ustawy, albowiem ubezpieczony, urodzony przed dniem 31 grudnia 1948r. po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego 65 lat, kontynuował ubezpieczenie i wystąpił o emeryturę z tytułu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego po dniu 31 grudnia 2008r. a obliczone hipotetycznie świadczenie na podstawie art. 55 w zw. z art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS na dzień 25 marca 2012r. jest wyższe od tego, które otrzymuje.

Rozpoznając odwołanie Sąd przyjął, że przepis ten nie wskazuje, by wniosek
ten musiał być pierwszym wnioskiem o emeryturę.

Nadto Sąd wskazał, że jego stanowisko jest zgodne ze stanowiskiem Sądu Najwyższego zawartym w uzasadnieniu wyroku z dnia z dnia 7 listopada 2013r. o sygnaturze akt II UK 143/13 wskazującego, że art. 55 ustawy emerytalnej kreuje (reguluje) wyjątek
od zasady ustalania ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. emerytury
w wysokości wynikającej z dotychczasowych zasad (art. 27 w związku z art. 53 tej ustawy). Ubezpieczonym, urodzonym przed wymienioną datą (1 stycznia 1949r.), przysługuje prawo do obliczenia emerytury według nowych zasad, jeżeli wysokość emerytury obliczonej
na podstawie art. 26 w związku z art. 55 okaże się wyższa od ustalonej według dotychczasowych zasad, pod warunkiem, że z wnioskiem o przyznanie emerytury z art. 27 ustawy wystąpili po dniu 31 grudnia 2008r. Jako regulacja szczególna art. 55 ustawy wymaga wykładni ścisłej, uzależnionej wyraźnie od wystąpienia przez ubezpieczonego z wnioskiem
o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008r., który - co do zasady - nie może być rozumiany jako wniosek zmierzający do innego celu niż przyznanie po raz pierwszy emerytury na podstawie art. 27 ustawy. W szczególności wniosek o przyznanie emerytury
na podstawie art. 27 ustawy nie może być rozumiany jako wniosek o przeliczenie, ponowne przyznanie tego samego świadczenia lub wniosek o ponowne obliczenie wysokości przyznanej emerytury na podstawie tego przepisu (art. 27 ustawy) według nowych zasad, jeżeli wcześniej wysokość emerytury (przyznanej na wniosek złożony przed 31 grudnia 2008r.) została obliczona według dotychczasowych zasad na podstawie art. 27 w związku
z art. 53 ustawy emerytalnej.

Z uwagi na to, że odwołujący wniosek o przeliczenie świadczenia zgodnie z art. 55 cytowanej wyżej ustawy złożył w dniu 5 września 2014r. Sąd uznał, że przeliczenie winno nastąpić od dnia 1 września 2014r.

Apelację od tego wyroku wywiódł organ rentowy zarzucając naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie a w szczególności
art. 26 w związku z art. 55 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS.

Wskazując na przytoczony zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku
i oddalenie odwołania.

W odpowiedzi na apelację ubezpieczony wniósł o jej oddalenie i zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za II instancję.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

Sąd Okręgowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, które Sąd Apelacyjny
w pełni podziela i przyjmuje za własne.

Sąd Apelacyjny w pełni podziela także stanowisko Sądu I instancji zaprezentowane
w motywach zaskarżonego wyroku, co oznacza, iż zbędnym jest ponowne szczegółowe przywoływanie tej argumentacji w uzasadnieniu wyroku Sądu odwoławczego.

Jedynie w uzupełnieniu argumentacji Sądu Okręgowego należy wskazać, iż zgodnie
z art. 55 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27, który kontynuował ubezpieczenie emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008r., może być obliczona emerytura na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53.

Mając powyższe na uwadze skoro obliczona na podstawie art. 55 w zw. z art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS na dzień 25 marca 2012r. emerytura ubezpieczonego jest wyższa od tej, którą otrzymuje a ubezpieczony po osiągnięciu wieku emerytalnego kontynuował ubezpieczenie to uznać należało, że ubezpieczony spełnił przesłanki warunkujące obliczenie wysokości świadczenia przy zastosowaniu art. 55 ustawy
o emeryturach i rentach z FUS i tym samym słusznie Sąd I instancji w pkt 1 wyroku orzekł
o zmianie zaskarżonej decyzji.

Z przytoczonych względów Sąd Apelacyjny na mocy art. 385 k.p.c. orzekł o oddaleniu apelacji.

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c.

/-/SSA M. Żurecki /-/SSA J. Pietrzak /-/SSO del. A. Petri

Sędzia Przewodniczący Sędzia

MP